The extent to which a country trade

The extent to which a country trades with the rest of the world depends on many factors. Small countries, measured in this instance by population size, tend to trade more than larger ones, as they cannot efficiently produce the full range of consumer goods, intermediate products, and capital equipment demanded by consumers and businesses. Just as a small town cannot offer the same range of stores and services for shopper as a large town, small economies cannot efficiently produce everything that households and firms would like to buy, so they tend to import more products to satisfy those demands. On the export side, as firms in small economies increase production, they are more likely to be constrained by the limited size of the market and unable to take advantage of economies of scale if they sell only locally. By exporting to global markets, they can sell larger amounts of more-specialized products. Export earnings then pay for the imports small nations demand. Producers in larger economies can sell a much larger share of their output locally without being constrained by market size. In Guyana, with a population of under 1 million, imports and exports together exceed 200 percent of GDP; in Mauritius they reach 133 percent. But in much larger Brazil and India, the ratios are 27 and 45 percent, respectively. Figure 18-4 confirms this relationship across all countries. It helps explain why sub Saharan Africa, which has a large number of nations, half of them with populations below 10 million, has such a relatively high ratio of trade to GDP.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอบเขตซึ่งประเทศค้ากับส่วนเหลือของโลกขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ประเทศเล็ก วัดนี้ตามขนาดประชากร มีแนวโน้มการ ค้ามากกว่าคนใหญ่ ตามที่พวกเขาไม่สามารถมีประสิทธิภาพผลิตครบวงจร ทั้งสินค้าอุปโภคบริโภค กลาง อุปกรณ์ทุนโดยผู้บริโภคและธุรกิจ เหมือนเมืองเล็ก ๆ ไม่มีช่วงเดียวกันของร้านค้าและบริการเกือบเป็นเมืองขนาดใหญ่ เศรษฐกิจขนาดเล็กไม่มีประสิทธิภาพผลิตทุกอย่างที่ครัวเรือนและบริษัทต้องการซื้อ ดังนั้นพวกเขามีแนวโน้มการนำเข้าสินค้าเพิ่มมากขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการเหล่านั้น ด้านการส่งออก เป็นบริษัทในประเทศขนาดเล็กเพิ่มการผลิต พวกเขาได้มากขึ้นแนวโน้มที่จะถูกจำกัด โดยขนาดของตลาดที่จำกัด และไม่สามารถใช้ประโยชน์จากการประหยัดขนาดถ้าขายเฉพาะในท้องถิ่น โดยส่งออกไปยังตลาดโลก พวกเขาสามารถขายจำนวนผลิตภัณฑ์ความยิ่งใหญ่ ส่งออกรายได้ นั้นจ่ายสำหรับความต้องการนำเข้าประเทศขนาดเล็ก ผู้ผลิตในประเทศขนาดใหญ่สามารถขายเป็นหุ้นขนาดใหญ่กว่าของผลผลิตของพวกเขาในเครื่องโดยไม่ถูกจำกัดโดยขนาดของตลาด ในกายอานา มีประชากรต่ำกว่า 1 ล้าน นำเข้าและส่งออกรวมกันเกิน 200 เปอร์เซ็นต์ของ GDP ในมอริเชียส จะถึง 133 เปอร์เซ็นต์ แต่มากใหญ่บราซิลและอินเดีย อัตรามี 27 และ 45 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ รูปที่ 18-4 ยืนยันความสัมพันธ์นี้ทุกประเทศ ช่วยอธิบายเหตุย่อยแอฟริกาซาฮาร่า ที่มีจำนวนมากของประเทศ ครึ่งหนึ่งของพวกเขาที่มีประชากรต่ำกว่า 10 ล้าน ได้ดังกล่าวเป็นอัตราค่อนข้างสูงการค้ากับ GDP

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอบเขตที่เป็นประเทศที่ธุรกิจการค้ากับส่วนที่เหลือของโลกขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ประเทศขนาดเล็กที่วัดในกรณีนี้ตามขนาดของประชากรมีแนวโน้มที่จะค้ามากกว่าคนที่มีขนาดใหญ่เช่นที่พวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพไม่สามารถผลิตเต็มรูปแบบของสินค้าอุปโภคบริโภคสินค้าขั้นกลางและอุปกรณ์ทุนที่ต้องการของผู้บริโภคและธุรกิจ เช่นเดียวกับเมืองเล็ก ๆ ที่ไม่สามารถมีช่วงเดียวกันของร้านค้าและบริการสำหรับนักช้อปเป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่ได้อย่างมีประสิทธิภาพเศรษฐกิจขนาดเล็กไม่สามารถผลิตทุกอย่างที่ผู้ประกอบการและ บริษัท ที่ต้องการจะซื้อเพื่อให้พวกเขามีแนวโน้มที่จะนำเข้าสินค้ามากขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการเหล่านั้น ในด้านการส่งออกเป็น บริษัท ในประเทศเศรษฐกิจขนาดเล็กเพิ่มการผลิตพวกเขามีแนวโน้มที่จะถูก จำกัด ด้วยขนาดที่ จำกัด ของตลาดและไม่สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากการประหยัดจากขนาดถ้าพวกเขาขายเฉพาะในประเทศ โดยการส่งออกไปยังตลาดทั่วโลกพวกเขาสามารถขายจำนวนมากของผลิตภัณฑ์มากขึ้นพิเศษ ผลประกอบการส่งออกแล้วจ่ายสำหรับการนำเข้าประเทศเล็ก ๆ ที่เรียกร้อง ผลิตในประเทศเศรษฐกิจขนาดใหญ่สามารถขายหุ้นขนาดใหญ่มากของการส่งออกของพวกเขาในประเทศโดยไม่ต้องถูก จำกัด ด้วยขนาดของตลาด ในกายอานามีประชากรอายุต่ำกว่า 1 ล้านบาทนำเข้าและการส่งออกร่วมกันเกินร้อยละ 200 ของ GDP; ในประเทศมอริเชียสพวกเขามาถึงร้อยละ 133 แต่ในประเทศบราซิลที่มีขนาดใหญ่และอินเดียที่มีอัตราส่วน 27 และร้อยละ 45 ตามลำดับ รูปที่ 18-4 ยืนยันความสัมพันธ์ระหว่างประเทศทั้งหมดนี้ มันจะช่วยอธิบายได้ว่าทำไมย่อยทะเลทรายซาฮาราซึ่งมีเป็นจำนวนมากของประเทศครึ่งหนึ่งของพวกที่มีประชากรกว่า 10 ล้านบาทได้เช่นอัตราส่วนที่ค่อนข้างสูงของการค้าต่อ GDP

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบเขตที่การค้าประเทศกับส่วนที่เหลือของโลกขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ประเทศขนาดเล็ก วัด ในตัวอย่างนี้ ด้วยขนาดประชากร มีแนวโน้มที่จะค้ามากกว่าคนที่มีขนาดใหญ่เช่นที่พวกเขาไม่สามารถมีประสิทธิภาพผลิตช่วงเต็มรูปแบบของ สินค้าอุปโภคบริโภค สินค้าขั้นกลาง และทุนอุปกรณ์ที่ต้องการ โดยผู้บริโภคและธุรกิจแค่เป็นเมืองเล็กๆ ไม่ได้มีช่วงเดียวกันของร้านค้าและบริการสำหรับนักช้อปที่เป็นเมืองใหญ่ ประเทศเล็ก ๆไม่สามารถมีประสิทธิภาพผลิตทุกอย่างที่ครอบครัวและ บริษัท ต้องการที่จะซื้อเพื่อให้พวกเขามีแนวโน้มที่จะนำเข้าผลิตภัณฑ์เพิ่มเติม เพื่อตอบสนองความต้องการเหล่านั้น ในด้านการส่งออกเป็น บริษัท ในประเทศที่เพิ่มขึ้น การผลิตขนาดเล็กพวกเขามีแนวโน้มที่จะถูก จำกัด ตามขนาด จำกัด ของตลาด และไม่สามารถใช้ประโยชน์จากการประหยัดจากขนาด ถ้าเขาขายเฉพาะในประเทศ โดยการส่งออกไปยังตลาดทั่วโลก พวกเขาสามารถขายขนาดใหญ่ปริมาณของผลิตภัณฑ์ที่พิเศษมากขึ้น งั้นจ่ายค่านำเข้าส่งออกจากประเทศเล็ก ๆความต้องการผู้ผลิตในประเทศเศรษฐกิจขนาดใหญ่สามารถขายหุ้นขนาดใหญ่มากของผลผลิตในประเทศโดยไม่ต้องถูก จำกัด ตามขนาดของตลาด กายอานา มีประชากรต่ำกว่า 1 ล้านบาท และการส่งออกรวมกันเกิน 200 เปอร์เซ็นต์ของจีดีพี ในมอริเชียสจะถึง 133 เปอร์เซ็นต์ แต่ขนาดใหญ่กว่ามาก บราซิล และอินเดีย ส่วน 27 และ 45 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับรูป 18-4 ยืนยันความสัมพันธ์นี้ทั่วทุกประเทศ มันช่วยอธิบายว่าทำไมซับซาฮาแอฟริกา ซึ่งมีตัวเลขขนาดใหญ่ของประเทศ ครึ่งหนึ่งของพวกเขามีประชากรกว่า 10 ล้านบาท มีสัดส่วนการค้าค่อนข้างสูงของ GDP