Chapter Two Ce Fei is Still QieThe

Chapter Two Ce Fei is Still Qie

The ce fei and shiqie didn’t think that they would see a beautiful play of brute force once they stepped into the zhengyuan. They looked suspiciously at wang fei and then at the servants who were at their limits due to pain but didn’t dare show it in their twisted expressions. What had happened here?

Seeing that wang fei was walking into the room, the four didn’t care whether if it was respectful or not and followed. Only Feng ce fei, when she passed, ordered for the people get carried back. However, when she saw that no servant in the surroundings moved, her expression changed and she didn’t speak further.

At the front, Yin Liu and Jin Zhan lowered their heads as they guided the others along and held the curtains open for the four. From far away, they saw Mu Jin and Yu Zan coming over with meal boxes. They stopped walking and waited for the two to come close. Seeing that those two weren’t clear as to what had happened, the four exchanged glances and looked at the servants who had suddenly become more obedient in the yard before lifting the curtain to enter the rooms.

The rooms had already been cleaned. The smell of meat had been covered by burning fragrance. But Qui Qing Ju didn’t like the smell and couldn’t resist looking at the flying cane and golden beast brazier.

Rui Xiang went forward immediately to extinguish the incense, changing it for a fainter, less fragrant one. Seeing wang fei’s expression relax slightly, she breathed a sigh of relief as well.

“Look at how clever wang fei’s yahuan is. No wonder that even wang ye complimented your yahuan,” Feng ce fei said with a faint smile as she bowed slightly to Qu Qing Ju. She was laughing at the fact that a few days earlier, wang ye had taken one of Qu Qing Ju’s yahuan as a tongfang. [1] She dared to do so because of wang ye’s favour but no one else dared to follow.

Who knew that when she finished, Qu Qing Ju didn’t even spare a look at her, as though she, a living breathing person, didn’t even exist. The room settled into a heavy silence.

Holding Shu Kui’s hand as she sat, Qu Qing Ju saw Mu Jin and Yu Zan entering with the meal boxes. She spoke: “Serve it up.”

The boxes were opened. Various types of porridge were displayed out. A bowl of lotus and lily porridge, a goblet of Eight Treasures chicken soup, a few small vegetable dishes and desserts that were elegant yet light. Steam rose from each dish, just one glance was enough to see how much effort had been put in.

“It looks like there are at least some that have skill in the kitchen. Give those that cooked a reward of five taels[2] of silver each,” Qu Qing Ju held a fine ceramic spoon and took a taste of porridge. She looked at Han Qing He, who was standing to one side. She was one of the shiqie in the wang fu. Her status was very low but she was very good at being obedient. Even if she wasn’t very favoured, it wasn’t that she wasn’t favoured at all.

“I heard that wang ye said you were very good at service, so today, you can serve the food,” The porridge was passable and Qu Qing Ju’s mood seemed to have lightened. Seeing Han shi dawdling about, she wasn’t irritated but asked in a slow voice, “Oh, Han shiqie isn’t willing?”

“Nu[3] doesn’t dare,” Han shi’s face showed a hint of humiliation. But the person in front of her was wang fei. She was only a shiqie, and it was in the natural order that she was to serve wang fei. Even if she didn’t want to, did she dare do otherwise?

The other three looked in disbelief at Qu Qing Ju, who had lowered her head to drink porridge. Was wang fei crazy? Even though Han shiqie wasn’t very favoured but she had been with wang ye for a long time and was the one that had taught wang ye. Wang fei, a not favoured wang fei, really dared to order Han shiqie to serve her food.

Not caring what others were thinking, Qu Qing Ju blocked the chopstick of shepherd’s purse[4] and pheasant Han shi had picked up, “I don’t like this dish. Remember to not serve this one next time.”

Han shi’s expression changed slightly, the hand that held the chopsticks tightened but she didn’t argue. In the end, she only woodenly bowed: “May wang fei have mercy. Nu has served wang ye for a long time, and assumed that wang fei would like the same dishes as wang ye. Nu thought wrong.”

This was telling her, that she had seniority with wang ye? Qu Qing Ju smiled but didn’t speak, turning her gaze to a dish of lettuce stems and pig stomach.

Sometimes, silence was the greatest humiliation. Everybody could see that wang fei didn’t even look properly at Han shiqie, as though this woman wasn’t different from any other shiqie who had to hold curtains and serve food for the wife in other noble families.

Qu Qing Ju took a long time to use her morning meal. Feng ce fei and the others stood until their legs felt soft but they never received a word to sit, so they could only stand at one side, and look upon Qu Qing Ju elegantly ordering Ha

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสอง Ce เฟยเป็นยัง Qieเฟย ce และ shiqie ไม่ได้คิดว่า พวกเขาจะดูการเล่นที่สวยงามของดุเมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปใน zhengyuan พวกเขาดูพิรุธ ที่วังเฟยแล้วคนขีดเนื่องจากอาการปวด แต่ไม่กล้าแสดงในท่าบิด มีที่นี่เกิดอะไรขึ้นเห็นว่าวังเฟยถูกเดินเข้ามาในห้องพัก ไม่ดูแลสี่ว่าถ้ามันเคารพ หรือไม่ และปฏิบัติตาม เฟยฮ ce เท่านั้น เมื่อเธอผ่าน ที่สั่งสำหรับคนได้ดำเนินการไป อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเห็นว่า ไม่มีคนรับใช้ในสภาพแวดล้อมย้าย เปลี่ยนนิพจน์ของเธอ และเธอไม่ได้พูดเพิ่มเติมที่ด้านหน้า หลิวหยินและจินไตลดลงหัวของพวกเขาพวกเขาแนะนำคนอื่น ๆ ตาม และจัดเปิดม่านสำหรับสี่ จากที่ห่างไกล พวกเขาเห็นมูจินและยูซันที่มากับอาหารกล่อง พวกเขาหยุดเดิน และรอให้ทั้งสองมาปิด เห็นว่าทั้งสองไม่ชัดเจนเป็นสิ่งที่เกิด สี่หน้าปัดรวมการแลกเปลี่ยน และดูคนก็เป็นเหมือนกันในบ้านก่อนที่จะยกม่านเพื่อเข้าห้องพักห้องพักมีการทำความสะอาด กลิ่นของเนื้อสัตว์ได้ถูกครอบคลุม โดยเผาหอม แต่จูชิงคิวนอนไม่ชอบกลิ่น และไม่สามารถต้านทานกำลังดูอ้อยบินและสัตว์ทองเพื่อRui Xiang ไปข้างหน้าทันทีดับธูป การเปลี่ยนสำหรับความหวังที่รำไร หักหนึ่งหอม เห็นวังเฟยนิพจน์ผ่อนคลายเล็กน้อย เธอหายใจถอนหายใจของบรรเทาทุกข์เช่นกัน"ดูฉลาดวิธีวังเฟย yahuan เป็น ไม่น่าแปลกใจที่วังเย complimented yahuan ของคุณ เฟย ce ฮกล่าว ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ว่าเธอลงเล็กน้อยเพื่อจูชิง Qu เธอถูกหัวเราะที่ความจริงที่ว่า ไม่กี่วันก่อนหน้านี้ วังเจ้าได้นำ yahuan Qu ชิงฉือเป็นตงฟางมีอย่างใดอย่างหนึ่ง [1] เธอกล้าที่จะทำเช่นนั้นเนื่องจากวังที่เจ้าของโปรดปรานแต่ไม่มีใครอื่น กล้าทำตามใครรู้ว่า เมื่อเธอเสร็จสิ้น Qu ชิงจูไม่ได้แม้แต่อะไหล่ดูที่ของเธอ เธอ กินคน การหายใจไม่มีอยู่แม้ว่า ห้องที่เงียบหนักลงแล้วถือเป็นผ่ามือชูกุย Qu ชิงจูเห็นมูจินและป้อน ด้วยอาหารกล่องซันยู เธอพูด: "บริการมันขึ้น"เปิดกล่อง ข้าวต้มชนิดต่าง ๆ ได้แสดงออก ชามบัว และลิลลี่โจ๊ก หน้าที่มีการอ้างอิงของซุปไก่แปดสมบัติ กี่เล็กผัก และขนมหวานที่สวยงามยังอ่อน ไอน้ำกุหลาบจากอาหารแต่ละจาน เพียงแค่ชำเลืองมองก็เพียงพอเพื่อดูความพยายามเท่าใดเคยใส่ใน"เหมือนมีน้อยบางที่มีทักษะในครัว ให้ที่สุกรางวัลเงินละห้า taels [2] Qu ชิงจูถือช้อนถ้วยดี และเอารสชาติของข้าวต้ม เธอมองที่ฮั่นชิงเขา ที่กำลังยืนอยู่ข้างหนึ่ง เธอเป็นหนึ่งใน shiqie ในฟูวัง สถานะของเธอต่ำมาก แต่เธอดีมากที่เป็นเชื่อ แม้ว่าเธอไม่ชอบมาก มันไม่ได้ว่า เธอไม่ได้โปรดปรานเลย"ผมได้ยินว่า วังเจ้าว่า คุณดีมากที่บริการ ดังนั้นวันนี้ คุณสามารถให้บริการอาหาร ข้าวโอ๊ตต้มพอควร และอารมณ์ Qu ชิงจูดูเหมือนจะ มีการส่องแสง เห็นฮันโตะ dawdling เกี่ยวกับ เธอไม่ระคายเคือง แต่ถามเสียงช้า "โอ้ ฮัน shiqie ไม่เต็มใจ""นู [3] ไม่กล้า ฮันโตะหน้าแสดงให้เห็นว่าคำใบ้ของความอัปยศอดสู แต่คนตรงหน้า วังเฟย เธอเป็นเพียง shiqie และก็ตามลำดับธรรมชาติที่เธอให้ fei วัง แม้ว่าเธอไม่ต้องการ เธอกล้าทำอย่างอื่นอีกสามมองในศรัทธาที่ Qu จู้ชิง ที่มีลดลงหัวของเธอดื่มข้าวต้ม วังเฟยเป็นบ้า แม้ว่าฮั่น shiqie ไม่มากนัก แต่เธอได้กับวังเจ้าเป็นเวลานาน และเป็นคนที่มีสอนวังเย วังเฟย เฟยเป็นวังที่ไม่โปรดปราน จริง ๆ กล้าสั่งฮัน shiqie ให้บริการอาหารไม่ดูแลสิ่งที่ผู้อื่นได้คิด Qu ชิงจูถูกบล็อกตะเกียบของคนเลี้ยงแกะกระเป๋า [4] และไก่ฟ้าฮันโตะได้รับ "ฉันไม่ชอบจานนี้เลย จดจำเพื่อไม่ให้บริการต่อไปนี้หนึ่งครั้ง"ฮันโตะแสดงออกเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย มือที่ถือตะเกียบทำให้รัดกุม แต่เธอไม่ได้เถียง ในสุด เธอเท่านั้น woodenly ลง: "วังเฟยได้เมตตา นูสกินได้ให้บริการวังเยนาน และสันนิษฐานว่าวังเฟยต้องเหมือนอาหารเป็นวังเจ้า นูสกินคิดผิด"นี้บอกเธอ ว่า เธอมีอายุงานกับวังเจ้า Qu ชิงจูยิ้ม แต่ไม่ พูด หันสายตาของเธอไปจานของลำต้นผักกาดหอมและหมูกระเพาะอาหารบางครั้ง ความเงียบคือ ความอัปยศอดสูมากที่สุด ทุกคนอาจเห็นว่า fei วังไม่ได้มองอย่างดูฮัน shiqie ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้แตกต่างจาก shiqie อื่น ๆ ที่มีการเก็บผ้าม่าน และบริการอาหารสำหรับภรรยาในครอบครัวขุนนางอื่น ๆQu จูชิงใช้เวลานานการใช้อาหารของเธอทุกวัน หุยเฟิง ce และคนอื่น ๆ ยืนจนขาของพวกเขารู้สึกนุ่ม แต่ไม่เคยได้รับคำนั่ง เพื่อที่จะสามารถเท่านั้นเด่นด้านเดียว และมองท่านจูชิง Qu หรูหราสั่ง Ha

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่สองซีอีเฟยยังคง Qie

ซีอีเฟยและ shiqie ไม่คิดว่าพวกเขาจะเห็นการเล่นที่สวยงามของกำลังดุร้ายเมื่อพวกเขาก้าวเข้าสู่ Zhengyuan พวกเขาดูมีพิรุธวัง Fei แล้วที่คนรับใช้ที่อยู่ในขีด จำกัด ของตนเพราะความเจ็บปวด แต่ไม่กล้าแสดงมันในการแสดงออกของพวกเขาบิด สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่?

เห็น Wang Fei ที่กำลังเดินเข้ามาในห้องทั้งสี่ไม่ได้สนใจว่าถ้ามันเป็นความเคารพหรือไม่และตาม เพียงฮ CE Fei เมื่อเธอผ่านการสั่งซื้อสำหรับคนที่ได้รับการดำเนินการกลับมา แต่เมื่อเธอเห็นว่าคนรับใช้ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ย้ายการแสดงออกของเธอเปลี่ยนแปลงและเธอไม่ได้พูดต่อไป.

ด้านหน้าหยินหลิวจิน Zhan ลดลงหัวของพวกเขาขณะที่พวกเขาได้รับคำแนะนำคนอื่น ๆ และถือพร้อมผ้าม่านเปิดให้บริการสำหรับสี่ . ห่างไกลจากพวกเขาเห็นหมูจินและยูแซนมามากกว่ากับกล่องอาหาร พวกเขาหยุดเดินและรอให้ทั้งสองเข้ามาใกล้ เห็นว่าทั้งสองไม่ได้ชัดเจนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นสี่สบตาและมองไปที่คนรับใช้ที่ได้ก็กลายเป็นเชื่อฟังมากกว่าในบ้านก่อนที่จะยกผ้าม่านที่จะเข้าสู่ห้องพัก.

ห้องพักได้รับการทำความสะอาดแล้ว กลิ่นของเนื้อสัตว์ที่ได้รับการคุ้มครองจากการเผาไหม้กลิ่นหอม แต่ใครชิงจูไม่ชอบกลิ่นและไม่สามารถต้านทานกำลังมองหาที่อ้อยบินและเตาอั้งโล่สัตว์ทอง.

Rui Xiang เดินไปข้างหน้าทันทีที่จะดับธูปเปลี่ยนมันสำหรับจางหนึ่งมีกลิ่นหอมน้อย เห็นการแสดงออกของ Wang Fei ผ่อนคลายเล็กน้อยเธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นกัน.

"ดูที่วิธีการที่ชาญฉลาด Wang Fei yahuan คือ ไม่น่าแปลกใจว่าแม้เจ้าวังชม yahuan ของคุณ "ฮ CE Fei กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ขณะที่เธอโค้งคำนับเล็กน้อยเพื่อ Qu ชิงจู เธอได้รับการหัวเราะที่ความจริงที่ว่าไม่กี่วันก่อนหน้านี้เจ้าวังได้รับหนึ่งใน yahuan Qu ชิงจูเป็น Tongfang [1] เธอกล้าที่จะทำเช่นนั้นเพราะของที่ระลึกเจ้าวัง แต่ไม่มีใครกล้าที่จะทำตาม.

ใครจะรู้ว่าเมื่อเธอเสร็จแล้ว Qu ชิงจูไม่ได้สำรองไว้ดูที่เธอราวกับว่าเธอเป็นคนที่หายใจนั่งเล่น ไม่ได้อยู่ ห้องนั่งลงเงียบหนัก.

มือโฮลดิ้งเอสกุยขณะที่เธอนั่ง Qu ชิงจูเห็นหมูจินและยูแซนเข้ามากับกล่องอาหาร เธอพูด: "บริการขึ้น."

กล่องถูกเปิด ประเภทต่างๆของโจ๊กมีการแสดงผลออกมา ชามโจ๊กบัวและลิลลี่ถ้วยแปดสมบัติซุปไก่เป็นอาหารประเภทผักเล็ก ๆ น้อย ๆ และขนมหวานที่มีความสง่างามแสงยัง อบไอน้ำเพิ่มขึ้นจากอาหารแต่ละจานเพียงหนึ่งอย่างรวดเร็วก็มากพอที่จะเห็นว่าความพยายามมากที่ได้รับการใส่ใน.

"มันดูเหมือนว่ามีอย่างน้อยบางอย่างที่มีทักษะในห้องครัว ให้ผู้ที่ปรุงสุกรางวัลห้า taels [2] เงินแต่ละ "Qu ชิงจูจัดช้อนเซรามิกที่ดีและเอารสชาติของโจ๊ก เธอมองที่ฮันชิงเขาที่ยืนไปอีกด้านหนึ่ง เธอเป็นหนึ่งใน shiqie Fu วังที่ สถานะของเธอเป็นที่ต่ำมาก แต่เธอเป็นอย่างดีที่เชื่อฟัง แม้ว่าเธอไม่ได้รับการสนับสนุนมากก็ไม่ได้ว่าเธอไม่ได้รับการสนับสนุนที่ทุกคน.

"ผมได้ยินมาว่าเจ้าวังกล่าวว่าคุณเป็นอย่างดีในการให้บริการดังนั้นวันนี้คุณสามารถให้บริการอาหาร" โจ๊กเป็นพอ และอารมณ์ Qu ชิงจูดูเหมือนจะได้ลดหย่อน เห็นฮันชิฆ่าเวลาเกี่ยวกับเธอไม่ได้หงุดหงิด แต่ถามในเสียงช้า "โอ้ฮัน shiqie ไม่เต็มใจ?"

"นู [3] ไม่กล้า" ใบหน้าฮันชิแสดงให้เห็นว่าคำใบ้ของความอัปยศอดสู แต่คนที่อยู่ในด้านหน้าของเธอเป็น Wang Fei เธอเป็นเพียง shiqie และมันอยู่ในธรรมชาติว่าเธอเป็นคนที่จะให้บริการ Wang Fei แม้ว่าเธอไม่ได้ต้องการที่จะไม่กล้าที่เธอทำอย่างอื่น?

อีกสามมองในการปฏิเสธศรัทธาที่คูชิงจูที่ได้ลดลงหัวของเธอที่จะดื่มโจ๊ก เป็นวัง Fei บ้า? แม้ว่าฮัน shiqie ไม่ได้รับการสนับสนุนมาก แต่เธอเคยอยู่กับเจ้าวังเป็นเวลานานและเป็นคนหนึ่งที่เคยสอนพวกเจ้าวัง วัง Fei, วังไม่ได้รับการสนับสนุน Fei จริงๆกล้าที่จะสั่งซื้อฮั shiqie ที่จะให้บริการอาหารของเธอ.

ไม่สนใจสิ่งที่คนอื่นคิด, คูชิงจูบล็อกตะเกียบของกระเป๋าของคนเลี้ยงแกะ [4] และไก่ฟ้าฮันชิได้หยิบขึ้นมาว่า "ผมดอน 'T ชอบอาหารจานนี้ อย่าลืมที่จะได้ทำหน้าที่นี้ในครั้งต่อไป. "

การแสดงออกของฮันชิเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยมือที่ถือตะเกียบรัดกุม แต่เธอก็ไม่เถียง ในท้ายที่สุดเธอก็ก้ม woodenly: "อาจจะ Wang Fei มีความเมตตา Nu ได้ทำหน้าที่เจ้าวังเป็นเวลานานและสันนิษฐานว่าวัง Fei อยากอาหารเช่นเดียวกับเจ้าวัง Nu คิดผิด. "

นี้ได้รับการบอกเธอว่าเธอมีความอาวุโสกับเจ้าวัง? คูชิงจูยิ้ม แต่ไม่ได้พูดหันจ้องมองเธอกับจานของผักกาดหอมลำต้นและกระเพาะหมู.

บางครั้งความเงียบเป็นความอัปยศอดสูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ทุกคนจะได้เห็นว่าวัง Fei ไม่แม้แต่จะมองอย่างถูกต้องในฮัน shiqie ราวกับว่าผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้แตกต่างจาก shiqie อื่น ๆ ที่ต้องถือผ้าม่านและให้บริการอาหารสำหรับภรรยาในครอบครัวขุนนางอื่น ๆ .

คูชิงจูเอายาว เวลาที่จะใช้รับประทานอาหารเช้าของเธอ ฮ CE Fei และคนอื่น ๆ ยืนอยู่จนกระทั่งขาของพวกเขารู้สึกนุ่ม แต่พวกเขาไม่เคยได้รับคำที่จะนั่งเพื่อให้พวกเขาเท่านั้นที่จะยืนอยู่ที่ด้านใดด้านหนึ่งและมองไปที่คูชิงจูหรูหราสั่งซื้อฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่สองเฟย CE ยัง QIEshiqie CE เฟย และไม่คิดว่าพวกเขาจะเห็นการเล่นที่สวยงามของการใช้กำลัง เมื่อพวกเขาก้าวเข้ามาใน zhengyuan . พวกเขาดูน่าสงสัยที่หวางเฟยแล้ว คนรับใช้ที่เป็นขีดจำกัด เพราะความเจ็บปวดแต่ไม่กล้าแสดงออกในของพวกเขาบิดสีหน้า เกิดอะไรขึ้นที่นี่ ?เห็น หวังเฟย กำลังเดินเข้ามาในห้อง สี่ ไม่สนใจว่ามันเป็นการให้เกียรติ หรือไม่ และปฏิบัติตาม แต่ฟง CE เฟยเมื่อเธอจากไป สั่งให้คนมาอุ้มกลับ อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเห็นว่าไม่มีคนใช้ในสภาพแวดล้อมที่ย้ายไป สีหน้าของเธอเปลี่ยนไป และเธอไม่พูดต่อที่ด้านหน้า และ จินหยินหลิว Zhan ลดลงหัวของพวกเขาที่พวกเขานำผู้อื่นและพร้อมจัดงานเปิดม่าน สำหรับสี่ จากที่ไกลๆ ก็เห็นมูจินและยูจ้านมาด้วย กล่องอาหาร พวกเขาหยุดเดินรอทั้งสองเข้ามาใกล้ เห็นว่าสองคนนี้ไม่ได้ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งสี่สบตากัน และมองคนใช้ที่เพิ่งกลายเป็นเชื่อฟังมากขึ้นในสนามก่อนยกม่านเข้าห้องห้องได้ถูกทำความสะอาดแล้ว กลิ่นเนื้อถูกปกคลุมด้วยกลิ่นไหม้ แต่ Qui ชิงจูไม่ชอบกลิ่นและไม่สามารถต้านทานมองอ้อยและเตาถ่านทองบินสัตว์รุ่ยเซียงก็เดินหน้าทันที เพื่อดับธูป , เปลี่ยนมันเป็นนั้น หอมน้อยกว่าหนึ่ง เห็นวังเฟยสีหน้าผ่อนคลายเล็กน้อย เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก เช่นกัน" ดูที่วิธีการที่ชาญฉลาดของหวังเฟย yahuan คืออะไร ไม่น่าแปลกใจที่แม้หวังท่านชม yahuan ของคุณ " ฟง CE เฟยพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ ขณะที่เธอก้มศีรษะเล็กน้อยเพื่อค้นหาชิงจู เธอหัวเราะ ที่ว่า ก่อนหน้านั้น 2-3 วัน วังท่านได้รับหนึ่งของคูชิงจู yahuan เป็นตงฟาง . [ 1 ] เธอยังกล้าทำเพราะหวังท่านโปรดปราน แต่ไม่มีใครกล้าทำตามใครรู้ว่าเมื่อเธอเสร็จคูชิงจูไม่ได้อะไหล่มองเธอราวกับว่าเธอ ชีวิตลมหายใจคนไม่มีตัวตน ในห้องตัดสินในความหนักถือของชูกุยมือขณะที่เธอนั่งคูชิงจูเห็นมูจินและยูจ้านเข้ามากับอาหารกล่อง เธอพูด " ให้มัน "กล่องถูกเปิดแล้ว ประเภทต่างๆของโจ๊กได้แสดง ออก ชามของดอกบัว และข้าวต้ม ลิลลี่ ถ้วยของแปดสมบัติ ซุปไก่ ไม่กี่ขนาดเล็กจานผักและขนมที่ยังแสงสง่า ไอน้ำเพิ่มขึ้นจากแต่ละจาน เพียงแวบเดียว ก็เพียงพอที่จะเห็นความพยายามเท่าไหร่ที่ถูกใส่ไว้ใน" มันดูเหมือนมีอย่างน้อยบางที่มีทักษะในครัว ให้ผู้ที่ได้รับรางวัลห้าตำลึงสุก [ 2 ] ของเงินแต่ละ " คูชิงจูจัดดีเซรามิคช้อนและได้รสชาติของโจ๊ก เธอมองฮั่นชิงเขา คนที่ยืนอยู่ข้างหนึ่ง เธอเป็นหนึ่งใน shiqie ในหวังฟู สถานะของเธอต่ำมาก แต่เธอเก่งการเชื่อฟัง ถึงแม้เธอจะไม่ค่อยชอบ มันไม่ใช่ว่าเธอไม่ชอบเลย" ผมได้ยินว่า วัง ท่านบอกว่า คุณเก่งในการบริการ ดังนั้น วันนี้ คุณสามารถใช้อาหาร " โจ๊กอยู่พอควร ชีชิงจูและอารมณ์ดูจะลดหย่อน . เห็น ฮันชีขี้เกียจอะไร เธอไม่ได้โกรธ แต่ถามในช้าเสียง " โอ้ ฮัน shiqie ไม่ได้เต็มใจ "" นู [ 3 ] ไม่กล้า " ใบหน้าของฮัน ชี พบคำใบ้ของความอัปยศอดสู แต่คนที่อยู่ตรงหน้าของเธอ คือ หวังเฟย เธอแค่ shiqie และมันอยู่ในธรรมชาติ ที่ เธอ ให้ หวังเฟย ถ้าเธอไม่ต้องการ เธอกล้าทำอย่างอื่น ?สามอื่น ๆดูในการปฏิเสธศรัทธาที่คูชิงจู ที่ได้ลดหัวของเธอดื่มข้าวต้ม คือ หวังเฟย บ้าเหรอ ถึงแม้ว่าฮัน shiqie ไม่ค่อยชอบแต่เธออยู่กับท่านหวังมานานและเป็นคนหนึ่งที่เคยสอน หวัง " หวาง เฟย , ไม่ยิ่ง หวังเฟย เลยกล้าสั่งฮัน shiqie เสริฟอาหารของเธอไม่ต้องสนใจว่าคนอื่นจะคิดคูชิงจูถูกตะเกียบของคนเลี้ยงแกะกระเป๋า [ 4 ] และไก่ฟ้า ฮันชีได้หยิบขึ้นมา " ฉันไม่ชอบอาหารจานนี้ จำที่จะไม่ใช้อันนี้ต่อไป "สีหน้าของฮันชีเปลี่ยนไปเล็กน้อย มือที่ถือตะเกียบแน่นแต่ก็ไม่ค้าน ในตอนท้าย เธอเพียงก้มศีรษะอย่างทำด้วยไม้ " อาจหวังเฟย มีความเมตตา นู๋มีหน้าที่วังท่านมานาน และถือว่า หวังเฟยต้องการอาหารเหมือนกับวัง " นู๋คิดว่าผิด "มันบอกเธอว่าเธอมีวัยวุฒิกับวัง " ค้นหาชิงจูยิ้มแต่ไม่พูดอะไร หันไปจ้องมองเธอเพื่ออาหารของต้นผักกาดหอมและกระเพาะหมูบางครั้ง ความเงียบก็ขายหน้ามากที่สุด ทุกคนจะได้เห็น หวังเฟย ไม่ได้ดูที่ฮัน shiqie ราวกับว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้แตกต่างจากที่อื่น ๆ shiqie ใครมีผ้าม่านและบริการอาหารให้กับภรรยาในครอบครัวขุนนางอื่น ๆค้นหาชิงจูเอาเวลานานในการใช้อาหารมื้อเช้าของเธอ ฟงซีเฟย และ คนอื่นยืนจนขาของเขารู้สึกเบา แต่พวกเขาไม่เคยได้รับคำที่จะนั่งเพื่อให้พวกเขาสามารถยืน