ResultsDiffraction studies on whole

Results
Diffraction studies on whole cells Our initial studies were designed to ascertain whether we could
gain insight into melanin structure from pigment in the cell wall.
Hence, we compared the X-ray diffraction features observed with
melanized and non-melanized whole C. neoformans cells using 1.54-
Angstrom source. The scattering of X-rays by crystalline structures
produces sharp peaks in the diffraction spectrum that serve as a
signature for the crystal analyzed. In contrast, amorphous
compounds like melanin and polysaccharide produce broad
features in the diffraction spectrum known as non-Bragg features
resulting from the absence of coherent scattering from regular and
repeating structures (e.g., crystals). When whole cells were
analyzed the essential feature of these measurements was the
presence of a broad non- Bragg feature, whose location was
identified in units of Q (reciprocal angstroms). The parameter Q
provides a measure of the spacing for the diffracting structure
(Figure 1). To explore the origin of this signal we compared the
diffraction spectrum of encapsulated and acapsular C. neoformans
cells in their melanized and non-melanized states (Figure 1). The
acapsular strain samples, whether melanized or non-melanized
produced a spectrum that lacked the amorphous peak but instead
showed several crystalline Bragg peaks (Figure 1). Since the
position of these peaks in the melanized and non-melanized strains
was the same we conclude that they do not come from melanin.
Next we compared the diffraction pattern of whole encapsulated
cells, polysaccharide (PS) naturally released from such cells (ExoPS)
and polysaccharide extracted from the capsules (Cap-PS) using
dimethethyl sulfoxide (DMSO) from four different cryptococcal
Fungal Melanins Differ in Stacking Distances
PLoS ONE | www.plosone.org 2 February 2012 | Volume 7 | Issue 2 | e30299
strains differing in serotype and polysaccharide structure [Table 1].
Whole cells produced spectra with two Q values, referred to as Q1
and Q2, in the range of 1.38–1.39 and 1.48–1.51, respectively (see
Figure 2 for representative spectra). In contrast, the diffraction
spectra of isolated exopolysaccharide and polysaccharides released
from the capsule was in the range 1.46–1.51, a value consistent
with the range for Q2. Numerous Bragg-type diffraction peaks
were apparent in all samples studied. Since these peaks occur in
the same position irrespective of the presence of capsule or
melanin we attribute their origin from microcrystalline impurities.
The presence of melanin in the polysaccharide preparation was
ruled out by the absence of any pigmentation or ESR signal
indicative of a free radical population (data not shown).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ศึกษาเซลล์ทั้งหมดของเราเริ่มต้นศึกษาออกแบบมาเพื่อให้แน่ใจว่า เราสามารถเลี้ยวเบนได้เข้าใจโครงสร้างเมลานินเม็ดสีในผนังเซลล์ดังนั้น เราสามารถเปรียบเทียบคุณสมบัติกระจายแสงเอ็กซเรย์กับmelanized และ -melanized ทั้งหมด C. neoformans เซลล์ใช้ 1.54 -แหล่งอังสตรอม การกระจายของรังสีเอกซ์ โดยโครงสร้างผลึกสร้างคมยอดในคลื่นเลี้ยวเบนที่เป็นการลายเซ็นสำหรับคริสตัลที่วิเคราะห์ ความเปรียบต่าง สัณฐานสารเมลานินและ polysaccharide ผลิตบรอดคุณลักษณะในคลื่นเลี้ยวเบนที่เรียกว่าคุณลักษณะไม่แบรกเกิดจากการกระเจิงสอดคล้องจากปกติ และทำซ้ำโครงสร้าง (เช่น ผลึก) เมื่อเซลล์ทั้งหมดได้วิเคราะห์คุณลักษณะที่สำคัญของการวัดเหล่านี้ของคุณลักษณะไม่แบรกสิ่ง สถานระบุในหน่วยของ Q (พันธมิตร angstroms) พารามิเตอร์ Qมีการวัดระยะห่างโครงสร้าง diffracting(รูปที่ 1) การสำรวจแหล่งมาของสัญญาณนี้เราเปรียบเทียบการเลี้ยวเบนของแสงสเปกตรัมนึ้ และ acapsular C. neoformansเซลล์ในอเมริกาของพวกเขา melanized และ -melanized (1 รูป) การacapsular สายพันธุ์ตัวอย่าง ไม่ว่า melanized หรือ -melanizedผลิตคลื่นที่ขาดช่วงไปแต่พบหลายผลึกแบรกยอด (รูปที่ 1) ตั้งแต่การตำแหน่งของยอดเขาเหล่านี้ในสายพันธุ์ melanized และ -melanizedเป็นเหมือนกันเราพอสรุปได้ว่า พวกเขาไม่ได้มาจากเมลานินถัดไปที่เราเปรียบเทียบรูปแบบการเลี้ยวเบนของทั้งนึ้เซลล์ polysaccharide (PS) ตามธรรมชาติออกจากเซลล์ดังกล่าว (ExoPS)และ polysaccharide สกัดแคปซูล (ฝา PS) ที่ใช้dimethethyl sulfoxide (DMSO) จากสี่ cryptococcalเชื้อรา Melanins ที่แตกต่างในระยะซ้อนPLoS หนึ่งกรุนด์ฟอส www.plosone.org 2 2555 กุมภาพันธ์ | ปริมาณ 7 กรุนด์ฟอส ปัญหาที่ 2 | e30299สายพันธุ์ที่แตกต่างกันในโครงสร้าง serotype และ polysaccharide [ตาราง 1]ทั้งเซลล์ผลิตสเป็ค ด้วยค่าสองค่า Q เรียกว่าไตรมาสที่ 1และ Q2 ในช่วง 1.38-1.39 และ 1.48 – 1.51 ตามลำดับ (ดูรูปที่ 2 สำหรับสเป็คตัวแทน) ความเปรียบต่าง การเลี้ยวเบนของแสงมุมแยก exopolysaccharide และแซ็กออกจากแคปซูลเป็นในช่วง 1.46 – 1.51 ค่าความสอดคล้องกันในช่วงสำหรับไตรมาสที่ 2 ยอดเลี้ยวแบรกชนิดมากมายในตัวอย่างทั้งหมดที่ศึกษาได้ ตั้งแต่ยอดเขาเหล่านี้เกิดขึ้นในตำแหน่งเดียวกันโดยไม่คำนึงถึงการมีอยู่ของแคปซูล หรือเมลานินเราแอตทริบิวต์มาจากสิ่งสกปรกจุลเป็นการปรากฏตัวของเมลานินเตรียม polysaccharideปกครองออก โดยการขาดเม็ดสีหรือสัญญาณ ESRบ่งชี้ของประชากรอิสระ (ไม่แสดงข้อมูล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการ
ศึกษาการเลี้ยวเบนเซลล์ทั้งการศึกษาครั้งแรกของเราได้รับการออกแบบเพื่อให้แน่ใจว่าเราจะได้
รับข้อมูลเชิงลึกในโครงสร้างเมลานินเม็ดสีจากในผนังเซลล์.
ดังนั้นเราเมื่อเทียบกับคุณสมบัติการเลี้ยวเบนรังสีเอกซ์ที่สังเกตมี
ทั้งซีเซลล์ neoformans melanized และไม่ melanized ใช้ 1.54-
แหล่งอังสตรอม กระเจิงรังสีเอกซ์โดยโครงสร้างผลึก
ผลิตยอดความคมชัดในสเปกตรัมเลนส์ที่ทำหน้าที่เป็น
ลายเซ็นสำหรับ Crystal วิเคราะห์ ในทางตรงกันข้ามสัณฐาน
สารประกอบเช่นเมลานินและ polysaccharide ผลิตในวงกว้าง
ในลักษณะสเปกตรัมเลนส์ที่รู้จักในฐานะที่ไม่ใช่แบร็คุณสมบัติ
ที่เกิดจากการขาดหายไปของการกระเจิงเชื่อมโยงกันจากปกติและ
โครงสร้างการทำซ้ำ (เช่นผลึก) เมื่อเซลล์ถูกทั้ง
วิเคราะห์คุณลักษณะที่สำคัญของวัดนี้คือ
การปรากฏตัวของคุณลักษณะแบรกก์ในวงกว้างที่ไม่ใช่ที่มีสถานที่ตั้งที่ถูก
ระบุในหน่วยของ Q (angstroms ซึ่งกันและกัน) พารามิเตอร์ Q
ให้ตัวชี้วัดของระยะห่างสำหรับโครงสร้าง diffracting
(รูปที่ 1) ในการสำรวจแหล่งกำเนิดของสัญญาณนี้เราเมื่อเทียบกับที่
คลื่นความถี่การเลี้ยวเบนของห่อหุ้มและ acapsular C. neoformans
เซลล์ในรัฐ melanized และไม่ melanized ของพวกเขา (รูปที่ 1)
ตัวอย่างสายพันธุ์ acapsular ไม่ว่า melanized หรือไม่ melanized
ผลิตคลื่นความถี่ที่ขาดยอดเขาสัณฐาน แต่แทนที่จะ
แสดงให้เห็นว่ายอดผลึกแบร็กหลายคน (รูปที่ 1) เนื่องจาก
ตำแหน่งของยอดเขาเหล่านี้ในสายพันธุ์ melanized และไม่ melanized
ถูกเดียวกันกับที่เราสรุปได้ว่าพวกเขาไม่ได้มาจากเมลานิน.
ถัดไปเราเมื่อเทียบกับรูปแบบการเลี้ยวเบนของห่อหุ้มทั้ง
เซลล์ polysaccharide (PS) ออกตามธรรมชาติจากเซลล์ดังกล่าว (ExoPS)
และ polysaccharide สกัดจากแคปซูล (CAP-PS) โดยใช้
dimethethyl sulfoxide (DMSO) ที่แตกต่างกันจากสี่ cryptococcal
เชื้อรา Melanins แตกต่างกันในระยะทางซ้อน
PLoS ONE | www.plosone.org 2 กุมภาพันธ์ 2012 | ปริมาณ 7 | ฉบับที่ 2 | e30299
สายพันธุ์ที่แตกต่างกันใน serotype และโครงสร้าง polysaccharide [ตารางที่ 1].
ทั้งเซลล์ผลิตสเปกตรัมมีสองค่า Q เรียกว่าไตรมาสที่ 1
และไตรมาสที่ 2 อยู่ในช่วง 1.38-1.39 และ 1.48-1.51 ตามลำดับ (ดู
รูปที่ 2 สำหรับสเปกตรัมตัวแทน) . ในทางตรงกันข้ามการเลี้ยวเบน
เปคตรัมของ exopolysaccharide โดดเดี่ยวและ polysaccharides ปล่อยออกมา
จากแคปซูลอยู่ในช่วง 1.46-1.51 ค่าสอดคล้อง
กับช่วงไตรมาส 2 หลายชนิดแบร็กยอดเลนส์
เห็นได้ชัดในทุกตัวอย่างศึกษา ตั้งแต่ยอดเขาเหล่านี้เกิดขึ้นใน
ตำแหน่งเดียวกันโดยไม่คำนึงถึงการปรากฏตัวของแคปซูลหรือ
เมลานินเราเชื่อกำเนิดของพวกเขาจากสิ่งสกปรก microcrystalline.
การปรากฏตัวของเมลานินในการเตรียม polysaccharide ที่ถูก
ตัดออกไปจากตัวตนของผิวคล้ำหรือ ESR สัญญาณ
บ่งบอกถึงประชากรอนุมูลอิสระ (ไม่ได้แสดงข้อมูล)