3. Results and discussion3.1. Phyto

3. Results and discussion
3.1. Phytoplankton
The exclusive use of physicochemical indicators to assess
the water quality of intensive mariculture system is insuffi-
cient, particularly if there is an investigation into the extent
of the influence of the farm wastewater on the immediate
environs. This observation concurs with previous studies
concluding that the use of traditional water quality indices
to determine the effect of aquaculture effluent on the receiving
environment is mainly limited to areas near to the discharge
point (Samocha and Lawrence, 1995).

The use of phytoplankton biomass as an indicator for
this type of system is sufficient, but it has specific limitations.
Firstly, the total chlorophyll a values may be underestimated
in areas having high macroalgal populations.

The absorption of nutrients by the macroalgae may result
in an underestimated biomass value and, consequently,
an inaccurate characterization of the water quality. The
size fractions of the phytoplankton are important on a
microscopic level in the determination of water quality.
However, the presence of colonial phytoplankton species
may overestimate the contribution of a size class to the
total biomass at that site. Thus, it is important to know
the species composition, as phytoplankton undergoes a
continual succession of dominant species due to dynamic
changes of growth factors like light, temperature, and
nutrient concentrations in an aquatic environment (Goldman
and Mann, 1980; Yusoff and McNabb, 1997; Yusoff
et al., 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผล และการอภิปราย3.1. แพลงก์ตอนพืชการใช้งานเฉพาะคุณลักษณะตัวชี้วัดเพื่อประเมินคุณภาพน้ำของระบบ mariculture แบบเร่งรัดเป็น insuffi-cient โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามีการตรวจสอบในขอบเขตของอิทธิพลของน้ำเสียฟาร์มในการทันทีบริเวณใกล้เคียง ข้อสังเกตนี้ concurs กับการศึกษาก่อนหน้านี้สรุปที่ใช้ดัชนีคุณภาพน้ำแบบดั้งเดิมการตรวจสอบผลของสัตว์น้ำได้รับสภาพแวดล้อมเป็นส่วนใหญ่จำกัดเฉพาะพื้นที่ใกล้การปล่อยจุด (Samocha และลอว์เรนซ์ 1995)การใช้ชีวมวลแพลงก์ตอนพืชเป็นตัวบ่งชี้สำหรับระบบชนิดนี้เพียงพอ แต่มันมีข้อจำกัดเฉพาะประการแรก อาจตลอดค่ารวมคลอโรฟิลล์ aในพื้นที่ที่มีประชากรสูง macroalgalการดูดซึมของสารอาหาร โดย macroalgae อาจส่งผลในค่าตลอดชีวมวล และ จึงมีลักษณะไม่ถูกต้องของคุณภาพน้ำ การเศษส่วนขนาดของแพลงก์ตอนพืชมีความสำคัญในการระดับโมเลกุลในการกำหนดคุณภาพน้ำอย่างไรก็ตาม การปรากฏตัวของสายพันธุ์แพลงก์ตอนพืชโคโลเนียลอาจควรเลือกของชั้นมีขนาดชีวมวลรวมที่ไซต์นั้น ดังนั้น มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องทราบองค์ประกอบสายพันธุ์ เป็นแพลงก์ตอนพืชที่ผ่านการสืบทอดอย่างต่อเนื่องของสายพันธุ์ที่โดดเด่นเนื่องจากแบบไดนามิกการเปลี่ยนแปลงของปัจจัยการเจริญเติบโตเช่นแสง อุณหภูมิ และความเข้มข้นของสารอาหารในสภาพแวดล้อมทางน้ำ (โกลด์แมนและ แมนน์ 1980 Yusoff และ McNabb, 1997 Yusoffet al. 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการทดลองและการอภิปราย
3.1 แพลงก์ตอนพืช
การใช้งานพิเศษของตัวชี้วัดทางเคมีกายภาพในการประเมิน
คุณภาพน้ำในระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำอย่างเข้มข้นเป็น insuffi-
ประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามีการสอบสวนในขอบเขต
อิทธิพลของน้ำเสียในฟาร์มในทันที
สภาพแวดล้อม ข้อสังเกตนี้เห็นพ้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้
สรุปว่าการใช้ดัชนีคุณภาพน้ำแบบดั้งเดิม
เพื่อตรวจสอบผลกระทบของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทิ้งเกี่ยวกับการรับที่
สภาพแวดล้อมส่วนใหญ่จะ จำกัด ไปยังพื้นที่ที่ใกล้กับการปล่อย
จุด (Samocha และอเรนซ์ 1995)

การใช้งานของแพลงก์ตอนพืชชีวมวลเป็นตัวบ่งชี้สำหรับ
ประเภทของระบบนี้คือเพียงพอ แต่ก็มีข้อ จำกัด ที่เฉพาะเจาะจง
ประการแรกรวมค่าคลอโรฟิลอาจจะประมาท
ในพื้นที่ที่มีประชากร macroalgal สูง

การดูดซึมของสารอาหารจากสาหร่ายอาจส่งผล
ให้มูลค่าของชีวมวลประเมินและดังนั้น
ลักษณะที่ไม่ถูกต้องของคุณภาพน้ำ
เศษส่วนขนาดของแพลงก์ตอนพืชที่มีความสำคัญใน
ระดับกล้องจุลทรรศน์ในการกำหนดคุณภาพน้ำ
แต่การปรากฏตัวของแพลงก์ตอนพืชชนิดอาณานิคม
อาจประเมินค่าสูงผลงานของชั้นขนาดเพื่อที่
ชีวมวลรวมในเว็บไซต์ว่า ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะรู้ว่า
องค์ประกอบของสายพันธุ์ที่เป็นแพลงก์ตอนพืชผ่านการ
สืบทอดต่อเนื่องของสายพันธุ์ที่โดดเด่นเนื่องจากแบบไดนามิก
การเปลี่ยนแปลงของปัจจัยการเจริญเติบโตเช่นแสงอุณหภูมิและ
ความเข้มข้นของสารอาหารในสภาพแวดล้อมทางน้ำ (โกลด์แมน
และแมนน์ 1980; Yusoff และ McNabb, 1997; Yusoff
., et al, 2002)