Yun Che raised his arm and casually

Yun Che raised his arm and casually swung. A gust of howling wind swept that person a great distance away. He laid on the ground, his entire body trembling, and then, he actually slowly raised his upper body again. In those pair of eyes that stared wide with anger was a brimming hatred carved down to the bone and soul.

“Fen Juechen, you ought to just save some of your energy for breathing! Back then at the Blue Wind Profound Palace, even though you weren’t my match, you could at least barely fight with me. But the you now, doesn’t even have the qualifications of making me take a straight glance at you! With your strength, even if I am to stand here without moving, you still wouldn’t be able to harm a single strand of my hair!”

Yun Che apathetically stared that the youth in front of him whose entire body was filled with hatred and maliciousness: “I won’t kill you today, and only you. But don’t worry, the reason I won’t kill you, is not because I pity you, and more so not because I don’t want to kill you. I understand the consequences of not digging out the roots when cutting weeds better than anyone.”

“But when my Little Aunt left, she had especially appealed to me, and asked me to spare your life. I promised her… and anything I promise my Little Aunt, I will definitely achieve.” Yun Che said coldly.

Cutting weeds without removing the roots would certainly leave troubles, and the expression in Fen Juechen’s eyes caused Yun Che to feel incomparably certain that sparing his life today, would be much mu

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Che ยืนยกแขน และก้นแบบสบาย ๆ Gust ของลมยิ่งใหญ่กวาดคนที่ระยะทางที่ดีไป เขาวางบนพื้นดิน ร่างกายของเขาสั่น แล้ว เขาจริงช้ายกบอดี้ของเขาอีกครั้ง ในผู้ คู่ของดวงตาที่จ้องกว้าง ด้วยความโกรธเป็นความเกลียดชังเต็มไปแกะสลักลงไปกระดูกและจิตใจ"Juechen วเฟิ่น คุณควรจะเพียงแค่บันทึกบางส่วนของพลังงานของคุณสำหรับหายใจ กลับมาแล้ว สีฟ้าลม Profound พาเลส แม้ว่าคุณไม่ตรงของฉัน คุณอาจน้อยแทบไม่ต่อสู้กับฉัน แต่คุณตอนนี้ ไม่ได้มีคุณสมบัติที่ทำให้ฉันทันทีตรงที่คุณ มีความแข็งแรงของคุณ แม้ว่าฉันจะยืนอยู่ที่นี่โดยไม่ย้าย คุณยังคงไม่สามารถทำร้ายสาระเดียวของผม"ยันเชอ apathetically จ้องที่เยาวชนหน้าเขาทั้งร่างกายเต็มไป ด้วยความเกลียดชังและ maliciousness: "ผมจะไม่ฆ่าคุณวันนี้ และคุณเท่านั้น แต่ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ฆ่าคุณ เหตุผลคือไม่ได้ เพราะผมสงสารคุณ และดังนั้นไม่ใช่ เพราะไม่อยากฆ่าคุณ ผมเข้าใจผลกระทบของการไม่ขุดรากเมื่อตัดวัชพืชได้ดีกว่าทุกคน""แต่เมื่อป้าน้อยซ้าย เธอมีโดยเฉพาะอุทธรณ์ฉัน และถามผมอะไหล่ชีวิตของคุณ ฉันสัญญาว่า her. ... และสิ่งที่ผมสัญญาป้าน้อย แน่นอนจะทำให้" Che ยุนกล่าวว่า จ้างงานตัดวัชพืชโดยไม่ต้องถอดรากจะออกจากปัญหาอย่างแน่นอน และนิพจน์ในวเฟิ่น Juechen ตาเกิดจาก Yun Che รู้สึกเหลือใจบางอย่างที่ไม่ต้องยากชีวิตวันนี้ จะเป็นหมู่มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yun เจ๊ยกแขนของเขาและยิงลวก ลมหอนลมกวาดคนที่ระยะทางที่ดีออกไป เขาวางบนพื้นดินสั่นร่างกายของเขาทั้งหมดแล้วจริง ๆ แล้วเขาค่อย ๆ ยกขึ้นบนร่างกายของเขาอีกครั้ง ในคู่ของผู้ที่จ้องตากว้างด้วยความโกรธความเกลียดชังเป็นเต็มไปแกะสลักลงไปที่กระดูกและจิตวิญญาณ.

"Fen Juechen คุณควรจะเพียงแค่บันทึกบางส่วนของพลังงานของคุณหายใจ! กลับมาแล้วที่พระราชวัง Profound ฟ้าลมแม้ว่าคุณไม่ได้จับคู่ของฉันคุณอย่างน้อยแทบจะไม่สามารถต่อสู้กับฉัน แต่ตอนนี้คุณไม่ได้มีคุณสมบัติทำให้ฉันใช้เวลาอย่างรวดเร็วตรงที่คุณ! ที่มีความแข็งแรงของคุณแม้ว่าผมจะยืนอยู่ที่นี่โดยไม่ต้องย้ายคุณยังจะไม่สามารถที่จะเป็นอันตรายต่อเส้นเดียวของผม! "

ยุนเจ๊ apathetically จ้องว่าเยาวชนในด้านหน้าของเขามีทั้งร่างกายก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังและ การปองร้าย: "ฉันจะไม่ฆ่าคุณในวันนี้และมีเพียงคุณ แต่ไม่ต้องกังวลเหตุผลที่ฉันจะไม่ฆ่าคุณไม่ได้เป็นเพราะผมสงสารคุณและอื่น ๆ เพื่อให้ไม่ได้เพราะผมไม่ต้องการที่จะฆ่าคุณ ผมเข้าใจว่าผลที่ตามมาของการไม่ขุดรากเมื่อตัดวัชพืชได้ดีกว่าคน. "

" แต่เมื่อป้าน้อยของฉันซ้ายเธอได้หันไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งผมและขอให้ผมไว้ชีวิตของคุณ ผมสัญญากับเธอ ... และสิ่งที่ผมสัญญาว่าป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันแน่นอนฉันจะบรรลุ. "ยุนเจ๊กล่าวอย่างเฉยเมย.

ตัดวัชพืชโดยไม่ต้องถอดรากแน่นอนจะออกจากปัญหาและการแสดงออกในสายตา Fen Juechen ของที่เกิด Yun เจ๊จะรู้สึกเหลือใจบางอย่างที่ประหยัด ชีวิตของเขาในวันนี้จะเป็นหมู่มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนเช เงื้อแขนไปเหวี่ยง . กระโชกของลมกวาดเสียงหอนนั้นห่างไกล . เขานอนบนพื้น ตัวของเขาสั่น แล้ว เค้าค่อยๆยกร่างกายส่วนบนของเขาอีกครั้ง ในดวงตาคู่นี้ที่จ้องกว้างกับความโกรธคือ brimming ความเกลียดชังแกะสลักลงไปในกระดูก และจิตวิญญาณ" เฟิน juechen , คุณควรจะเก็บบางส่วนของพลังงานของคุณเพื่อหายใจ กลับมาที่ลมฟ้าลึกซึ้งวัง ถึงแม้ว่าคุณไม่ตรงกับของผม อย่างน้อยก็แทบจะสู้กับฉัน แต่ตอนนี้คุณไม่มีคุณสมบัติที่จะทำให้ฉันเหลือบมองตรงมาที่เธอ ด้วยพลังของคุณ ถึงแม้ว่าฉันจะยืนอยู่ที่นี่โดยไม่ต้องย้าย คุณก็ยังไม่ได้สามารถที่จะทำร้ายเส้นผมเส้นเดียวของผม "ยุนอึน apathetically จ้องที่เยาวชนในด้านหน้าของเขาที่มีทั้งร่างกายเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความมุ่งร้าย " ผมจะไม่ฆ่าคุณวันนี้และคุณเท่านั้น แต่ไม่ต้องห่วงครับ เหตุผลที่ผมไม่ฆ่าคุณ ไม่ใช่เพราะผมสงสารคุณ และมากกว่านั้นไม่ได้ เพราะฉันไม่อยากฆ่าคุณ ผมเข้าใจผลของการไม่ขุดคุ้ยรากเมื่อตัดหญ้าดีกว่าใคร "" แต่เมื่อป้านิดจากไป เธอได้โดยเฉพาะ appealed เพื่อฉันและขอให้ฉันไว้ชีวิต ฉันสัญญากับเธอ . . . . . . . และสิ่งที่ผมสัญญากับป้าน้อยของผม ผมจะบรรลุ " ยุนเช กล่าวเสียงเย็นชาตัดหญ้าโดยไม่ต้องถอดราก คงต้องทิ้งปัญหา และการแสดงออกในเฟิน juechen ดวงตาทำให้ยุนเช รู้สึกหาบางอย่างที่ประหยัดชีวิตของเขาในวันนี้ จะเป็นหมู่