The moons of the Solar System are n

The moons of the Solar System are not distributed
equally; most are among the giant planets. In the inner part
of the Solar System there are only three moons; Earth has
one and Mars has two. Among the dwarf
planets, Pluto has five known moons,
Haumea has two, and Eris has one. All
of the remaining moons belong to the giant
planets. Mercury and Venus failed to
form or capture any moons of their own.
Earth has a moon because of a cataclysmic
collision when the planet was young.
(Earth’s Moon was discussed in Chapter
8 because of its close similarity to the
four terrestrial planets of the inner
Solar System.) While the larger planets
were forming, they had greater attracting
mass and greater amounts of debris
around them; consequently, they have a
greater number of moons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดวงจันทร์ระบบสุริยะไม่กระจายเท่า ๆ กัน ส่วนใหญ่อยู่ในหมู่ดาวเคราะห์ยักษ์ ในส่วนภายในระบบสุริยะ มีสามเท่าดวงจันทร์ โลกมีหนึ่ง และดาวอังคารมีสอง ระหว่างแคระดาวเคราะห์ ดาวพลูโตมีราคาห้ารู้จักดวงจันทร์เฮาเมอามีสอง และ Eris มี ทั้งหมดของดวงจันทร์ที่เหลือเป็นของยักษ์ดาวเคราะห์ ดาวพุธและดาวศุกร์ไม่สามารถแบบฟอร์ม หรือจับดวงจันทร์ต่าง ๆ ของตนเองโลกได้ดวงเดียวเนื่องจากเป็น cataclysmicชนเมื่อดาวเคราะห์น้อย(ดวงจันทร์ได้กล่าวถึงในบท8 เนื่องจากความคล้ายคลึงกันของปิดการการดาวเคราะห์คล้ายสี่ของภายในระบบพลังงานแสงอาทิตย์) ขณะที่ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่มีขึ้น พวกเขาดึงดูดมากขึ้นโดยรวม และมากกว่าจำนวนเศษทั่วไป ดังนั้น มีการจำนวนดวงจันทร์มากกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงจันทร์ของระบบสุริยะจะไม่กระจายอย่างเท่าเทียมกัน ส่วนใหญ่อยู่ในหมู่ดาวเคราะห์ยักษ์
ในส่วนด้านในของระบบสุริยะมีเพียงสามดวงจันทร์;
โลกมีหนึ่งและดาวอังคารมีสอง ในบรรดาคนแคระดาวเคราะห์พลูโตมีห้าดวงจันทร์ที่รู้จักเฮามีสองและEris มีหนึ่ง ทั้งหมดของดวงจันทร์ที่เหลือเป็นยักษ์ดาวเคราะห์ ดาวพุธและดาวศุกร์ล้มเหลวในการรูปแบบหรือจับภาพดวงจันทร์ใด ๆ ของพวกเขาเอง. โลกมีดวงจันทร์เพราะกลียุคการปะทะกันเมื่อโลกยังเด็ก. (ดวงจันทร์ของโลกที่ถูกกล่าวถึงในบทที่8 เพราะความคล้ายคลึงกันอย่างใกล้ชิดกับสี่ดาวเคราะห์โลกของด้านใน. ระบบสุริยะ) ในขณะที่ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ที่ได้รับการขึ้นรูปที่พวกเขามีมากขึ้นดึงดูดมวลและจำนวนเงินที่มากขึ้นของเศษรอบตัวพวกเขา; ดังนั้นพวกเขามีจำนวนมากของดวงจันทร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดวงจันทร์ของระบบสุริยะ จะไม่กระจาย
อย่างเท่าเทียม ส่วนใหญ่ของดาวเคราะห์ขนาดยักษ์ ในส่วนภายใน
ของระบบสุริยะมีเพียงสามเดือน ; โลกและดาวอังคารมี
2 ของคนแคระ
ดาวเคราะห์พลูโตมีห้ารู้จักเฮาเมอามีดวงจันทร์
2 และธุรกิจมี ทั้งหมด
ของดวงจันทร์ที่เหลือเป็นของดาวเคราะห์ยักษ์

ดาวพุธและดาวศุกร์ล้มเหลว

รูปแบบหรือจับภาพใด ๆดวงจันทร์ของตนเอง โลกมีดวงจันทร์
เพราะการชนกลียุค
เมื่อดาวเคราะห์เล็ก
( โลกของดวงจันทร์ได้ถูกกล่าวถึงในบทที่
8 เพราะใกล้ชิดเหมือน
4 บนดาวเคราะห์ของระบบสุริยะชั้นใน

) ในขณะที่ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ถูกสร้าง พวกเขามีมากขึ้นดึงดูดมวลและปริมาณที่มากขึ้นของเศษ

รอบ ๆพวกเขา ดังนั้น พวกเขามี
จำนวนมากของดวงจันทร์ .