No; but one of them was mine all th

No; but one of them was mine all the same," whined the little man.

"Well, then, ask Mrs. Oakshott for it."

"She told me to ask you."

"Well, you can ask the King of Proosia, for all I care. I've had enough of it. Get out of this!" He rushed fiercely forward, and the inquirer flitted away into the darkness.

"Ha! this may save us a visit to Brixton Road," whispered Holmes. "Come with me, and we will see what is to be made of this fellow." Striding through the scattered knots of people who lounged round the flaring stalls, my companion speedily overtook the little man and touched him upon the shoulder. He sprang round, and I could see in the gas-light that every vestige of color had been driven from his face.

"Who are you, then? What do you want?" he asked in a quavering voice.

"You will excuse me," said Holmes blandly, "but I could not help overhearing the questions which you put to the salesman just now. I think that I could be of assistance to you."

"You? Who are you? How could you know anything of the matter?"

"My name is Sherlock Holmes. It is my business to know what other people don't know."

"But you can know nothing of this?"

"Excuse me, I know everything of it. You are endeavoring to trace some geese which were sold by Mrs. Oakshott, of Brixton Road, to a salesman named Breckinridge, by him in turn to Mr. Windigate, of the Alpha, and by him to his club, of which Mr. Henry Baker is a member."

"Oh, sir, you are the very man whom I have longed to meet," cried the little fellow with outstretched hands and quivering fingers. "I can hardly explain to you how interested I am in this matter."

< 18 >
Sherlock Holmes hailed a four-wheeler which was passing. "In that case we had better discuss it in a cosy room rather than in this wind-swept market-place," said he. "But pray tell me, before we go farther, who it is that I have the pleasure of assisting."

The man hesitated for an instant. "My name is John Robinson," he answered with a sidelong glance.

"No, no; the real name," said Holmes sweetly. "It is always awkward doing business with an alias."

A flush sprang to the white cheeks of the stranger. "Well then," said he, "my real name is James Ryder."

"Precisely so. Head attendant at the Hotel Cosmopolitan. Pray step into the cab, and I shall soon be able to tell you everything which you would wish to know."

The little man stood glancing from one to the other of us with half-frightened, half-hopeful eyes, as one who is not sure whether he is on the verge of a windfall or of a catastrophe. Then he stepped into the cab, and in half an hour we were back in the sitting-room at Baker Street. Nothing had been said during our drive, but the high, thin breathing of our new companion, and the claspings and unclaspings of his hands, spoke of the nervous tension within him.

"Here we are!" said Holmes cheerily as we filed into the room. "The fire looks very seasonable in this weather. You look cold, Mr. Ryder. Pray take the basket-chair. I will just put on my slippers before we settle this little matter of yours. Now, then! You want to know what became of those geese?"

"Yes, sir."

"Or rather, I fancy, of that goose. It was one bird, I imagine in which you were interested -- white, with a black bar across the tail."

Ryder quivered with emotion. "Oh, sir," he cried, "can you tell me where it went to?"

< 19 >
"It came here."

"Here?"

"Yes, and a most remarkable bird it proved. I don't wonder that you should take an interest in it. It laid an egg after it was dead -- the bonniest, brightest little blue egg that ever was seen. I have it here in my museum."

Our visitor staggered to his feet and clutched the mantelpiece with his right hand. Holmes unlocked his strong-box and held up the blue carbuncle, which shone out like a star, with a cold brilliant, many-pointed radiance. Ryder stood glaring with a drawn face, uncertain whether to claim or to disown it.

"The game's up, Ryder," said Holmes quietly. "Hold up, man, or you'll be into the fire! Give him an arm back into his chair, Watson. He's not got blood enough to go in for felony with impunity. Give him a dash of brandy. So! Now he looks a little more human. What a shrimp it is, to be sure!"

For a moment he had staggered and nearly fallen, but the brandy brought a tinge of color into his cheeks, and he sat staring with frightened eyes at his accuser.

"I have almost every link in my hands, and all the proofs which I could possibly need, so there is little which you need tell me. Still, that little may as well be cleared up to make the case complete. You had heard, Ryder, of this blue stone of the Countess of Morcar's?"

"It was Catherine Cusack who told me of it," said he in a crackling voice.

"I see -- her ladyship's waiting-maid. Well, the temptation of sudden wealth so easily acquired was too much for you, as it has been for better men before you; but you were not very scrupulous in the means you used. It seems to me, Ryder, that there is the making of a very pretty villain in you. You knew that this man Horner, the plumber, had been concerned in some such matter before, and that suspicion would rest the more readily upon him. What did you do, then? You made some small job in my lady's room -- you and your confederate Cusack -- and you managed that he should be the man sent for. Then, when he had left, you rifled the jewel-case, raised the alarm, and had this unfortunate man arrested. You then --

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มี แต่หนึ่งในนั้นเป็นเหมืองเดียวกัน whined คนน้อย "ดี แล้ว ขอนาง Oakshott มัน" "เธอบอกฉันจะขอให้คุณ" "ดี คุณสามารถขอให้พระ Proosia สำหรับฉันดูแล ฉันได้ก็พอ ได้รับประโยชน์จากนี้" เขาวิ่งไปข้างหน้าถึงพริกถึงขิง และ inquirer ที่ flitted ไปในความมืด "ฮา นี้อาจบันทึกเราไปที่ถนน Brixton กระซิบโฮมส์ "มากับฉัน และเราจะเห็นว่ามีอะไรให้ทำคนนี้" Striding ผ่าน knots กระจายของคน lounged รอบร้าน flaring เพื่อนของฉันตัว overtook คนน้อย แล้วสัมผัสเขาตามไหล่ เขา sprang กลม และไม่สามารถเห็นแสงก๊าซว่า vestige ทุกสีได้ถูกขับจากใบหน้าของเขา "คุณเป็นใคร จากนั้น อะไรหา "เขาถามในเสียง quavering "คุณจะโทษ กล่าวว่า โฮลมส์ blandly "แต่ฉันไม่สามารถช่วย overhearing คำถามที่คุณทำให้คนเดี๋ยวนี้ คิดว่า ฉันสามารถติดต่อคุณ" "คุณ คุณเป็นใคร ไม่คุณรู้อะไรเรื่อง" "ชื่อของฉันคือ เชอร์ล็อกโฮลมส์ มันคือธุรกิจของฉันรู้สิ่งที่คนอื่นไม่รู้" "แต่คุณสามารถทราบอะไรนี้" "ขอโทษ ฉันรู้ทุกอย่างของมัน Endeavoring ห่านบางซึ่งโดยนาง Oakshott, Brixton ถนน การขายชื่อ Breckinridge โดยเขาในนาย Windigate ตัวอักษร และ โดยคลับของเขา เขาจะ ติดตามนายเฮนรีเบเกอร์อยู่ สมาชิก " "โอ้ ที่รัก คุณเป็นคนดีที่ฉันมีปรารถนาที่จะตอบสนอง ร้องคนน้อย ด้วย outstretched มือและนิ้วสั่นเครือ "ฉันสามารถไม่อธิบายให้คุณสนใจวิธีฉันในเรื่องนี้"< 18 > เชอร์ล็อกโฮลมส์คำยกย่อง four-wheeler ซึ่งได้ผ่าน "ในกรณีที่เรามีดีปรึกษาเรื่องนี้ ในห้องพักสะดวกสบาย มากกว่า ในนี้ลมกวาด ตลาด กล่าวว่า เขา "แต่อธิษฐานบอก ฉันก่อนที่เราไปไกลออกไป ซึ่งเป็นที่มีความสุขของการให้ความช่วยเหลือ" ผู้ชาย hesitated ในทันที "ชื่อของฉันคือ จอห์นโรบินสัน เขาตอบ ด้วยความรวดเร็ว sidelong "ไม่ ไม่ ชื่อจริง กล่าวว่า โฮลมส์เพราะ "ก็มักจะตกใจทำธุรกิจกับแฝงด้วย" การล้าง sprang กับแก้มขาวของคนแปลกหน้า "ดี แล้ว กล่าวว่า เขา "ฉันชื่อจริงคือ James ไรเดอร์" "ตรงนั้น บนหัวที่คอสโรงแรม ขั้นตอนเป็นแท็กซี่อธิษฐาน และฉันเร็ว ๆ นี้จะสามารถบอกคุณที่คุณจะต้องรู้" คนน้อยยืนทิวทัศน์จากส่วนอื่น ๆ ของเรา ด้วย กลัวครึ่ง มีความ หวังครึ่งตา เป็นผู้ไม่แน่ใจว่าเขาหมิ่นแบบ windfall หรือแผ่นดินไหว จากนั้น เขาก้าวเข้าสู่การแท็กซี่ และในครึ่งชั่วโมง เราก็กลับมาในห้องนั่งเล่นที่ถนนพญาไท ไม่มีการกล่าวว่า ระหว่างขับรถของเรา แต่การหายใจสูง บางตัว ช่วยของเราใหม่ และ claspings และ unclaspings ของมือของเขา พูดถึงความตึงเครียดประสาทภายในเขา "ที่นี่เรามี" ว่า โฮลมส์ cheerily ตามที่เรายื่นเข้าไปในห้อง "ไฟดูปูมากในอากาศนี้ คุณดูเย็น นายไรเดอร์ อธิษฐานใช้เก้าอี้ตะกร้า ฉันเพียงจะใส่ในรองเท้าของฉันก่อนเราชำระเรื่องเล็ก ๆ ของคุณ ตอนนี้ แล้ว คุณต้องการรู้ว่าอะไรเป็นของห่านนั้น" "ใช่ ที่รักกัน" "หรือจะ ฉันฝัน ของห่านนั้น ก็นกหนึ่ง ฉันจินตนาการที่คุณเคยสนใจ - สีขาว มีแถบดำผ่านหางด้วย" Quivered ไรเดอร์ด้วย "โอ้ ที่รัก, " เขาร้อง "สามารถคุณบอกที่จะไปหรือไม่"< 19 > "มาที่นี่" "ที่นี่" "ใช่ และนกโดดเด่นที่สุดก็พิสูจน์ ผมไม่ทราบว่า คุณควรใช้ความสนใจใน วางไข่หลังจากที่มันตาย - สว่างมากที่สุด bonniest น้อยสีฟ้าไข่ที่เคยได้เห็น แล้วได้ที่นี่ในพิพิธภัณฑ์ของฉัน" ผู้เข้าชมของเราเหลื่อมกันเพื่อเท้าของเขา และคลัตช์ mantelpiece ด้วยมือขวาของเขา โฮลมส์ปลดล็อคของเขาแข็งแกร่งกล่อง และจัดค่า carbuncle บลู ซึ่ง shone ออกเช่นดาว ด้วยความหนาวที่ยอดเยี่ยม ความแหลมใส ไรเดอร์ยืนแกลริงหน้าวาด ไม่แน่นอนที่ว่า จะเรียกร้อง หรือ disown นั้น "ค่าของเกม ไรเดอร์ กล่าวว่า โฮลมส์อย่างเงียบ ๆ "ค้างค่า คน หรือจะเป็นไฟ คืนเขาแขนเป็นเก้าอี้ของเขา Watson นอกจากนี้เขาไม่ได้มีเลือดพอไปใน felony ด้วยยกเว้นโทษ ให้เขาของบรั่นดี ดังนั้น ตอนนี้เขามองมนุษย์น้อยมาก กุ้งอะไรเป็น เพื่อให้แน่ใจ" ช่วง เขาเหลื่อมกัน และลด ลงเกือบ แต่บรั่นดีนำเข้ามาเป็นสีสีในแก้มของเขา และเขานั่งจ้องมอง ด้วยตากลัวที่ accuser ของเขา "แล้วเชื่อมโยงเกือบทุกในมือของฉัน และหลักฐานทั้งหมดที่ฉันอาจจะต้อง จึงมีน้อยซึ่งคุณจำเป็นต้องแจ้งให้ฉันทราบ ยังคง เพียงเล็กน้อยที่อาจดีเปล่าถึงทำให้กรณีสมบูรณ์ได้ คุณได้ยิน ไรเดอร์ หินสีฟ้านี้ของเคาน์เต Morcar " "มันเป็นแคทเธอรีคูแซกที่บอกว่า กล่าวเขาในเสียงเสียงแตก ๆ "เห็น - ladyship เธอของรอทำความสะอาด ดี สิ่งล่อใจในทันทีให้เลือกมากมายเพื่อให้ได้มาถูกมาก คุณเป็นคนดีก่อน แล้ว แต่คุณไม่ scrupulous มากในวิธีที่คุณใช้ เหมือนกับฉัน ไรเดอร์ ที่มีการทำของวายร้ายมากในคุณ คุณรู้ว่า คนนี้ครึ่ง ช่างประปา ได้รับความกังวลในบางเรื่องเช่นก่อน และความสงสัยว่าจะเหลือที่มากขึ้นเมื่อเขา ไม่ได้คุณทำอะไร แล้ว คุณทำงานเล็กบางห้องผู้หญิงของฉัน - คุณ และคุณ confederate คูแซก - และคุณจัดการที่ควรเป็นคนที่ส่งแล้ว เมื่อเขาได้จากไป คุณ rifled กรณีมณี ยกปลุก แล้วมีชายคนนี้โชคร้ายจับ คุณแล้ว-

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มี แต่หนึ่งในนั้นเป็นของเราทุกคนเดียวกัน "บ่นอู้อี้ชายน้อย. "ดีแล้วขอให้นางคอตต์มัน." "เธอบอกฉันจะขอให้คุณ." "ดีคุณสามารถขอให้พระมหากษัตริย์ของ Proosia สำหรับ ดูแลฉัน ฉันได้มีเพียงพอของมัน ออกไปจากที่นี้! "เขารีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรุนแรงและถาม flitted ออกไปในความมืด. "ฮ่า! นี้อาจจะช่วยให้เราไปเยือนบริกซ์ตันถนน "โฮล์มส์กระซิบ." มากับฉันและเราจะได้เห็นสิ่งที่จะทำจากคนนี้. "striding ผ่านนอตกระจายของคนที่ lounged รอบแผงลอยวูบวาบสหายของฉันอย่างรวดเร็ว ทันคนที่เล็ก ๆ น้อย ๆ และสัมผัสเขาอยู่ที่บ่า. เขารอบผุดและฉันจะได้เห็นในก๊าซแสงที่ร่องรอยของทุกสีที่ได้รับการผลักดันจากใบหน้าของเขา. "คุณเป็นใครแล้ว? คุณต้องการอะไร? "เขาถามด้วยเสียงที่สั่นเทา. "คุณจะขอโทษ" กล่าวว่าโฮล์มส์อย่างสุภาพ "แต่ฉันไม่สามารถช่วยได้ยินคำถามที่คุณนำไปขายเพียงแค่ตอนนี้ ผมคิดว่าผมสามารถจะให้ความช่วยเหลือกับคุณ. " "คุณ? คุณเป็นใคร? วิธีที่คุณสามารถรู้อะไรของเรื่องได้หรือไม่ " "ฉันชื่อเชอร์ล็อกโฮล์มส์ มันเป็นธุรกิจของฉันที่จะรู้ว่าสิ่งที่คนอื่นไม่ทราบ. " "แต่คุณสามารถรู้อะไรจากนี้หรือไม่?" "ขอโทษนะฉันรู้ว่าทุกอย่างมัน คุณกำลังพยายามที่จะติดตามห่านบางอย่างที่ถูกนำไปขายโดยนางคอตต์, บริกซ์ตันถนนที่จะขายชื่อ Breckinridge โดยเขาในทางกลับกันนาย Windigate ของอัลฟาและโดยเขาให้กับสโมสรของเขาซึ่งนายเฮนรี่ เบเกอร์เป็นสมาชิก. " "โอ้ที่รักคุณเป็นคนมากซึ่งเราได้เพื่อตอบสนองความอยาก" ร้องไห้เพื่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยมือที่ยื่นออกมาและนิ้วมือสั่น. "ผมแทบจะไม่สามารถอธิบายให้คุณวิธีการที่ผมสนใจในเรื่องนี้ " <18> Sherlock Holmes ยกย่องสี่ล้อซึ่งได้รับการผ่าน. "ในกรณีที่เราได้ดีขึ้นหารือในห้องพักที่สะดวกสบายมากกว่านี้ลมกวาดสถานที่ตลาด" กล่าวว่าเขา. "แต่อธิษฐานบอกฉันก่อน เราจะไปไกลว่าเป็นใครที่ฉันมีความสุขของการให้ความช่วยเหลือ ". คนลังเลทันที. "ชื่อของฉันคือจอห์นโรบินสัน" เขาตอบด้วยอย่างรวดเร็วชำเลือง. ไม่มี "; ชื่อจริงของ "โฮล์มส์หวานกล่าวว่า." มันเป็นเสมอการทำธุรกิจอึดอัดใจกับนามแฝง. " ล้างผุดเพื่อแก้มสีขาวของคนแปลกหน้า. "ถ้าอย่างนั้น" เขากล่าวว่า "ชื่อจริงของฉันคือเจมส์ไรเดอร์." " แม่นยำเพื่อ ผู้เข้าร่วมประชุมหัวหน้าที่ Cosmopolitan Hotel อธิษฐานก้าวเข้าไปในรถและฉันเร็ว ๆ นี้จะสามารถบอกคุณทุกอย่างที่คุณอยากจะรู้ว่า. " คนส่วนน้อยที่ยืน glancing จากที่อื่น ๆ ของเราด้วยครึ่งกลัวตาครึ่งหวังเป็นหนึ่งในผู้ที่เป็น ไม่แน่ใจว่าเขาอยู่บนปากเหวของโชคลาภหรือภัยพิบัติ. แล้วเขาก้าวเข้าไปในรถและในครึ่งชั่วโมงเราก็กลับมาอยู่ในห้องนั่งเล่นที่ถนนเบเกอร์. ไม่มีอะไรที่ได้รับการกล่าวว่าในระหว่างไดรฟ์ของเรา แต่ สูงหายใจบาง ๆ ของสหายใหม่ของเราและ claspings และ unclaspings จากมือของเขาพูดถึงความตึงเครียดประสาทภายในตัวเขา. "ที่นี่เรามี!" โฮล์มส์อย่างสนุกสนานร่าเริงกล่าวว่าในขณะที่เรายื่นเข้ามาในห้อง. "ไฟดูกาลเทศะมากในเรื่องนี้ สภาพอากาศ คุณดูเย็นนายไรเดอร์ อธิษฐานใช้ตะกร้าเก้าอี้ ผมก็จะวางอยู่บนรองเท้าแตะของฉันก่อนที่เราจะชำระนี้เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอ ตอนนี้แล้ว! คุณต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่กลายเป็นห่านเหล่านั้นหรือไม่ " "ใช่ครับ". "หรือมากกว่าผมแฟนซีของห่านที่ มันเป็นหนึ่งในนกฉันคิดในการที่คุณมีความสนใจ -. สีขาวมีแถบสีดำทั่วหาง " ไรเดอร์ก็สั่นด้วยอารมณ์. "โอ้ครับ" เขาร้อง "คุณสามารถบอกฉันที่มันจะไป"? <19> "มันมาที่นี่." "ที่นี่?" "ใช่และนกที่น่าทึ่งที่สุดก็พิสูจน์แล้วว่า ผมไม่สงสัยว่าคุณควรจะให้ความสนใจในนั้น มันวางไข่หลังจากที่มันตาย - bonniest, สว่างไข่สีฟ้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เคยถูกมองว่า ฉันมีมันนี่ในพิพิธภัณฑ์ของฉัน. " ผู้เข้าชมของเราได้ถูกย้ายไปที่เท้าของเขาและกำหิ้งด้วยมือขวาของเขา. โฮล์มส์ปลดล็อคกล่องที่แข็งแกร่งของเขาและจัดขึ้นพลอยสีแดงสีฟ้าซึ่งส่องออกมาเหมือนดาวที่มีความหนาวเย็นที่ยอดเยี่ยมหลายคน สดชื่น -pointed. ไรเดอร์ยืนจ้องมองด้วยใบหน้าที่วาดไม่แน่ใจว่าจะเรียกร้องหรือปฏิเสธมัน. "ขึ้นเกมของไรเดอร์" โฮล์มส์กล่าวว่าเงียบ ๆ . "จับขึ้นชายหรือคุณจะเข้าไปในกองไฟ! ให้เขากลับเข้าไปในแขนเก้าอี้ของเขาวัตสัน เขาไม่ได้มีเลือดมากพอที่จะเป็นไปได้สำหรับความผิดทางอาญาด้วยการยกเว้นโทษ ให้เขารีบบรั่นดี ดังนั้น! ตอนนี้เขามีลักษณะของมนุษย์เล็ก ๆ น้อย ๆ กุ้งมันคืออะไรเพื่อให้แน่ใจว่า! " สำหรับช่วงเวลาที่เขาได้ถูกย้ายและลดลงเกือบ แต่บรั่นดีนำสีของสีเป็นแก้มของเขาและเขานั่งจ้องมองด้วยตากลัวที่โจทก์ของเขา. "ผมมีเกือบทุกการเชื่อมโยง ในมือของฉันและพิสูจน์ทั้งหมดซึ่งผมอาจจะต้องจึงมีเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณต้องบอกฉัน ยังเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นกันว่าอาจจะมีการล้างขึ้นจะทำให้คดีที่สมบูรณ์ หรือไม่คุณเคยได้ยินไรเดอร์ของหินสีฟ้าของเคานมอร์คาร์ของ " "มันเป็นแคทเธอรีนคูแซ็คที่บอกของมัน" เขากล่าวว่าในเสียงประทุ. "ผมเห็น - ตำแหน่งคุณหญิงของเธอรอแม่บ้าน ดีสิ่งล่อใจของความมั่งคั่งฉับพลันที่ได้มาอย่างง่ายดายมากเกินไปสำหรับคุณตามที่ได้รับสำหรับผู้ชายที่ดีกว่าก่อนที่คุณจะ; แต่คุณไม่ได้มากระมัดระวังในวิธีการที่คุณใช้ มันดูเหมือนว่าฉัน, ไรเดอร์ที่มีการทำคนร้ายสวยมากในตัวคุณ คุณรู้ว่าผู้ชายคนนี้ฮอร์เนอช่างประปาได้รับความกังวลในบางเรื่องดังกล่าวมาก่อนและความสงสัยที่จะพักผ่อนมากขึ้นอย่างรวดเร็วกับเขา สิ่งที่คุณไม่ทำแล้ว? คุณทำบางงานที่มีขนาดเล็กในห้องพักหญิงของฉัน - คุณและร่วมใจกันของคูแซ็ค - และคุณจัดการที่เขาควรจะได้คนที่ส่ง จากนั้นเมื่อเขาทิ้งคุณขโมยอัญมณีกรณียกปลุกและได้ผู้ชายคนนี้โชคร้ายถูกจับ จากนั้นคุณ -

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มี แต่หนึ่งในนั้นเป็นของผมทั้งหมดเดียวกัน " ร้องชายน้อย

" งั้นถามคุณนาย oakshott ค่ะ "

" เธอบอกให้ฉันถามเธอ "

" เอ่อ คุณสามารถถามกษัตริย์ proosia แค่นั้นที่ฉันแคร์ ผมไม่ไหวแล้ว ออกไปจากที่นี่ ! เขารีบกลับมาข้างหน้า และนักค้นคว้า flitted เข้าไปในความมืด

" ฮา ! นี้อาจช่วยให้เราชมถนนบริกซ์ตัน " กระซิบ โฮล์มส์ " มากับฉันและเราจะเห็นสิ่งที่จะทำให้คนๆนี้ " striding ผ่านกระจัดกระจายเป็นผู้นอกจากนี้รอบวูบวาบ แผงลอย เพื่อนของฉันอย่างรวดเร็ว แซงหน้าผู้ชายเล็ก ๆน้อย ๆและสัมผัสเขาเมื่อไหล่ เขาดีดตัวรอบ ผมมองเห็นในแสงแก๊สทุกร่องรอยของสีที่ได้รับแรงหนุนจากใบหน้าของเขา . . . . . .

" นายเป็นใครงั้นเหรอ คุณต้องการอะไร ? เขาถามในสิ่งที่สั่นสะเทือนด้วยเสียง

" คุณจะขอโทษฉัน " กล่าวว่า โฮล์มส์ blandly " แต่ผมไม่สามารถช่วยได้ยินคำถามที่คุณใส่ไปขายแล้ว ฉันคิดว่า ฉันอาจช่วยให้คุณ "

" คุณ ? นายเป็นใคร ? คุณรู้อะไรเหรอ ? "

" ผมชื่อ เชอร์ล็อค โฮล์ม มันเป็นเรื่องที่ผมต้องรู้ในสิ่งที่คนอื่นไม่รู้ . . . "

" แต่คุณรู้อะไร ? "

" ขอโทษนะฉันรู้ทุกอย่างแล้ว คุณกำลังพยายามที่จะติดตามบางส่วนห่านซึ่งถูกขายโดย นาง oakshott , ถนนบริกซ์ตัน กับ คนขายที่ชื่อเบรกคคินริจ โดยเขาจะให้คุณ windigate ของอัลฟ่า และเขาให้สโมสรของเขา ซึ่งคุณเฮนรี่เบเคอร์เป็นสมาชิก "

" โอ้ ครับ คุณเป็นผู้ชาย มากที่ฉันได้ปรารถนาที่จะพบกับ " ร้องไห้เพื่อนกับมือเหยียดออกและรัวนิ้ว" ผมแทบจะไม่สามารถอธิบายให้คุณวิธีการที่สนใจผมในเรื่องนี้ด้วย "

< 18 >
Sherlock Holmes ว่าสี่ล้อที่ผ่าน . ในกรณีนี้เราน่าจะคุยกันในห้องอบอุ่นเป็นกันเองมากกว่าในลมนี้พัดสถานที่ตลาด กล่าวว่า เขา " แต่ขอ บอก กับ ฉัน ก่อนที่เราจะไปไกล มันเป็นใคร ฉันมีความสุขของการให้ "

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง " . ชื่อของฉันคือจอห์น โรบินสัน" เขาตอบพร้อมกับเหลือบมองริมทาง

" เปล่าครับ ชื่อจริง " โฮล์มส์หวาน” มันเสมอกระอักกระอ่วนทําธุรกิจกับนามแฝง "

ล้างกระโจนไปหาขาวแก้มของคนแปลกหน้า " . งั้น " เขากล่าว " ชื่อที่แท้จริงของฉันคือ เจมส์ ไรเดอร์ "

" แน่นอนแล้ว หัวหน้าพ่อบ้านที่โรงแรมทั่วโลก . ขอขั้นตอนลงในแท็กซี่และผมจะสามารถที่จะบอกคุณทุกอย่างที่คุณต้องการรู้ "

ชายร่างเล็กยืนมองหนึ่งไปยังอื่น ๆของเราด้วยครึ่งกลัวครึ่ง มีหวังตา เป็นหนึ่ง ที่ไม่แน่ใจว่าเขากำลังจะเป็นโชคลาภ หรือหายนะ แล้วเขาก็ก้าวเข้าไปในรถ และใน ครึ่งชั่วโมง เรากลับเข้าไปในห้องนั่งเล่น ที่ถนนเบเกอร์ไม่มีอะไรที่ถูกกล่าวว่าในระหว่างขับรถของเรา แต่สูง หายใจบางของเพื่อนใหม่ของเรา และ claspings และ unclaspings มือของเขาพูดของความตึงเครียดประสาทภายในเขา .

" เราอยู่ที่นี่ " บอกว่าโฮล์มส์อย่างเบิกบานใจ ตามที่เรายื่นเข้ามาในห้อง " ไฟดูตามฤดูกาลในสภาพอากาศแบบนี้ คุณดูเย็น คุณไรเดอร์ อธิษฐานเอาตะกร้าเก้าอี้ผมจะใส่แค่รองเท้าแตะของฉันก่อนที่เราจะจัดการเรื่องของนาย ตอนนี้แล้ว ! คุณต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่กลายเป็นของห่านเหล่านั้น ?

" ครับ "

" และผมแฟนซี ของห่าน มันเป็นหนึ่งในนก ฉันคิดว่าที่คุณสนใจ -- สีขาว กับ สีดำ แถบข้ามหาง "

ไรเดอร์ quivered ด้วยอารมณ์ " อ๋อ ครับ " เขาร้อง " คุณสามารถบอกได้ว่ามันมา ? "

< 19 >
" มันมาที่นี่"

" ที่นี่ " ?

" ใช่ และน่าจับตามากที่สุด นก มันพิสูจน์ได้ ผมไม่สงสัยว่าคุณควรจะสนใจในมัน มันออกไข่ หลังจากมันตายแล้ว . . . bonniest , สว่างน้อยสีฟ้าไข่ที่เคยได้เห็น ฉันมีที่นี่ในพิพิธภัณฑ์ของฉัน "

เราซวนเซไปเข้าเท้าของเขาและกุมหิ้งเหนือเตาผิงกับมือขวา โฮล์มส์ปลดล็อคกล่องที่แข็งแกร่งของเขาและจับพลอยสีแดงสีฟ้าซึ่งส่องแสงเหมือนดาวกับเย็นสดใส หลายแหลม โสภา ไรเดอร์ยืนจ้องกับวาดหน้า ไม่แน่ใจว่าจะเรียกร้องหรือปฏิเสธมัน

" เกม , ไรเดอร์ , " กล่าวว่า " โฮล์มส์อย่างเงียบๆ เดี๋ยวก่อนนะ หรือคุณจะเข้าไปในกองไฟ ให้แขนกลับมาในเก้าอี้ของเขา วัตสัน เขาไม่ได้มีเลือดเพียงพอที่จะไปในอาชญากรรมกับการได้รับการยกเว้นโทษ ให้เขารีบของบรั่นดี ดังนั้น !ตอนนี้เขาดูเหมือนมนุษย์มากขึ้น แล้ว กุ้งมันเป็นเพื่อให้แน่ใจว่า ! "

สักครู่เขาก็เซเกือบล้ม แต่บรั่นดีทำให้สีของสีเข้าไปในแก้มของเขา เขานั่งจ้องมองด้วยสายตาตกใจ ที่กล่าวหาเขา

" ผมมีเกือบทุกการเชื่อมโยงในมือของฉันและหลักฐานทั้งหมด ซึ่งผมอาจจะต้อง มีเล็ก ๆน้อย ๆที่คุณต้องการ บอกฉัน ยังคงที่เล็ก ๆน้อย ๆอาจจะชัดเจนขึ้น เพื่อให้คดีเสร็จสมบูรณ์ คุณเคยได้ยิน , ไรเดอร์ , หินนี้สีฟ้าของเคาน์เตสแห่งมอร์คาร์ " ?

" แคทเธอรีน คูแซค ใครบอกมัน " บอกว่าในเสียงแตกเสียง

" ผมเห็นแม่บ้านรอท่านหญิง . ดี , สิ่งล่อใจของความมั่งคั่งฉับพลันง่ายๆได้มาเป็นมากเกินไปสำหรับคุณ , มันถูกดีคนก่อนคุณแต่คุณไม่ค่อยเคร่งครัดในวิธีการที่คุณใช้ ผมว่า ไรเดอร์ มีการทําร้ายสวยมากในตัวคุณ คุณรู้ว่าผู้ชายคนนี้ Horner , ช่างประปา , มีความกังวลในเรื่องดังกล่าวก่อน และสงสัยจะพักผ่อนมากขึ้นพร้อมกับเขา คุณทำอะไรล่ะคุณทำงานเล็กๆน้อย ในท่านหญิงห้อง -- คุณและพันธมิตรคูแซ็ค -- และคุณได้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่ส่งมา . แล้วเมื่อเขาจากไป คุณปล้นอัญมณีกรณี ยกปลุก และมีผู้ชายที่โชคร้ายนี้จับ คุณ . . .