Surveying the sea of beautiful peop

Surveying the sea of beautiful people occupying the trendy bar, Justin Plank felt a slight thrill of the hunt. At the very least, one of these young stars-to-be would be desperate enough to talk to him about a contract. "Ok, Justin," he said to himself. "This is your night."

For the past three years, Justin had been running his father's talent agency in Los Angeles. The senior Plank had died in a skiing accident, boosting Justin to a top position that he was hardly qualified for. He was twenty-five at the time.

Now, at the age of twenty-eight, he had accomplished little with the once well-regarded agency. Other people in the industry now mocked Plank Talent for only signing on D-list celebrities, and then putting them into sub-par projects. It was a dismal time for Justin Plank.

People would avoid him if they saw him walking towards them at parties. Wearing a stiff three-piece suit, his unpleasant bland, brown hair greased back, and donning a pathetically desperate grin, Justin would stride around with his hand out, shaking vigorously with any well-connected person he could find. He was of average build, and paled in comparison to the shining stars that event planners would stock at these types of parties.

"How many times do I have to tell you, Justin?" one such star sighed, annoyed that the greasy talent agent had caught him. "I already signed on with Toroda."

Justin's grinning expression barely flickered at the mention of the talent agency that had been taking over L.A. like an unstoppable force. Tony Toroda, at the same age as Justin, was the youngest talent agent to build his own company and make it the most profitable in five years. Toroda People had languished during Plank Talent's heyday, while Justin's father had been alive. However, now that the bungling son had inherited the company, Toroda blasted to the top.

"I know that," Justin rasped, "but you had been a loyal talent at Plank for ten years, my father built your career!"

The star shook his head sadly, "And you were going to destroy it. I couldn't risk it. I'm sorry Justin." He clasped Justin's shoulder with a conciliatory grip, and walked away, Justin staring murderously at his back as he went. He glanced around at the people smirking at him, and rubbed his chest nervously. "Tough crowd…" he murmured, a phrase his father loved to say constantly. Taking out an old pocket-sized notebook, he quickly crossed out the star's name and shoved the pad back into his pocket. With a shrug, he headed towards the bar, where several beautiful women were standing, waiting to be discovered.

It was a futile task; as soon as they heard the name "Plank Talent", they would rudely turn and walk away from Justin. He tried flirting, which was virtually pointless. He didn't have the physical presence that women found attractive, nor did he have the charm. Usually, Justin came off like a sleazy car salesman.

Of course, 'sleazy' was not a false term to pin on Justin, for he did try to pull underhanded tricks at times, misrepresenting himself, lying that he was from a different talent agency so that he could get phone numbers from unsuspecting hopefuls. Most people in the industry were aware of Justin's antics, but viewed it pityingly, a son desperately trying to live up to his father's image.

"Christ…" Justin said, leaning against the bar as he slurped down a cheap glass of wine. All of the women who had been crowding the bar dispersed when he had arrived, as if he were some leper. With a sigh, Justin decided that he would just drink the night away.

Of course, that was when Tony Toroda decided to show up.

Justin could hear the clapping cascade starting from the front of the room, moving back to where he was at the bar. People stopped their conversations midsentence as the word spread that Tony had arrived. The very slight chance that he would have shown up was the only reason why most of them were there. Then the excited whispering erupted as people tried to figure out where he was standing, so that they could inch towards him.

Justin scoffed at the transparent adoration, just before trying to crane his neck high enough to see the hotshot talent agent.

Tony certainly stood out. He was tall, with longish blond hair, which he kept gelled back in the same way that Justin did, only the hairstyle complemented him magnificently. He was wearing a demure, but modern suit that no doubt cost thousands. Justin looked down at his own Sears three-piece and smiled derisively. His green eyes moved up when he heard the crowd grow louder, indicating that Tony was coming closer to the bar. Quickly straightening his jacket, he moved forward, hoping to intercept the industry giant.

"Tony!" Justin shouted, jumping up to get the man's attention, "Tony, over here! It's Justin Plank!"

The taller man stopped upon hearing Justin's name. He turned his head, and everyone around him glared down at whoever dare shout out Tony's name so personally. "Justin?" He smiled when he caught sight of the other talent agent. "Justin Plank?"

Truth be told, they knew each other. Truth be told… Tony had interned at Plank Talent. Justin hated him even then. They were the same age, but Tony had accomplished so much more with his A-type personality, and Justin's father simply adored him. Justin tried to keep up at the agency, where his father had given him a concurrent internship with Tony. Unfortunately, Justin just did not have that killer instinct, and everyone knew it.

Tony waded through the crowds of people, and walked up to Justin with a friendly smile. He placed his large hand at the small of Justin's back, and gently guided him towards the bar. Justin gritted his teeth at being handled like some bimbo floozy, but ignored his rising hatred towards Tony.

At the bar, Tony ordered two scotches and smiled down at Justin. "I haven't seen you in awhile," he said as he put an elbow on the bar, and clasped his hands. People were watching them conspicuously, reminding Justin to keep this conversation going as long as possible so that everyone could see that he knew important people. Tony's eyebrows rose with curiosity at Justin's momentary space-out. "Any one in there?"

Justin bounced back to reality. "Sorry, of course, it's been too long." Justin chuckled. "How's the business going?"

Tony smiled knowingly at Justin, well aware that everyone on the planet knew that Toroda People was the fastest growing talent agency in L.A. "Are you trying to play coy, Justin?" Tony smirked, "We've known each other far too long to do bullshit small talk." Justin flinched at Tony's cavalier tone, and glanced again at the people watching them out of the corner of their eyes. "Don't worry Justin, they can't hear us." Tony said, catching Justin's expression, "So tell me, how close are you to suicide? Has Plank Talent filed a chapter 7 yet?"

Justin looked down at his drink, trying to emit fake laughter along with Tony, as he battled the urge to smack the condescending prick on the face. "We're still going strong Tony," he was finally able to say. "Nothing to worry about."

He set the glass down on the bar, and tried to walk away. Nothing was worth listening to Tony Toroda brag about his success. However, as he began to step towards the front, Tony grabbed his arm, and jerked him back. It was so fast that no one would have noticed, or probably thought Justin stumbled because he was drunk.

"Why don't you just sell the agency to me, Justin?" Tony said, his fake smile now firmly back in place, "You're running it into the ground, your father's legacy doesn't deserve that." His blue eyes glinting as he glared at Justin.

"It's my agency now," Justin hissed back, as he tried to claw Tony's grip from his arm. He staggered a bit, and Tony had to hold him up. Maybe he was a bit more drunk than he had thought. Glancing around nervously again, paranoid that everyone was laughing at him, Justin finally was able to pull his arm away. "Tell me," Tony said mockingly as Justin tried to regain his composure, "what was you tactic tonight? Try to flirt your way into a number, or bribe someone?"

Justin shook his head, which only made his vision swim. "I don't play dirty."

These words only seemed to make Tony angry. He scoffed, and took a last sip of his drink. "Fine Justin, let your father's agency go up in flames, it shouldn't really matter since he's dead." As soon as Tony said this, his anger seemed to dissipate, and his model-handsome features melted back into a pleasant, but distant smile. "Well, it was nice talking to an old friend," he said casually, and walked off without a goodbye, back into the crowd of his adoring fans.

Justin watched him with a blurry gaze, and then turned back to the bar, only to come face to face with the bartender. "You an actor?" Justin mumbled, "Need representation?" He pushed a shaking hand into his pocket, and pulled out a crumpled business card. "We represent every kind of talent."

The bartender looked down on him blankly. "Even if I were an actor, I don't think I would sign with you," he said, "Maybe that guy… but not you."

Justin let out a choked laugh, and nodded his head as he tried to flatten the business card on the bar. More people converged towards them, taking up the bartender's attention. Justin listened in as they all gossiped about what brand Tony was wearing (Armani!), and whom he was dating (she's only twenty!). Tony Toroda… he was the king, and he had a cool name. Justin had a name that rhymed with 'spank', which did not go over well on the elementary school yard. Now that he was an adult, he had managed to grow up in the city of angels with a fashion sense that one could only label as 'government auditor chic'.

As he was spacing out again, Justin noticed a young and glamorous woman trying to get his attention. He shook his head again, and looked at her. "Yes?"

She giggled at his slurring. "How do you know Tony?" she shouted over the din. Justin smiled ruefully at her questio

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสำรวจทะเลของคนสวยครอบครองแถบอินเทรนด์, จัสตินกระดานรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยของการล่าสัตว์ อย่างน้อยที่สุดหนึ่งในดาวไปเป็นหนุ่มสาวเหล่านี้จะหมดหวังมากพอที่จะพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับสัญญา "ตกลงจัสติน" เขากล่าวกับตัวเอง "นี่เป็นคืนของคุณ." สำหรับที่ผ่านมาสามปีจัสตินได้รับการทำงานของหน่วยงานความสามารถของพ่อของเขาใน Los Angeles อาวุโสกระดานเสียชีวิตในอุบัติเหตุการเล่นสกี, การส่งเสริมจัสตินตำแหน่งสูงสุดว่าเขามีคุณสมบัติสำหรับแทบจะไม่ เขาเป็นยี่สิบห้าในเวลา. ตอนนี้อายุยี่สิบแปดที่เขาประสบความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ กับหน่วยงานครั้งเดียวที่ดีถือ คนอื่น ๆ ในอุตสาหกรรมล้อเลียนตอนนี้ความสามารถพิเศษกระดานเพียงลงนามในดารา D-รายการและจากนั้นวางไว้ในโครงการย่อยหุ้น มันเป็นช่วงเวลาที่อึมครึมสำหรับจัสตินกระดาน. คนจะหลีกเลี่ยงเขาหากพวกเขาเห็นเขาเดินต่อพวกเขาในงานปาร์ตี้ สวมแข็งสูทแบบสามชิ้นของเขาที่ไม่พึงประสงค์อ่อนโยนผมสีน้ำตาล greased กลับและชุ่มยิ้มหมดหวังที่น่าสงสารจัสตินจะก้าวไปรอบ ๆ ด้วยมือของเขาออกมาสั่นสะท้านกับบุคคลใด ๆ ที่ดีที่เชื่อมต่อเขาสามารถหา เขาเป็นคนสร้างเฉลี่ยและ paled ในการเปรียบเทียบกับดาวที่ส่องแสงที่วางแผนเหตุการณ์จะสต็อกที่เหล่านี้ประเภทของบุคคล. "กี่ครั้งที่ฉันต้องบอกคุณจัสติน?" ดาวดวงหนึ่งเช่นถอนหายใจรำคาญว่าสามารถกระทำเลี่ยนได้จับเขา "ผมได้เซ็นสัญญากับ Toroda." การแสดงออกของจัสตินยิ้มแทบ flickered ที่กล่าวถึงความสามารถของหน่วยงานที่ได้รับการพาไป LA เหมือนกำลังผ่านพ้น โทนี่ Toroda ในวัยเดียวกับจัสตินเป็นตัวแทนของความสามารถที่อายุน้อยที่สุดในการสร้าง บริษัท ของตัวเองและทำให้มันมีกำไรมากที่สุดในรอบห้าปี Toroda คนได้ดองในช่วงที่รุ่งเรืองที่สุดกระดานความสามารถพิเศษในขณะที่พ่อของจัสตินยังมีชีวิตอยู่ แต่ตอนนี้ว่าลูกชายทำความผิดพลาดได้รับการถ่ายทอด บริษัท Toroda เสียหายไปด้านบน. "ฉันรู้ว่า" จัสติน rasped "แต่คุณได้รับความสามารถซื่อสัตย์ที่ไม้กระดานสำหรับสิบปีพ่อของฉันสร้างอาชีพของคุณ!" ดาว ส่ายหัวเศร้า "และคุณกำลังจะไปทำลายมัน. ฉันไม่สามารถเสี่ยง. ฉันขอโทษจัสติน." เขาประสานไหล่ของจัสตินที่มีด้ามจับที่ญาติและเดินออกไปจัสตินจ้องมองฆาตกรรมที่ด้านหลังของเขาขณะที่เขาเดิน เขามองไปรอบ ๆ ที่คนแสยะยิ้มที่มุมที่เขาและลูบหน้าอกของเขาประหม่า "ฝูงชนที่ยากลำบาก ... " เขาพากันบ่นวลีพ่อของเขารักที่จะกล่าวอย่างต่อเนื่อง การออกโน้ตบุ๊คขนาดพกพาเก่าเขาได้อย่างรวดเร็วข้ามชื่อของดาวและผลักแผ่นกลับเข้าไปในกระเป๋าของเขา ด้วยยักเขามุ่งหน้าไปยังบาร์ที่ผู้หญิงสวยหลายคนยืนรอการค้นพบ. มันเป็นงานที่ไร้ประโยชน์; ทันทีที่พวกเขาได้ยินชื่อ "ความสามารถพิเศษกระดาน" ที่พวกเขาจะเปิดหยาบคายและเดินออกไปจากจัสติน เขาพยายามเจ้าชู้ซึ่งเป็นแทบไม่มีจุดหมาย เขาไม่ได้มีสถานะทางกายภาพที่ผู้หญิงพบที่น่าสนใจและเขาก็ไม่ได้มีเสน่ห์ โดยปกติแล้วจัสตินออกมาเช่นพนักงานขายรถไม่แข็ง. แน่นอน 'แข็ง' ไม่ได้เป็นคำเท็จที่จะตอกตะปูบนจัสตินเพราะเขาไม่พยายามที่จะดึงเทคนิคทุจริตในบางครั้งพื้นที่ที่ตัวเองโกหกว่าเขาเป็นคนจากหน่วยงานความสามารถที่แตกต่างกัน เพื่อที่เขาจะได้รับหมายเลขโทรศัพท์จาก hopefuls สงสัย คนส่วนใหญ่ในอุตสาหกรรมที่มีความตระหนักในการแสดงตลกของจัสติน แต่มองว่ามัน pityingly ลูกชายพยายามอย่างยิ่งที่จะมีชีวิตอยู่ได้ถึงภาพของพ่อของเขา. "คริส ... " จัสตินกล่าวว่าพิงกับบาร์ในขณะที่เขา slurped ลงแก้วราคาถูกของไวน์ ทั้งหมดของผู้หญิงที่ได้รับการเบียดเสียดบาร์แยกย้ายกันไปเมื่อเขาได้มาถึงราวกับว่าเขาเป็นโรคเรื้อนบาง พร้อมกับถอนหายใจ, จัสตินตัดสินใจว่าเขาเพิ่งจะดื่มคืนออกไป. ซึ่งแน่นอนว่าก็คือตอนที่โทนี่ Toroda ตัดสินใจที่จะแสดงขึ้น. จัสตินจะได้ยินเสียงน้ำตกตบมือเริ่มต้นจากหน้าห้องที่จะย้ายกลับไปยังที่ที่เขาอยู่ที่ บาร์. คนหยุดการสนทนาของพวกเขา midsentence เป็นคำแพร่กระจายที่โทนี่ได้เดินทางมาถึง โอกาสเล็กน้อยมากว่าเขาจะได้แสดงให้เห็นถึงเป็นเหตุผลเดียวที่ว่าทำไมส่วนใหญ่ของพวกเขาอยู่ที่นั่น แล้วตื่นเต้นกระซิบปะทุขึ้นเป็นคนที่พยายามที่จะคิดออกว่าเขากำลังยืนอยู่เพื่อให้พวกเขาสามารถนิ้วต่อเขา. จัสตินเย้ยหยันที่รักโปร่งใสก่อนที่จะพยายามที่จะเครนคอของเขาสูงพอที่จะเห็นตัวแทนพรสวรรค์เฟื่อง. โทนี่แน่นอนยืนอยู่ ออก เขาเป็นคนที่สูงที่มีผมบลอนด์ longish ซึ่งเขาเก็บไว้เป็นกาวกลับมาในลักษณะเดียวกับที่จัสตินไม่เพียงทรงผมครบครันเขาอย่างงดงาม เขาได้รับการสวมเอียงอาย แต่ทันสมัยเหมาะกับการที่ไม่ต้องสงสัยเลยเสียค่าใช้จ่ายหลายพัน จัสตินมองลงไปที่ตัวเขาเองเซียร์สามชิ้นและยิ้มเย้ยหยัน ดวงตาสีเขียวของเขาขยับขึ้นเมื่อเขาได้ยินเสียงฝูงชนที่เติบโตดังแสดงให้เห็นว่าโทนี่กำลังจะมาใกล้ชิดกับบาร์ ได้อย่างรวดเร็วยืดแจ็คเก็ตของเขาเขาก้าวไปข้างหน้าหวังที่จะสกัดกั้นยักษ์อุตสาหกรรม. "โทนี่" จัสตินตะโกนกระโดดขึ้นได้รับความสนใจของชายคนนั้น "โทนี่มากกว่าที่นี่! มันเป็นไม้กระดานจัสติน!" ชายสูงหยุดเมื่อได้ยินชื่อของจัสติน เขาหันหัวของเขาและทุกคนรอบ ๆ ตัวเขาจ้องลงที่ใครก็ตามที่กล้าตะโกนชื่อของโทนี่จึงเป็นการส่วนตัว "จัสติน?" เขายิ้มเมื่อเขาจับสายตาของตัวแทนความสามารถอื่น ๆ "จัสตินกระดาน?" ความจริงจะบอกพวกเขารู้ว่าแต่ละอื่น ๆ ความจริงจะบอก ... โทนี่ได้ฝึกงานในกระดานความสามารถพิเศษ จัสตินเกลียดเขาได้แล้ว พวกเขาอายุเท่ากัน แต่โทนี่ประสบความสำเร็จมากขึ้นกับบุคลิกของเขาชนิดและพ่อของจัสตินก็รักเขา จัสตินพยายามที่จะให้ทันที่หน่วยงานที่พ่อของเขาให้เขาฝึกงานพร้อมกันกับโทนี่ แต่น่าเสียดายที่จัสตินก็ไม่ได้มีสัญชาตญาณนักฆ่าที่และทุกคนรู้ว่ามัน. โทนี่เดินลุยน้ำผ่านฝูงชนของคนและเดินขึ้นไปยังจัสตินด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร เขาวางมือขนาดใหญ่ของเขาที่เล็ก ๆ ของจัสตินกลับมาและนำเขาไปสู่เบา ๆ บาร์ จัสติน gritted ฟันของเขาที่ถูกจัดการเช่นหญิงสกปรกสมองบางส่วน แต่ไม่สนใจความเกลียดชังที่มีต่อการเพิ่มขึ้นของเขาโทนี่. ที่บาร์โทนี่สั่งเหล้าสก็อและยิ้มลงที่จัสติน "ฉันไม่ได้เห็นคุณในชั่วขณะหนึ่ง" เขากล่าวในขณะที่เขาวางข้อศอกบนแถบและประสานมือของเขา คนดูพวกเขาผงาดเตือนจัสตินที่จะทำให้การสนทนานี้ไปเป็นเวลานานที่สุดเพื่อให้ทุกคนได้เห็นว่าเขารู้ว่าคนที่สำคัญ คิ้วโทนี่ลุกขึ้นด้วยความอยากรู้ในชั่วขณะของจัสตินพื้นที่ออก "หนึ่งในนั้นใด?" จัสตินกลับมาสู่ความเป็นจริง "ขอโทษแน่นอนมันนานเกินไป." จัสตินหัวเราะ "เป็นวิธีการที่ธุรกิจจะไปไหม" โทนี่ยิ้มอย่างรู้เท่าทันที่จัสตินตระหนักดีว่าทุกคนในโลกรู้ว่าคน Toroda เป็นหน่วยงานความสามารถที่เติบโตเร็วที่สุดในแอลเอ "คุณพยายามที่จะเล่นขี้อาย, จัสติน?" โทนี่ smirked "เราได้รู้จักกันมานานเกินไปที่จะทำพล่ามพูดคุยเล็ก." จัสตินสะดุ้งเสียงที่นักรบของโทนี่และมองอีกครั้งที่คนดูพวกเขาออกมาจากมุมของตาของพวกเขา "ไม่ต้องกังวลจัสตินที่พวกเขาไม่สามารถได้ยินเรา." โทนี่กล่าวว่าการจับการแสดงออกของจัสติน "ดังนั้นบอกฉันว่าใกล้ที่คุณจะฆ่าตัวตาย? มีไม้กระดานความสามารถพิเศษยื่นบทที่ 7 หรือยัง" จัสตินมองลงไปที่เครื่องดื่มของเขาพยายามที่จะเปล่งเสียงหัวเราะปลอมพร้อมกับโทนี่ในขณะที่เขาต่อสู้กระตุ้น การตีทิ่มวางตัวบนใบหน้า "เราจะยังคงแข็งแกร่งโทนี่" ในที่สุดเขาก็สามารถที่จะพูด "ไม่มีอะไรที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับ." เขาตั้งกระจกลงบนแถบและพยายามที่จะเดินออกไป ไม่มีอะไรเป็นมูลค่าฟังโทนี่ Toroda คุยโวเกี่ยวกับความสำเร็จของเขา อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาเริ่มที่จะก้าวไปทางด้านหน้าโทนี่คว้าแขนของเขาและกระชากเขากลับมา มันเป็นอย่างรวดเร็วว่าไม่มีใครจะได้สังเกตเห็นหรืออาจจะคิดว่าจัสตินสะดุดเพราะเขาเมา. "ทำไมคุณไม่เพียงแค่ขายหน่วยงานที่ให้ฉันจัสติน?" โทนี่กล่าวว่ารอยยิ้มของปลอมของเขาตอนนี้กลับเข้าไปในสถานที่ที่ "คุณกำลังใช้มันลงไปในดินมรดกของบิดาไม่สมควรที่." ดวงตาสีฟ้าของเขาในขณะที่เขาแววจ้องที่จัสติน. "มันเป็นหน่วยงานของฉันตอนนี้" จัสติน hissed กลับในขณะที่เขาพยายามที่จะจับกรงเล็บของโทนี่จากแขนของเขา เขาถูกย้ายบิตและโทนี่ต้องจับเขาขึ้น บางทีเขาอาจจะเป็นบิตเมามากกว่าที่เขาเคยคิดว่า วินาศภัยรอบประหม่าอีกครั้งหวาดระแวงว่าทุกคนได้รับการหัวเราะที่เขาจัสตินในที่สุดก็สามารถที่จะดึงแขนของเขาออกไป "บอก" โทนี่กล่าวเย้ยหยันเป็นจัสตินพยายามที่จะฟื้นความสงบของเขา "สิ่งที่เป็นคุณชั้นเชิงในคืนนี้หรือไม่ลองที่จะเจ้าชู้วิธีการของคุณเป็นจำนวนหรือติดสินบนใครบางคน?" จัสตินส่ายหัวซึ่งจะทำให้วิสัยทัศน์ของเขาว่ายน้ำ "ผมไม่ได้เล่นสกปรก." คำพูดเหล่านี้ดูเหมือนเดียวที่จะทำให้โทนี่โกรธ เขาเย้ยหยันและเอาจิบล่าสุดของเครื่องดื่ม "จัสตินที่ดีให้หน่วยงานของคุณพ่อไปในเปลวไฟก็ควรได้เรื่องจริงๆนับตั้งแต่ที่เขาตาย." ทันทีที่โทนี่กล่าวว่านี้ความโกรธของเขาดูเหมือนจะกระจายและคุณลักษณะแบบหล่อละลายของเขากลับเข้ามาในที่พักที่ถูกใจ แต่รอยยิ้มที่ห่างไกล "ดีมันเป็นที่ดีการพูดคุยกับเพื่อนเก่า" เขากล่าวว่าตั้งใจและเดินออกไปโดยไม่ต้องลากลับเข้าไปในฝูงชนของแฟน ๆ ที่รักของเขา. จัสตินมองเขาด้วยสายตาที่พร่ามัวและจากนั้นก็หันกลับไปที่บาร์เท่านั้น ที่จะมาเผชิญหน้ากับบาร์เทนเด "คุณเป็นนักแสดง?" จัสตินพึมพำ "ต้องการเป็นตัวแทน?" เขาผลักมือสั่นในกระเป๋าของเขาและดึงออกมาจากนามบัตรยู่ยี่ "เราแสดงประเภทของความสามารถทุกคน." บาร์เทนเดมองลงไปบนเขา blankly "แม้ว่าผมจะเป็นนักแสดงผมไม่คิดว่าผมจะเซ็นสัญญากับคุณ" เขากล่าวว่า "บางทีผู้ชายคนนั้น ... แต่ไม่คุณ." จัสตินให้ออกหัวเราะสำลักและพยักหน้าเขาขณะที่เขาพยายามที่จะแผ่ นามบัตรบนแถบ ผู้คนมากขึ้นต่อพวกเขาแปรสภาพการขึ้นความสนใจของบาร์เทนเด จัสตินได้ฟังในขณะที่พวกเขาทั้งหมด gossiped เกี่ยวกับสิ่งที่แบรนด์โทนี่สวม (อาร์มานี่!) และคนที่เขากำลังคบ (เธอเป็นเพียงยี่สิบ!) โทนี่ Toroda ... เขาเป็นกษัตริย์และเขาก็มีชื่อเย็น จัสตินมีชื่อบทกวีด้วย 'ตบ' ซึ่งไม่ได้ดีไปกว่าในสนามโรงเรียนประถมศึกษา ตอนนี้เขาเป็นผู้ใหญ่เขามีการจัดการที่จะเติบโตขึ้นในเมืองของเทวดาที่มีความรู้สึกแฟชั่นที่เพียงคนเดียวที่สามารถติดป้ายว่า 'ผู้สอบบัญชีของรัฐบาลเก๋'. ขณะที่เขากำลังระยะห่างออกมาอีกครั้ง, จัสตินสังเกตเห็นหญิงสาวคนหนึ่งและมีเสน่ห์พยายามที่จะ ได้รับความสนใจของเขา เขาส่ายหัวของเขาอีกครั้งและมองไปที่เธอ "ใช่?" เธอหัวเราะคิกคักที่ถ้อยของเขา "คุณจะรู้ว่าโทนี่ได้อย่างไร" เธอตะโกนเหนือดิน จัสตินยิ้มเศร้าที่เธอ questio

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำรวจทะเลของคนงามมีบาร์ยอดนิยม จัสติน ไม้รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยของการล่า อย่างน้อยหนึ่งของดาวหนุ่มสาวเหล่านี้จะต้องสิ้นหวังที่จะคุยกับเขาเรื่องสัญญา " . โอเค , จัสติน , " เขากล่าวกับตัวเอง นี่เป็นคืนของคุณ . "

สำหรับที่ผ่านมาสามปี จัสตินก็วิ่งพ่อความสามารถพิเศษหน่วยงานใน Los Angelesไม้กระดานอาวุโสเสียชีวิตในอุบัติเหตุสกี พื่น จัสติน เป็นตำแหน่งสูงสุดที่เขาแทบจะไม่ได้มีคุณสมบัติสำหรับ เขาเป็นยี่สิบห้าตลอดเวลา

ตอนนี้ที่อายุได้ยี่สิบแปดเขาประสบความสำเร็จเล็กน้อยกับเมื่อถือดี หน่วยงาน คนอื่น ๆในอุตสาหกรรมนี้เยาะเย้ยไม้กระดานความสามารถเพียงการลงนามใน d-list คนดัง แล้ววางไว้ในโครงการย่อยพาร์ .มันเป็นช่วงเวลาที่หดหู่สำหรับจัสตินไม้กระดาน .

คนจะหลีกเลี่ยงเขา ถ้าเขาเห็นเขาเดินมาหาพวกเขาในงานเลี้ยง ใส่แข็ง 3 ชิ้น ชุดของเขาไม่จืด ผมสีน้ำตาลปานกลับ และสวมใส่รอยยิ้มสิ้นหวังน่าสงสาร จัสตินจะก้าวรอบกับมือของเขาออก สั่นแรงใด ๆที่เชื่อมต่อกับดีที่เขาสามารถหา เขามีการสร้างและ กับการเปรียบเทียบกับดาวส่องแสงที่นักวางแผนเหตุการณ์จะหุ้นที่ชนิดเหล่านี้ของฝ่าย

" กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องบอกคุณ จัสติน ? " เช่นดาวถอนหายใจหงุดหงิดว่า ตัวแทนความสามารถพิเศษเลี่ยนจับเขา " . ผมเซ็นสัญญากับ toroda "

จัสตินยิ้มสีหน้าแทบจะริบหรี่ลง ที่กล่าวถึง ความสามารถของหน่วยงานที่ได้รับการถ่ายมากกว่า L.A .เหมือนเป็นพลัง โทนี่ toroda ที่อายุเท่าจัสติน เป็นตัวแทนความสามารถพิเศษที่อายุน้อยที่สุดที่จะสร้าง บริษัท ของเขาเอง และให้มันมากที่สุดกำไรในห้าปี toroda ผู้คนมี languished ในกระดานความสามารถของความมั่งคั่ง ในขณะที่พ่อจัสตินยังอยู่ แต่ตอนนี้ bungling ลูกชายได้สืบทอดบริษัท toroda เสียหายไปด้านบน

" ผมรู้ว่า rasped " จัสติน ," แต่คุณมีความสามารถซื่อสัตย์ที่แผ่น สำหรับ 10 ปี พ่อผมสร้างอาชีพของคุณ !

ดาวส่ายหน้าเศร้า " และคุณจะต้องทำลายมัน ผมไม่เสี่ยงกับมัน ฉันขอโทษ จัสติน จัสติน " เขากุมไหล่ที่มีด้ามจับผูกไมตรี และเดินจากไป จัสตินมองร้ายแรงที่ด้านหลังของเขา ตามที่เขาไป เขาเหลือบมองไปที่คน smirking ที่เขาและลูบหน้าอกตัวเองอย่างหงุดหงิด" เหนียวฝูงชน . . . . . . . " เขาพึมพำ คำที่พ่อชอบพูดตลอดเวลา การออกกระเป๋าเก่า ขนาดโน๊ตบุ๊คเขาได้อย่างรวดเร็วถูกขีดฆ่าชื่อของดาวและผลักแผ่นกลับเข้าไปในกระเป๋าของเขา กับยักไหล่ เขามุ่งหน้าไปที่บาร์ที่มีผู้หญิงสวยหลายคนยืนรอที่จะค้นพบ

มันคืองานที่ไร้ประโยชน์ ; ทันทีที่ได้ยินชื่อ " ไม้กระดานพรสวรรค์ "พวกเขาจะหยาบคายหันหลังและเดินออกไปจากจัสติน เขาพยายามจีบ ซึ่งก็แทบไม่มีประโยชน์เลย เขาไม่ได้มีกายภาพที่ผู้หญิงติดใจ หรือเขามีเสน่ห์ โดยปกติ จัสตินมาปิดเช่นพนักงานขายรถสกปรก

แน่นอน ' สกปรก ' ไม่ได้คำเท็จโยนความผิดให้จัสติน เพราะเขาพยายามที่จะดึงเทคนิคเล่ห์เหลี่ยมตลอดเวลา , misrepresenting ตัวเองโกหกว่าเขามาจากหน่วยงานความสามารถที่แตกต่างกัน เพื่อที่เขาจะได้รับโทรศัพท์จากหญิงหลอก คนส่วนใหญ่ในอุตสาหกรรม ได้ทราบถึงลักษณะของจัสติน แต่มองมัน pityingly ลูกชายพยายามอยู่ถึง ภาพของพ่อ

" คริส . . . . . . . " จัสตินพูด พิงบาร์อย่างที่เขา slurped ราคาถูกลงแก้วไวน์ทั้งหมดของผู้หญิงที่ถูกเบียดบาร์กระจายเมื่อเขาได้เดินทางมาถึง เช่น ถ้าเขาเป็นเรื้อน พร้อมกับถอนหายใจ จัสตินจึงตัดสินใจว่าเขาจะดื่มทั้งคืน

แน่นอน นั่นคือ เมื่อ โทนี่ toroda ตัดสินใจที่จะแสดงขึ้น

จัสตินได้ยินเสียงปรบมือน้ำตกเริ่มจากหน้าห้อง ย้ายกลับไปที่ที่เขาอยู่ที่บาร์คนหยุดการสนทนาของพวกเขา midsentence เป็นข่าวว่า โทนี่ ได้เดินทางมาถึง ใช้น้อยมาก โอกาสที่เขาจะแสดงขึ้นเป็นเพียงเหตุผลส่วนใหญ่ของพวกเขามี แล้วกระซิบตื่นเต้นปะทุขึ้นเป็นคนพยายามที่จะคิดออกที่เขายืนอยู่ จนนิ้วต่อเขา

จัสตินเย้ยหยันที่โปร่งใส ความรัก ,ก่อนจะชะเง้อคอของเขาสูงพอที่จะเห็น Hotshot ความสามารถพิเศษแทน

โทนี่แน่นอน ยืนออก เขาตัวสูง ผมสีบลอนด์ที่เป็น longish ซึ่งเขาเก็บเจลไปในทางเดียวกันว่า จัสติน ได้แค่ทรงผมที่ครบครันเขาอย่างงดงาม เขาสวมสูทที่ทันสมัยเอียงอาย แต่สงสัยราคาหลายหมื่น จัสตินมองไปที่ของตัวเองไปสามชิ้นแล้วยิ้มอย่างเยาะเย้ย .ดวงตาสีเขียวของเขาขยับขึ้นเมื่อเขาได้ยินเสียงฝูงชนเติบโตดัง ระบุว่า โทนี่ มาใกล้ชิดกับบาร์ ได้อย่างรวดเร็วทำให้เสื้อของเขา เขาก้าวไปข้างหน้า หวังสกัดกั้นอุตสาหกรรมยักษ์

" โทนี่ " จัสตินตะโกน กระโดดไปให้เขาฟัง " โทนี่ ทางนี้ ! จัสตินน่ะเฮ้ย ! "

สูงคนหยุดเมื่อได้ยินชื่อจัสติน . เขาหันศีรษะของเขาและทุกคนรอบ ๆเขาก็ลงไปที่ใครก็ตามที่กล้าตะโกนเรียกชื่อโทนี่ดังนั้นส่วนตัว” จัสติน ? " เขายิ้มเมื่อเขาเห็นตัวแทนความสามารถพิเศษอื่นๆ จัสตินไม้กระดาน ? "

ความจริงจะบอกว่าพวกเขารู้จักกัน ความจริงที่ต้องบอก . . . . . . . โทนี่ก็ฝึกงาน ที่ แผ่นไม้ พรสวรรค์ จัสติน เกลียดเขาแล้ว พวกเขาอายุเท่ากัน แต่โทนี่ได้ประสบความสำเร็จมากกับประเภทบุคลิกภาพและพ่อจัสตินก็ชอบเขา จัสตินพยายามที่จะเก็บไว้ในหน่วยงาน ซึ่งบิดาของเขาได้ให้เขาฝึกงานพร้อมกันกับโทนี่ ขออภัย จัสตินก็ไม่ได้มีสัญชาตญาณนักฆ่าที่ ทุกคนรู้

โทนี่ตะลุยผ่านฝูงชนของคนเดินเข้าไปหาจัสตินด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร เขาอยู่ มือใหญ่ของเขาที่เล็ก ๆของจัสตินกลับและค่อยๆนำเขาไปยังบาร์ จัสติน gritted ฟันของเขาที่ถูกจัดการเหมือนแฟนแฟนนะ แต่ไม่สนใจของเขาเพิ่มขึ้นความเกลียดชังโทนี่

ที่บาร์ โทนี่สั่งสองสก๊อตและยิ้มที่จัสติน " ผมไม่ได้เจอกันนาน , " เขากล่าวว่าเขาวางศอกบนบาร์ และกุมมือ . คนเด่นดูพวกเขา ,เตือน จัสติน เก็บเรื่องนี้ไปให้นานที่สุด เพื่อที่ทุกคนจะได้เห็น ว่าเขารู้จักคนสําคัญ โทนี่คิ้วโรสกับความอยากรู้ที่จัสตินชั่วขณะออกพื้นที่ " . หนึ่งในนั้น ?

" จัสตินกลับมาสู่ความเป็นจริง ขออภัยค่ะ มันนานมากแล้วนะ " จัสตินหัวเราะ " กิจการเป็นไงบ้าง ? "

โทนี่ยิ้มทั้งๆ ที่จัสตินรู้ดีว่าทุกคนบนโลกใบนี้ รู้ว่า toroda คนที่เป็น Talent agency ที่เติบโตเร็วที่สุดในแอลเอ " เธอพยายามทำดี จัสติน ? " โทนี่ แสยะยิ้ม " เรารู้จักกันมานานเกินไป ทำตอแหลพูดเล็ก " จัสตินตกใจที่โทนี่ยุ่ยเสียงและมองอีกครั้งที่คนมองพวกเขาออกจากมุมของดวงตาของพวกเขา . " ไม่ต้องห่วง จัสติน พวกเขาไม่ได้ยินเสียงเรา . " โทนี่กล่าวว่าจับสีหน้าจัสติน " บอกมาว่าใกล้จะฆ่าตัวตาย ความสามารถพิเศษมีไม้กระดานยื่นบทที่ 7 รึยัง ? "

จัสตินมองลงไปที่เขาดื่ม พยายามปล่อยเสียงหัวเราะปลอม พร้อมกับ โทนี่ เขาต่อสู้กับแรงกระตุ้นที่จะตีแทงวางตัวบนใบหน้า " . เราก็ยังไป โทนี่ แข็งแรง เขาก็สามารถพูดได้” ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับ . "

เขาวางแก้วลงบนบาร์และพยายามจะเดินหนีไป ไม่มีอะไรน่าฟัง โทนี่ toroda โม้เกี่ยวกับความสำเร็จของเขา อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเริ่มที่จะก้าวไปสู่ข้างหน้า โทนี่จับแขนของเขาและกระชากเขากลับมา มันเร็วมาก จนไม่มีใครสังเกต หรืออาจจะคิดว่าจัสตินสะดุดเพราะเขาเมา

" ทำไมแกไม่ขายหน่วยงานฉัน จัสติน ? " โทนี่บอกว่า ยิ้มปลอมๆ ของเขาตอนนี้กลับแน่นในสถานที่" เธอวิ่งเข้าไปในพื้นดิน พ่อมรดกไม่สมควรได้รับมัน . " ดวงตาสีฟ้าของเขาแววที่เขาจ้องมองจัสติน

" มันคือตัวแทนของฉันตอนนี้ " จัสติน hissed กลับ ขณะที่เขาพยายามที่จะกรงเล็บจับโทนี่จากแขนของเขา เขาซวนเซเล็กน้อย และ โทนี่ ก็ต้องจับเขาขึ้นมา บางทีเขาอาจเป็นบิตเพิ่มเติมเมากว่าที่เขาคิด ดูอย่างหงุดหงิดอีกรอบ หวาดระแวงว่าทุกคนหัวเราะเขาจัสติน ในที่สุดก็สามารถที่จะดึงแขนของเขาไป " บอกฉันว่า , " โทนี่กล่าวเย้ยหยันขณะที่จัสตินพยายามที่จะฟื้นความสงบของเขา , " สิ่งที่คุณรูปคืนนี้ พยายามที่จะเจ้าชู้ในแบบของคุณลงในหมายเลข หรือ ติดสินบนใคร ? "

จัสตินส่ายหัวซึ่งทำให้ว่ายน้ำของเขาวิสัยทัศน์” ผมไม่เล่นสกปรก "

คำพูดเหล่านี้เท่านั้นที่ดูเหมือนจะทำให้โทนี่โกรธ เขาไม่เชื่อ และจิบสุดท้ายของการดื่มของเขา” ไม่เป็นไรจัสตินให้หน่วยงานของคุณพ่อก็ขึ้นไปในเปลวไฟ มันคงไม่สำคัญ เพราะเขาตายแล้ว " ทันทีที่โทนี่บอกว่า ความโกรธของเขาดูเหมือนจะกระจายและรูปแบบคุณลักษณะหล่อละลายกลับเข้าไปในที่น่าพอใจ แต่ ไกล ยิ้ม . อืม ดีจังที่ได้คุยกับเพื่อนเก่า " เขาพูดเรียบๆ แล้วเดินออกไปโดยไม่ลาเลย กลับเข้าไปในฝูงชนของแฟน ๆที่รักของเขา .

จัสตินมองเขาด้วยสายตาพร่ามัว แล้วหันหลังกลับไปที่บาร์เท่านั้นที่จะเผชิญหน้ากับบาร์เทนเดอร์” คุณเป็นนักแสดง ? จัสตินพึมพำ " แทนต้องการ ? เขาผลักเขย่ามือเข้าไปในกระเป๋าของเขาและดึงออกบัตรธุรกิจยู่ยี่ " เราเป็นตัวแทนของทุกประเภทของความสามารถ "

บาร์เทนเดอร์มองเขาอย่างไร้จุดหมาย " ถ้าผมเป็นพระเอก ผมไม่คิดว่า ผมจะเซ็นสัญญากับคุณ" เขากล่าวว่า " บางทีผู้ชายคนนั้น . . . . . . . แต่ไม่ใช่คุณ "

จัสตินหลุดปากสำลักหัวเราะ พยักหน้า เขาพยายามเกลี่ยนามบัตรบนบาร์ ผู้คนมากขึ้นที่ต้องการต่อพวกเขา สละของบาร์เทนเดอร์ ความสนใจ จัสตินฟังเป็นพวกนินทาเกี่ยวกับสิ่งที่แบรนด์โทนี่ใส่ ( Armani ) และที่เขาคบกับเธอแค่ยี่สิบ ) toroda โทนี่ . . . . . . . เขาคือพระราชาและเขามี ชื่อเท่ จัสติน มีชื่อว่าบทกวี ' ตบ ' ซึ่งไม่ได้ไปในนามโรงเรียน ประถมศึกษา ตอนนี้เขาเป็นผู้ใหญ่ เขามีการจัดการที่จะเติบโตขึ้นในเมืองที่มีความรู้สึกแฟชั่นที่เป็นเพียงป้าย ' เก๋ ' ผู้ตรวจสอบรัฐบาล

เป็นเขาเหม่ออีกครั้ง จัสตินสังเกตเห็นหนุ่มสาวและเสน่ห์ผู้หญิงที่พยายามทำให้เขาสนใจเขาส่ายหัวอีกครั้ง และมองไปที่เธอ . ครับ " ?

เธอหัวเราะคิกคักที่เขาเสียงเบลอๆ " คุณรู้ได้อย่างไรว่าโทนี่ ? เธอตะโกนผ่านดิน จัสตินยิ้ม ruefully ของเธอ questio