y contestability, changeability, un

y contestability, changeability, uncertainty and
unpredictability y. These four concepts are
surrounded by others such as change, turbulence,
risk and chaos. Together, this set of concepts
mark out the conceptual geography of our
supercomplex age as an age of fragility .y It is
an age in which nothing can be taken for granted.
In short, all bets are off. It is an age of conceptual
and, thereby, emotional, insecurity (Barnett,
2000a, pp. 415–416).
In such an age the technical knowledge of the
expert is no longer hallowed (Barnett, 2000a;
Traulsen & Bissell, 2003). Both Gray et al. (1999)
and Traulsen and Bissell (2004) argue that pharmacy’s
emphasis on positivist, technical knowledge
(something Hepler decried in 1987), is ill-suited for
renewed demands for
y pharmaceutical care with responsibility for
inter-professional as well as patient consultation.
This role falls in areas of expertise that do not fit
into the technical paradigm but belong to an
entirely different paradigm: one that emphasises
a disease—and patient—oriented approach to
pharmaceutical decision-making (Traulsen &
Bissell, 2004, p. 111).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

y contestability, changeability ความไม่แน่นอน และunpredictability y มีแนวคิดที่สี่เหล่านี้ล้อมอื่น ๆ เช่นการเปลี่ยนแปลง ความวุ่นวายความเสี่ยงและความวุ่นวาย กัน นี้ชุดของแนวคิดทำเครื่องหมายออกแนวคิดภูมิศาสตร์ของเราsupercomplex อายุตามอายุของ.y ความเป็นอายุที่ไม่สามารถดำเนินการได้รับการในระยะสั้น การเดิมพันทั้งหมดจะปิด เป็นอายุของแนวคิดและ จึง อารมณ์ ความไม่มั่นคง (บาร์เนต2000a, 415-416 นำ)ในยุคความรู้ทางเทคนิคของการผู้เชี่ยวชาญจะไม่ hallowed (บาร์เนต 2000aTraulsen & Bissell, 2003) ทั้งสีเทาและ al. (1999)และ Traulsen และ Bissell (2004) โต้แย้งว่า ยาเน้น positivist ความรู้ด้านเทคนิค(ตก Hepler decried ในปีค.ศ. 1987 เป็นป่วยเหมาะสำหรับความต้องการต่ออายุสำหรับy ยาดูแล ด้วยความรับผิดชอบสำหรับให้คำปรึกษา inter-professional รวมทั้งผู้ป่วยบทบาทนี้อยู่ในพื้นที่ของความเชี่ยวชาญที่เหมาะสมในกระบวนทัศน์ทางเทคนิค แต่เป็นการกระบวนทัศน์ที่แตกต่าง: ที่เน้นโรค – และผู้ป่วยโดยมุ่งเน้นวิธีการตัดสินใจยา (Traulsen &Bissell, 2004, p. 111)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และโต้แย้ง, ความไม่แน่นอนความไม่แน่นอนและ
ความไม่แน่นอนและ สี่แนวคิดเหล่านี้จะถูก
ล้อมรอบด้วยคนอื่น ๆ เช่นการเปลี่ยนแปลง, ความวุ่นวาย,
ความเสี่ยงและความสับสนวุ่นวาย ร่วมกันชุดของแนวคิดนี้
ทำเครื่องหมายออกภูมิศาสตร์แนวความคิดของเรา
อายุ supercomplex เป็นยุคของความเปราะบาง .y มันเป็น
วัยที่ไม่มีอะไรสามารถที่สำหรับรับ.
ในระยะสั้นการเดิมพันทั้งหมดจะถูกปิด มันเป็นยุคของความคิด
และจึงอารมณ์ไม่มั่นคง (บาร์เน็ตต์,
2000a, pp 415-416.).
เช่นอายุความรู้ทางเทคนิคของ
ผู้เชี่ยวชาญเป็นผู้บริสุทธิ์ไม่ (บาร์เน็ตต์, 2000a;
Traulsen & Bissell 2003) . ทั้งสีเทาและคณะ (1999)
และ Traulsen และ Bissell (2004) ยืนยันว่าร้านขายยาของ
ความสำคัญกับ positivist, ความรู้ทางเทคนิค
(บางอย่าง Hepler ประณามในปี 1987) เป็นไม่เหมาะสำหรับ
ความต้องการต่ออายุ
การบริบาลทางเภสัชกรรมและมีความรับผิดชอบใน
ระหว่างมืออาชีพรวมทั้งให้คำปรึกษาผู้ป่วย
บทบาทนี้ตกอยู่ในพื้นที่ของความเชี่ยวชาญที่ไม่เหมาะสม
ลงในกระบวนทัศน์ทางเทคนิค แต่เป็น
กระบวนทัศน์ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงหนึ่งที่เน้น
โรคและวิธีการที่ผู้ป่วยที่มุ่งเน้นไปที่
ยาในการตัดสินใจ (Traulsen &
. Bissell, 2004, หน้า 111) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

contestability ความแปรผันและความ Y , , Y
unpredictability เหล่านี้สี่แนวคิด
ล้อมรอบด้วยอื่น ๆ เช่น เปลี่ยนแปลง แปรปรวน
ความเสี่ยงและความสับสนวุ่นวาย ด้วยกัน , ชุดของแนวคิด
เครื่องหมายออกภูมิศาสตร์ความคิดของอายุ supercomplex ของเราเป็นยุคของภาวะ
. Y มัน
อายุซึ่งไม่สามารถมองข้าม
ในระยะสั้น การเดิมพันทั้งหมดจะถูกปิด . มันเป็นยุคของแนวคิด
และงบอารมณ์ไม่มั่นคง ( Barnett ,
ประกอบ . , 415 ( 416 ) .
ในยุคความรู้ทางเทคนิคของ
ผู้เชี่ยวชาญไม่ศักดิ์สิทธิ์ ( Barnett , ประกอบ ;
traulsen & Bissell , 2003 ) ทั้งเทา et al . ( 1999 )
traulsen Bissell ( 2004 ) และ และยืนยันว่า ร้านขายยา คือ เน้น positivist

, ความรู้ทางเทคนิคบางอย่างเฮปเลอร์ decried ในปี 1987 ) ป่วย เหมาะกับความต้องการ

ต่ออายุและการบริบาลทางเภสัชกรรมรับผิดชอบกับ
อินเตอร์มืออาชีพรวมทั้งให้คำปรึกษาผู้ป่วย บทบาทนี้ตกอยู่ในพื้นที่ของความเชี่ยวชาญที่ไม่เหมาะสม
ในกระบวนทัศน์ทางเทคนิค แต่เป็นของที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง :
กระบวนทัศน์ที่เน้น
โรคและแนวทางการตัดสินใจที่มุ่งเน้นผู้ป่วย ( traulsen ยา

& Bissell , 2547 , หน้า 111 )