AbstractIt has always been an ambit

Abstract
It has always been an ambition within the ergonomic profession to ensure that design or redesign of production systems consider both productivity and employee well being, but there are many approaches to how to achieve this. This paper identifies the basic issues to be addressed in light of some research activities at DTU, especially by persons responsible for facilitating design processes. Four main issues must be addressed: (1) determining the limits and scope of the system to be designed; (2) identifying stakeholders related to the system and their role in the system design; (3) handling the process' different types of knowledge; and (4) emphasizing that performance management systems, key performance indicators (KPIs), and leadership are also part of the system design and must be given attention. With the examples presented, we argue that knowledge does exist to help system design facilitators address these basic issues.

Keywords
Production system design; Complexity management; Stakeholder perspective
1. Introduction
How can we ensure that the design and redesign of technology, production and service systems consider the human characteristics of the people who use and operate these systems? For years, this question has preoccupied ergonomists and human factor specialists who aim to move from fixing systems to designing systems. The underlying arguments to support such a shift in focus are that (1) in the early design phase, there are more options for alternative work configurations that can be considered; (2) the costs are only marginal, since changes in plans are minor compared to changes in the physical manifestation of the plans; and (3) such a shift would have a significant positive effect on the overall effectiveness of the system.

The traditional answer to the question raised above assumes that system design is fundamentally guided by specifications in the form of a set of criteria that the final system has to meet. Thus, the strategy is to formulate criteria for human factors and add these to the general set of criteria guiding the design process (Singleton, 1974). This line of thinking, which is pursued in many handbooks, recommends ergonomic criteria to be used in the context of system design. The impact of this strategy on production system design practice appears to be limited, judging from anecdotal evidence regarding facilities and systems, which continue to be designed with limited consideration for the people who work or interact with these systems.

Therefore, the discussion continues with regard to how to integrate ergonomic and human factors in the design of production and service systems. One position argues that ergonomists must change their focus from guidebooks and legislative requirements towards enterprise strategies (Jensen, 2001; Dul and Neumann, 2005). Consequently, issues related to working conditions must be formulated within the discourse of company strategy, and the activities decided upon must relate to both the formal and the emergent strategic activities in the enterprise (Mintzberg, 1998). This also implies developing the role of ergonomist or human factors specialist from an actor who primarily delivers authoritative knowledge about person–machine interfaces into a politically reflexive actor who becomes involved in development of the enterprise (Broberg and Hermund, 2004). Recently, within the ergonomic field, the notion of ‘Participatory Design’ has been promoted as an approach to secure optimization of both the economic and ergonomic aspects of work (Vink et al., 2008; Broberg, 2010).

This paper presents a system-based approach to the design and redesign of production systems to promote productivity and well being, based on participatory design. The concept of ‘production system’ used here is an umbrella term for all purposeful systems designed to transform inputs into outputs that fulfil society's needs. Consequently, the concept covers not only industrial production systems but also service systems and health care systems, as well as production systems working with immaterial inputs and outputs, such as consultancy, teaching and research.

We have observed that it is common, when designing or redesigning a production system for productivity and well being, to establish a forum involving important interest groups. This forum discusses, evaluates and decides how to design or redesign the production process in order to ensure production systems that function well from a sustainable perspective, i.e. economic, environmental and social sustainability. Many different tools and procedures for facilitating activities in these forums have been developed and tested (e.g. Beyer and Holtzblatt, 1998; Kensing and Blomberg, 1998). But there is more to designing systems than just procedures to follow and tools to apply. The basic circumstances for the design process have to be taken into consideration in order to predict potential risks and hopefully deal with them in time. This paper presents a fundamental conceptual framework to be used by systems designers when initiating a design or redesign process.

2. Definition of a system
Within the present framework, we define a system basically as a transformation process, which transforms input to output for the benefit of society as a whole. Hence, we apply a teleological understanding of systems and an approach to system thinking that is characterized by Jackson (2000) as “system thinking for problem-solving”. The output can be material (a product) or immaterial (delivery of a service). The inputs are typically a combination of material and non-material (knowledge) objects. The transformation is accomplished through a joint effort by many different entities. The definition and conceptualization of entities are derived from the problems to be addressed. Technology, facilities, formal and informal organizations (structures, procedures and processes), workers (qualifications, competencies, attitudes and values), and (layers of) managers can be mentioned as examples of entities typically used in such a problem-solving process.

3. Basic conditions in a systems design approach
In designing or redesigning a system, some basic conditions have to be given special attention. These concern:

(1)
Boundaries and scope of the system – a narrow definition will hamper redesign.
(2)
Participants in the design and redesign process – inclusion of stakeholders facilitates the process as compared to a shareholder approach.
(3)
The character of knowledge – attention is given to the different types of knowledge related to the design process, avoiding the temptation of reductionism and simplicity.
(4)
Performance management, leadership and key performance indicators (KPIs) are also important design issues to be considered when the aim is to improve both productivity and well being.
These basic conditions may not be formulated explicitly when specifying the design task, but the people responsible for facilitating the design activities make decisions on these issues – either deliberately or unconsciously. This paper is based on the assumption that deliberate decisions are to be preferred, as they allow discussion and mutual clarification of these basic conditions.

4. Determining the system: boundaries and scope
When designing a system, the designer decides on the boundaries of the system to be designed. In determining the boundaries, the designer decides on the environment for the system, which is thus not included in the design process. These decisions also open for identification of the entities comprising the system: some of these entities are perceived as circumstances not open to redesign; some are seen as outcomes – i.e. entities closely related to the system's key performance indicators; and some are seen as entities to be manipulated in the design process.

Westgaard and Winkel (2011) give an illustrative example of this basic decision in relation to understanding occupational musculoskeletal and mental health. Based on a systematic literature study, they find:

“Most ergonomic intervention studies are designed to observe the effects of reduction in relevant risk factors impacting the individual worker, while this literature typically ignores the potential health consequences of measures to improve competitiveness and productivity” (ibid. p. 262).

This implies, first, that most designers of intervention studies (which can be seen as an activity focused on redesign of a work system) define their redesign of the system as comprising two entities: ‘the individual’ and ‘relevant risk factors’. In defining these relevant risk factors, some aspects of the system are defined as being manipulated in the intervention (for example, weight and shape of burdens and additional tools to use when lifting), while other aspects might be left out (for example, the individual's physical strength) and specific techniques developed to reduce the task's burdens. The last part of the quotation opens for an alternative definition of the system. Here, the individual is seen as a part of the production system, together with the means for ensuring productivity. This implies that the central entities now shift to such issues as the technological level in the production flow, the work design, and the formal and informal systems of incentives applied in order to secure the system's output.

An important factor in determining the boundaries of the system is the scope of the system to be designed. Scope refers to the size, number and variety of activities in the system. The scope of the system determines to what extent it is possible to change the system radically. A small system consisting of a machine for stamping holes in a plate only allows simple improvements in productivity and well being, just because there are only so many ways a stamping machine can be redesigned. In contrast, a complete process in which stamping holes is only a small part

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรม
มันได้เสมอเป็นความใฝ่ฝันในอาชีพอุปกรณ์ให้ออกแบบหรือออกแบบระบบการผลิตที่พิจารณาทั้งผลผลิตและพนักงานดี แต่มีวิธีหลายวิธีเพื่อให้บรรลุนี้ เอกสารนี้ระบุถึงปัญหาพื้นฐานที่จะ addressed เมื่อกิจกรรมวิจัยบางที่ DTU โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ชอบการออกแบบกระบวนการอำนวยความสะดวก ต้องระบุประเด็นหลักที่ 4: (1) กำหนดข้อจำกัดและขอบเขตของระบบการออกแบบ (2) เสียระบุที่เกี่ยวข้องกับระบบและบทบาทของตนในการออกแบบระบบ (3) การจัดการกระบวนการแตกต่างกันของความรู้ และ (4) เน้นระบบการจัดการประสิทธิภาพ ตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพหลัก (Kpi), และเป็นผู้นำเป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบระบบ และต้องได้รับความสนใจ ตัวอย่างที่นำเสนอ เราโต้แย้งว่า ความรู้มีอยู่เพื่อช่วยออกแบบระบบเบา ๆ เหล่านี้พื้นฐานปัญหาการ

คำ
ออกแบบผลิตระบบ การจัดการความซับซ้อน ทรรศนะมุมมอง
1 แนะนำ
วิธีสามารถเรามั่นใจว่า การออกแบบและออกแบบเทคโนโลยี การผลิต และการบริการระบบพิจารณาลักษณะมนุษย์ของคนที่ใช้ และมีระบบเหล่านี้หรือไม่ ปี คำถามนี้มีหวั่นใจ ergonomists และผู้เชี่ยวชาญมนุษย์ปัจจัยที่จุดมุ่งหมายเพื่อย้ายจากการแก้ไขระบบเพื่อออกแบบระบบ อาร์กิวเมนต์ต้นสนับสนุนเช่นกะโฟกัสที่ (1) ในระยะแรก ๆ ออกแบบ มีตัวเลือกเพิ่มเติมสำหรับกำหนดค่าผลิตที่ถือได้ว่า (2)ต้นทุนเป็นเพียงกำไร เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงในแผนรองเมื่อเทียบกับในยามที่จริงแผน การเปลี่ยนแปลง และ (3) เช่นกะจะมีความสำคัญส่งผลบวกต่อประสิทธิภาพโดยรวมของระบบ

คำตอบแบบคำถามที่ยกข้างต้นถือว่า การออกแบบระบบพื้นฐานได้แนะนำ โดยข้อกำหนดในรูปของชุดของเงื่อนไขที่ระบบขั้นสุดท้ายเพื่อตอบสนองการ ดังนั้น กลยุทธ์คือการ กำหนดเงื่อนไขสำหรับปัจจัยมนุษย์ และเพิ่มต้องตั้งค่าทั่วไปของเกณฑ์แนะนำการออกแบบ (เดี่ยว 1974) คิด ซึ่งติดตามในหลายเวอร์ชัน สายนี้แนะนำเงื่อนไขอุปกรณ์ที่จะใช้ในบริบทของการออกแบบระบบ ผลกระทบของกลยุทธ์นี้ในทางปฏิบัติการออกแบบระบบผลิตปรากฏจะจำกัด ตัดสินจากหลักฐานเล็ก ๆ เกี่ยวกับสิ่งอำนวยความสะดวกและระบบ ซึ่งยังถูกออกแบบพิจารณาจำกัดสำหรับคนที่ทำงาน หรือการโต้ตอบกับระบบเหล่านี้

ยังคงดังนั้น การสนทนาเกี่ยวกับวิธีการรวมปัจจัยมนุษย์ และอุปกรณ์ในการออกแบบระบบการผลิตและการบริการ ตำแหน่งหนึ่งจนว่า ergonomists ต้องเปลี่ยนโฟกัสของพวกเขาจากหนังสือนำเที่ยวและข้อกำหนดของสภาต่อกลยุทธ์องค์กร (เจน 2001 Dul ก Neumann, 2005) ต้องสูตรปัญหาที่เกี่ยวข้องกับสภาพการทำงานภายในวาทกรรมของบริษัทกลยุทธ์ ดังนั้น และกิจกรรมการตัดสินใจเมื่อต้องเกี่ยวข้องกับทั้งแบบทางการและกิจกรรมเชิงกลยุทธ์ที่โผล่ออกมาในองค์กร (Mintzberg, 1998) นี้ยังหมายถึงการพัฒนาบทบาทของ ergonomist หรือปัจจัยมนุษย์ผู้เชี่ยวชาญจากนักแสดงที่เป็นหลักให้รู้บุคคล – เครื่องอินเทอร์เฟซไทม์เป็นนักแสดงทางการเมืองสะท้อนกลับซึ่งจะเกี่ยวข้องกับการพัฒนาองค์กร (Broberg และ Hermund, 2004) ภายในฟิลด์อุปกรณ์ ล่าสุด แนวคิดของ 'มีส่วนร่วมออกแบบ' ได้รับส่งเสริมเป็นวิธีการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพทางทั้งในทางเศรษฐกิจ และอุปกรณ์ด้านงาน (Vink et al., 2008 Broberg, 2010) .

กระดาษนี้นำเสนอวิธีระบบกับการออกแบบ และออกแบบระบบการผลิตการส่งเสริมประสิทธิภาพ และดี ขึ้นอยู่กับออกแบบมีส่วนร่วม แนวคิดของ 'ผลิตระบบ' ที่ใช้ที่นี่เป็นระยะเป็นร่มสำหรับทุกระบบ purposeful เพื่อแปลงอินพุตเป็นเอาท์พุตที่ตอบสนองความต้องการของสังคม ดังนั้น แนวคิดครอบคลุมไม่เพียงแต่ระบบการผลิตอุตสาหกรรม แต่ยังระบบบริการ และระบบสุขภาพ ตลอดจนทำงานกับ immaterial อินพุตและเอาท์พุต เช่นให้คำปรึกษา ระบบการผลิต สอนและวิจัย

เราได้สังเกตว่า มันเป็นเรื่องธรรมดา เมื่อออกแบบ หรือ redesigning ระบบผลิตสำหรับการผลิตและความเป็นอยู่ การสร้างเวทีที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มสนใจที่สำคัญ เวทีนี้อธิบาย ประเมิน และตัดสินใจการออกแบบ หรือออกแบบกระบวนการผลิตเพื่อให้ระบบการผลิตที่ทำงานดีจากยั่งยืนมุมมอง เช่นเศรษฐกิจ ความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม และสังคม เครื่องมือต่าง ๆ และขั้นตอนการอำนวยความสะดวกกิจกรรมในฟอรั่มเหล่านี้จำนวนมากได้รับการพัฒนา และทดสอบ (เช่น Beyer และ Holtzblatt, 1998 Kensing ก Blomberg, 1998) แต่มีเพิ่มเติมการออกแบบระบบเพียงขั้นตอนปฏิบัติตามและเครื่องมือที่ใช้ สถานการณ์พื้นฐานในการออกแบบต้องนำมาพิจารณาเพื่อทำนายความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น และจัดการกับพวกเขาหวังว่าในเวลา กรอบแนวคิดพื้นฐานการออกแบบระบบจะใช้เมื่อเริ่มต้นการออกแบบ หรือออกแบบกระบวนการนำเสนอเอกสารนี้

2 คำจำกัดความของระบบ
ภายในกรอบงานปัจจุบัน เรากำหนดระบบโดยทั่วไปเป็นกระบวนการเปลี่ยนแปลง ที่แปลงการป้อนข้อมูลการแสดงผลเพื่อประโยชน์ของสังคมโดยรวม ดังนั้น เราใช้ความเข้าใจทฤษฎีระบบและวิธีการคิดระบบที่โดย Jackson (2000) เป็น "ระบบความคิดในการแก้ปัญหา" ผลผลิตสามารถวัสดุ (ผลิตภัณฑ์) หรือ immaterial (จัดส่งของบริการ) อินพุตเป็นปกติไม่ใช่วัสดุ (ความรู้) และวัสดุวัตถุ การแปลงได้ผ่านความพยายามร่วมกัน โดยหลายเอนทิตีอื่น คำจำกัดความและ conceptualization ของเอนทิตีมาจากปัญหาการจัดการ เทคโนโลยี สิ่งอำนวยความสะดวก องค์กรอย่างเป็นทางการ และไม่เป็นทางการ (โครงสร้าง ขั้นตอน และกระบวนการ), แรงงาน (คุณสมบัติ ความสามารถ ทัศนคติ และค่า), และผู้จัดการ (ชั้น) สามารถกล่าวถึงเป็นตัวอย่างของเอนทิตีที่ใช้โดยทั่วไปเช่นการแก้ปัญหากระบวนการ

3 เงื่อนไขพื้นฐานในวิธีการออกแบบระบบ
ออกแบบ หรือ redesigning ระบบ บางพื้นฐานจะต้องได้รับความสนใจพิเศษ ความกังวลเหล่านี้:

(1)
ขอบเขตและขอบเขตของระบบ – คำนิยามที่แคบจะขัดขวางออกแบบ
(2)
ผู้เข้าร่วมในกระบวนการออกแบบและการออกแบบ – การเปรียบเทียบกับวิธีการถือหุ้นเป็นการอำนวยความสะดวกรวมเสีย
(3)
อักขระความรู้ – กำหนดชนิดต่าง ๆ ของความรู้ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการออกแบบ การหลีกเลี่ยงสิ่งล่อใจ reductionism และความเรียบง่ายความสนใจ
4
การจัดการประสิทธิภาพ ภาวะผู้นำและคีย์ตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพ (Kpi) มีประเด็นสำคัญออกจะถือว่าเมื่อจุดมุ่งหมายคือการ ปรับปรุงประสิทธิภาพและดีอยู่
เงื่อนไขพื้นฐานเหล่านี้อาจไม่จะถูกกำหนดอย่างชัดเจนเมื่อระบุงานออกแบบ แต่คนที่รับผิดชอบอำนวยความสะดวกในกิจกรรมออกแบบตัดสินใจในประเด็น – ทั้งโดยเจตนา หรือโดยไม่รู้ตัว เอกสารนี้เป็นไปตามสมมติฐานที่ถูกต้อง เป็นพวกเขาอนุญาตให้ชี้แจงอธิบายและหน่วยของเหล่านี้พื้นฐานเงื่อนไขตัดสินใจรอบคอบ

4 กำหนดระบบ: ขอบเขตและขอบข่าย
เมื่อออกแบบระบบ นักออกแบบตัดสินใจในขอบเขตของระบบการออกแบบ ในการกำหนดขอบเขต แบบตัดสินใจสิ่งแวดล้อมสำหรับระบบ ซึ่งจึงไม่อยู่ในการออกแบบ ตัดสินใจเหล่านี้ยังเปิดสำหรับรหัสของเอนทิตีประกอบด้วยระบบ: บางเอนทิตีเหล่านี้จะถือว่าเป็นสถานการณ์ที่ไม่เปิดการออกแบบ บางเราเห็นเป็นผล – เช่นเอนทิตีที่สัมพันธ์กับตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพหลักของระบบ และบางอย่างเราเห็นเป็นเอนทิตีที่จะจัดการในกระบวนการออกแบบนั้น

Westgaard และวินเคล (2011) ให้ตัวอย่างแสดงนี้ตัดสินใจพื้นฐานเกี่ยวกับการทำความเข้าใจเกี่ยวกับอาชีวอนามัย musculoskeletal และจิตใจ จากการศึกษาเอกสารประกอบการระบบ พวกเขาพบ:

"ศึกษาการแทรกแซงมากที่สุดอุปกรณ์ถูกออกแบบให้คำนึงถึงผลกระทบของการลดปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องผลกระทบต่อผู้ปฏิบัติงานแต่ละ ในขณะที่วรรณกรรมนี้โดยทั่วไปละเว้นผลสุขภาพเป็นมาตรการเพื่อเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันและผลผลิต" (ibid. p. 262)

หมายความ ครั้งแรก ที่นักออกแบบส่วนใหญ่ของการศึกษาการแทรกแซง (ซึ่งอาจถือเป็นกิจกรรมที่เน้นการออกแบบระบบงาน) กำหนดการออกแบบระบบเป็นสองเอนทิตีประกอบด้วย: 'บุคคล' และ 'ปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง' ในการกำหนดปัจจัยเหล่านี้ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง กำหนดลักษณะบางประการของระบบเป็นการจัดการในการแทรกแซง (เช่น น้ำหนักและรูปร่างของเครื่องมือเพิ่มเติมเพื่อใช้ในการยกและภาระ), ใน ขณะที่ด้านอื่น ๆ อาจถูกปล่อยออก (ตัวอย่าง แข็งแรงทางกายภาพของแต่ละบุคคล) และเทคนิคเฉพาะที่พัฒนาขึ้นเพื่อลดภาระของงาน เปิดส่วนท้ายของใบเสนอราคาสำหรับข้อกำหนดอื่น ๆ ของระบบ ที่นี่ แต่ละคนจะเห็นเป็นส่วนหนึ่งของระบบการผลิต พร้อมวิธีการเพื่อผลผลิต หมายความว่า ตีกลางตอนนี้เปลี่ยนไปปัญหาดังกล่าวเป็นเทคโนโลยีระดับในขั้นตอนการผลิต การออกแบบผลิต และใช้ระบบอย่างเป็นทางการ และไม่เป็นทางการของแรงจูงใจเพื่อทางออกของระบบการ

เป็นปัจจัยสำคัญในการกำหนดขอบเขตของระบบเป็นขอบเขตของระบบออกแบบ ขอบเขตถึงขนาด จำนวนและความหลากหลายของกิจกรรมในระบบ ขอบเขตของระบบกำหนดขอบเขตเป็นการเปลี่ยนแปลงระบบก็ ระบบขนาดเล็กประกอบด้วยเครื่องปั๊มรูในจานเท่านั้นช่วยให้ปรับปรุงเรื่องประสิทธิภาพและความเป็นอยู่ เพียง เพราะมีเฉพาะหลาย ๆ เครื่องปั๊มสามารถถูกออกแบบใหม่ ในทางตรงกันข้าม กระบวนการทั้งหมดในหลุมใดปั๊มเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
เสมอมีความทะเยอทะยานในอาชีพการยศาสตร์เพื่อให้แน่ใจว่า การออกแบบหรือออกแบบระบบการผลิตพิจารณาการผลิตและพนักงานเป็นอย่างดี แต่ก็มีหลายวิธีที่จะวิธีการเพื่อให้บรรลุนี้ บทความนี้ระบุถึงปัญหาพื้นฐานที่จะ addressed ในแง่ของการวิจัยบางอย่างที่ dtu กิจกรรม ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งบุคคลที่รับผิดชอบการส่งเสริมกระบวนการออกแบบ สี่ประเด็นหลักต้อง addressed : ( 1 ) กำหนดขอบเขตและขอบเขตของระบบได้รับการออกแบบ ( 2 ) การระบุผู้มีส่วนได้เสียที่เกี่ยวข้องกับระบบ และบทบาทของตนในการออกแบบระบบ ( 3 ) การจัดการกระบวนการ ' ชนิดของความรู้ และ ( 4 ) เน้นที่ประสิทธิภาพ การจัดการระบบตัวชี้วัดประสิทธิภาพหลัก ( KPIs ) และผู้นำยังเป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบระบบ และต้องได้รับความสนใจ กับตัวอย่างที่นำเสนอ เราเถียงว่า ความรู้มีอยู่เพื่อช่วยอำนวยความสะดวกในการออกแบบระบบแก้ไขปัญหาพื้นฐานเหล่านี้

คำสำคัญ
การผลิตการออกแบบระบบ การจัดการความซับซ้อน ; มุมมองของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
1 บทนำ
เราจะมั่นใจได้ยังไงว่า การออกแบบและการปรับปรุงเทคโนโลยีการผลิตและระบบบริการพิจารณาลักษณะบุคคลของผู้ใช้และใช้งานระบบเหล่านี้ ? ปี คำถามนี้มีหวั่นใจ ergonomists และมนุษย์ปัจจัย ผู้เชี่ยวชาญที่มุ่งมั่นที่จะย้ายจากการแก้ไขระบบ การออกแบบระบบมีข้อโต้แย้งเพื่อสนับสนุนการเปลี่ยนโฟกัสที่ ( 1 ) ในขั้นตอนการออกแบบก่อน มีตัวเลือกมากขึ้นสำหรับการกำหนดค่าการทำงานทางเลือกที่สามารถได้รับการพิจารณา ( 2 ) ต้นทุนเพียงเล็กน้อยเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในแผนเล็กน้อยเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกทางกายภาพของแผนงานและ ( 3 ) การเปลี่ยนแปลงจะมีผลในเชิงบวกต่อประสิทธิภาพโดยรวมของระบบ

ตอบแบบคำถามที่ยกข้างต้นถือว่า ออกแบบระบบเป็นพื้นฐานที่แนะนำโดยกำหนดในรูปแบบของชุดของเกณฑ์ที่ระบบสุดท้ายที่ได้พบกัน ดังนั้นกลยุทธ์คือการสร้างเกณฑ์สำหรับปัจจัยมนุษย์และเพิ่มเหล่านี้เพื่อตั้งค่าทั่วไปของเกณฑ์แนะนำการออกแบบกระบวนการ ( Singleton , 1974 ) สายของการคิดนี้ ซึ่งก็หลายคู่มือแนะนำให้เหมาะกับเกณฑ์ที่จะใช้ในบริบทของการออกแบบระบบ ผลกระทบของกลยุทธ์นี้ฝึกออกแบบระบบการผลิต ดูเหมือนจะ จำกัดดูจากหลักฐานเกี่ยวกับเครื่องและระบบ ซึ่งยังคงถูกออกแบบด้วยการจำกัดสำหรับคนที่ทำงานหรือโต้ตอบกับระบบเหล่านี้

ดังนั้นการอภิปรายอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับวิธีการรวมการยศาสตร์และปัจจัยมนุษย์ในการออกแบบการผลิตและระบบบริการตำแหน่งหนึ่งแย้งว่า ergonomists ต้องเปลี่ยนโฟกัสของพวกเขาจากคู่มือกฎหมายและความต้องการที่มีต่อกลยุทธ์ขององค์กร ( เจนเซ่น , 2001 ; ใน และนิวแมน , 2005 ) ดังนั้น ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับสภาพการทำงานที่ต้องกำหนดในวาทกรรมของกลยุทธ์ของบริษัทและกิจกรรมที่ตัดสินใจจะต้องเกี่ยวข้องกับทั้งอย่างเป็นทางการและฉุกเฉินกลยุทธ์กิจกรรมในองค์กร ( มินต์สเบิร์ก , 1998 )นี้ยังหมายถึงการพัฒนาบทบาทของ ergonomist หรือผู้เชี่ยวชาญด้านปัจจัยมนุษย์จากนักแสดงที่ส่วนใหญ่ให้ความรู้สิทธิเกี่ยวกับบุคคล–เครื่องอินเตอร์เฟซเป็นภาพสะท้อนการเมืองนักแสดงที่กลายเป็นที่เกี่ยวข้องในการพัฒนาขององค์กร ( broberg และ hermund , 2004 ) เมื่อเร็วๆ นี้ ภายในด้านสรีรศาสตร์ความคิดของ ' การออกแบบ ' แบบมีส่วนร่วม ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นวิธีการเพื่อความปลอดภัยของทั้งทางเศรษฐกิจและการเพิ่มประสิทธิภาพด้านการทำงาน ( Vink et al . , 2008 ; broberg , 2010 ) .

บทความนี้เสนอระบบตามวิธีการออกแบบระบบผลิตเพื่อส่งเสริมการผลิต และการจาก การออกแบบแบบมีส่วนร่วมแนวคิดของ ' ระบบ ' การผลิตใช้ที่นี่เป็นคำที่ร่มสำหรับทุกระบบที่ออกแบบมาเพื่อแปลงปัจจัยการผลิตมุ่งให้เป็นผลที่ตอบสนองความต้องการของสังคม ดังนั้น แนวคิดที่ครอบคลุมไม่เพียง แต่การผลิตระบบอุตสาหกรรม แต่ยังระบบบริการและระบบการดูแลสุขภาพ ตลอดจนการผลิตระบบการทำงานกับอินพุตและเอาต์พุตที่ไม่สำคัญ เช่น ที่ปรึกษาการสอนและการวิจัย .

เราได้สังเกตเห็นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา เมื่อออกแบบหรือการออกแบบระบบการบริหารการผลิตสำหรับการผลิตและความเป็นอยู่ การสร้างฟอรั่มที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของกลุ่มที่สำคัญ ฟอรั่มนี้กล่าวถึง ประเมินผลและตัดสินใจวิธีการออกแบบหรือการออกแบบกระบวนการผลิตเพื่อให้มั่นใจว่าระบบการผลิตที่การทำงานจากมุมมอง , ที่ยั่งยืน เช่น เศรษฐกิจความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมและสังคม หลายเครื่องมือและวิธีการส่งเสริมกิจกรรมในฟอรั่มนี้ได้ถูกพัฒนาและทดสอบ ( เช่น เบเยอร์ และ holtzblatt , 1998 ; kensing และ blomberg , 1998 ) แต่มีมากขึ้นกว่าเพียงแค่ขั้นตอนการออกแบบระบบติดตามเครื่องมือที่จะใช้สถานการณ์พื้นฐานสำหรับการออกแบบกระบวนการจะต้องได้รับการพิจารณาเพื่อทำนายความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นและเพื่อจัดการกับพวกเขาในเวลา บทความนี้นำเสนอกรอบแนวคิดพื้นฐานที่จะใช้โดยนักออกแบบระบบ เมื่อเริ่มต้นออกแบบหรือออกแบบกระบวนการ .

2 ความหมายของระบบ
ภายในกรอบปัจจุบันเรากำหนดระบบโดยทั่วไปเนื่องจากกระบวนการเปลี่ยนแปลงซึ่งแปลงสัญญาณ output เพื่อประโยชน์ของสังคมโดยรวม ดังนั้น เราใช้ความเข้าใจปัญหาของระบบและวิธีระบบคิดที่เป็นลักษณะ แจ็คสัน ( 2000 ) เป็น " การคิดเป็นระบบเพื่อแก้ปัญหา " ผลผลิตสามารถวัสดุ ( ผลิตภัณฑ์ ) หรือที่เกี่ยวข้อง ( ส่งมอบบริการ )กระผมมักจะมีการรวมกันของวัสดุและไม่ใช่วัสดุ ( ความรู้ ) วัตถุ แปลงได้ผ่านความพยายามร่วมกันโดยหน่วยงานต่าง ๆ มากมาย คำจำกัดความและความหมายขององค์กรจะได้มาจากปัญหาที่ต้อง addressed เทคโนโลยีเครื่อง องค์กรที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ ( โครงสร้าง ขั้นตอน และกระบวนการแรงงาน ( 2 )ความสามารถ ทัศนคติ และค่านิยม ) และ ( ของชั้น ) ผู้จัดการสามารถกล่าวถึงตัวอย่างขององค์กรที่ใช้โดยทั่วไปในกระบวนการแก้ปัญหา

3 เงื่อนไขพื้นฐานในการออกแบบระบบวิธีการ
ในการออกแบบหรือการออกแบบระบบ บางเงื่อนไขพื้นฐานที่ต้องได้รับความสนใจเป็นพิเศษ ความกังวลเหล่านี้ : ( 1 )


ขอบเขตและขอบเขตของระบบ–ความหมายแคบจะขัดขวางการ redesign .

( 2 ) มีส่วนร่วมในกระบวนการออกแบบโดยรวมของผู้มีส่วนได้เสียในกระบวนการเมื่อเทียบกับผู้ถือหุ้นเป็นแนวทาง

( 3 ) ลักษณะของความสนใจและความรู้ให้กับประเภทที่แตกต่างกันของความรู้ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการออกแบบหลีกเลี่ยงสิ่งล่อใจของ reductionism และความเรียบง่าย .

( 4 ) การจัดการประสิทธิภาพความเป็นผู้นำและดัชนีวัดสมรรถนะหลักยังมีปัญหาการออกแบบสําคัญในการพิจารณาเมื่อมีจุดมุ่งหมายเพื่อปรับปรุงการผลิตและความเป็นอยู่ .
เงื่อนไขพื้นฐานเหล่านี้อาจจะกำหนดอย่างชัดเจนเมื่อระบุงานออกแบบ แต่คนที่รับผิดชอบการส่งเสริมกิจกรรมการออกแบบการตัดสินใจในประเด็นเหล่านี้ และด้วยเจตนาหรือโดยไม่รู้ตัวกระดาษนี้มีพื้นฐานอยู่บนสมมติฐานที่ว่าการตัดสินใจโดยเจตนาที่จะต้องการเช่นที่พวกเขาอนุญาตให้อภิปรายและชี้แจงร่วมกันของเงื่อนไขพื้นฐานเหล่านี้

4 . การกำหนดระบบ : ขอบเขตและขอบเขต
เมื่อออกแบบระบบ ผู้ออกแบบเลือกขอบเขตของระบบที่จะออกแบบ ในการกำหนดขอบเขต นักออกแบบตัดสินใจด้านสิ่งแวดล้อมสำหรับระบบที่ไม่รวมอยู่ในกระบวนการออกแบบ การตัดสินใจเหล่านี้ยังเปิดสำหรับประชาชนของหน่วยงาน ประกอบด้วย ระบบ : บางส่วนของหน่วยงานเหล่านี้มีการรับรู้สถานการณ์ไม่เปิดการออกแบบ บางเห็นผลการดำเนินการของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับระบบดัชนีชี้วัดหลัก และบางส่วนจะเห็นเป็นหน่วยงานที่จะจัดการในกระบวนการออกแบบ

และ westgaard Winkel ( 2011 ) ให้ตัวอย่างของพื้นฐานการตัดสินใจในความสัมพันธ์กับความเข้าใจทางกล้ามเนื้อและสุขภาพจิต จากการศึกษาวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ พวกเขาพบ :

" การศึกษาการแทรกแซงการยศาสตร์ส่วนใหญ่ถูกออกแบบมาเพื่อสังเกตผลในการลดปัจจัยเสี่ยงที่ส่งผลกระทบต่อพนักงานแต่ละคนในขณะที่วรรณกรรมนี้มักจะมองข้ามผลกระทบสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นของมาตรการเพื่อปรับปรุงการแข่งขันและผลผลิต " ( อ้างแล้ว . หน้า 262 ) .

นี้หมายถึงครั้งแรกที่ส่วนใหญ่นักออกแบบของการศึกษาการแทรกแซง ( ซึ่งสามารถเห็นเป็นกิจกรรมที่เน้นการออกแบบระบบงาน ) กำหนดแบบของระบบที่ประกอบด้วยสองหน่วยงาน :' คน ' และ ' ที่เกี่ยวข้องปัจจัยความเสี่ยง ' ในการกำหนดเหล่านี้เกี่ยวข้องปัจจัยเสี่ยงบางประการของระบบจะถูกกำหนดเป็น manipulated ในการแทรกแซง ( ตัวอย่างเช่น น้ำหนักและรูปร่างของภาระ และเพิ่มเติมเครื่องมือที่จะใช้เมื่อการยก ) ในขณะที่ด้านอื่น ๆ อาจจะออกซ้าย ( ตัวอย่างเช่นของแต่ละคนร่างกายแข็งแรง ) และเทคนิคเฉพาะที่พัฒนาขึ้น เพื่อช่วยลดภาระของงาน ส่วนสุดท้ายของใบเสนอราคาเปิดสำหรับคำนิยามทางเลือกของระบบ ที่นี่ , บุคคลที่ถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของระบบผลิต ด้วยกัน ด้วยวิธีการ เพื่อเพิ่มผลผลิตนี้แสดงให้เห็นว่าหน่วยงานกลางตอนนี้กะปัญหาเช่นเทคโนโลยีระดับในการไหลของการผลิต , งานออกแบบ , และแบบเป็นทางการและไม่เป็นทางการ ระบบแรงจูงใจที่ใช้ในการรักษาความปลอดภัยของระบบออก

เป็นปัจจัยที่สำคัญในการกำหนดขอบเขตของระบบคือขอบเขตของระบบที่จะออกแบบ ขอบเขต หมายถึง ขนาดจำนวนและความหลากหลายของกิจกรรมในระบบ ขอบเขตของระบบกําหนดขอบเขตในสิ่งที่มันเป็นไปได้ที่จะเปลี่ยนระบบอย่างสิ้นเชิง ขนาดเล็กระบบที่ประกอบด้วยเครื่องปั๊มรูในแผ่นเดียว ช่วยให้ง่ายในการปรับปรุงประสิทธิภาพ และถูกดี เพราะมีวิธีมากมายเป็นเครื่องปั๊มสามารถออกแบบใหม่ ในทางตรงกันข้ามกระบวนการที่สมบูรณ์ที่ปั๊มหลุมเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ