Multinational corporations (MNCs) e

Multinational corporations (MNCs) engage in very useful and morally defensible activities in Third World countries for which they frequently have received little credit. Significant among these activities are their extension of opportunities for earning higher incomes as well as the consumption of improved quality goods and services to people in poorer regions of the world. Instead, these firms have been misrepresented by ugly or fearful images by Marxists and “dependency theory” advocates. Because many of these firms originate in the industrialized countries, including the U.S., the U.K., Canada, Germany, France, and Italy, they have been viewed as instruments for the imposition of Western cultural values on Third World countries, rather than allies in their economic development. Thus, some proponents of these views urge the expulsion of these firms, while others less hostile have argued for their close supervision or regulation by Third World governments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริษัทข้ามชาติ (MNCs) มีส่วนร่วมในกิจกรรมคุณธรรม defensible และประโยชน์อย่างมากในประเทศโลกที่สามที่พวกเขามักได้รับเครดิตน้อย อย่างมีนัยสำคัญระหว่างกิจกรรมเหล่านี้เป็นส่วนที่ขยายโอกาสรายได้รายได้สูงขึ้นรวมทั้งปริมาณการใช้วัสดุปรับปรุงคุณภาพสินค้าและบริการในภูมิภาคของโลกย่อม แทน บริษัทเหล่านี้ได้ถูก misrepresented โดยภาพน่าเกลียด หรือกลัวโดย Marxists และสนับสนุน "ทฤษฎีอ้างอิง" เนื่องจากบริษัทเหล่านี้มากมายมาประเทศอุตสาหกรรม รวมถึงสหรัฐอเมริกา ในสหราชอาณาจักร แคนาดา เยอรมนี ฝรั่งเศส และ อิตาลี พวกเขาได้ดูเป็นเครื่องมือสำหรับใช้ในประเทศโลกที่สาม มากกว่าพันธมิตรในการพัฒนาทางเศรษฐกิจค่านิยมทางวัฒนธรรมตะวันตก ดังนั้น proponents บางมุมมองเหล่านี้กระตุ้นให้ขับของบริษัทเหล่านี้ ขณะที่คนอื่นที่น้อยกว่าศัตรูได้โต้เถียงในความดูแลใกล้ชิดหรือข้อบังคับ โดยรัฐบาลโลกที่สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรรษัทข้ามชาติ ( MNCs ) มีส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีประโยชน์มากและคุณธรรมเลยในประเทศโลกที่สาม ซึ่งบ่อยครั้งได้รับเครดิตเล็ก ๆน้อย ๆ ที่สำคัญของกิจกรรมเหล่านี้ของพวกเขาขยายโอกาสสำหรับรายได้รายได้สูงขึ้น รวมทั้งการปรับปรุงคุณภาพของสินค้าและบริการให้ประชาชนในภูมิภาคที่ยากจนของโลก แทนบริษัทเหล่านี้ได้ถูก misrepresented โดยน่าเกลียดกลัว หรือภาพโดยสาธารณรัฐอินเดียและ " สนับสนุนทฤษฎีการพึ่งพา เพราะหลาย บริษัท เหล่านี้อยู่ในประเทศกลุ่มอุตสาหกรรม ได้แก่ สหรัฐอเมริกา อังกฤษ แคนาดา เยอรมนี ฝรั่งเศส และ อิตาลี ก็ถูกมองว่าเป็นเครื่องมือในการจัดเก็บค่าวัฒนธรรมตะวันตกในประเทศโลกที่สามแทนที่จะเป็นพันธมิตรในการพัฒนาเศรษฐกิจของตน ดังนั้น จึงมีผู้เสนอความคิดเห็นเหล่านี้กระตุ้นการขับไล่ของบริษัทเหล่านี้ ในขณะที่คนอื่นเป็นศัตรูน้อยกว่าได้ถกเถียงกันเพื่อปิดการดูแลหรือการควบคุมโดยรัฐบาลทั่วโลก

3