Why has Greece chosen a far-left go

Why has Greece chosen a far-left government at a time when discontented and frustrated voters elsewhere in Europe have turned to the far right?

In northern Europe, the frustrated voters’ parties of choice are right wing and anti-immigrant. So how come frustrated Greeks made a sharp turn to the left, electing the near- communist Syriza party to lead the government? The choice of left over right is especially striking because Greece is a first port of call for so many new immigrants to Europe.

If Spain’s Podemos party continues to grow, then the contrast between northern and southern Europe will be even more striking.

A combination of economics, politics and history can shed light on the differences. The simplest -- and most surprising -- answer may be just this: the worse the economy, the worse for the far right and the better for the far left.

The southern European economies are in substantially deeper trouble than their counterparts in middle and northern Europe. This has two distinct political effects, which together explain the difference between a turn to the left and a turn to the right.

First of all, reece is facing austerity demands that come from the northern members of the European Union, especially Germany. That means the Greeks perceive the main bad guy as external, not internal, and see the neoliberalism of Angela Merkel as the immediate source of the pain.

The resistance to reducing state employment, cutting budgets, and working harder for less money and shorter vacations becomes resistance to the market economy itself. The ex- communist radical left is the natural place for such resistance: The economic program of the left simply denies that such measures will actually help, and instead holds the promise of telling Europe to get lost.

In northern Europe, economies may be in the doldrums, but no external European political force is pressing for fundamental structural change. Frustrated voters who see their job benefits scaled down even moderately thus need a different target. Those who arrived recently -- immigrants -- are the traditional objects of blame. The social contract may seem to be breaking down as a result of neoliberalism, but because no one has forced this change on northern European societies, it’s much easier to blame immigrants for burdening the state and making the social contract too expensive. Never mind if it’s true: The point is to blame anyone other than yourself.

The second effect of the economic troubles in southern Europe is that voters are genuinely looking for a credible alternative economic policy. In post-war Greece, the hard left (defined as, say, left of democratic socialism) has a history of meaningful political participation in government. The predecessors of Syriza were part of a coalition government in the late 1980s.

In contrast, the northern European far right has no credible economic program, and no post-war history of participation in government. You might vote for the xenophobic Sweden Democrats or the Danish People’s Party because you’re angry about the way your country is going -- but you couldn’t vote for them in the belief that they have some economic program that’s going to make things better. All they promise is to shut the borders to new immigrants.

Put differently, the northern European far-right parties may be born in part out of economic frustration. But their politics are focused on social and cultural issues, not economic ones. Choosing these parties is a kind of luxury for voters who perceive their economies as troubled but not in freefall.

Then there’s the difference in history between northern and southern Europe. In Greece, as well as Spain, the far right has actually governed in the postwar period. The colonels who ruled Greece from 1967 to 1974 relied on a hard right anti-communist ideology. In Spain, Generalissimo Francisco Franco was more or less the last living European fascist -- and he governed until his death in 1975.

That experience means Greeks and Spaniards don’t have to fantasize about what a right-wing government looks like: They actually know. This provides a powerful disincentive to vote for such parties in a way that might actually go beyond protest to governance. In Greece and Spain, voters know that the far right had no magic solutions to economic troubles. And they know that, whatever their limits, center-left or center-right governments brought greater economic prosperity than their more extreme counterparts.

In northern Europe, the story is more complicated. Germany, of course, had the experience of National Socialism -- but few people now politically active personally remember the Nazi years. Elsewhere, far-right parties played different kinds of collaborationist roles during the war years. But nowhere in northern Europe has the far right actually governed since World War II -- and this notwithstanding Cold War fears of communism.

A lack of real-world experience with far-right government helps fuel some n

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไมกรีซได้รัฐบาลซ้ายสุดเวลาเมื่อผู้ลงคะแนน discontented และความผิดหวังอื่น ๆ ในยุโรปได้หันไปขวากิจการของผู้ลงคะแนนผิดหวังที่เลือกอยู่ในยุโรปเหนือ ปีกขวาและต่อต้านผู้อพยพ ดังนั้น วิธีการมาชาวกรีกผิดหวังทำเปิดคมไปทางซ้าย เลือกพรรค Syriza ใกล้คอมมิวนิสต์นำรัฐบาล เลือกจากซ้ายไปขวาคือโดดเด่นโดยเฉพาะเนื่องจากกรีซ มีพอร์ตแรกของสายสำหรับผู้อพยพที่ใหม่มากในยุโรปถ้าพรรค Podemos ของสเปนยังคงเติบโต ความเปรียบต่างระหว่างเหนือ และใต้ยุโรปจะ ได้ โดดเด่นมากยิ่งขึ้นเศรษฐศาสตร์ การเมือง และประวัติศาสตร์สามารถหลั่งน้ำตาแสงในความแตกต่าง คำตอบที่ง่ายที่สุด และน่าแปลกใจมากที่สุด - อาจจะเพียงแค่นี้: เศรษฐกิจที่แย่ เลวร้ายสำหรับขวาและดีสำหรับด้านซ้ายไกลเศรษฐกิจยุโรปภาคใต้มีปัญหามากลึกกว่าคู่ของพวกเขาในยุโรปกลาง และภาคเหนือ มีสองแตกต่างทางการเมืองผลกระทบ ซึ่งร่วมกันอธิบายความแตกต่างระหว่างเลี้ยวซ้ายและเลี้ยวไปทางขวาก่อนอื่น reece จะหันต้องเข้มงวดที่มาจากภาคเหนือของยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเยอรมนี นั่นหมายความว่า ชาวกรีรับรู้ผู้ชายเลวหลักเป็นภายนอก ภายในไม่ และดู neoliberalism ของเกลาเป็นแหล่งของความเจ็บปวดทันทีความต้านทานการลดสถานะงาน งบประมาณตัด และการทำงานวันหยุดยากน้อยกว่าเงิน และสั้นกลายเป็น ทนต่อเศรษฐกิจตลาดเอง อดีตคอมมิวนิสต์รุนแรงซ้ายเป็นธรรมชาติเช่นความต้านทาน: โปรแกรมเศรษฐกิจของซ้ายเพียงแค่ปฏิเสธว่า มาตรการดังกล่าวจะช่วยจริง และแทน ถือสัญญาของยุโรปหายไปในยุโรปเหนือ เศรษฐกิจอาจจะใน doldrums แต่ไม่มีแรงการเมืองยุโรปภายนอกจะกดเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพื้นฐาน ผู้ลงคะแนนที่ผิดหวังที่เห็นงานประโยชน์ลดขนาดลงแม้ปานกลางดังนั้นจึง ต้องมีเป้าหมายแตกต่างกัน ผู้ที่เข้ามาล่าสุด -อพยพ - ถูกตำหนิแบบดั้งเดิม สัญญาประชาคมอาจอาจ จะแบ่งจาก neoliberalism แต่ เพราะไม่ได้บังคับเปลี่ยนแปลงในสังคมยุโรปเหนือ ง่ายมากจะตำหนิผู้อพยพสำหรับสถานะการเมื่อยล้า และทำสัญญาสังคมแพงเกินไป ไม่เป็นไรถ้ามันเป็นความจริง: มีจุดโทษใครนอกจากตัวนี้ผลสองของปัญหาทางเศรษฐกิจในภาคใต้ของยุโรปคือ ว่า ผู้ลงคะแนนต้องการจริง ๆ หานโยบายเศรษฐกิจทางเลือกน่าเชื่อถือ ในหลังสงครามกรีซ ซ้ายหนัก (กำหนดเป็น พูด ซ้ายของสังคมนิยมประชาธิปไตย) มีประวัติศาสตร์มีความหมายทางการเมืองร่วมรัฐบาล ประโยชน์ของ Syriza เป็นส่วนหนึ่งของพรรคร่วมรัฐบาลในปลายทศวรรษ 1980คมชัด ขวาไกลยุโรปเหนือมีโปรแกรมเศรษฐกิจไม่น่าเชื่อถือ และประวัติหลังสงครามไม่เข้าร่วมรัฐบาล คุณอาจลงคะแนนสำหรับการ xenophobic สวีเดนประชาธิปัตย์หรือพรรคประชาชนเดนมาร์กเนื่องจากคุณกำลังโกรธเกี่ยวกับวิธีจะไปประเทศของคุณ - แต่คุณไม่สามารถลงคะแนนให้พวกเขาในความเชื่อที่ว่า พวกเขามีโปรแกรมบางอย่างทางเศรษฐกิจที่กำลังทำสิ่งที่ดีกว่า สิ่งที่พวกเขาสัญญาว่า จะปิดพรมแดนการอพยพใหม่ใส่แตกต่างกัน ฝ่ายขวาไกลยุโรปตอนเหนือจะเกิดขึ้นในบางส่วนจากความยุ่งยากทางเศรษฐกิจ แต่การเมืองของพวกเขาต้องการเน้นที่ปัญหาทางสังคม และวัฒนธรรม เศรษฐกิจไม่คน เลือกบุคคลเหล่านี้เป็นชนิดที่หรูหราสำหรับผู้ลงคะแนนที่รับรู้เศรษฐกิจของประเทศมีปัญหา แต่ไม่อยู่ ในคุ้มแล้ว มีความแตกต่างในประวัติศาสตร์ระหว่างเหนือ และใต้ยุโรป ในกรีซ สเปน ขวามีจริงบังคับในช่วงสมัยหลังสงคราม Colonels ผู้ปกครองกรีซจากปี 1967 ถึง 1974 พึ่งอุดมการณ์ขวาต่อต้านคอมมิวนิสต์ยาก ในสเปน ฝรั่งเศส Francisco Generalissimo ถูกมากหรือน้อยในครั้งสุดท้ายนั่งเล่นยุโรป fascist - และเขาบังคับจนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1975ประสบการณ์ว่า ชาวกรีกและชาวไม่มีนาฬลักษณะรัฐบาลปีกขวา: พวกเขารู้จริง แบบ disincentive ในขณะที่ประสิทธิภาพการบุคคลดังกล่าวในทางที่อาจจริงปฏิเสธการกำกับดูแลกิจการต่าง ๆ กรีซและสเปน ผู้ลงคะแนนทราบที่ด้านขวาสุดมีวิธีแก้ไขปัญหาทางเศรษฐกิจไม่วิเศษ และพวกเขารู้ว่า สิ่งขีด รัฐบาลกลางด้านซ้าย หรือ ขวาศูนย์นำความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจมากขึ้นกว่าคู่ของพวกเขามากขึ้นในยุโรปเหนือ เรื่องราวที่ซับซ้อนมากขึ้น เยอรมนี แน่นอน มีประสบการณ์ของสังคมนิยมแห่งชาติ - แต่น้อยคนที่ใช้งานทางการเมืองตอนนี้ส่วนตัวจำปีนาซี อื่น ๆ ฝ่ายขวาไกลเล่นชนิด collaborationist บทบาทของคู่สงคราม แต่ไม่มีที่ไหนในยุโรปเหนือ มีอยู่ทางขวาจริงภายใต้ตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง - และนี้แม้ความกลัวสงครามเย็นคอมมิวนิสต์ขาดจริงสัมผัสกับเชื้อเพลิงช่วยรัฐบาลไกลขวา n บาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไมกรีซได้รับการแต่งตั้งรัฐบาลไกลที่เหลือในช่วงเวลาที่ไม่พอใจและผิดหวังผู้มีสิทธิเลือกตั้งอื่น ๆ ในยุโรปได้หันไปทางขวาสุด? ในภาคเหนือของยุโรป, บุคคลผู้มีสิทธิเลือกตั้งผิดหวัง 'ของทางเลือกเป็นปีกขวาและต่อต้านผู้อพยพ ดังนั้นวิธีที่ผิดหวังมาชาวกรีกทำเปิดคมไปทางซ้ายเลือกตั้งพรรค Syriza จาคอมมิวนิสต์เพื่อนำไปสู่รัฐบาลหรือไม่ ทางเลือกของที่เหลือที่เหมาะสมโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่โดดเด่นเพราะกรีซเป็นพอร์ตแรกของการโทรสำหรับผู้อพยพใหม่มากมายไปยังยุโรป. หากบุคคล Podemos ของสเปนยังคงเติบโตแล้วตรงกันข้ามระหว่างภาคเหนือและภาคใต้ของยุโรปจะยิ่งโดดเด่นมากขึ้น. การรวมกันของ เศรษฐกิจการเมืองและประวัติศาสตร์สามารถหลั่งน้ำตาแสงในความแตกต่าง ที่ง่าย - และที่น่าแปลกใจมากที่สุด - คำตอบอาจจะเป็นเพียงแค่นี้. แย่ลงเศรษฐกิจที่เลวร้ายยิ่งสำหรับขวาสุดและดีกว่าสำหรับด้านซ้ายสุดเศรษฐกิจยุโรปตอนใต้กำลังมีปัญหาอย่างมากลึกกว่าคู่ของพวกเขาในช่วงกลางและภาคเหนือทวีปยุโรป. นี้มีสองผลกระทบทางการเมืองที่แตกต่างกันซึ่งร่วมกันอธิบายความแตกต่างระหว่างการเลี้ยวซ้ายและเลี้ยวไปทางขวา. the แรกของทุกรีซจะหันความต้องการที่เข้มงวดที่มาจากทางตอนเหนือของสมาชิกของสหภาพยุโรปโดยเฉพาะประเทศเยอรมนี นั่นหมายความว่าชาวกรีกรับรู้เป็นคนเลวหลักภายนอกไม่ภายในและดูลัทธิเสรีนิยมใหม่ของแองเจลาเมอร์เคเป็นแหล่งทันทีของความเจ็บปวด. ความต้านทานในการลดการจ้างงานของรัฐตัดงบประมาณและการทำงานหนักสำหรับเงินน้อยและวันหยุดพักผ่อนที่สั้นกว่าจะกลายเป็น ความต้านทานต่อเศรษฐกิจการตลาดของตัวเอง ซ้ายอดีตคอมมิวนิสต์หัวรุนแรงเป็นสถานที่ที่เป็นธรรมชาติสำหรับความต้านทานเช่น:. โปรแกรมทางเศรษฐกิจของซ้ายก็ปฏิเสธว่ามาตรการดังกล่าวจะช่วยให้จริงและแทนที่จะถือสัญญาบอกยุโรปจะได้รับการสูญเสียในภาคเหนือของยุโรปเศรษฐกิจอาจจะอยู่ในซบเซา แต่ไม่มีอำนาจทางการเมืองภายนอกยุโรปกดสำหรับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพื้นฐาน ผู้มีสิทธิเลือกตั้งผิดหวังที่เห็นประโยชน์งานของพวกเขาลดขนาดลงแม้ในระดับปานกลางจึงจำเป็นต้องมีเป้าหมายที่แตกต่างกัน บรรดาผู้ที่มาถึงเมื่อเร็ว ๆ นี้ - ผู้อพยพ - เป็นวัตถุแบบดั้งเดิมของโทษ สัญญาทางสังคมอาจดูเหมือนจะทำลายลงเป็นผลมาจากลัทธิเสรีนิยมใหม่ แต่เพราะไม่มีใครได้บังคับให้การเปลี่ยนแปลงนี้ในสังคมยุโรปเหนือมันง่ายมากที่จะตำหนิผู้อพยพสำหรับบรรทุกของรัฐและการทำสัญญาทางสังคมแพงเกินไป ไม่เคยคิดว่ามันเป็นความจริง: จุดที่จะไปโทษคนอื่นนอกจากตัวเอง. ผลที่สองของปัญหาทางเศรษฐกิจในภาคใต้ของยุโรปคือการที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งอย่างแท้จริงจะมองหานโยบายเศรษฐกิจที่น่าเชื่อถือทางเลือก โพสต์ในสงครามกรีซซ้ายยาก (หมายถึงการพูดที่เหลือของสังคมนิยมประชาธิปไตย) มีประวัติของการมีส่วนร่วมทางการเมืองที่มีความหมายในรัฐบาล รุ่นก่อนของ Syriza เป็นส่วนหนึ่งของพรรคร่วมรัฐบาลในช่วงปลายปี 1980. ในทางตรงกันข้ามยุโรปเหนือขวาไม่มีโปรแกรมทางเศรษฐกิจที่น่าเชื่อถือและไม่มีประวัติหลังสงครามการมีส่วนร่วมในรัฐบาล คุณอาจจะลงคะแนนให้พรรคประชาธิปัตย์ชาวต่างชาติสวีเดนหรือพรรคประชาชนเดนมาร์กเพราะคุณโกรธเกี่ยวกับวิธีที่ประเทศของคุณเป็นไป - แต่คุณไม่สามารถลงคะแนนสำหรับพวกเขาเชื่อว่าพวกเขามีบางโปรแกรมทางเศรษฐกิจที่จะทำให้สิ่งที่ดีกว่า . ทั้งหมดที่พวกเขาสัญญาว่าจะเป็นที่จะปิดพรมแดนให้กับผู้อพยพใหม่. ใส่ที่แตกต่างกันทางตอนเหนือของยุโรปฝ่ายไกลขวาอาจจะเกิดในส่วนที่ออกจากแห้วเศรษฐกิจ แต่การเมืองของพวกเขาจะมุ่งเน้นไปที่ประเด็นทางสังคมและวัฒนธรรมไม่ได้คนทางเศรษฐกิจ การเลือกบุคคลเหล่านี้เป็นชนิดของความหรูหราสำหรับผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่รับรู้เศรษฐกิจของพวกเขาเป็นทุกข์ แต่ไม่ได้อยู่ในเหวก. นั้นมีความแตกต่างในประวัติศาสตร์ระหว่างภาคเหนือและภาคใต้ของยุโรป ในกรีซเช่นเดียวกับสเปน, ขวาสุดได้ควบคุมจริงในช่วงหลังสงคราม นายพันผู้ปกครองกรีซ 1967-1974 อาศัยสิทธิที่ยากอุดมการณ์ต่อต้านคอมมิวนิสต์ ในสเปนจอมทัพฟรานซิสฟรังโกได้มากขึ้นหรือน้อยลงสุดท้ายที่อาศัยอยู่ในยุโรปฟาสซิสต์ - และเขาภายจนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1975 ประสบการณ์นั่นหมายความว่าชาวกรีกและชาวสเปนจะได้ไม่ต้องเพ้อฝันเกี่ยวกับสิ่งที่รัฐบาลปีกขวาดูเหมือนว่า: พวกเขาจริง ทราบ. นี้จะให้ disincentive มีประสิทธิภาพในการออกเสียงลงคะแนนสำหรับบุคคลดังกล่าวในทางที่จริงๆแล้วอาจจะไปไกลกว่าการประท้วงในการกำกับดูแล ในกรีซและสเปนผู้มีสิทธิเลือกตั้งรู้ว่าขวาสุดไม่มีการแก้ปัญหามายากลไปสู่ปัญหาทางเศรษฐกิจ และพวกเขารู้ว่าสิ่งที่ขีด จำกัด ของตนรัฐบาลกลางซ้ายหรือขวาศูนย์นำความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจมากขึ้นกว่าคู่ของพวกเขามากขึ้น. ในภาคเหนือของยุโรปเป็นเรื่องที่ซับซ้อนมากขึ้น เยอรมนีแน่นอนมีประสบการณ์ในการสังคมนิยมแห่งชาติ - แต่ไม่กี่คนที่ใช้งานทางการเมืองในขณะนี้จำได้ว่าปีที่ผ่านมาส่วนตัวนาซี อื่น ๆ ฝ่ายไกลขวาเล่นแตกต่างกันของบทบาท collaborationist ช่วงสงครามปี แต่ไม่มีที่ไหนในภาคเหนือของยุโรปได้ปกครองจริงขวาสุดนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง - และนี่แม้จะมีความกลัวสงครามเย็นของลัทธิคอมมิวนิสต์. ขาดประสบการณ์จริงของโลกกับรัฐบาลไกลขวาจะช่วยให้น้ำมันเชื้อเพลิง n บาง