Pronunciation varieties[edit]There

Pronunciation varieties[edit]
There are several main varieties of how individual years of the decade are pronounced in English. Using 1906 as an example, they are "nineteen-oh-six", "nineteen-six", and "nineteen-ought-six". Which variety is most prominent depends somewhat on global region and generation. In American English, "nineteen-oh-six" is the most common; "nineteen-six" is less common; "nineteen-ought-six" is recognized but not much used. In British English, "nineteen-six" is more common than it is in American English. In the post–World War II era through the 1990s, mentions of "nineteen-ought-six" or "ought-six" often distinctly connoted old-fashioned speech; for example, it was once used to add to the geriatric-humor effect in the dialogue of the Grampa Simpson character. The strength of the comedic effect diminished during the aughts of the next century, as the public grew used to questioning how to refer to an "ohs" or "aughts" decade.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายพันธุ์การออกเสียง [แก้ไข]มีพันธุ์หลักหลายทศวรรษว่าแต่ละปีมีการออกเสียงภาษาอังกฤษ ใช้ 1906 เป็นตัวอย่าง พวกเขาจะ "ทส่วนโอ้ หก" "nineteen-6" และ "ทส่วนควรหก" ความหลากหลายที่จะโดดเด่นที่สุดนั้นค่อนข้างสากลภูมิภาคและสร้าง ในอังกฤษ "ทส่วนโอ้ หก" จะพบมากที่สุด "หก nineteen" มีน้อยทั่วไป "ทส่วนควรหก" เป็นที่รู้จักแต่ไม่มากใช้ ในภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ "หก nineteen" อยู่ทั่วไปมากกว่าที่เป็นอยู่ในอังกฤษ โพสต์ – โลกสงคราม ยุคผ่านปี 1990 ที่กล่าวถึงของ "ทส่วนควรหก" หรือ "ควรหก" อย่างเห็นได้ชัดมักจะ connoted เสียงไม ตัวอย่าง มันครั้งเดียวใช้ในการเพิ่มผล geriatric อารมณ์ขันในบทสนทนาของอักขระซิมป์สันเฒ่า ความแข็งแรงของ comedic ผลลดลงระหว่าง aughts ศตวรรษถัดไป เป็นสาธารณะโตใช้วิธีการอ้างถึงทศวรรษ "ohs" หรือ "aughts" การตั้งคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พันธุ์ออกเสียง [แก้ไข]
มีหลายพันธุ์หลักของวิธีการที่แต่ละปีของทศวรรษที่มีการออกเสียงในภาษาอังกฤษ ใช้ 1906 เป็นตัวอย่างที่พวกเขาจะ "เก้าโอ้หก", "1906" และ "เก้าควรหก" ซึ่งเป็นความหลากหลายที่โดดเด่นที่สุดขึ้นอยู่บ้างกับภูมิภาคทั่วโลกและรุ่น ในภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน "เก้าโอ้หก" เป็นที่พบมากที่สุด; "1906" เป็นเรื่องธรรมดาที่น้อยลง "เก้าควรหก" เป็นที่รู้จัก แต่ไม่ได้ใช้มาก ในอังกฤษ "1906" เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ในภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ในยุคหลังสงครามโลกครั้งที่สองผ่านปี 1990 ที่กล่าวถึงของ "เก้าควรหก" หรือ "ควรหก" มักจะ connoted ชัดเจนคำพูดเชย; เช่นนั้นครั้งหนึ่งเคยใช้ในการเพิ่มผลสูงอายุอารมณ์ขันในบทสนทนาของตัวละครเฒ่าซิมป์สัน ความแข็งแรงของผลกระทบที่ตลกขบขันลดลงในช่วง aughts ของศตวรรษถัดไปในขณะที่ประชาชนขยายตัวที่ใช้ในการตั้งคำถามว่าการอ้างถึง "OHS" หรือ "aughts" ทศวรรษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออกเสียงพันธุ์ [ แก้ไข ]
มีสายพันธุ์หลักของวิธีการแต่ละปีหลายทศวรรษมีการออกเสียงในภาษาอังกฤษ การใช้ของตัวอย่างที่พวกเขาจะ " 19 โอหก " , " เก้าหก " และ " สิบเก้าควรจะหก " ซึ่งความหลากหลายที่โดดเด่นที่สุดในภูมิภาคขึ้น ค่อนข้างโลกและรุ่น ในภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน , " 19 โอหก " ที่พบมากที่สุด ; " สิบเก้าหก " น้อยเป็นปกติ ;" สิบเก้าควรจะหก " เป็นที่รู้จัก แต่ไม่ได้ใช้มาก ในอังกฤษ , " สิบเก้าหก " บ่อยกว่ามันเป็นภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ในการโพสต์ - สงครามโลกครั้งที่สองยุคผ่านปี 1990 , กล่าวถึง " สิบเก้าควรจะหก " หรือ " น่าจะหก " มักจะ connoted เชยการพูดอย่างชัดเจน ตัวอย่างเช่น ครั้งหนึ่งมันเคยใช้เพื่อเพิ่มลักษณะพิเศษเอาใจผู้สูงอายุในบทสนทนาของตัวละคร Grampa Simpsonความแข็งแรงของตลกผลลดลงในช่วง aughts ของศตวรรษถัดไป ขณะที่ประชาชนก็เคยสงสัยวิธีการดู " โรงพยาบาล " หรือ " aughts
" ทศวรรษ