It was around noon when we came acr

It was around noon when we came across a small village in an opening within the forest. It wasn't large, but how it was placed made it easily missed by untrained eyes.


If you were to judge the number of residents, you would guess around two hundred people from the number of houses.

It was then when I realized the smell of death in the air. Just then, my [Intuition] activated and warned me of the danger. I left everyone besides Dhammi-chan at the carriage to guard the Sisters, Blacksmith-san and Alchemist-san. I used [Phased Array Radar] to search the town. After the preliminary search, it seems that there was only a single human remaining within the town. Dhammi-chan confirmed this with her senses.


I drew out my halberd. At the same time as an extra precaution, I activated an ability from my Silver right arm called [Beowulf's Fury] which heightens the defensive power of my arm.


It's necessary to remain vigilant. Once we entered the village, the appearance only served to justify my precautions, the sight was worrisome.

Pieces of meat were splattered on the ground and on walls as pools of dried and clotted blood covered the ground. The resting pieces of bodies, limbs and other parts of human bodies were scattered every which way. Even upon the roof tops, human remains were visible. When we got further in, we found several corpses closer together with what seemed to be makeshift weapons. Behind these corpses was a pile of bodies ripped to shreds, but not just any bodies...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นรอบเที่ยงเมื่อเรามาในหมู่บ้านเล็ก ๆ ในการเปิดภายในป่า มันไม่ได้ขนาดใหญ่ แต่วิธีที่วางไว้ทำให้มันพลาดง่าย โดยตาฝึกฝนถ้าคุณได้ลงความเห็นหมายเลขของผู้อยู่อาศัย คุณจะเดาประมาณสองร้อยคนจากจำนวนบ้านได้แล้วเมื่อฉันรับรู้กลิ่นของความตายในอากาศ เพียงแล้ว [สัญชาตญาณ] ของฉันเรียกใช้ และเตือนฉันของอันตราย ข้าพเจ้าทุกคนนอกจาก Dhammi จันทร์ที่รถปกป้องน้องสาว ลานประลองซังและกลซัง ผมใช้ [Phased Array เรดาร์] เพื่อค้นหาเมือง หลังจากค้นหาเบื้องต้น ดูเหมือนว่า มีเพียง ตัวเดียวมนุษย์ที่เหลือภายในเมือง Dhammi-จันทร์ยืนยันเรื่องนี้กับความรู้สึกของเธอฉันวาดออก halberd ของฉัน ในเวลาเดียวกันเป็นการป้องกันเพิ่มเติม ฉันเรียกสามารถจากเงินขวาแขนเรียกว่า [ความโกรธของเบวูล์ฟ] ซึ่งจะป้องกันอำนาจของแขนจึงจำเป็นต้องอยู่กลาง เมื่อเราใส่วิลเลจ ลักษณะการบริการเฉพาะ ให้ข้อควรระวังของฉัน สายตาถูกทางการค้าชิ้นเนื้อมี splattered บนพื้น และผนังเป็นพื้นสระเลือดแห้ง และ clotted ชิ้นส่วนพักผ่อนของร่างกาย แขนขา และส่วนอื่น ๆ ของร่างกายมนุษย์มีกระจายทุกวิธีการ แม้ตามท็อปส์หลังคา มนุษย์ยังคงได้เห็น เมื่อเราได้เพิ่มเติมใน เราพบศพที่ต่าง ๆ ใกล้กับสิ่งที่ดูเหมือนจะติดอาวุธ หลังศพเหล่านี้ถูกกองเนื้องในสวย แต่ร่างกายไม่ก็...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นประมาณเที่ยงเมื่อเรามาในหมู่บ้านเล็ก ๆ ในการเปิดที่อยู่ในป่า มันไม่ได้มีขนาดใหญ่ แต่วิธีการที่มันถูกวางทำให้มันพลาดได้ง่ายด้วยตาได้รับการฝึกฝน. ถ้าคุณจะตัดสินจำนวนของผู้อยู่อาศัยที่คุณจะคิดว่าประมาณสองร้อยคนจากจำนวนของบ้าน. ถูกแล้วเมื่อฉันตระหนักกลิ่น ของการเสียชีวิตในอากาศ ตอนนั้นฉัน [ปรีชา] เปิดใช้งานและเตือนฉันของอันตราย ผมออกจากทุกคนนอกจาก Dhammi จังที่สายการบินเพื่อป้องกันน้องสาว, ช่างตีเหล็กและซังซังเล่นแร่แปรธาตุ ผมใช้ [เรดาร์อาร์เรย์จะค่อย ๆ ] เพื่อค้นหาเมือง หลังจากที่ค้นหาเบื้องต้นดูเหมือนว่ามีเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของมนุษย์ในเมือง Dhammi จังยืนยันนี้กับความรู้สึกของเธอ. ฉันวาดออกง้าวของฉัน ในขณะเดียวกันในฐานะที่เป็นระมัดระวังเป็นพิเศษผมเปิดใช้งานความสามารถจากแขนข้างขวาของฉันเรียกว่าเงิน [โกรธของวูล์ฟ] ซึ่งทำให้พลังป้องกันแขนของฉัน. มันจำเป็นที่จะยังคงระมัดระวัง เมื่อเราเข้ามาในหมู่บ้านลักษณะทำหน้าที่เพียงเพื่อที่จะแสดงให้เห็นถึงข้อควรระวังของฉันเห็นเป็นที่น่าเป็นห่วง. ชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์ที่ถูกสาดบนพื้นดินและบนผนังเป็นสระว่ายน้ำของเลือดแห้งและหนานุ่มปกคลุมพื้นดิน ชิ้นส่วนพักผ่อนของร่างกายแขนขาและส่วนอื่น ๆ ของร่างกายมนุษย์กระจัดกระจายทุกวิถีทาง แม้เมื่อท็อปส์ซูหลังคาซากศพมนุษย์มองเห็น ตอนที่เราได้ต่อไปในการที่เราพบศพหลายใกล้ชิดกันกับสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นอาวุธชั่วคราว เบื้องหลังศพเหล่านี้เป็นกองศพฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แต่ไม่ได้เป็นเพียงหน่วยงานใด ๆ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นประมาณเที่ยงเมื่อเราข้ามมา หมู่บ้านเล็กๆ ในการเปิดภายในป่า มันไม่ใหญ่ แต่มันอยู่ที่ทำพลาดง่ายๆ โดยการฝึกฝนตา


ถ้าคุณตัดสินจำนวนผู้พักอาศัย คุณคงเดาได้ประมาณ 2 แสนคน จากจำนวนบ้าน

หลังจากนั้นผมรู้ว่ากลิ่นของความตายในอากาศ จากนั้นสัญชาตญาณ [ ] การเปิดใช้งานและเตือนถึงอันตราย ฉันทิ้งทุกคนนอกจาก dhammi ชานที่รถม้าไปยามพี่น้อง ช่างเหล็ก และนักเล่นแร่แปรธาตุ ซาน ผมใช้เรดาร์ค้นหา phased array [ ] เมือง หลังจากค้นหาเบื้องต้นดูเหมือนว่ามีเพียงมนุษย์เพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ภายในเมือง dhammi ชานยืนยันนี้กับความรู้สึกของเธอ


ฉันวาดของฉัน ง้าว .ในเวลาเดียวกัน เป็นการป้องกันพิเศษ ฉันใช้ความสามารถจากเงินของฉันถูกแขนของวูล์ฟเรียกว่า [ โกรธ ] ซึ่งระดับสูงพลังป้องกันแขนของฉัน


มันต้องอยู่เสมอ เมื่อเราเข้าหมู่บ้าน ลักษณะหน้าที่เพียงเพื่อปรับมาตรการป้องกันของฉัน สายตาเป็นกังวล

ชิ้นเนื้อถูกสาดบนพื้นดินและบนผนังเป็นสระน้ำแห้ง และลิ่มเลือดปกคลุมพื้นดิน พักชิ้นส่วนของศพ แขนขาและส่วนอื่น ๆของร่างกายมนุษย์ที่กระจัดกระจายอยู่ทุกหนทาง แม้แต่บนหลังคาหนึ่งตัว มนุษย์ยังคงมีการมองเห็นได้ เมื่อเราได้อีก เราพบศพหลายใกล้ชิดกันกับสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็น เช่น อาวุธเบื้องหลังศพเหล่านี้ถูกกองเนื้อฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แต่ไม่ใช่แค่ร่างกาย . . . . . . .