excluded. The measurements of muscl

excluded. The measurements of muscle torque taken
for knee flexors and extensors were carried out on
subjects in a sitting position. The hip and knee joints
were bent at 90°. The subjects were stabilized at the
level of anterior superior iliac spines and thighs, with
the upper extremities resting on the chest. The subjects
were lying face up during the measurements of
hip extensors and flexors muscle torque. The subjects
were stabilized at the level of anterior superior iliac
spines. The hip joint angle remained at 90° during the
measurement. The maximal, physiological extension
of an elbow, knee and hip joints was accepted as 0°.
For the shoulder joint, the positioning of the arm
along the side was taken as 0°. The joint axis of rotation
during the muscle torque measurements corresponded
to the axis of rotation of the torque meter.
The muscle torques of the right and left limbs were
measured separately, always in the order flexion–extension.
Each subject was told to develop a maximal
power output during the measurement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แยกออก การวัดแรงบิดกล้ามเนื้อนำมาสำหรับเข่า flexors และ extensors มีขึ้นในวิชาในตำแหน่งนั่ง ข้อต่อสะโพกและข้อเข่าถูกงอที่ 90° วัตถุที่มีความเสถียรที่ยังระดับของการรักษาเหนือกว่าอุ้งสันหลังและต้นขา ด้วยแขนขาด้านบนหน้าอก ในวิชาได้นอนคว่ำหน้าขึ้นในระหว่างการวัดสะโพก extensors และ flexors กล้ามเนื้อแรงบิด ในวิชามีความเสถียรในระดับของหน้าห้องอุ้งกระดูกสันหลัง มุมสะโพกยังคงอยู่ที่ 90 องศาในระหว่างการการตรวจวัด ขยายสูงสุด สรีรวิทยาของข้อศอก เข่าและข้อสะโพกได้รับเป็น 0°สำหรับข้อต่อไหล่ การวางตำแหน่งของแขนด้านข้างถูกเป็น 0° แกนร่วมของการหมุนระหว่างกล้ามเนื้อแรงบิดการวัดความผูกพันแกนหมุนของเครื่องวัดแรงบิดTorques กล้ามเนื้อของแขนขาด้านซ้าย และขวาได้วัดแยกต่างหาก เสมอในการสั่งซื้องอ – ขยายบอกว่า แต่ละวิชาในการพัฒนาสูงสุดพลังงานในช่วงการวัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับการยกเว้น การวัดแรงบิดกล้ามเนื้อนำ
สำหรับ flexors เข่าและ extensors ถูกดำเนินการใน
วิชาที่อยู่ในท่านั่ง สะโพกและข้อเข่าข้อต่อ
ถูกงอที่ 90 ° อาสาสมัครที่มีความเสถียรใน
ระดับของด้านหน้าเงี่ยงอุ้งเชิงกรานที่เหนือกว่าและต้นขากับ
แขนที่วางอยู่บนหน้าอก วิชาที่
กำลังนอนหงายขึ้นในช่วงการวัดของ
extensors flexors สะโพกและแรงบิดของกล้ามเนื้อ วิชาที่
ได้รับความเสถียรในระดับของด้านหน้าอุ้งเชิงกรานที่เหนือกว่า
หนาม มุมสะโพกยังคงอยู่ที่ 90 องศาในช่วง
การวัด สูงสุดขยายทางสรีรวิทยา
ของข้อศอกหัวเข่าและข้อต่อสะโพกได้รับการยอมรับเป็น 0 °.
สำหรับข้อไหล่, ตำแหน่งของแขน
ด้านข้างถูกนำมาเป็น 0 ° แกนร่วมกันของการหมุน
ในช่วงการวัดแรงบิดกล้ามเนื้อตรง
กับแกนหมุนของเมตรแรงบิด.
แรงบิดของกล้ามเนื้อด้านขวาและขาซ้ายถูก
วัดแยกกันเสมอในลำดับที่งอนามสกุล.
แต่ละเรื่องก็บอกว่าจะพัฒนาสูงสุด
การส่งออกพลังงานในช่วงการวัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่รวม การวัดแรงบิดของกล้ามเนื้อถ่ายสำหรับ flexors เข่าและกล้ามเนื้อเหยียดนิ้ว ได้ดำเนินการในวิชาในท่านั่ง สะโพกและข้อต่อเข่ามีงอ 90 องศา . จำนวนคงที่ที่ระดับของ iliac spines ด้านหน้าเหนือพระเพลา กับแขนขาส่วนบน พักบนหน้าอก วิชาโกหกหน้าขึ้นในระหว่างการวัดflexors กล้ามเนื้อเหยียดนิ้วสะโพกและกล้ามเนื้อบิด วิชามีความเสถียรที่เหนือกว่าระดับของ iliacหนาม ข้อต่อสะโพกที่มุม 90 องศาระหว่างยังคงอยู่การวัด สูงสุด ส่งเสริมทางสรีรวิทยาของข้อศอก , เข่าและข้อต่อสะโพกได้รับการยอมรับเป็น 0 องศา .สำหรับข้อต่อหัวไหล่ , ตำแหน่งของแขนทางด้าน ถ่ายเป็น 0 องศา . แกนร่วมของการหมุนในการวัดแรงบิดของกล้ามเนื้อกับแกนของการหมุนของแรงบิดเครื่องวัดกล้ามเนื้อแรงบิดของแขนซ้ายและขวาคือวัดกันเสมอในการสั่งซื้อและการขยายแต่ละเรื่องที่บอกจะพัฒนาสูงสุดพลังงานในการวัด