In spite of the recognition of the

In spite of the recognition of the importance of tropical forests,
deforestation continues (FAO, 2006). Human population continues
to grow and is not expected to level off for decades (United Nations,
2004). Given these trends, there is concern as to where the goods
and ecosystem services derived from mature tropical forests will
come from. A number of authors have suggested that these services
could be obtained from naturally regenerating secondary forests or
plantations (Oliver and Mesznik, 2005; Lamb et al., 2005; Chazdon,
2008; Benayas et al., 2009).
Foresters have planted trees in plantations in the tropics for
more than a century (Troup, 1921; Brandis, 1990); however, most
efforts in the last fifty years have been dominated by planting a
relatively few, well known species with strong global timber mar-
kets (FAO, 2000). This trend is driven by the need to generate an
economic return on reforestation and land restoration efforts, as
well as by a lack of knowledge about how to manage native species
(Condit et al., 1993; Wishnie et al., 2007).
Because they are perceived to produce an increased diversity of
socially sensitive goods and services, interest in using native species
for reforestation and restoration is increasing (see e.g., Butterfield,
1995; Montagnini et al., 1995; Haggar et al., 1998; Garen et al.,
2011). Research in Mesoamerica with native species started with
the first trial plantings of native species to evaluate establishment
and growth rates on open pasture lands (Gonzalez and Fisher, 1994;
Butterfield and Mariano, 1995; Butterfield, 1995). Trial mixtures
of native species were tested in comparison with single species

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าการรับรู้ความสำคัญของป่าเขตร้อนตัดไม้ทำลายป่าอย่างต่อเนื่อง (FAO, 2006) ประชากรมนุษย์ยังคงเติบโต และไม่คาดว่าจะออกมานานหลายทศวรรษ (สหประชาชาติ ระดับ2004) ให้แนวโน้มเหล่านี้ เป็นกังวลเป็นสถานที่มีสินค้าและบริการระบบนิเวศมาจากป่าเขตร้อนเติบโตจะมาจาก จำนวนผู้เขียนได้แนะนำที่บริการเหล่านี้สามารถได้รับจากธรรมชาติสร้างใหม่ป่ารอง หรือไร่ (Oliver และ Mesznik, 2005 แกะ et al., 2005 Chazdon2008 Benayas et al., 2009)Foresters มีปลูกต้นไม้ในสวนในเขตร้อนสำหรับกว่าหนึ่งศตวรรษ (Troup, 1921 Brandis, 1990); อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ความพยายามในปี fifty ได้ถูกครอบงำ โดยการปลูกเป็นพันธุ์ค่อนข้างน้อย รู้จักกับไม้แข็งกลางมี.ค.-kets (FAO, 2000) แนวโน้มนี้ถูกควบคุม โดยต้องสร้างความผลตอบแทนทางเศรษฐกิจจากพยายามฟื้นฟูปลูกป่าและที่ดิน เป็นดีตาม โดยขาดความรู้เกี่ยวกับวิธีการจัดการพันธุ์พื้นเมือง(Condit et al., 1993 Wishnie et al., 2007)เนื่องจากมีการรับรู้ในการผลิตการเพิ่มความหลากหลายสังคมสำคัญสินค้าและบริการ สนใจในการใช้พันธุ์พื้นเมืองสำหรับการฟื้นฟูและปลูกป่าเพิ่ม (ดูเช่น Butterfield1995 Montagnini และ al., 1995 Haggar และ al., 1998 Garen et al.,2011) เริ่มวิจัยในเมโสอเมริกากับพันธุ์พื้นเมืองplantings ทดลอง first พันธุ์พื้นเมืองเพื่อประเมินสถานประกอบการและอัตราการเจริญเติบโตบนดินแดนพาสเจอร์เปิด (Gonzalez และ Fisher, 1994Butterfield และมาเรียโน 1995 Butterfield, 1995) น้ำยาผสมทดลองพันธุ์พื้นเมืองมีทดสอบเมื่อเปรียบเทียบกับสายพันธุ์เดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งๆที่มีการรับรู้ถึงความสำคัญของป่าเขตร้อนที่
ตัดไม้ทำลายป่าอย่างต่อเนื่อง (FAO, 2006) ประชากรมนุษย์ยังคง
เติบโตและไม่คาดว่าจะระดับปิดมานานหลายทศวรรษ (ยูเอ็น
2004) ป.ร. ให้แนวโน้มเหล่านี้มีความกังวลกับการที่สินค้า
และบริการที่ได้รับจากระบบนิเวศป่าเขตร้อนผู้ใหญ่จะ
มาจาก จำนวนของผู้เขียนได้ชี้ให้เห็นว่าบริการเหล่านี้
อาจจะได้รับจากธรรมชาติ regenerating รองป่าหรือ
สวน (โอลิเวอร์และ Mesznik 2005; แกะ et al, 2005;. Chazdon,
2008; Benayas et al, 2009.).
พิทักษ์มีการปลูกต้นไม้ใน พื้นที่เพาะปลูกในเขตร้อนสำหรับ
กว่าศตวรรษ (ทรูป, 1921; Brandis, 1990); แต่ส่วนใหญ่
พยายามในการ fty Fi ปีที่ผ่านมาได้รับการครอบงำโดยการปลูก
ค่อนข้างน้อยชนิดที่รู้จักกันดีกับไม้ทั่วโลกที่แข็งแกร่งหนุน
Kets (FAO, 2000) แนวโน้มเช่นนี้คือการขับเคลื่อนด้วยความต้องการที่จะสร้าง
ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจในความพยายามปลูกป่าและฟื้นฟูที่ดินเช่น
เดียวกับการขาดความรู้เกี่ยวกับวิธีการจัดการชนิดพันธุ์พื้นเมือง
(Condit et al, 1993;.. Wishnie et al, 2007).
เพราะ พวกเขามีการรับรู้ในการผลิตความหลากหลายที่เพิ่มขึ้นของ
สินค้าที่มีความสำคัญต่อสังคมและการบริการที่น่าสนใจในการใช้พันธุ์พื้นเมือง
สำหรับการปลูกป่าและฟื้นฟูจะเพิ่มขึ้น (ดูเช่นไฟไหม้ไฟเนย,
1995; Montagnini et al, 1995;.. Haggar et al, 1998; Garen และ al.,
2011) การวิจัยในเมโสกับพันธุ์พื้นเมืองเริ่มต้นด้วย
การปลูกทดลองสายแรกของสายพันธุ์พื้นเมืองในการประเมินสถานประกอบการ
และอัตราการเจริญเติบโตในดินแดนทุ่งหญ้าเปิด (อนซาเลซและฟิชเชอร์, 1994;
ไฟไหม้สายบัตเตอร์และมาเรียโน, 1995; ไฟไหม้ไฟเนย, 1995) ผสมทดลอง
ของสายพันธุ์พื้นเมืองได้รับการทดสอบในการเปรียบเทียบกับสายพันธุ์เดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งๆที่มีการรับรู้ความสำคัญของป่าเขตร้อน
การตัดไม้ทำลายป่าอย่างต่อเนื่อง ( FAO , 2006 ) ประชากรมนุษย์ยังคง
เติบโต และไม่คาดว่าจะระดับปิดสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา ( มติ
, 2004 ) ระบุแนวโน้มเหล่านี้มีความกังวลว่าสินค้าและบริการของระบบนิเวศที่ได้มาจากผู้ใหญ่

ป่าเขตร้อน จะ มา จาก จำนวนของผู้เขียนได้ชี้ให้เห็นว่าบริการเหล่านี้
อาจจะได้รับจากธรรมชาติฟื้นฟูป่าทุติยภูมิหรือ
สวน ( Oliver และ mesznik , 2005 ; แกะ et al . , 2005 ; chazdon
, 2008 ; benayas et al . , 2009 ) .
ป่าไม้มีการปลูกต้นไม้ในแปลงปลูกในเขตร้อนสำหรับ
มากกว่าศตวรรษ ( troup 1921 ; บรันดิส , 2533 ) อย่างไรก็ตาม ความพยายามที่สุด
สุดท้ายจึง Fty ปีมี dominated โดยปลูก
ไม่กี่ค่อนข้างชนิดไม้ที่แข็งแกร่งทั่วโลกรู้จักกันดี
kets มี.ค. - สหประชาชาติ ( FAO , 2000 ) แนวโน้มนี้จะถูกขับเคลื่อนโดยต้องสร้างผลตอบแทนทางเศรษฐกิจและปลูกป่า

ที่ดินฟื้นฟูความพยายามเป็นอย่างดีโดยขาดความรู้เกี่ยวกับวิธีการจัดการดั้งเดิมชนิด
( Condit et al . , 1993 ; wishnie et al . , 2007 ) .
เพราะพวกเขารับรู้เพื่อสร้างความหลากหลายที่เพิ่มขึ้นของ
สังคมที่มีสินค้าและบริการความสนใจในการปลูกป่าและฟื้นฟู
สายพันธุ์พื้นเมืองเพิ่มขึ้น ( เช่น เนยจึงละมั่ง
, 1995 ; montagnini et al . , 1995 ; haggar et al . , 1998 ; เกรีน et al . ,
2011 ) การวิจัยในเมโสอเมริกากับชนิดพันธุ์พื้นเมืองเริ่มต้นกับ
จึงตัดสินใจเดินทางไปทดลองปลูกเพื่อประเมินสายพันธุ์พื้นเมืองสถานประกอบการ
และการเจริญเติบโตอัตราเปิดทุ่งหญ้าที่ดิน ( กอนซาเลซ และฟิชเชอร์ , 1994 ;
เนยและถ่ายทอดละมั่ง Mariano ,1995 ; ละมั่งจึงเนย , 1995 ) จากการทดลอง
ของชนิดพันธุ์พื้นเมือง ทดสอบ เปรียบเทียบกับสายพันธุ์เดียว