snacks were consumed more frequentl

snacks were consumed more frequently during television viewing than were any of the meals, and children may have more autonomy or choice in their snacks than in their meals. Accordingly, children may not choose vegetables for snacks during television viewing.
Although advertising has been shown to influence children’s food choices (12–14), our results do not support the hypothesis that children consume more highly advertised foods while watching television. In the diverse third-grade sample, significantly less soda and fast food were consumed on weekdays during television viewing than during other times of the day, and in the mostly Latino fifth-grade sample, significantly less soda and significantly fewer sweets and snacks were consumed on weekenddaysduringtelevisionviewingthanduringothertimesofthe day. These results are counter to those of previous research that showed that more soda, snack foods, and pizza were consumed by children in households in which the television was on for 2 meals/d (7), and this discrepancy in results highlights the differences between the ecologic study design and our direct correlation design. for percentages of energy from soda (P 0.01), fast food (P 0.001), and from sweets and snacks (P 0.01) and vegetables (P 0.0001) in the day) for percentage of energy from soda (P 0.01) in the third-grade sample
0.01), and vegetables (P 0.05) in the fifth-grade sample. There were (P0.05) inthethird-gradesampleandforpercentageofenergy
In the third-grade sample, the type, but not the amount or frequency, of foods consumed during television viewing was associatedwiththechildren’scurrentweightstatus.Thechildren who consumed more energy from fat while watching television had higher BMI than did their peers who consumed fewer highfat foods with the television on. A post hoc analysis showed no significant correlations between the number of servings from each food category consumed during television viewing on weekdays and the children’s BMI, but on weekends, soda consumption during television viewing was significantly associated with BMI (r 0.26, P 0.01).
There are some limitations to the methods used in these studies. First, although 24-h dietary recalls are recognized as the best method to estimate dietary intake in children (15–22, 29) and are the most appropriate method to determine what children eat whilewatchingtelevision,theintraindividualvariationindietary intakes makes multiple recalls necessary to accurately estimate energy intake (30). However, prior to our primary analysis, we detected weekend-weekday differences in food consumption with the television on or off and, therefore, analyzed weekend

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้บ่อยมากในทีวีดูกว่าอาหารได้อาหารอย่างใดอย่างหนึ่ง และเด็กอาจมีอิสระหรือเลือกในอาหารของพวกเขามากกว่าในอาหาร ดังนั้น เด็กอาจเลือกผักสำหรับอาหารว่างในระหว่างการดูโทรทัศน์แม้ว่าจะได้รับการแสดงโฆษณามีอิทธิพลต่อการเลือกอาหารสำหรับเด็ก (12-14), ผลของเราไม่สนับสนุนสมมติฐานที่ว่า เด็กกินอาหารโฆษณาอย่างมากในขณะที่ดูโทรทัศน์ ในสามระดับหลากหลายอย่าง มากน้อยโซดาและอาหารใช้ในวันธรรมดาระหว่างโทรทัศน์ดูมากกว่าในช่วงเวลาอื่น ๆ ของวัน และในการใช้ส่วนลาตินอย่างชั้นที่ 5 โซดามากน้อย และน้อยลงอย่างมากขนม และอาหารว่างในวันที่ weekenddaysduringtelevisionviewingthanduringothertimesofthe ผลลัพธ์เหล่านี้เป็นเคาน์เตอร์ของงานวิจัยก่อนหน้านี้ที่แสดงให้เห็นว่า เด็กในครัวเรือนซึ่งโทรทัศน์ถูกบนสำหรับ 2 มื้อ/วัน (7) ใช้ และเพิ่มเติมโซดา อาหาร พิซซ่า และความขัดแย้งนี้ผลลัพธ์เน้นความแตกต่างระหว่างการออกแบบการศึกษาทางธรรมชาติและออกแบบความสัมพันธ์โดยตรงของเรา เปอร์เซ็นต์ของพลังงานจากโซดา (P 0.01), อาหาร (P 0.001), และ จากขนมและอาหารว่าง (P 0.01) และผัก (P 0.0001) วัน) สำหรับเปอร์เซ็นต์ของพลังงานจากโซดา (P 0.01) ในตัวอย่างสามเกรด 0.01), และผัก (P 0.05) ในตัวอย่างชั้นที่ 5 มี (P0.05) inthethird-gradesampleandforpercentageofenergyIn the third-grade sample, the type, but not the amount or frequency, of foods consumed during television viewing was associatedwiththechildren’scurrentweightstatus.Thechildren who consumed more energy from fat while watching television had higher BMI than did their peers who consumed fewer highfat foods with the television on. A post hoc analysis showed no significant correlations between the number of servings from each food category consumed during television viewing on weekdays and the children’s BMI, but on weekends, soda consumption during television viewing was significantly associated with BMI (r 0.26, P 0.01).There are some limitations to the methods used in these studies. First, although 24-h dietary recalls are recognized as the best method to estimate dietary intake in children (15–22, 29) and are the most appropriate method to determine what children eat whilewatchingtelevision,theintraindividualvariationindietary intakes makes multiple recalls necessary to accurately estimate energy intake (30). However, prior to our primary analysis, we detected weekend-weekday differences in food consumption with the television on or off and, therefore, analyzed weekend

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารว่างถูกบริโภคบ่อยครั้งมากขึ้นในระหว่างการดูโทรทัศน์มากกว่าคนใดของอาหารและเด็กอาจมีอิสระมากขึ้นหรือทางเลือกในขนมของพวกเขามากกว่าในอาหารของพวกเขา ดังนั้นเด็กอาจจะไม่เลือกผักอาหารว่างระหว่างการดูโทรทัศน์.
แม้ว่าการโฆษณาได้รับการแสดงที่มีอิทธิพลต่อเด็กเลือกอาหาร (12-14) ผลของเราไม่สนับสนุนสมมติฐานที่ว่าเด็กกินโฆษณามากขึ้นอย่างมากอาหารขณะที่ดูโทรทัศน์ ในตัวอย่างที่สามเกรดที่มีความหลากหลายโซดาอย่างมีนัยสำคัญน้อยลงและอาหารอย่างรวดเร็วถูกบริโภคในวันธรรมดาระหว่างการดูโทรทัศน์กว่าในช่วงเวลาอื่น ๆ ของวันและในตัวอย่างที่ห้าเกรดละตินส่วนใหญ่โซดามีนัยสำคัญน้อยและขนมหวานอย่างมีนัยสำคัญน้อยลงและอาหารว่างถูกบริโภค ในวัน weekenddaysduringtelevisionviewingthanduringothertimesofthe ผลลัพธ์เหล่านี้มีเคาน์เตอร์ให้กับผู้ที่ของการวิจัยก่อนหน้านี้ที่แสดงให้เห็นว่าโซดาเพิ่มเติมขนมขบเคี้ยวและพิซซ่าถูกบริโภคโดยเด็กในครัวเรือนที่มีโทรทัศน์อยู่บนสำหรับอาหาร 2 มื้อ / D (7) และความแตกต่างนี้ในผลการเน้นความแตกต่างระหว่าง การออกแบบการศึกษาเกี่ยวกับระบบนิเวศน์และการออกแบบความสัมพันธ์ของเราโดยตรง สำหรับเปอร์เซ็นต์ของพลังงานจากโซดา (P 0.01) อาหารจานด่วน (P 0.001) และจากขนมและอาหารว่าง (P 0.01) และผัก (P 0.0001) ในวันที่) ร้อยละของพลังงานจากโซดา (P 0.01) ในไตรมาสที่สาม ตัวอย่างเกรด
0.01) และผัก (P 0.05) ในกลุ่มตัวอย่างที่ห้าชั้น มี (P0.05) inthethird-gradesampleandforpercentageofenergy
ในตัวอย่างที่สามเกรดชนิด แต่ไม่ได้ปริมาณหรือความถี่ของอาหารที่บริโภคในช่วงการดูโทรทัศน์เป็น associatedwiththechildren'scurrentweightstatus.Thechildren ที่บริโภคพลังงานมากขึ้นจากไขมันในขณะที่ดูโทรทัศน์มีสูงขึ้น ค่าดัชนีมวลกายกว่าเพื่อนของพวกเขาที่บริโภคอาหารน้อยลงด้วย highfat โทรทัศน์บน โพสต์เฉพาะกิจการวิเคราะห์พบว่าไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างจำนวนของการบริโภคจากหมวดอาหารแต่ละบริโภคในช่วงการชมโทรทัศน์ในวันธรรมดาและค่าดัชนีมวลกายของเด็ก ๆ แต่ในวันหยุดสุดสัปดาห์การบริโภคโซดาระหว่างการดูโทรทัศน์มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีค่าดัชนีมวลกาย (R 0.26, P 0.01)
มีข้อ จำกัด บางอย่างเพื่อให้วิธีการที่ใช้ในการศึกษาเหล่านี้เป็น ครั้งแรกแม้ว่าตลอด 24 ชั่วโมงเรียกคืนอาหารได้รับการยอมรับว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะประเมินการบริโภคสารอาหารในเด็ก (15-22, 29) และเป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุดในการตรวจสอบสิ่งที่เด็กกิน whilewatchingtelevision บริโภค theintraindividualvariationindietary ทำให้หลาย ๆ จำได้ว่าจำเป็นที่จะต้องถูกต้องประมาณการพลังงาน การบริโภค (30) อย่างไรก็ตามก่อนที่จะมีการวิเคราะห์หลักของเราเราตรวจพบความแตกต่างในวันทำงานวันหยุดสุดสัปดาห์ในการบริโภคอาหารที่มีโทรทัศน์หรือปิดและมีการวิเคราะห์วันหยุดสุดสัปดาห์