K-pop is pretty huge right now, and

K-pop is pretty huge right now, and many of us have had some exposure to the Korean language. Personally, I like to able to politely thank the kind lady at the Korean grocer for giving me free candy when I buy a big bag of Kimchi. (I tried making my own… wow, it was really bad.)



What is it that makes Korean and English different? What do we have in common?



Korean is a particularly interesting language, and one of my personal favorites. Some might place Korean next to Japanese as an Altaic language. Meanwhile, others tend to place it in a class of its own. The Korean language can trace some of its roots back to a Chinese influence, and originally used a Chinese script called Hanja.

English is a non-tonal language, and for the most part, Korean is too. However, I believe that there are some tonal dialects. Unlike the stress timed rhythm of English, the Korean language uses a syllable timed rhythm. Speakers of syllable timed languages often face some extra hurdles when learning a stress timed language. Korean speakers learning English may add an unnecessary syllable in the form of a vowel to the end of a word. This is due to the syllable timed structure of the language, and the fact that a consonant sound is not released in Korean unless it is followed by a vowel sound within that syllable. Unfortunately, this often gets blamed on accents or pronunciation.

There are plenty of pronunciation differences between English and Korean too. Trust me, these different phonemes are just as challenging for English speakers learning Korean, as they are for Koreans learning English. Korean speakers learning English may want to pay extra attention to some voiced friction sounds like z, v, and the voiced th (in then). Followed by the unvoiced friction sounds f, and the unvoiced th (in thin).

When it comes to writing, the Korean language uses an alphabet called Hangul. Hangul is extremely practical, and replaced Hanja in the 15th century. Much like English, Hangul is most commonly written horizontally from left to right. Perhaps not as common, but twice as badass, Hangul can also be written vertically. Sadly, I can’t understand it either way.

Etiquette and honorifics are extremely important in the Korean language. Many Korean honorifics are even strictly required in informal settings. According to Wikipedia – “Korean grammar as a whole tends to function on hierarchy — honorific stems are appended to verbs and some nouns, and in many cases, one word may be exchanged for another word entirely with the same verb- or noun-meaning, but with different honorific connotations.” This can be rather daunting for English speakers learning Korean, but doesn’t seem to be a huge problem for Koreans studying English. I find that honorifics become less important when I tell my Korean students that my title is ‘Captain Awesome.’



If you can think of any other interesting comparisons between Korean and English, Let me know in the comment section below!





Follow me on Twitter or connect with me on Facebook


No capitalization. It must be taught

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เค-ป็อปสวยมากขณะนี้ และจำนวนมากของเรามีบางสัมผัสกับภาษาเกาหลี ส่วนตัว ฉันชอบที่จะต้องสุภาพขอบคุณผู้หญิงชนิดที่ชำเกาหลีมันขนมฟรีเมื่อซื้อถุงใหญ่กิมจิ (พยายามทำให้ตัวเอง...ว้าว มันเลวจริง ๆ) เรื่องที่ทำให้ภาษาเกาหลีและภาษาอังกฤษที่แตกต่างกันคืออะไร เรามีอะไรกัน ภาษาเกาหลีเป็นภาษาน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และหนึ่งในรายการโปรดส่วนตัวของฉัน บางคนอาจวางเกาหลีถัดจากภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาอัลไตอิก ในขณะเดียวกัน ผู้อื่นมักจะทำในชั้นเรียนของตนเอง ภาษาเกาหลีสามารถติดตามของรากของมันกลับไปยังอิทธิพลจีน และใช้สคริปต์ภาษาจีนเรียกว่าฮันจาภาษาอังกฤษเป็นภาษาไม่ใช้ และส่วนใหญ่ เกาหลีเกินไป อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่า มีบางสำเนียงสูงต่ำ ซึ่งแตกต่างจากจังหวะความเครียดเวลาภาษาอังกฤษ ภาษาเกาหลีใช้จังหวะเสียงเวลา ลำโพงเสียงเวลาภาษามักจะเผชิญกับอุปสรรคบางอย่างเสริมเมื่อมีความเครียดในการเรียนรู้เวลาภาษา ภาษาเกาหลีเรียนภาษาอังกฤษอาจเพิ่มพยางค์ไม่จำเป็นในรูปแบบของสระท้ายของคำ นี่คือเนื่องจากโครงสร้างของภาษา และความจริงที่ว่า เสียงพยัญชนะไม่ปล่อยในเกาหลีนอกจากนั้นตาม ด้วยเสียงสระในพยางค์ที่พยางค์เวลาการ อับ นี้มักได้รับการตำหนิเน้นหรือออกเสียงมีการออกเสียงความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษและเกาหลีเกินไป เชื่อฉัน phonemes ต่าง ๆ เหล่านี้เป็นเพียงความท้าทายสำหรับเรียนภาษาเกาหลี ภาษาอังกฤษจะสำหรับชาวเกาหลีที่เรียนภาษาอังกฤษ ภาษาเกาหลีเรียนภาษาอังกฤษอาจต้องสนใจเป็นพิเศษกับบางเสียงเสียงแรงเสียดทานเช่น z, v และ th เสียง (ในนั้น) ตามทางแรงเสียดทานไม่เปล่งเสียง f, th ไม่เปล่ง (ในบาง)เมื่อมาถึงการเขียน ภาษาเกาหลีใช้อักษรที่เรียกว่าอัง อังเป็นจริงมาก และแทนอักขระอังจาในศตวรรษ 15 มากเช่นอังกฤษ อังเป็นมักเขียนในแนวนอนจากซ้ายไปขวา อาจจะไม่ทั่วไป แต่สอง เป็น badass อังยังเขียนได้ในแนวตั้ง เศร้า ฉันไม่สามารถเข้าใจได้ด้วยวิธีใดมารยาทและ honorifics มีความสำคัญมากในภาษาเกาหลี Honorifics เกาหลีหลายอย่างเคร่งครัดแม้จะจำเป็นในการตั้งค่าเป็น ตามวิกิพีเดีย – "ไวยากรณ์เกาหลีทั้งหมดมีแนวโน้มที่จะ ทำงานบนชั้น — ลำ honorific จะผนวกเข้ากับคำกริยาและคำนามบาง และในหลายกรณี หนึ่งคำอาจจะแลกเปลี่ยนคำอื่นทั้งหมดด้วยกริยา - หรือนาม หมาย แต่หมายถึง honorific อื่น" นี้จะค่อนข้างยุ่งยากสำหรับลำโพงอังกฤษเรียนภาษาเกาหลี แต่ดูเหมือนจะไม่ เป็นปัญหาใหญ่สำหรับชาวเกาหลีที่เรียนภาษาอังกฤษ พบว่า honorifics เป็นสำคัญเมื่อฉันบอกว่า ฉันเรียนภาษาเกาหลีชื่อของฉัน 'กัปตัน Awesome' ถ้าคุณสามารถคิดใด ๆ อื่น ๆ น่าสนใจเปรียบเทียบระหว่างภาษาเกาหลีและอังกฤษ แจ้งให้เราทราบในส่วนข้อคิดเห็นด้านล่าง ลืมรหัสผ่าน หรือเชื่อมต่อกับผมใน Facebookพิมพ์ใหญ่ไม่ ต้องสอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

K-pop เป็นอย่างมากสวยในขณะนี้และพวกเราหลายคนมีการสัมผัสกับภาษาเกาหลีบาง ส่วนตัวผมชอบที่จะสามารถที่จะสุภาพขอบคุณผู้หญิงชนิดที่ร้านขายของชำเกาหลีให้ฉันลูกอมฟรีเมื่อซื้อถุงใหญ่ของกิมจิ (ผมพยายามทำของตัวเอง ... ว้าวมันก็ไม่ดีจริงๆ.) มันคืออะไรที่ทำให้เกาหลีและภาษาอังกฤษที่แตกต่างกัน? สิ่งใดที่เรามีเหมือนกัน? เกาหลีเป็นภาษาที่น่าสนใจอย่างยิ่งและเป็นหนึ่งในรายการโปรดส่วนตัวของฉัน บางคนอาจจะวางถัดจากเกาหลีญี่ปุ่นเป็นภาษาอัลไตอิก ในขณะที่คนอื่น ๆ มีแนวโน้มที่จะวางไว้ในระดับของตัวเอง ภาษาเกาหลีสามารถติดตามบางส่วนของรากของมันกลับไปที่อิทธิพลของจีนและเดิมใช้สคริปต์ภาษาจีนเรียกว่าอังจา. ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ไม่ใช่ภาษาวรรณยุกต์และส่วนใหญ่เกาหลีเกินไป แต่ผมเชื่อว่ามีบางท้องถิ่นวรรณยุกต์ ซึ่งแตกต่างจากความเครียดจังหวะเวลาภาษาอังกฤษ, ภาษาเกาหลีใช้จังหวะเวลาพยางค์ พูดภาษาหมดเวลาพยางค์มักจะเผชิญกับอุปสรรคที่พิเศษบางอย่างเมื่อการเรียนรู้ความเครียดหมดเวลาภาษา ลำโพงเกาหลีเรียนภาษาอังกฤษอาจเพิ่มพยางค์ที่ไม่จำเป็นในรูปแบบของสระที่ส่วนท้ายของคำ นี่คือสาเหตุที่พยางค์โครงสร้างหมดเวลาของภาษาและความจริงที่ว่าเสียงพยัญชนะที่ไม่ได้รับการปล่อยตัวในเกาหลีนอกจากจะตามมาด้วยเสียงที่อยู่ในสระพยางค์ที่ แต่นี้มักจะได้รับโทษหรือสำเนียงการออกเสียง. มีมากมายของความแตกต่างระหว่างการออกเสียงภาษาอังกฤษและภาษาเกาหลีเกินไป ความน่าเชื่อถือฉันหน่วยเสียงที่แตกต่างกันเหล่านี้เป็นเพียงเป็นความท้าทายสำหรับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาเกาหลีที่พวกเขาเป็นชาวเกาหลีเรียนรู้ภาษาอังกฤษ ลำโพงเกาหลีเรียนภาษาอังกฤษอาจต้องการที่จะให้ความสนใจเป็นพิเศษในบางเสียงที่เปล่งออกมาแรงเสียดทานเช่นซีโวลต์และเสียงครั้ง (ในนั้น) ตามมาด้วยเสียงพูดฉแรงเสียดทานและครั้งที่พูด (ในบาง). เมื่อมาถึงการเขียนภาษาเกาหลีเรียกว่าใช้ตัวอักษรฮันกึล อังกูลเป็นจริงมากและแทนที่อังจาในศตวรรษที่ 15 เหมือนภาษาอังกฤษอังกูลเป็นส่วนใหญ่ที่เขียนกันทั่วไปในแนวนอนจากซ้ายไปขวา อาจจะไม่ธรรมดา แต่สองครั้งเหี้ยเป็นอังกูลยังสามารถเขียนในแนวตั้ง น่าเศร้าที่ฉันไม่สามารถเข้าใจมันอย่างใด. มารยาทสุภาพและมีความสำคัญมากในภาษาเกาหลี honorifics เกาหลีจำนวนมากแม้จะต้องเคร่งครัดในการตั้งค่าที่ไม่เป็นทางการ ตามที่วิกิพีเดีย - "ไวยากรณ์ภาษาเกาหลีโดยรวมมีแนวโน้มที่จะทำงานในลำดับชั้น - ฝันลำต้นถูกผนวกเข้ากับคำกริยาและคำนามบางส่วนและในหลายกรณีหนึ่งคำอาจจะเปลี่ยนเป็นคำอื่นทั้งหมดแบบเดียวกับที่ verb- หรือคำนาม-ความหมาย แต่มีความหมายที่แตกต่างกันความฝัน. "นี้จะค่อนข้างน่ากลัวสำหรับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาเกาหลี แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาใหญ่สำหรับชาวเกาหลีเรียนภาษาอังกฤษ ผมพบว่าสุภาพกลายเป็นความสำคัญน้อยกว่าเมื่อฉันบอกนักเรียนเกาหลีของฉันที่ชื่อของฉันคือ 'กัปตันครับ. ถ้าคุณสามารถคิดของการเปรียบเทียบที่น่าสนใจอื่น ๆ ระหว่างเกาหลีและภาษาอังกฤษ, แจ้งให้เราทราบในส่วนความคิดเห็นด้านล่าง! Follow me on Twitter หรือ เชื่อมต่อกับฉันใน Facebook พิมพ์ใหญ่ไม่มี จะต้องมีการเรียนการสอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ่ายสวยมากตอนนี้ และอีกมากมายที่เราได้มีการสัมผัสกับภาษาเกาหลี ส่วนตัวผมชอบสามารถสุภาพขอบคุณผู้หญิงชนิดที่คนขายของชำเกาหลีให้ฟรีเมื่อฉันซื้อขนมถุงใหญ่ กิมจิ ( ผมลองทำเอง . . . . . . . ว้าว นี่มันแย่จริงๆ )



อะไรที่ทำให้ภาษาเกาหลีและภาษาอังกฤษที่แตกต่างกัน ? เรามีอะไรที่เหมือนกัน



เกาหลีเป็นภาษาที่น่าสนใจอย่างยิ่ง และเป็นหนึ่งในรายการโปรดส่วนตัวของฉัน บางคนที่เกาหลีต่อไป ภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาอัลตา ก . ขณะที่คนอื่นมีแนวโน้มที่จะวางในชั้นเรียนของตนเอง ภาษาเกาหลีสามารถติดตามบางส่วนของรากของมันกลับไปที่อิทธิพลจีนและเดิมใช้ภาษาจีนสคริปต์เรียกว่าอักษรฮันจา

ไม่ใช่ภาษาอังกฤษเป็นภาษาวรรณยุกต์ และส่วนใหญ่เกาหลีด้วย อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่า มีบางประเภทถิ่น ซึ่งแตกต่างจากความเครียดหมดจังหวะภาษาอังกฤษ , ภาษาเกาหลีใช้พยางค์ , จังหวะ ลำโพงของพยางค์หมดภาษามักจะเผชิญกับอุปสรรคบางพิเศษเมื่อเรียนเครียดเวลาภาษา . เกาหลีลำโพงภาษาอังกฤษอาจเพิ่มพยางค์ที่ไม่จําเป็นในรูปแบบของเสียงสระในตอนท้ายของคำเนื่องจากโครงสร้างของพยางค์ , ภาษา , และความจริงที่ว่าเสียงพยัญชนะไม่ปล่อยในเกาหลีนอกจากจะตามด้วยเสียงสระในพยางค์ แต่น่าเสียดายที่นี้มักจะได้รับโทษหรือการออกเสียงสำเนียง

มีมากมายของความแตกต่างระหว่างการออกเสียงภาษาอังกฤษและภาษาเกาหลีด้วย เชื่อผมสิหน่วยเสียงที่แตกต่างกัน เหล่านี้เป็นเพียงเป็นความท้าทายสำหรับการเรียนภาษาเกาหลี ภาษาอังกฤษ , ขณะที่พวกเขา สำหรับคนเกาหลี เรียนภาษาอังกฤษ เกาหลีลำโพง เรียนภาษาอังกฤษ อาจต้องจ่ายความสนใจพิเศษบางอย่างเปล่งออกมาเสียดสีเหมือน Z , V , และออกเสียง th ( ในตอนนั้น ) ตามด้วยแรงเสียดทานซึ่งไม่ออกเสียงเสียง F และ th ซึ่งไม่ออกเสียง ( บาง ) .

เมื่อมันมาเพื่อเขียน