The teaching of ethics in science i

The teaching of ethics in science is ever more important in current global society where the products and
byproducts of science and their uses and applications threaten our very existence, and impose upon our psyche,
fundamental questioning of our own worth and value as intelligent and compassionate beings. Science has long become
the superior lord over man’s mind and bodily compositions as we have nurtured the subject to dominate us and suppress
the archetypal primitive nature, while antonymically and oxymoronically representing the powers of birth and death;
creation and destruction over us. Our ethics and sense of sensibility and values have been so misshapen and relativized by
science and scientific knowledge and ideals, that the very dimension of human conscience has been damaged beyond the
scope of the “classical mad scientist” and has become the caricature and harbinger of confusion, death, disaster, fear,
sickness and even hopelessness. Ethics is part of the philosophical tradition of care and caring that regulates the
boundaries of human venture into the darker outcomes and application of science. It speaks to the human conscience and
teaches us how to use the knowledge and fruits of science to create and cure rather than to destroy and devour with
hostility. Science without ethics is science without social responsibility, and we have time and again seen how a lack of
social responsibility displayed by both professionals and corporations has negatively impacted individuals and society in
varied and many ways. Educational institutions teaching science must make greater efforts to make “Science Ethics” an
important and mandatory course for science majors. Specifically defined, Science Ethics (Ethics in Science, Ethics and
Science) or Applied Science Ethics as it could be called, deals with teaching socially responsible actions by exploring
moral and ethical dilemma in the application of science knowledge, stakeholder considerations and scientific protocols
relative to the profession and discipline of science based on various ethical paradigms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอนจริยธรรมวิทยาศาสตร์ไม่เคยสำคัญในสังคมโลกปัจจุบันซึ่งผลิตภัณฑ์ และพลอยของวิทยาศาสตร์ และการใช้ และโปรแกรมประยุกต์การคุกคามของเราดำรง และกำหนดตาม psyche เราพื้นฐานกันคุ้มค่าและค่าของเราเองเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉลาด และอย่างทันท่วงที วิทยาศาสตร์จึงกลายเป็นห้องพระเจ้าผ่านจนร่างกายและจิตใจของมนุษย์เราได้หล่อเลี้ยงเรื่องครองเรา และระงับธรรมชาติดั้งเดิมอย่างไร archetypal ในขณะที่ antonymically และ oxymoronically แสดงถึงอำนาจของการเกิดและการตายสร้างและทำลายเรา จริยธรรมและความรู้สึกอย่างทันและค่าของเราได้ดังนั้น misshapen และ relativized โดยวิทยาศาสตร์ และความรู้ทางวิทยาศาสตร์ และ อุดมคติ ที่มิติมากของจิตสำนึกมนุษย์เสียหายเกินกว่าขอบเขตของ "คลาสสิกบ้านักวิทยาศาสตร์" และได้กลายเป็นภาพล้อและ harbinger สับสน ความตาย ภัย ความกลัวโรคและแม้แต่สิ้นหวัง จริยธรรมเป็นส่วนหนึ่งของประเพณีปรัชญาการดูแล และการดูแลที่กำหนดขอบเขตของการค้ามนุษย์เป็นผลและประยุกต์ใช้วิทยาศาสตร์เข้ม มันพูดถึงจิตสำนึกมนุษย์ และสอนวิธีการใช้ความรู้และผลไม้วิทยาศาสตร์ เพื่อสร้าง และรักษามากกว่าเพื่อทำลาย และกินกับเราศัตรู วิทยาศาสตร์ไม่ มีจริยธรรมเป็นวิทยาศาสตร์ไม่ มีความรับผิดชอบทางสังคม และเราอีกครั้งและได้เห็นวิธีการขาดโดยผู้เชี่ยวชาญและองค์กรเพื่อสังคมได้ส่งผลกระทบต่อบุคคลและสังคมในแตกต่างกัน และหลายวิธีการ สถาบันการศึกษาที่สอนวิทยาศาสตร์ต้องทำมากกว่าพยายามทำให้ "จริยธรรมวิทยาศาสตร์"หลักสูตรสำคัญ และบังคับสำหรับสาขาเอกวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะกำหนด วิทยาศาสตร์จริยธรรม (จริยธรรมวิทยาศาสตร์ จริยธรรม และวิทยาศาสตร์) หรือใช้จริยธรรมวิทยาศาสตร์อาจเรียกได้ เกี่ยวข้องกับสอนการดำเนินการรับผิดชอบสังคมโดยการสำรวจลำบากใจคุณธรรม และจริยธรรมในการประยุกต์ใช้ความรู้วิทยาศาสตร์ พิจารณาทรรศนะ และโพรโทคอลทางวิทยาศาสตร์สัมพันธ์กับอาชีพและสาขาวิชาของวิทยาศาสตร์ตาม paradigms จริยธรรมต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนการสอนของจริยธรรมในทางวิทยาศาสตร์ที่เคยสำคัญในสังคมโลกในปัจจุบันที่ผลิตภัณฑ์และ
ผลพลอยได้ของวิทยาศาสตร์และการใช้ประโยชน์และการใช้งานของพวกเขาคุกคามการดำรงอยู่ของเรามากและกำหนดเมื่อจิตใจของเรา
ตั้งคำถามพื้นฐานของมูลค่าของเราเองและคุณค่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาดและความเห็นอกเห็นใจ . วิทยาศาสตร์ได้กลายเป็นยาว
เจ้านายเหนือกว่าจิตใจของมนุษย์และองค์ประกอบของร่างกายที่เราได้หล่อเลี้ยงเรื่องที่จะครองเราและปราบปราม
ตามแบบฉบับดั้งเดิมของธรรมชาติในขณะที่ antonymically และ oxymoronically ที่เป็นตัวแทนของอำนาจของการเกิดและการตาย
สร้างและการทำลายเหนือเรา จริยธรรมและความรู้สึกของเราความรู้สึกและค่านิยมที่ได้รับเพื่อให้ผิดรูปและ relativized โดย
วิทยาศาสตร์และความรู้ทางวิทยาศาสตร์และอุดมคติที่มีมิติมากของจิตสำนึกของมนุษย์ได้รับความเสียหายเกินกว่า
ขอบเขตของ "นักวิทยาศาสตร์บ้าคลาสสิก" และได้กลายเป็นการ์ตูนล้อเลียนและลางสังหรณ์ของ ความสับสน, ความตาย, ภัยพิบัติ, ความกลัว,
ความเจ็บป่วยและแม้กระทั่งความสิ้นหวัง จริยธรรมเป็นส่วนหนึ่งของประเพณีปรัชญาของการดูแลและห่วงใยที่ควบคุม
ขอบเขตของการดำเนินกิจการของมนุษย์เป็นผลเข้มและการประยุกต์ใช้วิทยาศาสตร์ มันพูดถึงความรู้สึกผิดชอบชั่วของมนุษย์และ
สอนให้เราใช้ความรู้และผลไม้ของวิทยาศาสตร์ในการสร้างและรักษามากกว่าที่จะทำลายและกินด้วย
ความเกลียดชัง วิทยาศาสตร์จริยธรรมโดยไม่เป็นวิทยาศาสตร์โดยไม่มีความรับผิดชอบต่อสังคมและเรามีเวลาและอีกครั้งเห็นว่าขาด
ความรับผิดชอบต่อสังคมแสดงโดยทั้งมืออาชีพและ บริษัท ได้รับผลกระทบในทางลบบุคคลและสังคม
ที่แตกต่างกันและหลายวิธี สถาบันการศึกษาวิทยาศาสตร์การเรียนการสอนจะต้องใช้ความพยายามมากขึ้นที่จะทำให้ "จริยธรรมวิทยาศาสตร์"
แน่นอนที่สำคัญและได้รับคำสั่งให้สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ ที่กำหนดไว้โดยเฉพาะวิทยาศาสตร์จริยธรรม (Ethics วิทยาศาสตร์จริยธรรมและ
วิทยาศาสตร์) หรือวิทยาศาสตร์ประยุกต์จริยธรรมในขณะที่มันอาจจะเรียกว่าข้อตกลงที่มีการเรียนการสอนการดำเนินความรับผิดชอบต่อสังคมโดยการสำรวจ
ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกคุณธรรมและจริยธรรมในการประยุกต์ใช้ความรู้ด้านวิทยาศาสตร์การพิจารณาผู้มีส่วนได้เสียและโปรโตคอลทางวิทยาศาสตร์
ที่เกี่ยวข้องกับการ อาชีพและมีระเบียบวินัยของวิทยาศาสตร์ขึ้นอยู่กับกรอบความคิดทางจริยธรรมต่างๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสอนจริยธรรมในวิทยาศาสตร์เป็นสำคัญมากกว่าที่เคย ในสังคมโลกปัจจุบันที่ผลิตภัณฑ์และ
ผลพลอยได้ของการใช้ประโยชน์และการประยุกต์ใช้วิทยาศาสตร์คุกคามการดำรงอยู่ของพวกเรา และล่วงล้ำ จิตใจของเรา
พื้นฐานคำถามของเราเองคุณค่าและมูลค่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดและความเห็นอกเห็นใจ วิทยาศาสตร์ได้กลายเป็น
เหนือกว่าพระเจ้าเหนือจิตใจของมนุษย์และองค์ประกอบของร่างกาย เช่น เราได้ดูแลเรื่องครองเราและปราบปราม
ธรรมชาติดั้งเดิมตามแบบฉบับ ขณะที่ antonymically oxymoronically และเป็นตัวแทนอำนาจของการเกิดและการตาย ;
สร้างและทำลายเรา จริยธรรมและความรู้สึกของความรู้สึกและค่านิยมของเราได้ และด้วย
relativized ผิดรูปผิดร่างความรู้และความคิดวิทยาศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ ว่ามิติของจิตสำนึกของมนุษย์ได้รับความเสียหายเกิน
ขอบเขตของ " นักวิทยาศาสตร์บ้าคลาสสิก " และได้กลายเป็นชนวนของความสับสนและภาพล้อเลียน , ความตาย , ภัย , ความกลัว ,
เจ็บป่วยและแม้แต่ความสิ้นหวัง . จริยธรรมเป็นส่วนหนึ่งของปรัชญาประเพณีของการดูแลและการดูแลที่ควบคุม
ขอบเขตของทุนมนุษย์ในเข้มผลและการประยุกต์วิทยาศาสตร์ มันพูดกับจิตสำนึกของมนุษย์และ
เราสอนวิธีที่จะใช้ความรู้และผลไม้ของวิทยาศาสตร์เพื่อสร้างและรักษามากกว่าที่จะทำลายและล้างผลาญกับ
อริ วิทยาศาสตร์ที่ไม่มีจริยธรรม เป็นวิทยาศาสตร์ โดยไม่มีความรับผิดชอบต่อสังคม และเราก็มีเวลาและอีกครั้งพบว่าขาด
ความรับผิดชอบต่อสังคมที่ปรากฏขึ้นโดยผู้เชี่ยวชาญทั้งในและ บริษัท ได้รับผลกระทบ บุคคลและสังคม
หลากหลายและหลายวิธี การสอนวิทยาศาสตร์ สถาบันการศึกษาต้องให้ความพยายามมากขึ้นเพื่อให้ " จริยธรรม " วิทยาศาสตร์เป็นสำคัญ และหลักสูตรบังคับ
สำหรับนักศึกษาวิชาเอกวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะการกำหนดจริยธรรมจริยธรรมในวิทยาศาสตร์ ( วิทยาศาสตร์ จริยศาสตร์และ