Multiple specifications are used to

Multiple specifications are used to account for conflict. For the diversionary
literature alone, conflict has been treated as ‘‘diplomatic rebuffs’’ (Collins 1973),
dispute initiation (Chiozza and Goemans 2003), ‘‘low-level uses of force’’ (Morgan
and Anderson 1999), and war (James 1987). Diehl (2006, 204) has hinted that
inconsistent findings in the diversionary literature could be due to the failure to
distinguish between dispute initiation and escalation, as some leaders wishing to
‘‘wag the dog’’ are not willing to pay the higher costs associated with war. Morgan
and Bickers (1992) have also suggested diversionary tactics should come short of
war, a sensible assumption given the negative consequences of casualties on public
opinion (Gartner and Segura 1998, 2000; Gartner 2008) and the potential to be
ousted due to military fiasco (Goemans 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ข้อมูลจำเพาะหลายบัญชีสำหรับความขัดแย้ง สำหรับการเบี่ยงเบนความสนใจวรรณกรรมคนเดียว ผ่านความขัดแย้งเป็น ''ทูต rebuffs'' (คอลลินส์ 1973),ข้อพิพาทการเริ่มต้น (Chiozza และ Goemans 2003), ''ระดับใช้แรง '' (มอร์แกนและแอนเดอร์สันปี 1999), และสงคราม (James 1987) Diehl (2006, 204) มีนัยที่ผลการวิจัยสอดคล้องกันในวรรณคดีเบี่ยงเบนความสนใจอาจเนื่องจากความล้มเหลวในการแยกระหว่างข้อพิพาทการเริ่มต้นและเลื่อนระดับ เป็นผู้นำบางอย่างที่ต้องการนิ้ว wag สุนัข '' ไม่ยินดีที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายสูงที่เกี่ยวข้องกับสงคราม มอร์แกนและ Bickers (1992) ยังแนะนำกลยุทธ์เบี่ยงเบนความสนใจควรมากะร่องกะแร่งสงคราม อัสสัมชัญเหมาะสมที่ได้รับผลกระทบเชิงลบของผู้เสียชีวิตในรัฐความคิดเห็น (Gartner และ Segura 1998, 2000 Gartner ที่ 2008) และศักยภาพที่จะพ้นตำแหน่งเนื่องจากทหารที่ล้มเหลว (Goemans 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายละเอียดหลาย ๆ ที่ใช้ในการบัญชีสำหรับความขัดแย้ง สำหรับแทคติก
วรรณกรรมเพียงอย่างเดียวความขัดแย้งได้รับการรักษาเป็น '' rebuffs ทูต '' (คอลลิน 1973)
เริ่มต้นข้อพิพาท (Chiozza และ Goemans 2003), '' ระดับต่ำการใช้ประโยชน์จากแรง '' (มอร์แกน
และแอนเดอ 1999) และสงคราม (เจมส์ 1987) Diehl (2006, 204) ได้พูดเป็นนัย ๆ ว่า
ผลการวิจัยที่ไม่สอดคล้องกันในวรรณคดีแทคติกอาจเป็นเพราะความล้มเหลวในการ
แยกแยะความแตกต่างระหว่างการเริ่มต้นข้อพิพาทและการยกระดับฐานะผู้นำบางคนที่ต้องการ
'' กระดิกสุนัข '' ไม่เต็มใจที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้น กับสงคราม มอร์แกน
และ Bickers (1992) นอกจากนี้ยังมีข้อเสนอแนะกลยุทธ์แทคติกควรมาสั้น ๆ ของ
สงครามสมมติฐานที่เหมาะสมได้รับผลกระทบเชิงลบของการบาดเจ็บล้มตายของประชาชน
มีความคิดเห็น (Gartner และ Segura 1998, 2000; Gartner 2008) และมีศักยภาพที่จะ
ตัดขาดเนื่องจากความล้มเหลวทางทหาร (Goemans 2000)