“Dentists without Borders,” he comp

“Dentists without Borders,” he complains that a dentist in Paris dismissed his concerns about his gap teeth and asked why he wants them fixed: “Because I can floss with the sash of my bathrobe.”
Which the author celebrates the appreciation of those who take care of us. He takes a usually frightening experience like going to the dentist and turns it into those moments in life we should value and how it serves as a reference to our humanity: In the story Sedaris states “For my fifty dollars, I want to leave the doctor’s office in tears, but instead I walk out feeling like a hypochondriac, which is one of the few things I’m actually not.” This symbolizes how we go to the doctors for them to find something wrong and when nothing is found we feel as though it is a wasted trip.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ทันตแพทย์พรมแดน เขาบ่นว่า ทันตแพทย์ในปารีสไล่เขากังวลเกี่ยวกับฟันช่องว่างของเขา และถามเหตุผลที่เขาต้องการให้คง: "เพราะผมสามารถไหมขัดฟันกับ sash หลังของเสื้อคลุมอาบน้ำของฉัน "ซึ่งผู้เขียนฉลองขอบคุณที่ดูแลพวกเรา เขาใช้ประสบการณ์น่ากลัวมักอยากจะไปหาหมอฟัน และจะเป็นช่วงเวลาที่ชีวิตเราควรค่าและวิธีการให้บริการเป็นการอ้างอิงถึงมวลมนุษยชาติของเรา: ในเรื่อง Sedaris ระบุ "เหรียญห้าสิบของฉัน ฉันต้องการออกจากสำนักงานแพทย์ในน้ำตา แต่แทน ฉันเดินออกมารู้สึกเหมือน hypochondriac ซึ่งเป็นหนึ่งของบางสิ่งที่ฉันจริง ๆ ไม่ " นี้สัญลักษณ์วิธีเราไปแพทย์สำหรับพวกเขาเพื่อค้นหาสิ่งที่ผิด และเมื่อไม่พบ เรารู้สึกว่ามันเป็นการเดินทางเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ทันตแพทย์ไม่มีพรมแดน" เขาบ่นว่าหมอฟันในปารีสไล่ความกังวลของเขาเกี่ยวกับฟันช่องว่างของเขาและถามว่าทำไมเขาต้องการให้พวกเขาได้รับการแก้ไข ". เพราะผมสามารถใช้ไหมขัดฟันด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำผ้าคาดเอวของฉัน"
ซึ่งผู้เขียนฉลองการแข็งค่าของผู้ที่ ดูแลเรา เขาใช้เวลาเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวมักจะชอบไปหาหมอฟันและเปลี่ยนมันเป็นช่วงเวลาเหล่านั้นในชีวิตที่เราควรให้ความสำคัญและวิธีการที่จะทำหน้าที่เป็นข้อมูลอ้างอิงเพื่อมนุษยชาติของเรา: ใน Sedaris เรื่องราวกล่าว "สำหรับเหรียญห้าสิบของฉันฉันต้องการที่จะออกจากแพทย์ สำนักงานในน้ำตา แต่ฉันเดินออกจากความรู้สึกเหมือนอันตรธานซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่สิ่งฉันจริงไม่ได้. "ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของวิธีการที่เราจะไปให้แพทย์สำหรับพวกเขาที่จะหาบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องและเมื่อไม่มีอะไรจะพบว่าเรารู้สึกว่า แม้ว่ามันจะเป็นทริปที่สูญเสียไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ทันตแพทย์ไร้พรมแดน " เขาบ่นว่า หมอฟันในปารีสไล่ความกังวลของเขาเกี่ยวกับฟันช่องว่างของเขาและถามว่าเขาต้องการให้คงที่ : " เพราะฉันสามารถใช้ไหมขัดฟันด้วยสายคาดเอวเสื้อคลุมของฉัน "
ซึ่งผู้เขียนยกย่องชื่นชมของผู้ที่ดูแลเราเขาใช้ประสบการณ์มักจะน่ากลัวเหมือนไปหาหมอฟันและเปลี่ยนมันเป็นช่วงเวลาในชีวิต เราต้องค่าและวิธีการให้บริการเป็นข้อมูลอ้างอิงเพื่อมนุษยชาติของเรา : ในเรื่อง sedaris รัฐ " ดอลลาร์ห้าสิบของฉันฉันต้องการจะออกไปจากห้องทำงานของหมอในน้ำตา แต่ผมรู้สึกเหมือนกำลังเดินออกมา ซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่สิ่งที่ฉันจริงไม่" นี่เป็นสัญลักษณ์ว่าเราไปหมอให้พบสิ่งที่ไม่ถูกต้อง และเมื่อไม่พบอะไรเลย เรารู้สึกเหมือนว่ามันเสียเที่ยว