- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Konjiki no Wordmaster Chapter 32: T
Konjiki no Wordmaster Chapter 32: The Gree Caves
Hiiro and co. stayed a night in 【Lyntemb】 and immediately set off for 【Beast Kingdom Passion】.
“If we just go straight down this road, we’ll find 【Passion】, right?”
Hiiro posed a question, and Arnold answers.
“No, to get there we’ll have to go through the 【Gree Caves】. We’ll see it right after we get through them.”
“Is there something special about the caves?”
“Yeah. They’re crawling with monsters above Rank B, and we can’t really take the Raidpics with us.”
Apparently, the caves were teeming with narrow passages, making travelling through them on Raidpics impossible.
“Is there any detour we could take?”
“There are, but they’re quite long, and the monsters are stronger. Considering the risks, I think the 【Gree Caves】 are still the best option.”
“I see. So we just have to go straight?”
“Are you okay with that?”
“I don’t really care which way we go, but isn’t it best to get there faster?”
“Y-yeah.”
“That’s why I’ll listen to you this time. You better be grateful.”
“You sure sound important today!”
And so the group’s next destination was settled.
After riding for a while, they came to the entrance of a large cave. The hole itself expanded greatly in all directions.
“Oy, are you sure we can’t take these birds?”
Just from the outside appearance, it seemed that anything would be able to pass through easily.
“Yeah, the inside structure is a bit complicated, and there are quite a few narrow passages that we have to go through. It may seem a bit sad, but this is where we and the Raidpics bid Adieu.”
Arnold said as he patted his Raidpic’s head.
“Thanks for taking us here. Give Max my regards.”
The Raidpic gave a sorrowful expression as it rubbed its beak against Arnold’s face.
“Oy, do something about this one.”
Arnold turned at these words and witnessed a Raidpic licking Hiiro’s face with its long tongue. It seems that that one was also reluctant to part with Hiiro.
“Ahaha! It sure has become quite attached to you!”
“Quit messing around, bird! Want me to grill you?”
Even so, the Raidpic paid no mind and continued to soak Hiiro with its drool.
“For the love of… It’s sticky.”
Hiiro glared at the Raidpic with an unpleasant expression.
“Now, now. That’s just how much he liked you as a master. Please leave it at that.”
“… Yeah, you guys did make my ride quite comfortable. Here’s a farewell present.”
Hiiro started writing a character which he released at both of the Raidpics, and the two shook with expressions of delight.
“W-what did you do?”
“I used 『Comfort』. It should blow away their fatigue.”
The word should have also made them feel refreshed. Hiiro imagined them returning to their homes at a refreshing pace, but suddenly, the two birds cried out and ran off at an alarming pace.
“W-what’s wrong with them?”
“… No idea.”
It seemed that the effect was too strong. It raised their tension to too high of a level. Watching the Raidpics press onward like bullet trains, Hiiro concluded to himself that they would return home safely.
“And what’s with this turn of events?”
“What do you mean?”
“Well, I thought that would only give a reward to the one that carried you.”
Muir imitated Arnold’s questioning pose. She seemed to be of the same opinion.
The two of them had a slight grasp of Hiiro’s personality. The only time when Hiiro would move would be when he was in a good mood, or he was returning a favor.
He didn’t seem to be particularly happy, so they wondered what had moved him to this extent.
“What are you saying? They took good care of my servants. So isn’t it natural for me to grace them as the master?”
“Haha~n, I see, I see. To you, we’re all your servants, and you rewarded the two with your 《Word Magic》 for their hard work. I see, I see. By the way, can I raise an objection now? Mostly towards being called a servant!?”
“Objection overruled.”
“Funnuuuuuu! I keep saying this, but we’re no servants of yours!”
“I think I’ve said this before, but I was joking.”
“You bastard! Are you just trying to make me mad!?”
“Now then, let’s go.”
“Listen to me!”
Muir shrugged her shoulders as she followed the two.
The inside of the cave was dim, but it seemed to be quite wide. The sound of running water could be heard. It was coming from the left, and when the grouped turned towards it, they found a giant slug monster drooling as it stared at them.
“Right off the bat!? What’s more, this is the Rank B Gree Slugger!”
Arnold stood in front of Muir and brandished his sword.
“A slug… is it? I’ll test something.”
Hiiro spoke as he released a word. And suddenly, a white powder scattered over the slug. The already-slow slug’s speed dropped even further, and its body gradually began to shrink.
“Oh, so Slugs actually can be dealt with with 『Salt』.”
Right, the word he wrote was 『Salt』.
(As long as I have a clear image, this magic can even bring salt into existence. It really can do anything. Though instead of it being actual salt, it may have brought forth something with a similar effect. It’ll probably disappear in a minute.)
He groaned about his own power. But he did feel glad that he had used it from the depths of his heart. Since the Slug had become small, Arnold impaled it on his sword.
“I’m not surprised anymore, but what did you do?”
“I just put into practice something I wanted to test since I was a kid.”
“…?”
Arnold and Muir stared at him with a blank expression. But they had long ago realized that at this point, they wouldn’t be able to get him to talk any more. So the group pressed forward.
After walking a while, the pathway became quite narrow. They could only tread along it one at a time, so they proceeded with vigilance. Eventually, they found themselves in another open space spanned by a small bridge.
“Can I… cross this bridge? Is it even crossable?”
Hiiro’s question was valid. The bridge was made out of wood, but several places were rotten, and the rope holding it up was visibly decayed. It didn’t seem that this bridge was able to support humans.
But it looked like this was the only way to the other side.
“What should we do, Hiiro? This distance is a bit far for a jump…”
“If I just use 『Fly』, all our problems will be solved.”
“Ah, right!”
But there, Hiiro thought.
(If I use that, we’ll definitely be able to get across. But if something were to happen when we were crossing, the other two…)
If there was some sort of trap laid, or a monster was lying in wait, it would be inconvenient.
(Instead of flying, it’ll be easier to deal with through walking. Though if something does come out, I could just abandon them…)
No, there was something wrong with that train of thought. They were currently important sources of information. For now, they were necessary. It would be too great a loss to lose them here.
“Oy, hurry up and cast magic on me!”
“No, I think I should…”
Hiiro approached the run down bridge. He concentrated magic on his finger and wrote 『Connect』.
“Good, no matter what happens, it’ll hold together for a minute. Let’s go.”
“Eh? O-oh? Oy!”
–
–
–
–
–
Though they were surprised at seeing Hiiro suddenly rush forwards, the sight of Hiiro crossing without a problem caused them to join hands and run after him. The bridge that seemed like it would collapse under their feet caused Arnold to apply pressure to the hand connected to his, but he reassured himself that Hiiro had done something again.
(Even so, what magic did he use this time…)
Even with all three of them running on it, though the bridge creaked dangerously, it showed absolutely no signs of collapsing.
(And, like, I kinda wanted to fly, you know…)
Not only Arnold, but Muir as well. Both of them have a disappointed expression.
The group succeeded in crossing the bridge within a minute, but the two beside Hiiro seem to be tired because they thought that the chances of falling to their deaths was high. As Hiiro believed in his own power, he could not understand their fatigue.
“Y-you… what did you do?”
“The word 『Connect』 made it so that for one minute, the ropes would not give out no matter what.”
“Y-you can even do that?”
Muir raised her voice while Arnold glared at him with his eyes half closed.
“Ye~ah, no matter how I look at it, that magic is unfair!”
“No idea. Anyways, let’s go.”
But at that moment, Hiiro experienced an extreme impact on his back, causing him to roll on the ground.
“Hiiro!”
“Kya!”
The two of them watched Hiiro get sent flying before their eyes. But immediately after, it appeared before them.
Hiiro and co. stayed a night in 【Lyntemb】 and immediately set off for 【Beast Kingdom Passion】.
“If we just go straight down this road, we’ll find 【Passion】, right?”
Hiiro posed a question, and Arnold answers.
“No, to get there we’ll have to go through the 【Gree Caves】. We’ll see it right after we get through them.”
“Is there something special about the caves?”
“Yeah. They’re crawling with monsters above Rank B, and we can’t really take the Raidpics with us.”
Apparently, the caves were teeming with narrow passages, making travelling through them on Raidpics impossible.
“Is there any detour we could take?”
“There are, but they’re quite long, and the monsters are stronger. Considering the risks, I think the 【Gree Caves】 are still the best option.”
“I see. So we just have to go straight?”
“Are you okay with that?”
“I don’t really care which way we go, but isn’t it best to get there faster?”
“Y-yeah.”
“That’s why I’ll listen to you this time. You better be grateful.”
“You sure sound important today!”
And so the group’s next destination was settled.
After riding for a while, they came to the entrance of a large cave. The hole itself expanded greatly in all directions.
“Oy, are you sure we can’t take these birds?”
Just from the outside appearance, it seemed that anything would be able to pass through easily.
“Yeah, the inside structure is a bit complicated, and there are quite a few narrow passages that we have to go through. It may seem a bit sad, but this is where we and the Raidpics bid Adieu.”
Arnold said as he patted his Raidpic’s head.
“Thanks for taking us here. Give Max my regards.”
The Raidpic gave a sorrowful expression as it rubbed its beak against Arnold’s face.
“Oy, do something about this one.”
Arnold turned at these words and witnessed a Raidpic licking Hiiro’s face with its long tongue. It seems that that one was also reluctant to part with Hiiro.
“Ahaha! It sure has become quite attached to you!”
“Quit messing around, bird! Want me to grill you?”
Even so, the Raidpic paid no mind and continued to soak Hiiro with its drool.
“For the love of… It’s sticky.”
Hiiro glared at the Raidpic with an unpleasant expression.
“Now, now. That’s just how much he liked you as a master. Please leave it at that.”
“… Yeah, you guys did make my ride quite comfortable. Here’s a farewell present.”
Hiiro started writing a character which he released at both of the Raidpics, and the two shook with expressions of delight.
“W-what did you do?”
“I used 『Comfort』. It should blow away their fatigue.”
The word should have also made them feel refreshed. Hiiro imagined them returning to their homes at a refreshing pace, but suddenly, the two birds cried out and ran off at an alarming pace.
“W-what’s wrong with them?”
“… No idea.”
It seemed that the effect was too strong. It raised their tension to too high of a level. Watching the Raidpics press onward like bullet trains, Hiiro concluded to himself that they would return home safely.
“And what’s with this turn of events?”
“What do you mean?”
“Well, I thought that would only give a reward to the one that carried you.”
Muir imitated Arnold’s questioning pose. She seemed to be of the same opinion.
The two of them had a slight grasp of Hiiro’s personality. The only time when Hiiro would move would be when he was in a good mood, or he was returning a favor.
He didn’t seem to be particularly happy, so they wondered what had moved him to this extent.
“What are you saying? They took good care of my servants. So isn’t it natural for me to grace them as the master?”
“Haha~n, I see, I see. To you, we’re all your servants, and you rewarded the two with your 《Word Magic》 for their hard work. I see, I see. By the way, can I raise an objection now? Mostly towards being called a servant!?”
“Objection overruled.”
“Funnuuuuuu! I keep saying this, but we’re no servants of yours!”
“I think I’ve said this before, but I was joking.”
“You bastard! Are you just trying to make me mad!?”
“Now then, let’s go.”
“Listen to me!”
Muir shrugged her shoulders as she followed the two.
The inside of the cave was dim, but it seemed to be quite wide. The sound of running water could be heard. It was coming from the left, and when the grouped turned towards it, they found a giant slug monster drooling as it stared at them.
“Right off the bat!? What’s more, this is the Rank B Gree Slugger!”
Arnold stood in front of Muir and brandished his sword.
“A slug… is it? I’ll test something.”
Hiiro spoke as he released a word. And suddenly, a white powder scattered over the slug. The already-slow slug’s speed dropped even further, and its body gradually began to shrink.
“Oh, so Slugs actually can be dealt with with 『Salt』.”
Right, the word he wrote was 『Salt』.
(As long as I have a clear image, this magic can even bring salt into existence. It really can do anything. Though instead of it being actual salt, it may have brought forth something with a similar effect. It’ll probably disappear in a minute.)
He groaned about his own power. But he did feel glad that he had used it from the depths of his heart. Since the Slug had become small, Arnold impaled it on his sword.
“I’m not surprised anymore, but what did you do?”
“I just put into practice something I wanted to test since I was a kid.”
“…?”
Arnold and Muir stared at him with a blank expression. But they had long ago realized that at this point, they wouldn’t be able to get him to talk any more. So the group pressed forward.
After walking a while, the pathway became quite narrow. They could only tread along it one at a time, so they proceeded with vigilance. Eventually, they found themselves in another open space spanned by a small bridge.
“Can I… cross this bridge? Is it even crossable?”
Hiiro’s question was valid. The bridge was made out of wood, but several places were rotten, and the rope holding it up was visibly decayed. It didn’t seem that this bridge was able to support humans.
But it looked like this was the only way to the other side.
“What should we do, Hiiro? This distance is a bit far for a jump…”
“If I just use 『Fly』, all our problems will be solved.”
“Ah, right!”
But there, Hiiro thought.
(If I use that, we’ll definitely be able to get across. But if something were to happen when we were crossing, the other two…)
If there was some sort of trap laid, or a monster was lying in wait, it would be inconvenient.
(Instead of flying, it’ll be easier to deal with through walking. Though if something does come out, I could just abandon them…)
No, there was something wrong with that train of thought. They were currently important sources of information. For now, they were necessary. It would be too great a loss to lose them here.
“Oy, hurry up and cast magic on me!”
“No, I think I should…”
Hiiro approached the run down bridge. He concentrated magic on his finger and wrote 『Connect』.
“Good, no matter what happens, it’ll hold together for a minute. Let’s go.”
“Eh? O-oh? Oy!”
–
–
–
–
–
Though they were surprised at seeing Hiiro suddenly rush forwards, the sight of Hiiro crossing without a problem caused them to join hands and run after him. The bridge that seemed like it would collapse under their feet caused Arnold to apply pressure to the hand connected to his, but he reassured himself that Hiiro had done something again.
(Even so, what magic did he use this time…)
Even with all three of them running on it, though the bridge creaked dangerously, it showed absolutely no signs of collapsing.
(And, like, I kinda wanted to fly, you know…)
Not only Arnold, but Muir as well. Both of them have a disappointed expression.
The group succeeded in crossing the bridge within a minute, but the two beside Hiiro seem to be tired because they thought that the chances of falling to their deaths was high. As Hiiro believed in his own power, he could not understand their fatigue.
“Y-you… what did you do?”
“The word 『Connect』 made it so that for one minute, the ropes would not give out no matter what.”
“Y-you can even do that?”
Muir raised her voice while Arnold glared at him with his eyes half closed.
“Ye~ah, no matter how I look at it, that magic is unfair!”
“No idea. Anyways, let’s go.”
But at that moment, Hiiro experienced an extreme impact on his back, causing him to roll on the ground.
“Hiiro!”
“Kya!”
The two of them watched Hiiro get sent flying before their eyes. But immediately after, it appeared before them.
0/5000
Konjiki บทไม่ Wordmaster 32: Gree ถ้ำHiiro และ บริษัทดีคืนใน 【Lyntemb】 และตั้งปิดทันทีสำหรับ Passion】 【Beast ราชอาณาจักร"ถ้าเราเพียงแค่ไปลงตรงถนนนี้ เราจะพบ 【Passion】 ขวา"Hiiro ทำให้เกิดคำถาม และคำตอบของอาร์โนลด์"ไม่มี จะ มีเราจะได้ไปผ่าน 【Gree Caves】 เราจะเห็นมันขวาหลังจากที่เราได้รับผ่านไป" "มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับถ้ำ" "ใช่ พวกเขากำลังตระเวนกับมอนสเตอร์ข้าง B อันดับ และเราจริง ๆ ไม่มี Raidpics กับเรา"เห็นได้ชัด ถ้ำได้หลากหลาย มีทางเดินแคบ การเดินทางผ่านไปใน Raidpics ไปไม่ได้"มีอ้อมใด ๆ เราอาจใช้หรือไม่" "มี แต่พวกเขาจะค่อนข้างยาว และมอนสเตอร์แข็งแกร่ง พิจารณาความเสี่ยง คิดว่า 【Gree Caves】 มีตัวเลือกที่ดีที่สุด" "อืมม ดังนั้น เราก็ต้องตรงไป" "ได้คุณกับ" "ฉันไม่จริง ๆ ดูแลที่ทางเราไป แต่ไม่ได้ดีที่สุดเดินได้เร็วขึ้น? " "Y-ใช่" "ก็ทำไมผมจะฟังคุณเวลานี้ คุณดีได้ขอบคุณ" "คุณแน่ใจว่าเสียงสำคัญวันนี้"และเพื่อ เป็นชำระปลายทางถัดไปของกลุ่ม หลังจากขี่ขณะ พวกเขามาถึงทางเข้าถ้ำใหญ่ หลุมที่ตัวเองขยายอย่างมากในทุกทิศทาง" Oy แน่ใจเราไม่มีนกเหล่านี้? "เพียงจากรูปลักษณ์ภายนอก มันดูเหมือนว่า อะไรจะสามารถผ่านได้"ใช่ ภายในโครงสร้างมีความซับซ้อนมาก และมีทางเดินแคบค่อนข้างไม่กี่ที่เราต้องผ่านไป มันอาจดูเหมือนบิตเศร้า แต่นี่คือที่เราและ Raidpics การประมูล Adieu"อาร์โนลด์กล่าวว่า เป็นเขา patted Raidpic เขาใหญ่"ขอบคุณสำหรับการเราที่นี่ ให้สูงสุดความนับถือของฉัน"Raidpic การให้นิพจน์อกตรมเหมือน rubbed ของจะงอยปากกับหน้าของอาร์โนลด์"Oy ทำสิ่งหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้"อาร์โนลด์เปิดที่คำเหล่านี้ และเห็น Raidpic ของ Hiiro หน้า ด้วยลิ้นยาวเลีย ดูเหมือนว่า ที่หนึ่งคือยังไม่เป็นส่วนหนึ่งกับ Hiiro"Ahaha มันแน่ใจว่าได้กลายเป็นมากกับคุณ" "เลิก messing รอบ นก ต้องการให้ฉันย่างคุณ"ถึงกระนั้น Raidpic การชำระจิตใจไม่ และยังคงแช่ Hiiro ด้วยการให้"ความรักของ... ได้เหนียว"Hiiro glared ที่ Raidpic มีค่าไม่"ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ ที่เพียงแค่ว่าเขาชอบคุณเป็นหลัก กรุณาทิ้งก็ว่า" “… ใช่ พวกคุณไม่ได้นั่งของฉันค่อนข้างสบาย นี่เป็นรักระหว่างรบปัจจุบัน"Hiiro เริ่มเขียนอักขระซึ่งเขาออกที่ Raidpics ทั้งสอง และทั้งสองจับกับนิพจน์ของดีไลท์" W-อะไรไม่ได้คุณทำได้อย่างไร" "ผมใช้ 『Comfort』 มันควรพัดไปล้าของพวกเขา"คำควรยังทำให้รู้สึกสดชื่น Hiiro จินตนาการเหล่านั้นกลับไปบ้านที่สดชื่นก้าว แต่ทันใดนั้น นกร้อง และวิ่งออกในจังหวะน่าเป็นห่วง"W อะไรของผิดด้วยหรือ" “… ความคิดไม่"ดูเหมือนว่า ผลแข็งแกร่ง มันเพิ่มขึ้นความตึงเครียดของพวกเขาสูงเกินไปของระดับ ดูกด Raidpics เป็นต้นไปเช่นรถไฟหัวกระสุน Hiiro สรุปกับตัวเองว่า พวกเขาจะกลับบ้านอย่างปลอดภัย"และสิ่งที่เป็นกับเปิดเหตุการณ์นี้" "ไม่คุณหมายถึงอะไร" "ดี คิดเท่านั้นที่จะให้รางวัลหนึ่งที่ดำเนินการคุณ"Muir เลียนแบบก่อให้เกิดข้อสงสัยของอาร์โนลด์ เธอดูเหมือนจะสอดคล้อง เขาทั้งสองมีความเข้าใจเล็กน้อยของบุคลิกภาพของ Hiiro เมื่อต้องย้าย Hiiro เวลาจะเมื่อกำลังอารมณ์ดี หรือเขามีความชอบเขาไม่ได้ดูเหมือนจะมีความสุขโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดังนั้นพวกเขาสงสัยว่า อะไรได้ย้ายเขาไปเท่านี้"สิ่งคุณพูดหรือไม่ พวกเขาได้ดูแลฉันข้าราชการที่ดี ดังนั้น ไม่ได้ธรรมชาติที่ฉันโปรดปรานพวกเขาเป็นหลักหรือไม่" "ฮาฮา ~ n เห็น มองเห็น กับคุณ เราข้าราชการทั้งหมดของคุณ และคุณได้รับรางวัลทั้งสอง ด้วย 《Word ของคุณ Magic》 ทำงานหนัก เห็น มองเห็น โดยวิธีการ ฉันจึงสามารถยกข้อคัดค้านตอนนี้ ส่วนใหญ่ต่อเรียกว่าเป็นคนใช้?" "มรดกแทน" "Funnuuuuuu ให้พูดนี้ แต่เราไม่มีข้าราชการของคุณ" "ฉันคิดว่า ฉันได้กล่าวนี้ก่อน แต่ฉันไม่ล้อเล่น" "คุณลูกครึ่ง คุณแค่พยายามทำให้ฉันบ้า?" "เอาละ ลองไป" "แน่ะ"Muir ยักไหล่ไหล่ของเธอ ตามเธอตามสองThe inside of the cave was dim, but it seemed to be quite wide. The sound of running water could be heard. It was coming from the left, and when the grouped turned towards it, they found a giant slug monster drooling as it stared at them.“Right off the bat!? What’s more, this is the Rank B Gree Slugger!”Arnold stood in front of Muir and brandished his sword.“A slug… is it? I’ll test something.”Hiiro spoke as he released a word. And suddenly, a white powder scattered over the slug. The already-slow slug’s speed dropped even further, and its body gradually began to shrink.“Oh, so Slugs actually can be dealt with with 『Salt』.”Right, the word he wrote was 『Salt』.(As long as I have a clear image, this magic can even bring salt into existence. It really can do anything. Though instead of it being actual salt, it may have brought forth something with a similar effect. It’ll probably disappear in a minute.)He groaned about his own power. But he did feel glad that he had used it from the depths of his heart. Since the Slug had become small, Arnold impaled it on his sword.“I’m not surprised anymore, but what did you do?” “I just put into practice something I wanted to test since I was a kid.” “…?”Arnold and Muir stared at him with a blank expression. But they had long ago realized that at this point, they wouldn’t be able to get him to talk any more. So the group pressed forward.After walking a while, the pathway became quite narrow. They could only tread along it one at a time, so they proceeded with vigilance. Eventually, they found themselves in another open space spanned by a small bridge.“Can I… cross this bridge? Is it even crossable?”Hiiro’s question was valid. The bridge was made out of wood, but several places were rotten, and the rope holding it up was visibly decayed. It didn’t seem that this bridge was able to support humans.But it looked like this was the only way to the other side.“What should we do, Hiiro? This distance is a bit far for a jump…” “If I just use 『Fly』, all our problems will be solved.” “Ah, right!”But there, Hiiro thought.(If I use that, we’ll definitely be able to get across. But if something were to happen when we were crossing, the other two…)If there was some sort of trap laid, or a monster was lying in wait, it would be inconvenient.(Instead of flying, it’ll be easier to deal with through walking. Though if something does come out, I could just abandon them…)No, there was something wrong with that train of thought. They were currently important sources of information. For now, they were necessary. It would be too great a loss to lose them here.“Oy, hurry up and cast magic on me!” “No, I think I should…”Hiiro approached the run down bridge. He concentrated magic on his finger and wrote 『Connect』.“Good, no matter what happens, it’ll hold together for a minute. Let’s go.” “Eh? O-oh? Oy!”–––––Though they were surprised at seeing Hiiro suddenly rush forwards, the sight of Hiiro crossing without a problem caused them to join hands and run after him. The bridge that seemed like it would collapse under their feet caused Arnold to apply pressure to the hand connected to his, but he reassured himself that Hiiro had done something again.(Even so, what magic did he use this time…)Even with all three of them running on it, though the bridge creaked dangerously, it showed absolutely no signs of collapsing.(And, like, I kinda wanted to fly, you know…)Not only Arnold, but Muir as well. Both of them have a disappointed expression.The group succeeded in crossing the bridge within a minute, but the two beside Hiiro seem to be tired because they thought that the chances of falling to their deaths was high. As Hiiro believed in his own power, he could not understand their fatigue.“Y-you… what did you do?” “The word 『Connect』 made it so that for one minute, the ropes would not give out no matter what.” “Y-you can even do that?”Muir raised her voice while Arnold glared at him with his eyes half closed.“Ye~ah, no matter how I look at it, that magic is unfair!” “No idea. Anyways, let’s go.”But at that moment, Hiiro experienced an extreme impact on his back, causing him to roll on the ground.“Hiiro!” “Kya!”The two of them watched Hiiro get sent flying before their eyes. But immediately after, it appeared before them.
การแปล กรุณารอสักครู่..
konjiki ไม่ wordmaster ตอนที่ 32 : Gree ถ้ำ
hiiro และ บริษัท อยู่ในตอนกลางคืน【 lyntemb 】ทันทีและถอดชุด【สัตว์ราชอาณาจักรตัณหา】
" ถ้าเราตรงไป ตามถนนนี้ เราจะหา【ตัณหา】ใช่ไหม "
hiiro posed คำถาม และ อาร์โนลด์ คำตอบ
" ไม่ไปที่นั่น เราต้องไปทางถ้ำ【 Gree 】 . เราจะเห็นมันขวาหลังจากที่เราได้ผ่านพวกเขา . "
" มีบางสิ่งที่พิเศษเกี่ยวกับถ้ำ ? "
" ครับ พวกเขาจะเต็มไปด้วยมอนสเตอร์สูงกว่าระดับ B และเราไม่สามารถใช้ raidpics กับเรา "
แน่นอน ถ้ำที่เป็นทางเดินแคบ ๆที่เต็มไปด้วยการเดินทางผ่านพวกเขาใน raidpics เป็นไปไม่ได้
" มีอ้อมแล้วเหรอคะ ? "
" มี แต่พวกเขาจะค่อนข้างยาว และมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง พิจารณาความเสี่ยงฉันคิดว่า【ถ้ำ Gree 】ยังเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด "
" ผมเห็น งั้นเราก็ต้องไปตรง ? "
" คุณโอเคกับมันไหม ? "
" ฉันไม่จริงๆดูแลพวกเราจะไปทางไหน แต่ไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดที่จะได้รับมีเร็วขึ้น "
" ครับ "
" และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันต้องฟังเธอ เธอน่าจะดีใจมากกว่านะ "
" เธอว่าเสียงที่สำคัญวันนี้ "
แล้ว จุดหมายต่อไปของกลุ่มคือ
ตัดสินหลังจากขี่ได้สักพัก ก็มาถึงทางเข้าถ้ำขนาดใหญ่ หลุมตัวเองขยายมากขึ้นในทุกทิศทาง
" เฮ้ย แน่ใจนะ ว่าเราไม่สามารถเอานกเหล่านี้ ? "
แค่จากรูปลักษณ์ภายนอก ที่ดูว่าอะไรจะสามารถผ่านได้ง่าย
" ใช่ โครงสร้างภายในเป็นบิตซับซ้อน และมีค่อนข้างน้อยที่แคบ ทางเดินที่เราต้องผ่านมันไปให้ได้มันอาจดูเหมือนเศร้านิดหน่อย แต่นี้เป็นที่ที่เราและ raidpics เสนอราคาลาก่อน "
Arnold กล่าวขณะที่เขาลูบหัวของเขา raidpic หัว
" ขอบคุณที่พาเรามาที่นี่ ให้แม็กซ์ความคิดถึง "
raidpic ให้สลด การแสดงออกมันลูบมันปากกับ Arnold หน้า
" เฮ้ย ทำอะไรน่ะ "
อาร์โนลด์เปลี่ยนที่คำเหล่านี้และเป็นพยาน hiiro raidpic เลียหน้าด้วยลิ้นยาว .ดูเหมือนว่าคนที่ยังลังเลที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับ hiiro
" อะ ฮ้า ฮ้า ! มันได้กลายเป็นค่อนข้างแนบไปกับคุณ ! "
" เลิกวุ่นวายได้แล้ว นก ! อยากให้ฉันย่างคุณ "
ดังนั้นแม้ , raidpic จ่ายไม่มีจิตใจและยังคงแช่ hiiro ที่มีน้ำลายไหล
" สำหรับความรักของ . . . . . . . มันเหนียว "
hiiro ถลึงตามองด้วยสีหน้าไม่พอใจ raidpic
" ตอนนี้นั่นเป็นเพียงเท่าใดเขาชอบคุณในฐานะเจ้านาย กรุณาฝากว่า "
" . . . . . . . ใช่ , พวกเธอทำของฉันนั่งค่อนข้างสบาย นี่เป็นของขวัญอำลา "
hiiro เริ่มเขียนตัวอักษรที่เขาเปิดตัวทั้งของ raidpics และสองจับมือกับการแสดงออกของความสุข
" คุณทำอะไร ? "
" ผมใช้『สบาย』 . มันน่าจะระเบิดทิ้งความเหนื่อยล้าของพวกเขา . "
คำที่น่าจะทำให้เขารู้สึกสดชื่น hiiro จินตนาการพวกเขากลับไปยังบ้านของพวกเขาที่ก้าว สดชื่น แต่ทันใดนั้น สองนกร้องและวิ่งออกไปที่ก้าวน่ากลัว
" มีอะไรผิดปกติกับพวกเขา ? "
" . . . . . . . ไม่มีความคิด "
รู้สึกว่าผลกระทบมันรุนแรงเกินไป มันทำให้เกิดความตึงเครียดของพวกเขาจะสูงมากในระดับ ดู raidpics กดจึงชอบรถไฟกระสุนhiiro สรุปกับตัวเองว่า พวกเขาจะกลับบ้านอย่างปลอดภัย
" แล้วนี่มันอะไร ? เหตุการณ์ ? "
" หมายถึงอะไร ? "
" อืม ฉันคิดว่าจะให้รางวัลกับคนที่อุ้มเธอ "
มัวร์เลียนแบบอาร์โนลด์กำลังสอบปากคำ ก่อให้เกิด ดูเหมือนเธอจะมีความเห็นตรงกัน
สองคนได้เข้าใจเพียงเล็กน้อยของบุคลิกภาพ hiiro .เวลาเท่านั้น เมื่อ hiiro จะย้าย จะเป็นเมื่อเขาอยู่ในอารมณ์ที่ดี หรือเขากลับมาหน่อย
เขาไม่ได้ดูเหมือนจะมีความสุขนัก จึงสงสัยว่าได้ย้ายเขาขนาดนี้
" คุณพูดอะไร ? พวกเขาดูแลคนรับใช้ของฉัน ดังนั้นมันไม่ธรรมชาติสำหรับผมกับเกรซเป็นอาจารย์ "
" ฮ่าฮ่าๆ ผมเห็น ผมเห็น เพื่อคุณ เราเป็นทาสของคุณ
hiiro และ บริษัท อยู่ในตอนกลางคืน【 lyntemb 】ทันทีและถอดชุด【สัตว์ราชอาณาจักรตัณหา】
" ถ้าเราตรงไป ตามถนนนี้ เราจะหา【ตัณหา】ใช่ไหม "
hiiro posed คำถาม และ อาร์โนลด์ คำตอบ
" ไม่ไปที่นั่น เราต้องไปทางถ้ำ【 Gree 】 . เราจะเห็นมันขวาหลังจากที่เราได้ผ่านพวกเขา . "
" มีบางสิ่งที่พิเศษเกี่ยวกับถ้ำ ? "
" ครับ พวกเขาจะเต็มไปด้วยมอนสเตอร์สูงกว่าระดับ B และเราไม่สามารถใช้ raidpics กับเรา "
แน่นอน ถ้ำที่เป็นทางเดินแคบ ๆที่เต็มไปด้วยการเดินทางผ่านพวกเขาใน raidpics เป็นไปไม่ได้
" มีอ้อมแล้วเหรอคะ ? "
" มี แต่พวกเขาจะค่อนข้างยาว และมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง พิจารณาความเสี่ยงฉันคิดว่า【ถ้ำ Gree 】ยังเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด "
" ผมเห็น งั้นเราก็ต้องไปตรง ? "
" คุณโอเคกับมันไหม ? "
" ฉันไม่จริงๆดูแลพวกเราจะไปทางไหน แต่ไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดที่จะได้รับมีเร็วขึ้น "
" ครับ "
" และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันต้องฟังเธอ เธอน่าจะดีใจมากกว่านะ "
" เธอว่าเสียงที่สำคัญวันนี้ "
แล้ว จุดหมายต่อไปของกลุ่มคือ
ตัดสินหลังจากขี่ได้สักพัก ก็มาถึงทางเข้าถ้ำขนาดใหญ่ หลุมตัวเองขยายมากขึ้นในทุกทิศทาง
" เฮ้ย แน่ใจนะ ว่าเราไม่สามารถเอานกเหล่านี้ ? "
แค่จากรูปลักษณ์ภายนอก ที่ดูว่าอะไรจะสามารถผ่านได้ง่าย
" ใช่ โครงสร้างภายในเป็นบิตซับซ้อน และมีค่อนข้างน้อยที่แคบ ทางเดินที่เราต้องผ่านมันไปให้ได้มันอาจดูเหมือนเศร้านิดหน่อย แต่นี้เป็นที่ที่เราและ raidpics เสนอราคาลาก่อน "
Arnold กล่าวขณะที่เขาลูบหัวของเขา raidpic หัว
" ขอบคุณที่พาเรามาที่นี่ ให้แม็กซ์ความคิดถึง "
raidpic ให้สลด การแสดงออกมันลูบมันปากกับ Arnold หน้า
" เฮ้ย ทำอะไรน่ะ "
อาร์โนลด์เปลี่ยนที่คำเหล่านี้และเป็นพยาน hiiro raidpic เลียหน้าด้วยลิ้นยาว .ดูเหมือนว่าคนที่ยังลังเลที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับ hiiro
" อะ ฮ้า ฮ้า ! มันได้กลายเป็นค่อนข้างแนบไปกับคุณ ! "
" เลิกวุ่นวายได้แล้ว นก ! อยากให้ฉันย่างคุณ "
ดังนั้นแม้ , raidpic จ่ายไม่มีจิตใจและยังคงแช่ hiiro ที่มีน้ำลายไหล
" สำหรับความรักของ . . . . . . . มันเหนียว "
hiiro ถลึงตามองด้วยสีหน้าไม่พอใจ raidpic
" ตอนนี้นั่นเป็นเพียงเท่าใดเขาชอบคุณในฐานะเจ้านาย กรุณาฝากว่า "
" . . . . . . . ใช่ , พวกเธอทำของฉันนั่งค่อนข้างสบาย นี่เป็นของขวัญอำลา "
hiiro เริ่มเขียนตัวอักษรที่เขาเปิดตัวทั้งของ raidpics และสองจับมือกับการแสดงออกของความสุข
" คุณทำอะไร ? "
" ผมใช้『สบาย』 . มันน่าจะระเบิดทิ้งความเหนื่อยล้าของพวกเขา . "
คำที่น่าจะทำให้เขารู้สึกสดชื่น hiiro จินตนาการพวกเขากลับไปยังบ้านของพวกเขาที่ก้าว สดชื่น แต่ทันใดนั้น สองนกร้องและวิ่งออกไปที่ก้าวน่ากลัว
" มีอะไรผิดปกติกับพวกเขา ? "
" . . . . . . . ไม่มีความคิด "
รู้สึกว่าผลกระทบมันรุนแรงเกินไป มันทำให้เกิดความตึงเครียดของพวกเขาจะสูงมากในระดับ ดู raidpics กดจึงชอบรถไฟกระสุนhiiro สรุปกับตัวเองว่า พวกเขาจะกลับบ้านอย่างปลอดภัย
" แล้วนี่มันอะไร ? เหตุการณ์ ? "
" หมายถึงอะไร ? "
" อืม ฉันคิดว่าจะให้รางวัลกับคนที่อุ้มเธอ "
มัวร์เลียนแบบอาร์โนลด์กำลังสอบปากคำ ก่อให้เกิด ดูเหมือนเธอจะมีความเห็นตรงกัน
สองคนได้เข้าใจเพียงเล็กน้อยของบุคลิกภาพ hiiro .เวลาเท่านั้น เมื่อ hiiro จะย้าย จะเป็นเมื่อเขาอยู่ในอารมณ์ที่ดี หรือเขากลับมาหน่อย
เขาไม่ได้ดูเหมือนจะมีความสุขนัก จึงสงสัยว่าได้ย้ายเขาขนาดนี้
" คุณพูดอะไร ? พวกเขาดูแลคนรับใช้ของฉัน ดังนั้นมันไม่ธรรมชาติสำหรับผมกับเกรซเป็นอาจารย์ "
" ฮ่าฮ่าๆ ผมเห็น ผมเห็น เพื่อคุณ เราเป็นทาสของคุณ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- were met by
- หนังสือ
- ฉันไปบิ๊กซีกับพี่ชายพวกเราไปร้องคาราโอเก
- ครอบคลุมถึงเทคโนโลยีที่จะสนับสนุนการดำเน
- she is the first for me, but never was.
- こんにちわ、さゆりは何処の国出身なの？
- จะมีการพิจารณาตัวเลขเศรษฐกิจ และอัตราเงิ
- We can generalize CCGs to weighted, or p
- นับถอยหลัง
- 9. Choose the number that is 1/4 of 1/2
- เราจะพบว่าสารสนเทศได้เข้ามามีส่วนเกี่ยวข
- What are the two most popular series of
- ต้มน้ำซุปโดยใส่ซุปก้อน
- What are the two most popular series of
- การกระจาบอำนาจ
- Site
- เราจะพบว่าสารสนเทศได้เข้ามามีส่วนเกี่ยวข
- ทำการลงพื้นที่สำรวจและทำการสัมภาษณ์
- Week
- Are you free now
- ไม่ค่อยได้คุยกันเลย
- บริหารประเทศ
- desind
- i don't know why he left with out saying
