Spray drying Spray drying accounts

Spray drying Spray drying accounts for the majority of commercial encapsulated materials in food products. The process is relatively well established, rather inexpensive, straightforward and the encapsulated product can be incorporated into dry products and powders (Shefer & Shefer, 2003). One limitation of the spray drying technology is the limited number of wall materials available. Since almost all spray drying processes in the food industry are carried out from aqueous feed formulations, the wall material must be soluble in water at an acceptable level. Typical wall materials include maltodextrins, gum acacia, hydrophobically modified starch and mixtures thereof. Other polysaccharides (alginate, guar gum carboxymethylcellulose) and proteins (whey proteins, soy proteins, sodium caseinate) can be used as the wall materials in spray-drying, but their usage becomes very tedious and expensive because of their low solubilities in water. There are some limitations for using spray-drying. The heat may drive off volatile components which make up the essence of the flavor and also damage the shell by causing microcracks that can lead to decomposition of the capsule and poor flavor retention. The cost may be high if an expensive carrier is used. In addition, explosion risks must be carefully considered before scaling up (Barbosa-Canovas, Ortega-Rivas, Juliano, & Yan, 2005). Currently, encapsulation of fish oils and related oils has been studied. Publications reporting on some oil encapsulation by the spray-drying method were summarized in Table2.5.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สเปรย์สเปรย์แห้งแห้งบัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของพาณิชย์สรุปวัสดุในผลิตภัณฑ์อาหาร ขั้นตอนค่อนข้างดี จินตนาการ ตรงไปตรงมา และสามารถติดตั้งผลิตภัณฑ์สรุปในผลิตภัณฑ์แห้งและผง (Shefer & Shefer, 2003) ข้อจำกัดหนึ่งของเทคโนโลยีทำให้แห้งพ่นเป็นวัสดุผนังที่มีจำนวนจำกัด ตั้งแต่ฉีดเกือบทุกกระบวนการอบแห้งในอุตสาหกรรมอาหารที่ดำเนินการจากสูตรอาหารสัตว์น้ำ วัสดุผนังต้องละลายในน้ำในระดับยอมรับ วัสดุผนังทั่วไปได้แก่ maltodextrins ฝรั่งอะคาเซีย แก้ไข hydrophobically แป้ง และส่วนผสมดังกล่าว แซ็ก (แอลจิเนต carboxymethylcellulose ต้นฝรั่ง) และโปรตีน (เวย์โปรตีน โปรตีนถั่วเหลือง โซเดียม caseinate) อื่น ๆ สามารถใช้เป็นวัสดุผนังในสเปรย์แห้ง แต่การใช้งานกลายเป็นน่าเบื่อมาก และมีราคาแพงเนื่องจาก solubilities ของพวกเขาต่ำในน้ำ มีข้อจำกัดบางประการสำหรับการใช้สเปรย์แห้ง ความร้อนอาจทำปิดคอมโพเนนต์ระเหยซึ่งแต่งสาระสำคัญของรสชาติ และยัง ทำลายเปลือกให้ microcracks ที่สามารถนำไปแยกส่วนประกอบของแคปซูลและกักเก็บรสชาติดี ต้นทุนอาจจะสูงถ้าผู้ขนส่งมีราคาแพง นอกจากนี้ การกระจายความเสี่ยงต้องพิจารณาอย่างรอบคอบก่อนปรับค่า (Barbosa Canovas, Ortega-ผมบลอนด์ขนเยอะ ผู้ใช้ และ Yan, 2005) ในปัจจุบัน encapsulation ของน้ำมันปลาและน้ำมันที่เกี่ยวข้องได้รับการศึกษา พิมพ์รายงานการ encapsulation บางน้ำมัน โดยวิธีสเปรย์แห้งถูกสรุปใน Table2.5

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พ่นแห้งบัญชีพ่นแห้งสำหรับส่วนใหญ่ของวัสดุห่อหุ้มในเชิงพาณิชย์ในผลิตภัณฑ์อาหาร กระบวนการนี​​้ค่อนข้างดีที่จัดตั้งขึ้นราคาไม่แพงมากตรงไปตรงมาและสินค้าที่ห่อหุ้มสามารถรวมอยู่ในผลิตภัณฑ์ที่แห้งและผง (Shefer & Shefer, 2003) ข้อ จำกัด ของเทคโนโลยีสเปรย์แห้งเป็นจำนวนที่ จำกัด ของวัสดุผนังใช้ได้ ตั้งแต่เกือบทุกกระบวนการพ่นแห้งในอุตสาหกรรมอาหารจะดำเนินการจากสูตรอาหารสัตว์น้ำวัสดุผนังจะต้องละลายในน้ำในระดับที่ยอมรับ วัสดุผนังทั่วไปรวมถึงจากแป้งกระถินเหงือกแป้งมันสำปะหลัง hydrophobically และสารผสมดังกล่าว polysaccharides อื่น ๆ (อัลจิเนต, กระทิง carboxymethylcellulose GUM) และโปรตีน (โปรตีนเวย์โปรตีนถั่วเหลือง, โซเดียมเคซิเนต) สามารถใช้เป็นวัสดุผนังในสเปรย์แห้ง แต่การใช้งานของพวกเขาจะกลายเป็นน่าเบื่อมากและมีราคาแพงเนื่องจากการละลายต่ำของพวกเขาในน้ำ มีข้อ จำกัด บางอย่างสำหรับการใช้สเปรย์แห้งอยู่ ความร้อนอาจจะขับรถออกองค์ประกอบสารระเหยที่ทำขึ้นสาระสำคัญของรสชาติและยังสร้างความเสียหายเปลือกโดย microcracks ก่อให้เกิดการที่สามารถนำไปสู่​​การสลายตัวของแคปซูลและการเก็บรักษารสชาติยากจน ค่าใช้จ่ายอาจจะสูงถ้าผู้ให้บริการที่มีราคาแพงจะใช้ นอกจากนี้ความเสี่ยงระเบิดต้องพิจารณาอย่างรอบคอบก่อนที่จะปรับขึ้น (Barbosa-Canovas, Ortega-วาส Juliano & Yan, 2005) ปัจจุบันการห่อหุ้มของน้ำมันปลาและน้ำมันที่เกี่ยวข้องได้รับการศึกษา สิ่งพิมพ์รายงานในบางห่อหุ้มน้ำมันโดยวิธีสเปรย์แห้งได้สรุปไว้ใน Table2.5

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อบบัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของการค้าห่อหุ้มวัสดุในผลิตภัณฑ์อาหารสเปรย์สเปรย์ กระบวนการค่อนข้างดีขึ้น แต่ราคาไม่แพง ตรงไปตรงมา และห่อหุ้มผลิตภัณฑ์ที่สามารถรวมอยู่ในผลิตภัณฑ์บริการและผง ( shefer & shefer , 2003 ) หนึ่งข้อ จำกัด ของสเปรย์เทคโนโลยีการอบแห้งเป็นจำนวน จำกัด ของวัสดุผนังที่มี เนื่องจากเกือบทุกกระบวนการพ่นแห้งในอุตสาหกรรมอาหารจะออกมาในสูตรอาหาร , วัสดุผนังจะต้องละลายในน้ำในระดับที่ยอมรับได้ วัสดุผนังทั่วไปรวมถึงมอลโทเด็กซ์ทรินซ์ ฝรั่ง กระถิน , hydrophobically แป้งและส่วนผสมของมัน polysaccharides อื่นๆ ( alginate , หมากฝรั่งกระทิงผู้ป่วยใน ) และโปรตีน ( โปรตีน , เวย์โปรตีนถั่วเหลือง , โซเดียมเคซีเนต ) สามารถใช้เป็นผนัง วัสดุในการทำแห้งแบบพ่น แต่การใช้งานของพวกเขาจะน่าเบื่อมากและราคาแพง เพราะราคาต่ำในภาวะน้ำ มีบางข้อ จำกัด ในการใช้สเปรย์แห้ง ความร้อนอาจทำให้ปิดองค์ประกอบที่ระเหยง่ายซึ่งทำให้แก่นแท้ของรสชาติ และยังก่อให้เกิดความเสียหายเปลือกโดย microcracks ที่สามารถนำไปสู่การสลายตัวของแคปซูลและรสชาติไม่ดีในตัว ค่าใช้จ่ายอาจจะสูงถ้าผู้ให้บริการราคาแพงมาใช้ นอกจากนี้ ความเสี่ยงเกิดการระเบิดจะต้องพิจารณาให้รอบคอบเสียก่อน ปรับขึ้น ( บาบอซ่า canovas ออร์เตกา ริวาส , juliano , และ , ยัน , 2005 ) ปัจจุบันการน้ำมันปลา และน้ำมันที่ได้เรียน พิมพ์รายงานในบางน้ำมันโดยวิธีพ่นแห้ง มีการสรุปใน table2.5 .