The most pressing question regardin

The most pressing question regarding sinks in
the land-use change and forestry (LUCF) sector
is whether avoided deforestation can be made a
viable mitigation option under the Kyoto Proto-
col, particularly in the context of the CDM. The
CDM (Article 12) applies only to countries that
have not joined Annex B of the Protocol, and
therefore do not have limitations on their
national emissions. At present, all countries with
substantial areas of tropical forests fall into the
``non-Annex B'' category, making them eligible
for CDM projects but ineligible for other pro-
visions for carbon credit under the Protocol,
such as Joint Implementation (under Article 6)
and emissions trading (under Article 17). At
some time in the future, tropical forest countries
may ®nd it in their interests to join Annex B in
order to capture major potential financial bene®ts
from carbon credits traded under Article 17 that
could be achieved by slowing deforestation [3].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่กดถามเกี่ยวกับอ่างในการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินและป่าไม้ (LUCF) ภาคเป็นว่าหลีกเลี่ยงการทำลายจะได้รับการลดทางเลือกภายใต้เกียวโตโปรโต-ัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของการ CDM การCDM (12 บทความ) ใช้เฉพาะกับประเทศที่ไม่ได้เข้าร่วม Annex B ของโพรโทคอล และดังนั้นจึง ไม่มีข้อจำกัดในการปล่อยชาติ ปัจจุบัน ประเทศทั้งหมดด้วยพบพื้นที่ป่าเขตร้อนอยู่ในตัว'' ไม่ใช่ Annex B'' ประเภท ทำให้พวกเขามีสิทธิ์สำหรับโครงการ CDM แต่ไม่มีสิทธิ์สำหรับโปรอื่น ๆ -วิสัยทัศน์สำหรับคาร์บอนเครดิตภายใต้โพรโทคอลเช่นดำเนินการร่วมกัน (ภายใต้บทความ 6)และการปล่อยก๊าซที่ซื้อขาย (17 บทความ) ที่บางเวลาในอนาคต ป่าเขตร้อนประเทศอาจ ® nd ในที่ตนสนใจร่วม Annex Bสั่งจับเบเนเงินศักยภาพสำคัญ ® tsจากใต้ ๑๗ การซื้อขายคาร์บอนเครดิตที่สามารถทำได้ โดยการชะลอการตัดไม้ทำลายป่า [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำถามที่เร่งด่วนที่สุดเกี่ยวกับอ่างล้างมือใน
การเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินและป่าไม้ (LUCF) ภาค
คือไม่ว่าจะหลีกเลี่ยงการตัดไม้ทำลายป่าสามารถทำให้
ตัวเลือกที่ทำงานได้ภายใต้การบรรเทาผลกระทบเกียวโต protocol ใน
เทือกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของ CDM
CDM (มาตรา 12) มีผลเฉพาะกับประเทศที่
ไม่ได้เข้าร่วมภาคผนวกขของพิธีสารและ
ดังนั้นจึงไม่ได้มีข้อ จำกัด ในของ
การปล่อยก๊าซแห่งชาติ ปัจจุบันทุกประเทศที่มี
พื้นที่ที่สำคัญของป่าเขตร้อนตกอยู่ใน
ประเทศนอกภาคผนวก B '' Category `` ทำให้พวกเขามีสิทธิ์
สำหรับโครงการ CDM แต่ไม่เหมาะกับการโปรอื่น ๆ
วิสัยทัศน์สำหรับคาร์บอนเครดิตภายใต้พิธีสาร
เช่นการดำเนินการร่วม (ภายใต้ ข้อ 6)
และการปล่อยมลพิษเทรดดิ้ง (ตามมาตรา 17) ที่
บางครั้งในอนาคตประเทศป่าเขตร้อน
อาจ®ndมันอยู่ในความสนใจของพวกเขาที่จะเข้าร่วมในภาคผนวกข
เพื่อที่จะจับหลักbene®tsทางการเงินที่อาจเกิดขึ้น
จากการซื้อขายคาร์บอนเครดิตภายใต้มาตรา 17 ที่
จะประสบความสำเร็จโดยการชะลอตัวตัดไม้ทำลายป่า [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำถามเกี่ยวกับจมในการกดมากที่สุดการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินและป่าไม้ ( lucf ) ภาคคือว่าหลีกเลี่ยงการตัดไม้ทำลายป่าได้เป็นการเลือกปฏิบัติภายใต้โปรโต - เกียวโตคอลัมน์ , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของโครงการ CDM . ที่โครงการ CDM ( มาตรา 12 ) ใช้เฉพาะกับประเทศที่ไม่ได้เข้าร่วมภาคผนวก B ของโปรโตคอล , และจึงไม่ได้มีข้อจำกัดในเรื่องของพวกเขาสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ปัจจุบัน ทุกประเทศด้วยพื้นที่ของป่าเขตร้อนจำนวนมากตกอยู่ใน` ` ไม่ใช่ภาคผนวก B ' ' ทำให้พวกเขามีสิทธิประเภทสำหรับโครงการ CDM แต่ไม่มีสิทธิ์ Pro - อื่น ๆวิสัยทัศน์สำหรับคาร์บอนเครดิตภายใต้พิธีสารเช่นการดำเนินการร่วมกัน ( ตามข้อ 6 )และการซื้อขายการปล่อยก๊าซ ( ในบทความ ) ที่บางเวลาในอนาคต ประเทศ ป่าเขตร้อนอาจ® ND ในความสนใจที่จะเข้าร่วมในภาคผนวก ขเพื่อที่จะจับรายใหญ่ที่มีศักยภาพดีทางการเงิน®ทศกัณฑ์จากคาร์บอนเครดิตซื้อขายภายใต้บทความที่สามารถทำได้โดยลดการทำลายป่า [ 3 ]