Ramu stunt disease of sugarcane (Sc

Ramu stunt disease of sugarcane (ScRS) was responsible for large yield losses in commercial sugarcane varieties (interspecific hybrids of Saccharum spp.) in the Ramu Valley in northeast Papua New Guinea during the late 1980s. Losses were total in the cultivar Ragnar; Q90 and Yasawa were also affected but Cadmus and Q107 were resistant. Since that time, replanting with resistant cultivars has kept the disease under control. The disease spreads rapidly in susceptible cultivars, where it results in severe stunting of the cane and a yellow mottled striping of the leaves. Although several attempts have been made to detect a viral pathogen, no evidence for viral etiology exists and the causal agent remains unknown. With a nested polymerase chain reaction (PCR) of general phytoplasma primers from the 16S rDNA (1), phytoplasma-specific products were consistently amplified from the leaves of field-grown sugarcane, from sugarcane with ScRS symptoms grown in the glasshouse at IACR-Rothamsted, UK, and from samples of the putative vector collected at Ramu, the delphacid plant hopper Eumetopina flavipes Muir, which had been found to transmit symptoms of Ramu stunt in pot trials (2). Digestion of the amplimers with restriction enzymes RsaI and HaeIII gave profiles that matched those of members of the sugarcane white leaf (SCWL) phytoplasma group. The DNA sequence of the intergenic spacer region of the phytoplasma associated with ScRS showed a 95.98% homology with that of SCWL, suggesting that this newly discovered phytoplasma can provisionally be placed in this group. The 16S-23S intergenic spacer sequence has been submitted to GenBank (accession no. AF 106061).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคแกน Ramu อ้อย (ScRS) รับผิดชอบสำหรับการสูญเสียผลผลิตขนาดใหญ่ในพันธุ์อ้อยพาณิชย์ (interspecific ลูกผสมของออกซิเจนกำแพงแสน) ในหุบเขา Ramu ในปาปัวนิวกินีตะวันออกเฉียงเหนือในช่วงปลายทศวรรษ 1980 ขาดทุนถูกรวมในพันธุ์ก๊อบลิน Q90 และยาซาวายังได้รับผล แต่ Cadmus และ Q107 ถูกทน ตั้งแต่เวลา การร่วมปลูก ด้วยพันธุ์ที่ทนเก็บไว้โรคภายใต้การควบคุม โรคแพร่กระจายอย่างรวดเร็วในพันธุ์ที่อ่อนแอ ซึ่งมันส่งผลรุนแรง stunting ของอ้อยและการสไทรพ์กระดำกระด่างการเหลืองของใบ แม้ว่าความพยายามหลายครั้งได้ทำการตรวจหาเชื้อไวรัส ไม่มีหลักฐานสาเหตุที่ไวรัสอยู่ และตัวแทนสาเหตุยังคงไม่รู้จัก ด้วยปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรสที่ซ้อนกัน (PCR) ของไพรเมอร์ phytoplasma ทั่วไปจากการ 16S rDNA (1) ผลิตภัณฑ์เฉพาะ phytoplasma ถูกขยายอย่างต่อเนื่อง จากใบของฟิลด์ที่มีปลูกอ้อย อ้อยมีอาการ ScRS ปลูกในเรือนกระจกสำหรับปลูกต้นไม้ที่ IACR Rothamsted, UK และตัวอย่างเวกเตอร์อ้างว่าฝาที่เก็บ Ramu ถังโรงงาน delphacid Eumetopina flavipes Muir ซึ่งได้รับการพบเพื่อส่งอาการของ Ramu แกนในกระถางทดลอง (2) ย่อยของ amplimers กับเอนไซม์จำกัด RsaI และ HaeIII ให้ส่วนกำหนดค่าที่ตรงกันของสมาชิกของกลุ่ม phytoplasma ใบ (SCWL) อ้อยขาว ลำดับดีเอ็นเอของภูมิภาค intergenic แผ่นรองของ phytoplasma ที่เกี่ยวข้องกับ ScRS พบ homology 95.98% กับของ SCWL การแนะนำว่า phytoplasma เพิ่งพบนี้สามารถชั่วคราวอยู่ในกลุ่มนี้ ลำดับแผ่นรอง intergenic 16S 23S ส่งกับ GenBank (เข้าไม่ ออโตโฟกัส 106061)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคผาดโผน Ramu อ้อย (SCRS) เป็นผู้รับผิดชอบในการสูญเสียขนาดใหญ่ในสายพันธุ์ให้ผลผลิตอ้อยในเชิงพาณิชย์ (ลูกผสม interspecific ของ Saccharum spp.) ใน Ramu หุบเขาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือปาปัวนิวกินีในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 เสียหายรวมในพันธุ์ Ragnar; Q90 และยาซาวาได้รับผลกระทบ แต่ยัง Cadmus และ Q107 ทน ตั้งแต่นั้นมาปลูกด้วยพันธุ์ต้านทานโรคได้เก็บภายใต้การควบคุม โรคที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในสายพันธุ์ที่อ่อนแอซึ่งจะส่งผลในแคระแกร็นที่รุนแรงของอ้อยและสตริปจุดด่างดำสีเหลืองของใบ แม้ว่าหลายคนพยายามที่ได้รับการตรวจสอบเชื้อไวรัสหลักฐานสาเหตุจากเชื้อไวรัสที่มีอยู่และไม่มีสาเหตุยังไม่ทราบ ด้วยวิธี Polymerase chain reaction ซ้อนกัน (PCR) ไพรเมอร์ phytoplasma ทั่วไปจาก 16S rDNA (1), ผลิตภัณฑ์ phytoplasma เฉพาะถูกขยายอย่างต่อเนื่องจากใบอ้อยเขตปลูกจากอ้อยที่มีอาการ SCRS ปลูกในเรือนกระจกที่ IACR-Rothamsted สหราชอาณาจักรและจากตัวอย่างของเวกเตอร์สมมุติเก็บที่ Ramu ที่เพลี้ยกระโดด delphacid Eumetopina flavipes มูเยอร์ซึ่งได้รับการค้นพบในการส่งอาการของ Ramu การแสดงความสามารถในการทดลองหม้อ (2) การย่อย amplimers ที่มีข้อ จำกัด เอนไซม์ RsaI และ HaeIII ให้โปรไฟล์ที่ตรงกับบรรดาสมาชิกของใบขาวอ้อย (SCWL) กลุ่ม phytoplasma ลำดับดีเอ็นเอของภูมิภาค spacer intergenic ของ phytoplasma ที่เกี่ยวข้องกับ SCRS แสดงให้เห็นว่าคล้ายคลึงกัน 95.98% กับที่ของ SCWL บอกว่านี้ phytoplasma ที่เพิ่งค้นพบสามารถชั่วคราวจะอยู่ในกลุ่มนี้ 16S-23S ลำดับ spacer intergenic ถูกส่งไปยัง GenBank (ภาคยานุวัติไม่มี. AF 106,061)