In order to develop paper products

In order to develop paper products with higher water vapor barrier properties and maintain the green features of packaging materials, we intended to incorporate biodegradable materials into the paper products, typically via a coating process. Among various biodegradable polymers, polylactic acid (PLA) has been mostly used as a food-packaging polymer for short shelf life products such as drinking cups, salad cups, containers, and overwrap and lamina-tion films (Sedlarik et al., 2012). PLA has been studied extensively due to its well-established biodegradability and biocompatibility (Tsourapas, Rutten, Briggs, Davies, & Shakesheff, 2006). PLA is eas-ily made and obtained from 100% renewable resources such as corns, maize and wheat, wood residues or other biomass (Plackettet al., 2006). Its production consumes carbon dioxide which makes it more eco-friendly. PLA is of interest not only because of the need to ultimately replace many synthetic polymers but also because of PLA’s useful physical and mechanical characteristics (Auras, Singh,& Singh, 2005). Therefore, PLA has attracted extensive researchinterests. Making composites through reinforcing PLA with dif-ferent kinds of cellulose fiber has been a popular research topic (Frone, Berlioz, Chailan, Panaitescu, & Donescu, 2011; Jonoobi,Harun, Mathew, & Oksman, 2010; Sanchez-Garcia & Lagaron, 2010;Shi et al., 2012). In addition to its advantages, PLA also has some shortcomings which restrict its applications, one of which is that the gas and water vapor barrier properties are not sufficient for some uses (Ljungberg & Wesslen, 2002). Therefore, the preparation of nanocomposites has also been considered as a promising method for PLA property improvement (Petersson, Kvien, & Oksman, 2007;Petersson, Oksman, & Mathew, 2006; Sanchez-Garcıa, Gimenez, &Lagaron, 2008). Furthermore, cellulosic nanocomposites are cur-rently considered as one of the most promising areas of scientific and technological development in the field of plant products (Chinga-Carrasco, 2011). Iwatake, Nogi, and Yano (2008) reported the reinforcement of PLA using microfibrillated cellulose (MFC) and explored the potential of reinforcement by a nanofiber network,with the goal of making sustainable ‘green-composites’. In terms of combining MFC with PLA, Okubo, Fujii, and Thostenson (2009) and Okubo, Fujii, and Yamashita (2005) reported an effective techniquefor improving the mechanical properties of PLA-based bamboo fiber composites. The fabrication of MFC/PLA nanocomposites based on a papermaking-like process has been presented as an industrially practical method by Nakagaito, Fujimura, Sakai, Hama, and Yano (2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาผลิตภัณฑ์กระดาษที่ มีคุณสมบัติการกั้นไอน้ำสูง และรักษาคุณลักษณะของบรรจุภัณฑ์สีเขียว เราตั้งใจจะรวมวัสดุย่อยสลายยากเป็นผลิตภัณฑ์กระดาษ โดยทั่วไปผ่านทางกระบวนการเคลือบ ระหว่างโพลิเมอร์สลายต่าง ๆ กรดเกิดสารประกอบเชิงซ้อน (ปลา) ส่วนใหญ่ใช้เป็นพอลิเมอร์เป็นบรรจุภัณฑ์อาหารสำหรับผลิตภัณฑ์อายุการเก็บรักษาสั้นดื่มถ้วย ถ้วยสลัด บรรจุภัณฑ์ และ overwrap และสเตรชัน lamina ฟิล์ม (Sedlarik et al., 2012) ปลามีการศึกษาอย่างกว้างขวางของ biodegradability ดีขึ้นและ biocompatibility (Tsourapas, Rutten บริกส์ เดวีส์ & Shakesheff, 2006) ปลาเป็น eas-ily ทำ และได้รับจากทรัพยากรทดแทน 100% เช่นข้าวโพด ข้าวโพด และข้าวสาลี ไม้ตก หรือชีวมวลอื่น ๆ (Plackettet al., 2006) การผลิตใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งทำให้มิตรมากขึ้น ปลาจะน่าสนใจไม่เพียง เพราะต้องการแทนโพลิเมอร์สังเคราะห์มากสุด แต่ยัง มีปลาของประโยชน์ทางกายภาพ และทางกลลักษณะ (Auras สิงห์ และ สิงห์ 2005) ดังนั้น ปลาได้ดึงดูดมากมาย researchinterests ทำให้คอมโพสิตผ่านการเสริมปลากับ dif ferent ชนิดของเส้นใยเซลลูโลสได้หัวข้อวิจัยนิยม (Frone, Berlioz, Chailan, Panaitescu, & Donescu, 2011 Jonoobi, Harun, Mathew, & Oksman, 2010 การ์เซียซานและ Lagaron, 2010 ชิ et al., 2012) นอกจากข้อดีของ ปลายังแสดงบางอย่างที่จำกัดไฟฟ้า หนึ่งคือ ก๊าซ และไอน้ำกั้นคุณสมบัติไม่เพียงพอสำหรับการใช้บาง (Ljungberg & Wesslen, 2002) ดังนั้น เตรียมการสิทมียังถือเป็นวิธีการพัฒนาลักษณะของปลา (Petersson, Kvien, & Oksman, 2007 สัญญา Petersson, Oksman, & Mathew, 2006 Sanchez-Garcıa, Gimenez, & Lagaron, 2008) นอกจากนี้ สิท cellulosic ปัจจุบัน rently ถือเป็นหนึ่งในพื้นที่ว่าทางวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีพัฒนาในฟิลด์ผลิตภัณฑ์พืช (Chinga-Carrasco, 2011) Iwatake, Nogi และ Yano (2008) รายงานเสริมของปลาโดยใช้ microfibrillated เซลลูโลส (MFC) และสำรวจศักยภาพของเหล็กเสริม โดยเครือข่าย nanofiber มีเป้าหมายทำอย่างยั่งยืน 'กรีนคอมโพสิต" ในรวม MFC ปลา Okubo ฟูจิ อิ Thostenson (2009) และ Okubo ฟูจิอิ และยามาชิตะ (2005) รายงาน techniquefor ประสิทธิภาพการปรับปรุงคุณสมบัติทางกลของวัสดุผสมเส้นใยไม้ไผ่ที่ใช้ปลา แสดงงานของสิท MFC/ปลา ตามกระบวนการเช่น papermaking เป็นวิธีปฏิบัติ industrially โดย Nakagaito, Fujimura, Sakai เป่า Yano (2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อที่จะพัฒนาผลิตภัณฑ์กระดาษที่มีคุณสมบัติน้ำที่สูงขึ้นอุปสรรคไอและรักษาคุณสมบัติสีเขียวของวัสดุบรรจุภัณฑ์ที่เราตั้งใจที่จะรวมวัสดุที่ย่อยสลายเป็นผลิตภัณฑ์กระดาษมักจะผ่านกระบวนการเคลือบ ท่ามกลางโพลิเมอร์ย่อยสลายต่างๆ polylactic กรด (PLA) ได้ถูกนำมาใช้ส่วนใหญ่เป็นพอลิเมออาหารบรรจุภัณฑ์สำหรับการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์ชีวิตสั้นเช่นถ้วยดื่ม, ถ้วยสลัดภาชนะบรรจุและห่อและภาพยนตร์แผ่น-การ (Sedlarik et al., 2012) . ทีพีแอลได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางเนื่องจากการย่อยสลายทางชีวภาพดีขึ้นและ biocompatibility มัน (Tsourapas, Rutten บริกส์เดวีส์และ Shakesheff 2006) ปลาเป็น EAS-ILY ทำและได้รับ 100% จากทรัพยากรทดแทนเช่นข้าวโพดข้าวโพดและข้าวสาลีตกค้างไม้หรือชีวมวลอื่น ๆ (Plackettet al., 2006) การผลิตสิ้นเปลืองก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งทำให้มันมากขึ้นเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ทีพีแอลเป็นที่น่าสนใจไม่เพียงเพราะความต้องการที่จะเข้ามาแทนที่ในท้ายที่สุดโพลิเมอร์สังเคราะห์จำนวนมาก แต่ยังเป็นเพราะลักษณะทางกายภาพและเชิงกลของปลาที่มีประโยชน์ (Auras, ซิงห์ซิงห์และ 2005) ดังนั้นปลาได้ดึงดูด researchinterests กว้างขวาง ทำคอมโพสิตผ่านการเสริมปลาชนิดแตก-แตกของเส้นใยเซลลูโลสที่ได้รับหัวข้องานวิจัยที่เป็นที่นิยม (Frone, Berlioz, Chailan, Panaitescu และ Donescu 2011; Jonoobi, Harun, แม็ตธิวและ Oksman 2010; Sanchez-การ์เซียและ Lagaron, 2010. ชิ et al, 2012) นอกเหนือไปจากข้อได้เปรียบของปลายังมีข้อบกพร่องบางอย่างที่ จำกัด การใช้งานของมันซึ่งหนึ่งในนั้นคือการที่ก๊าซและคุณสมบัติอุปสรรคไอน้ำไม่เพียงพอสำหรับการใช้งานบางคน (Ljungberg และ Wesslen, 2002) ดังนั้นการเตรียมความพร้อมของนาโนคอมพอสิตยังได้รับการพิจารณาเป็นวิธีการที่มีแนวโน้มในการปรับปรุงสถานที่ให้บริการ PLA (Petersson, Kvien และ Oksman 2007; Petersson, Oksman และแม็ตธิว, 2006; Sanchez-การ์เซีย, ดอนและ Lagaron 2008) นอกจากนี้นาโนคอมพอสิตเซลลูโลสเป็น rently-เลวถือเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่มีแนวโน้มมากที่สุดของการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในด้านของผลิตภัณฑ์พืช (Chinga-Carrasco 2011) Iwatake, Nogi และ Yano (2008) รายงานการเสริมแรงของปลาโดยใช้เซลลูโลส microfibrillated นี้ (เอ็มเอฟ) และการสำรวจศักยภาพของการเสริมแรงโดยเครือข่ายเส้นใยนาโนโดยมีเป้าหมายในการทำที่ยั่งยืน 'คอมโพสิตสีเขียวฯ ในแง่ของการรวมเอ็มเอฟที่มีปลา Okubo, Fujii และ Thostenson (2009) และ Okubo, ฟูจิอิและยามาชิตะ (2005) รายงานที่มีประสิทธิภาพ techniquefor ปรับปรุงสมบัติเชิงกลของปลาที่ใช้วัสดุผสมเส้นใยไม้ไผ่ การผลิตของนาโนคอมพอสิตเอ็มเอฟ / ปลาอยู่บนพื้นฐานของกระบวนการผลิตกระดาษเหมือนได้รับการเสนอเป็นวิธีการปฏิบัติอุตสาหกรรมโดย Nakagaito, Fujimura, ซาไก Hama และ Yano (2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์กระดาษที่มีสูงกว่าน้ำอุปสรรคไอ คุณสมบัติ และรักษาลักษณะสีเขียวของวัสดุบรรจุภัณฑ์ เราตั้งใจที่จะรวมวัสดุที่ย่อยสลายได้ในผลิตภัณฑ์กระดาษ โดยผ่านกระบวนการเคลือบ ระหว่างพอลิเมอร์ย่อยสลายได้ทางชีวภาพต่าง ๆPolylactic acid ( PLA ) ได้ถูกใช้เป็นบรรจุภัณฑ์อาหารอายุการเก็บรักษาสั้น ผลิตภัณฑ์ พอลิเมอร์ เช่น ถ้วยน้ำดื่ม สลัดแก้ว ภาชนะ และ overwrap และใบผ่านภาพยนตร์ ( sedlarik et al . , 2012 ) ปลาได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวาง เนื่องจากสามารถย่อยสลายทางชีวภาพที่มีชื่อเสียง และ biocompatibility ( tsourapas rutten บริกส์ เดวีส์ , , , & shakesheff , 2006 )ปลาเป็น ily EAS ให้และได้รับจาก 100% ทรัพยากรหมุนเวียนเช่นข้าวโพด , ข้าวโพดและข้าวสาลี , เศษไม้หรือชีวมวลอื่น ๆ ( plackettet al . , 2006 ) การผลิตใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งทำให้มันมากขึ้นเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ปลาที่เป็นประโยชน์ไม่เพียง แต่เนื่องจากต้องการในที่สุดแทนที่พอลิเมอร์สังเคราะห์มากมาย แต่ยังเพราะปลามีประโยชน์ทางกายภาพและเชิงกล ( Auras ลักษณะ ,ซิงห์ , &ซิงห์ , 2005 ) ดังนั้น ปลาได้ดึงดูดอย่างละเอียด researchinterests . การเสริมปลากับคอมผ่าน ferent dif ชนิดของเส้นใยเซลลูโลสได้รับเรื่องนิยมการวิจัย ( frone เบอร์ลิ ซ chailan panaitescu , , , , donescu & 2011 ; jonoobi , Aaron แมทธิว & oksman , 2010 ; ซานเชส การ์เซีย& lagaron , 2010 ; ซือ et al . , 2012 ) นอกจากข้อดีของปลาก็มีจุดอ่อนที่ จำกัด การประยุกต์ใช้งาน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ ก๊าซ และน้ำคุณสมบัติอุปสรรคไอมีไม่เพียงพอสำหรับใช้ ( Ljungberg & wesslen , 2002 ) ดังนั้น การเตรียมนาโนคอมโพสิตยังถูกถือว่าเป็นวิธีที่มีแนวโน้มสำหรับการปรับปรุงคุณสมบัติเคอร์ด ปีเตอร์ ัน kvien & PLA ( , , oksman , 2007 ; เคอร์ด ปีเตอร์ ัน oksman & , , แมทธิว , 2006 ;ซานเชส garc ı , gimenez & lagaron , 2551 ) นอกจากนี้ เซลลูโลสนาโนคอมโพสิทจะตะคอก rently ถือเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่มีแนวโน้มมากที่สุดของการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในฟิลด์ของผลิตภัณฑ์พืช ( chinga คาร์รัสโค้ , 2011 ) iwatake โนกิ , ,และ ยาโนะ ( 2008 ) รายงาน , ปลาใช้ microfibrillated เซลลูโลส ( MFC ) และสำรวจศักยภาพของการเสริมแรงของนาโนไฟเบอร์เครือข่าย มีเป้าหมายในการทำวัสดุผสมสีเขียว ' ยั่งยืน ' ในแง่ของการรวมบริษัทกับปลา โอคุโบะ ฟูจิ และ thostenson ( 2009 ) และโอคุโบะ ฟูจิและ ยามาชิตะ ( 2005 ) รายงานผลที่มีประสิทธิภาพในการปรับปรุงสมบัติเชิงกลของปลาจากเส้นใยไม้ไผ่คอมโพสิต การประดิษฐ์ของ MFC / ปลานาโนคอมโพสิต ตามกระบวนการผลิตกระดาษเหมือนได้ถูกนำเสนอเป็นวิธีการทางอุตสาหกรรม โดย nakagaito ฟุจิ Sakai , จีที , , , และ ยาโนะ ( 2009 )