pain, and stared at Yang Chen with

pain, and stared at Yang Chen with bloodshot eyes.



“Nothing much, I just made your arms dislocate from your shoulders.” Yang Chen happily replied.



“You…… You think I will give you the money and admit defeat just from this! Impossible!!”



Guo Ziheng loudly proclaimed, while his other subordinates were all frightened to the point they were trembling and too afraid to move. They watched their boss get beaten till he knelt, yet didn’t dare step forward.



They came here to be bullies, not to throw their lives away.



Yang Chen shook his finger, “You’re wrong, this is only the beginning, how can I possibly only do this one thing to you?”



The moment he said that, Yang Chen once again grabbed hold of Guo Ziheng’s arms.



“Crack crack!”



“Ahhh!!!” Another blood-curdling scream came from Guo Ziheng, “What did you do now!?”



“Crack crack!!”



Immediately followed was again the sound of joints being dislocated.



Yang Chen showed a satisfied smile, “Nothing much, I just dislocated your arm, then put it back, dislocated it again, put it back, then dislocated it again, I did it a few times to practice, I feel like I have slowed down some. I reckon that you are in pain, don’t worry, I just need to practice a few more times and you won’t feel much pain anymore……”



“Demon! Demon! This man is a demon!!!



Guo Ziheng completely crumbled, he knew that if this went on, he won’t die, but might suffer more than dying, this is what they mean by wishing for death while alive!!



The pain from his hands and leg, bore their way into his heart, his brain nearly went into shock a few times, yet he was pulled back by the unbearable pain!



“I……I will pay……”



When Yang Chen once again put the joints of his arms back in place, Guo Ziheng truly couldn’t endure anymore.



Guo Ziheng’s lips were already turning green, his voice brought with it a slight crying sound. That’s right, he cried, he had tears flowing, he felt humiliation, he felt unresigned, but more importantly, he felt pain!



“This is the way it should be.” Yang Chen released Guo Ziheng’s arms with satisfaction, with a ‘hehe’ laugh, still maintaining that harmless expression, as he said, “However, Manager Guo, in view of the series of harm you dealt towards our company, I feel that other than the balance of 400,000, you should compensate me for the trauma I received mentally. Oh right, since the money has been owed for such a long time, it should be returned with interest or something, at the same time it would be good to reimburse the medical expenses of those you and your goons hurt before, don’t you think so?”



“You……”



“I, what I? You aren’t giving? Fine! Then we shall continue……”



“No no no! I give! I give! I will give whatever you want!!” Guo Ziheng shouted, with snivel and tears.



Yang Chen grinned, pulled a chair over and sat down, and said to Guo Ziheng who was crying on the floor, “Since you are giving whatever I want, then hurry up and write the cheque, it would be good for me to report that back. Oh right, book a car to send me back to Yu Lei International, I didn’t bring enough change to take a taxi.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเจ็บปวด และจ้องที่ Yang Chen bloodshot ตา "ไม่มีอะไรมาก ก็ทำให้แขนของคุณ dislocate จากไหล่ของคุณ" Yang Chen ตอบอย่างมีความสุข "คุณ... คุณคิดว่า ฉันจะให้เงินคุณ และยอมรับความพ่ายแพ้เพียงจากนี้ เป็นไปไม่ได้!!" ประกาศ Guo Ziheng ดัง ในขณะที่เขา อื่น ๆ ผู้ใต้บังคับบัญชาได้ทั้งหมดกลัวที่สั่น และกลัวเกินไปที่จะย้ายจุด พวกเขาเฝ้าดูรับแพ้จนเขาทำ ยังไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าของพวกเจ้านาย พวกเขามาที่นี่จะเป็นผู้กลั่นแกล้ง ไม่ให้ทิ้งชีวิต Yang Chen ส่ายนิ้ว "คุณผิด นี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น วิธีอาจเท่าไรสิ่งหนึ่งนี้คุณ" ในขณะที่เขากล่าวว่า Yang Chen คว้าอีกครั้งถือของ Guo Ziheng แขน "รอยแตกร้าว" "Ahhh !!!" กรีดร้องโหยหวนอีกมาจากกู Ziheng "คุณทำอะไรตอนนี้?" "รอยร้าวแตก!!" ตามทันทีเป็นเสียงของรอยต่อถูกหินอีกครั้ง Yang Chen พบรอยยิ้มพอใจ, "ไม่มีอะไรมาก ฉันเพียงแค่หินแขน แล้วใส่กลับ หินอีก นำกลับ แล้วหินอีกครั้ง ฉันไม่กี่ครั้งในการฝึก ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ชะลอตัวลงบางส่วน ผมคิดว่าว่า คุณอยู่ในความเจ็บปวด ไม่ต้องกังวล เพียงแค่ต้องฝึกกี่ครั้ง และคุณจะไม่รู้สึกเจ็บปวดมากอีกต่อไป... " "ปีศาจ ปีศาจ คนนี้เป็นคนที่ขยัน!!! Ziheng กูขยี้อย่างสมบูรณ์ เขารู้ว่า ถ้าไป เขาจะไม่ตาย แต่อาจต้องทนทุกข์ทรมานมากกว่าตาย นี้คือความหมายตามต้องการเสียชีวิตในขณะที่มีชีวิต!! ความเจ็บปวดจากมือของเขาและขา ชอนทางหัวใจ สมองของเขาเกือบเข้าไปกระแทกครั้ง ยังเขาถูกดึงกลับ โดยอาการปวดเหลือทน "ฉัน... จะต้องจ่าย..." เมื่อ Yang Chen อีกครั้งใส่ข้อต่อของแขนของเขากลับในสถานที่ Guo Ziheng อย่างแท้จริงไม่สามารถทนอีกต่อไป ริมฝีปาก Guo Ziheng ถูกแล้วเปลี่ยนสีเขียว เสียงของเขามาพร้อมกับเสียงร้องไห้เล็กน้อย ใช่ เขาร้องไห้ น้ำตาไหล เขาเขารู้สึกอัปยศอดสู เขารู้สึก unresigned แต่ที่สำคัญ เขารู้สึกเจ็บปวด "นี้เป็นวิธีควร" Yang Chen ปล่อยแขนกู Ziheng กับความพึงพอใจ หัวเราะ 'ฮิฮิ' ยังคง รักษานิพจน์ที่ไม่เป็นอันตราย เขากล่าว จัดการ Guo ในมุมมองของอันตรายที่คุณกระทำต่อบริษัท ดิฉันว่า ไม่ใช่สมดุลของ 400,000 คุณควรชดเชยผมบาดเจ็บที่ได้รับจิตใจ โอ้ ขวา เนื่องจากได้รับชำระเงินดังกล่าวเป็นเวลานานควรจะส่งคืนพร้อมดอกเบี้ยหรือสิ่ง ในเวลาเดียวกัน มันจะดีต้องจ่ายค่าชดเชยค่ารักษาพยาบาลของคนที่คุณ และลูกน้องของคุณเจ็บก่อน คุณไม่คิดอย่างนั้น" "คุณ..." "ฉัน สิ่งที่ฉัน คุณไม่ได้ให้ ดี แล้ว เราจะดำเนินต่อ..." "ไม่ไม่ไม่ ให้ ให้ ฉันจะให้สิ่งที่คุณต้องการ!!" Ziheng กูตะโกน snivel และน้ำตา Yang Chen grinned ดึงเก้าอี้ และนั่งลง และกล่าวถึง Guo Ziheng ที่ร้องไห้บนชั้น "เนื่องจากคุณจะให้สิ่งฉัน ต้อง แล้วรีบขึ้น และเขียนเช็ค มันจะดีสำหรับฉันรายงานที่สำรอง โอ้ ขวา จองรถยนต์เพื่อส่งกลับไปยังยูไลอินเตอร์เนชั่นแนล อร่อยเปลี่ยนนำ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ็บปวดและจ้องที่หยางเฉินด้วยดวงตาแดงก่ำ. "ไม่มีอะไรมากผมเพิ่งทำแพลงแขนของคุณจากไหล่ของคุณ." หยางเฉินอย่างมีความสุขตอบ. "คุณ ...... คุณคิดว่าผมจะทำให้คุณมีเงินและยอมรับความพ่ายแพ้เพียงแค่นี้! เป็นไปไม่ได้ !! " Guo Ziheng ประกาศเสียงดังในขณะที่ผู้ใต้บังคับบัญชาอื่น ๆ ของเขาทุกคนกลัวไปยังจุดที่พวกเขากำลังสั่นและกลัวเกินกว่าที่จะย้าย พวกเขาเฝ้าดูเจ้านายของพวกเขาได้รับการตีจนกว่าเขาคุกเข่ายังไม่กล้าที่ก้าวไปข้างหน้า. พวกเขามาที่นี่เพื่อจะรังแกไม่ให้โยนชีวิตของพวกเขาออกไป. หยางเฉินส่ายนิ้วของเขา "คุณผิดนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น วิธีที่สามารถฉันอาจทำเช่นนี้เพียงสิ่งหนึ่งที่คุณ? " ขณะที่เขากล่าวว่าหยางเฉินอีกครั้งคว้าจับแขนของ Guo Ziheng. " ร้าวแตก! " " Ahhh !!! "อีกเสียงกรีดร้องของเลือดทำให้ตกใจมาจาก Guo Ziheng "คุณทำอะไรตอนนี้ !?" "เปิดร้าว !!" ตามทันทีอีกเสียงของข้อต่อที่ถูกเคล็ด. หยางเฉินแสดงให้เห็นรอยยิ้มพอใจ "ไม่มีอะไรมากผมเพียงแค่เคล็ดแขนของคุณแล้วใส่กลับเคล็ด มันอีกครั้งนำมันกลับมาแล้วเคล็ดอีกครั้งที่ผมทำมันไม่กี่ครั้งที่จะปฏิบัติฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ชะลอตัวลงบางส่วน ฉันคิดว่าคุณอยู่ในความเจ็บปวดไม่ต้องกังวลผมเพียงแค่ต้องฝึกอีกสองสามครั้งและคุณจะไม่รู้สึกเจ็บปวดมากอีกต่อไป ...... " " ปีศาจ! ปีศาจ! ชายคนนี้เป็นปีศาจ !!! Guo Ziheng ร่วงสมบูรณ์เขารู้ว่าถ้าเรื่องนี้เดินขึ้นไปบนเขาจะไม่ตาย แต่อาจประสบตายมากกว่านี้เป็นสิ่งที่พวกเขาหมายถึงโดยที่ต้องการสำหรับการตายในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ !! ความเจ็บปวดจาก มือและขาของเขาเบื่อทางของพวกเขาเข้าไปในหัวใจของเขาสมองของเขาเกือบเดินเข้าไปในช็อตไม่กี่ครั้ง แต่เขาก็ถูกดึงกลับมาจากความเจ็บปวดทนไม่ได้! "ฉัน...... ฉันจะจ่าย ...... " เมื่อหยางเฉินอีกครั้งใส่ข้อต่อ แขนของเขากลับมาอยู่ในสถานที่อย่างแท้จริง Guo Ziheng ทนไม่ได้อีกต่อไป. ริมฝีปาก Guo Ziheng ถูกแล้วเปลี่ยนเป็นสีเขียวเสียงของเขามาด้วยเสียงร้องไห้เล็กน้อย นั่นเป็นสิทธิที่เขาร้องเขามีน้ำตาไหลเขารู้สึกอับอายเขารู้สึก unresigned แต่ที่สำคัญกว่าเขารู้สึกเจ็บปวด! "นี่คือวิธีที่มันควรจะเป็น." หยางเฉินได้รับการปล่อยตัวแขน Guo Ziheng กับความพึงพอใจกับ 'ฮิฮิ 'หัวเราะยังคงรักษาว่าการแสดงออกที่ไม่เป็นอันตรายในขณะที่เขากล่าวว่า " แต่ผู้จัดการ Guo ในมุมมองของชุดของอันตรายที่คุณกระทำต่อ บริษัท ของเราผมรู้สึกว่าคนอื่น ๆ กว่ายอด 400,000 คุณควรชดเชยฉันสำหรับการบาดเจ็บที่ฉัน ได้รับจิตใจ โอ้ขวาเนื่องจากเงินที่ได้รับการค้างชำระดังกล่าวเป็นเวลานานก็ควรจะกลับมาพร้อมกับผลประโยชน์หรือบางสิ่งบางอย่างในเวลาเดียวกันมันจะดีที่จะจ่ายค่าชดเชยค่ารักษาพยาบาลของผู้ที่คุณและลูกน้องของคุณก่อนที่จะทำร้ายไม่ได้คุณ คิดอย่างนั้น? " " คุณ ...... " " ฉันสิ่งที่ฉัน? คุณยังไม่ได้ให้? ละเอียด! จากนั้นเราก็จะยังคง ...... " " No No No! ฉันให้! ฉันให้! ฉันจะให้สิ่งที่คุณต้องการ !! "Guo Ziheng ตะโกนด้วยพูดเลอะเทอะและน้ำตา. หยางเฉินยิ้มดึงเก้าอี้มากกว่าและนั่งลงและพูดกับ Guo Ziheng ที่กำลังร้องไห้อยู่บนพื้น" ตั้งแต่คุณจะให้สิ่งที่ฉันต้องการ แล้วรีบขึ้นและเขียนเช็คก็จะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับผมที่จะรายงานกลับมาว่า โอ้ขวา, จองรถเพื่อส่งฉันกลับไป Yu Lei International ผมไม่ได้นำการเปลี่ยนแปลงมากพอที่จะใช้บริการรถแท็กซี่. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเจ็บปวด และจ้องมองด้วยดวงตาแดงก่ำ หยางเฉิน ." ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่ทำแขนเคลื่อนย้ายจากไหล่ของเธอ " หยางเฉินอย่างมีความสุข ตอบ" คุณ . . . . . . . คุณคิดว่าผมจะให้เงินคุณ และยอมรับกับความพ่ายแพ้เพียงแค่นี้ ! เป็นไปไม่ได้ ! ! "ก๊วย ziheng ประกาศเสียงดัง ในขณะที่ลูกน้องของเขาทุกคนกลัวที่จะจุดพวกเขาตัวสั่นและกลัวที่จะย้าย พวกเขามองดูเจ้านายของพวกเขาถูกตีจนเขาคุกเข่า ยังไม่กล้าออกมาพวกเขามาที่นี่เพื่อจะรังแก ไม่ต้องโยนพวกเขาออกไปหยางเฉินส่ายนิ้วของเขา " คุณผิด นี่เป็นเพียงการเริ่มต้น วิธีสามารถฉันอาจจะแค่ทำสิ่งนี้เพื่อคุณ "ตอนนี้เขาบอกว่า หยางเฉินอีกครั้งคว้าถือของก๊วย ziheng แขน" แค่ก แค่ก ! "" อ๊าาาา ! ! ! ! ! ! ! " เลือดข้นขึ้นอีกกรี๊ดมาจากก๊วย ziheng " อะไรที่คุณทำตอนนี้ ? "" แค่ก แค่ก ! ! "ทันทีตาม เป็นอีกครั้งที่เสียงของข้อต่อจะหลุดหยางเฉินแสดงพอใจยิ้ม " ไม่มีอะไรมาก แค่เคล็ด แขน แล้วใส่มันกลับหลุดอีกครั้ง ใส่กลับ ก็หลุดอีก ผมทำมันไม่กี่ครั้งในการฝึก ฉันรู้สึกเหมือนมีการชะลอตัวลงบ้าง ฉันรู้ว่าคุณเจ็บปวด ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันแค่ต้องฝึกไม่กี่ครั้งและคุณจะไม่ต้องเจ็บอีกแล้ว . . . . . . . "" ปีศาจ ! ปีศาจ ! เขาเป็นปีศาจ ! ! ! ! ! ! !ก๊วย ziheng ทั้งหมดพังทลายลงมา เขารู้ว่าถ้านี้ไป เขาจะไม่ตาย แต่อาจจะทรมานยิ่งกว่าตาย นี้คือสิ่งที่พวกเขาหมายถึงปรารถนาความตายในขณะที่มีชีวิตอยู่ !ความเจ็บปวดจากมือ และ ขา เจาะทางของพวกเขาเข้าไปในหัวใจของเขา สมองของเขาแทบจะตกใจมากไม่กี่ครั้ง แต่เขาก็ถูกดึงกลับโดยความเจ็บปวดเหลือทน !" ฉัน . . . . . . . ผมจะจ่าย . . . . . . . "เมื่อหยางเฉินอีกครั้งใส่ข้อต่อของแขนของเขากลับในสถานที่ ก๊วย ziheng อย่างแท้จริงไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไปก็กัว ziheng ริมฝีปากก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว เสียงของเขามาด้วยเล็กน้อย ร้อง เสียง ใช่แล้ว เขาร้อง เขาก็ร้องไห้ เขารู้สึกอับอาย เขารู้สึก unresigned แต่ที่สำคัญ เขารู้สึกเจ็บปวด" นี่เป็นวิธีที่ควรจะเป็น " หยางเฉินออกของก๊วย ziheng แขนกับความพึงพอใจกับ " ฮี่ๆ " เสียงหัวเราะยังคงรักษาสีหน้าที่ไม่เป็นอันตราย เช่น เขากล่าวว่า " อย่างไรก็ตาม ผู้จัดการ กั๋ว ในมุมมองของชุดของคุณได้รับอันตรายต่อบริษัทของเรา ผมรู้สึกว่านอกจากความสมดุลของ 400000 คุณต้องชดเชยให้ฉัน ฉันได้รับบาดเจ็บทางใจ อ้อ เนื่องจากเงินที่ได้รับหนี้ที่ค้างชำระนาน มันควรจะกลับมาพร้อมดอกเบี้ย หรือบางอย่างในเวลาเดียวกันมันจะดีที่จะชดใช้ค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ที่คุณและ goons ทำร้ายก่อน คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ "" คุณ . . . . . . . "" ฉันว่าฉัน ? คุณไม่ได้ให้ ? ดี ! แล้วเราก็จะ . . . . . . . "" ไม่ ไม่ ไม่ ! ผมให้ ผมให้ ผมจะให้สิ่งที่คุณต้องการ " ก๊วย ziheng ตะโกน พร้อมกับร้องไห้ฟูมฟาย และน้ำตาหยางเฉินยิ้มจนเห็นฟัน ดึงเก้าอี้มานั่ง และพูดกับ กัว ziheng ใครร้องไห้บนพื้น ถ้าคุณได้ให้สิ่งที่ฉันต้องการ แล้วรีบเขียนเช็ค , มันจะดีสำหรับฉันที่จะได้รายงานกลับมาว่า โอ้ ใช่ จองรถเพื่อส่งฉันกลับไป Yu Lei International , ฉันไม่พอเปลี่ยนมาใช้บริการแท็กซี่ .