The continuing importance of biomas

The continuing importance of biomass as a source of household energy has raised the question of whether local supply would be sufficient to meet demand. This study examined the above question. A total of 288 households in three communities with different degrees of urbanization in Khon Kaen province in Northeast Thailand were interviewed and observed for their uses of different types of energy and the ways by which biomass were acquired. The results showed that the vast majority of households in the rural and suburban communities (89.0 and 81.3%, respectively) and about half (53.3%) of urban households obtained all their biomass fuel by collecting it. Most agricultural and irregular income households relied more on collecting, mainly from their own land supplemented by public land, whereas business owner and regular income households relied more on purchasing to obtain their biomass energy supplies. On average, a rural household consumed 20.4 GJ y 1 of biomass energy while a suburban household used 18.5 GJ y 1, representing the energy value of 2362 and 2062 kg of wood, respectively. These demands could be sustainably met by the annual growth increment of 68 and 59 Eucalyptus trees for a rural and a suburban household, respectively. These could be achieved by planting trees in a small area or in a line on the paddy bunds or property boundary lines. It is, thus, possible for most rural and some suburban households to be self-sufficient in biomass energy for household consumption by integration of trees into their farming systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำคัญต่อชีวมวลเป็นแหล่งพลังงานของครัวเรือนได้ยกคำถามที่ว่าอุปทานในประเทศจะเพียงพอต่อความต้องการ การศึกษานี้เป็นการตรวจสอบคำถามข้างต้น จำนวน 288 ครัวเรือนในชุมชนสามมีองศาที่แตกต่างกันของการกลายเป็นเมืองในจังหวัดขอนแก่นในภาคอีสานถูกสัมภาษณ์ และสังเกตการใช้พลังงานและวิธีการที่แตกต่างหลากหลาย โดยชีวมวลซึ่งได้รับมา ผลพบว่าส่วนใหญ่ของครัวเรือนในชุมชนชนบท และชานเมือง (89.0 และ 81.3% ตามลำดับ) และประมาณครึ่งหนึ่ง (53.3%) ของครัวเรือนในเมืองรับน้ำมันชีวมวลทั้งหมดของพวกเขา โดยการรวบรวมก็ สุดทางการเกษตร และผิดปกติรายได้ครัวเรือนพึ่งขึ้นสะสม ส่วนใหญ่มาจากที่ดินของตนเองเสริม ด้วยที่ดินสาธารณะ ในขณะที่เจ้าของธุรกิจและครัวเรือนรายได้ปกติพึ่งขึ้นซื้อเพื่อรับพลังงานชีวมวลของอุปกรณ์ เฉลี่ย ครัวเรือนชนบทบริโภค 20.4 GJ y 1 พลังงานชีวมวลใช้ในครัวเรือนชานเมือง 18.5 GJ y 1 แสดงค่าพลังงานของไม้ 2362 และ 2062 กิโลกรัมตามลำดับ ความต้องการเหล่านี้อาจยั่งยืนพบ โดยเพิ่มการเจริญเติบโตประจำปี 68 และ 59 ต้นยูคาลิปตัสในชนบทและบ้านชานเมือง ตามลำดับ เหล่านี้อาจทำได้ โดยการปลูกต้นไม้ ในพื้นที่ขนาดเล็ก หรือ ในบรรทัดบนทำนบข้าวหรือบรรทัดขอบเขตคุณสมบัติ ได้ ดังนั้น สำหรับครัวเรือนชนบทมากที่สุด และชานเมืองบางจะพลังงานชีวมวลสำหรับการบริโภคของครัวเรือนโดยรวมของต้นไม้ในระบบเกษตรพอเพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำคัญอย่างต่อเนื่องของชีวมวลเป็นแหล่งของพลังงานที่ใช้ในครัวเรือนได้ยกคำถามที่ว่าอุปทานในท้องถิ่นจะเพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการ การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบคำถามข้างต้น รวม 288 ครัวเรือนในชุมชนสามที่มีองศาที่แตกต่างกันของการกลายเป็นเมืองในจังหวัดขอนแก่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้รับการสัมภาษณ์และการปฏิบัติสำหรับการใช้งานที่แตกต่างกันของพลังงานและวิธีการที่ได้มาชีวมวล ผลการศึกษาพบว่าส่วนใหญ่ของผู้ประกอบการในชุมชนชนบทและชานเมือง (89.0 และ 81.3% ตามลำดับ) และประมาณครึ่งหนึ่ง (53.3%) ของผู้ประกอบการในเมืองที่ได้รับทั้งหมดเชื้อเพลิงชีวมวลของพวกเขาโดยการเก็บรวบรวมมัน ทางการเกษตรและความผิดปกติของครัวเรือนที่มีรายส่วนใหญ่อาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีส่วนใหญ่มาจากดินแดนของตัวเองตบท้ายด้วยที่ดินสาธารณะในขณะที่เจ้าของธุรกิจและผู้ประกอบการรายได้ประจำอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับการจัดซื้ออุปกรณ์ที่จะได้รับพลังงานชีวมวลของพวกเขา โดยเฉลี่ยครัวเรือนชนบทบริโภค 20.4 GJ Y 1 จากพลังงานชีวมวลในขณะที่ครัวเรือนใช้ชานเมือง 18.5 GJ Y 1 คิดเป็นค่าพลังงานของ 2362 และ 2062 กก. ไม้ตามลำดับ ความต้องการเหล่านี้อาจจะได้พบกับความยั่งยืนโดยการเพิ่มการเติบโตปี 68 และ 59 ต้นยูคาลิปสำหรับชนบทและของใช้ในครัวเรือนชานเมืองตามลำดับ เหล่านี้อาจทำได้โดยการปลูกต้นไม้ในพื้นที่ขนาดเล็กหรือในสายบนทำนบข้าวหรือเส้นเขตแดนทรัพย์สิน มันเป็นจึงเป็นไปได้สำหรับในชนบทส่วนใหญ่และบางครัวเรือนในเขตชานเมืองที่จะเป็นแบบพอเพียงในการใช้พลังงานชีวมวลเพื่อการบริโภคในครัวเรือนโดยการรวมกลุ่มของต้นไม้เข้าสู่ระบบการทำฟาร์มของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสําคัญอย่างต่อเนื่องของชีวมวลเป็นแหล่งของพลังงานที่ใช้ในครัวเรือนที่ได้ยกคำถามว่าจัดหาท้องถิ่นจะเพียงพอกับความต้องการ ศึกษาคำถามข้างต้น ทั้งหมด 288 ครัวเรือนใน 3 ชุมชนที่มีองศาที่แตกต่างของการเป็นเมืองในจังหวัดขอนแก่นได้ให้สัมภาษณ์ และสังเกตการใช้ชนิดที่แตกต่างกันของพลังงานและวิธีการที่เป็นชีวมวลที่ได้มา ผลการศึกษาพบว่าส่วนใหญ่ของครัวเรือนในชนบทและชานเมือง ( 89.0 และ 81.3 ตามลำดับ ) และประมาณครึ่งหนึ่ง ( 53.3 % ) ของครัวเรือนในเมืองได้ทั้งหมด เชื้อเพลิงชีวมวล โดยรวบรวมมัน และรายได้ครัวเรือนเกษตรส่วนใหญ่ผิดปกติอาศัยเพิ่มเติมในการเก็บรวบรวมส่วนใหญ่จากที่ดิน ของตนเอง เสริมด้วยที่ดินสาธารณะ ในขณะที่เจ้าของธุรกิจและครัวเรือนรายได้ปกติอาศัยมากขึ้นในการซื้อที่จะได้รับของพวกเขา พลังงานชีวมวล วัสดุสิ้นเปลือง โดยเฉลี่ยครัวเรือนในชนบทใช้ 20.4 GJ Y 1 ของพลังงานชีวมวลในขณะที่ครัวเรือนชานเมืองใช้ 18.5 GJ y 1 ) และค่าพลังงานของ 2362 2062 กกไม้ ตามลำดับ ความต้องการเหล่านี้อาจจะยั่งยืนได้โดยการเจริญเติบโตรายปีเพิ่ม 68 59 ต้นยูคาลิปตัสเพื่อชนบทและชานเมืองในครัวเรือน ตามลำดับ เหล่านี้สามารถทำได้โดยการปลูกต้นไม้ในพื้นที่ขนาดเล็กหรือในบรรทัดบนข้าวเปลือก bunds หรือขอบเขตเส้นแบ่งเขตที่ดิน มันจึงเป็นไปได้สำหรับส่วนใหญ่ในชนบทและชานเมือง บางครัวเรือนจะพอเพียงในครัวเรือน การใช้พลังงานชีวมวล โดยการบูรณาการของต้นไม้ในระบบการทำฟาร์ม .