Agricultural production is the imme

Agricultural production is the immediate basis for food security and income of the majority of Central Ethiopia׳s population. Demographic change has led to ever-decreasing farmland area per household and expansion of agriculture into marginal lands. Climatic extremes have been further aggravating the situation in large parts of the region. Governments and state organizations have been assertive in land use related decisions but effects of land use policies often have become visible only after longer periods. Our study shows changes in land cover, tenure and land use over a period of four decades (1972–2013), reflecting influences of very contrasting political systems.

We used an approach of multi-temporal mid resolution satellite images, combined with visual interpretation and supervised classification, to enhance accuracy of land cover classification and dealing with varying cloud cover, which resulted in improvements of 12–30% over the conventional method.

The combination of enhanced image interpretation and consideration of the specific historical context allowed to draw conclusions on land cover and land use related trends – from collectivization and villagization to recent local techniques of soil conservation through stone bunds – across various agroecological zones of the study region.

Analysis also showed that agriculture nowadays has reached its maximum extension on suitable lands and is expanding more and more into marginal lands threatening biodiversity in forests. Ways of sustainable agricultural intensification are thus urgently needed for land use planning. Without judging the efficacy of past measures, we claim that the enhanced remote sensing-based image analysis technique introduced here can assist in land use planning by identifying areas of success (expansion) and failures (land cover change) of certain practices that only become visible from a greater historical and spatial distance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตทางการเกษตรเป็นพื้นฐานทันทีสำหรับความมั่นคงด้านอาหารและรายได้ของประชากรส่วนใหญ่ของประเทศเอธิโอเปียกลางฯ การเปลี่ยนแปลงทางประชากรได้นำไปสู่ที่เคยลดลงในพื้นที่เกษตรต่อครัวเรือนและการขยายตัวของภาคการเกษตรเข้ามาในดินแดนชายขอบ สุดขั้วภูมิอากาศได้รับการเพิ่มเติม aggravating สถานการณ์ในส่วนใหญ่ของภูมิภาค รัฐบาลและองค์กรของรัฐที่ได้รับการแสดงออกที่เหมาะสมในการใช้งานที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจของที่ดิน แต่ผลกระทบของนโยบายการใช้ที่ดินมักจะกลายเป็นมองเห็นเฉพาะหลังจากที่ระยะเวลานาน การศึกษาของเราแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในสิ่งปกคลุมดินวาระการดำรงตำแหน่งและการใช้ที่ดินในช่วงสี่ทศวรรษ (1972-2013) ที่สะท้อนให้เห็นถึงอิทธิพลของระบบการเมืองที่ตัดกันมาก. เราใช้วิธีการของหลายชั่วภาพความละเอียดดาวเทียมกลางที่รวมกับการตีความภาพและ ภายใต้การดูแลการจัดหมวดหมู่เพื่อเพิ่มความถูกต้องของการจำแนกสิ่งปกคลุมดินและการจัดการที่แตกต่างกับเมฆปกคลุมซึ่งมีผลในการปรับปรุง 12-30% มากกว่าวิธีการทั่วไป. การรวมกันของการตีความภาพที่เพิ่มขึ้นและการพิจารณาของบริบททางประวัติศาสตร์ที่เฉพาะเจาะจงได้รับอนุญาตให้ข้อสรุปเกี่ยวกับที่ดิน ครอบคลุมและการใช้ที่ดินแนวโน้มที่เกี่ยวข้องกัน - จาก collectivization และ villagization เทคนิคในท้องถิ่นที่ผ่านมาของการอนุรักษ์ดินผ่านทำนบหิน - ข้ามโซน Agroecological ต่างๆของภูมิภาคการศึกษา. การวิเคราะห์ยังแสดงให้เห็นว่าการเกษตรในปัจจุบันได้ถึงการขยายสูงสุดบนที่ดินที่เหมาะสมและมีการขยายตัวมากขึ้นและ มากยิ่งขึ้นในดินแดนชายขอบคุกคามความหลากหลายทางชีวภาพในป่า วิธีการของแรงการเกษตรที่ยั่งยืนจึงมีความจำเป็นเร่งด่วนสำหรับการวางแผนการใช้ที่ดิน โดยไม่ต้องตัดสินประสิทธิภาพของมาตรการที่ผ่านมาเราอ้างว่าการปรับปรุงเทคนิคการตรวจจับตามการวิเคราะห์ภาพระยะไกลแนะนำที่นี่สามารถช่วยในการวางแผนการใช้ที่ดินโดยการระบุพื้นที่ของการประสบความสำเร็จ (ส่วนขยาย) และความล้มเหลว (ที่ดินเปลี่ยนแปลงปก) ปฏิบัติบางอย่างเท่านั้นที่เป็นรูปเป็นร่าง จากระยะทางประวัติศาสตร์และเชิงพื้นที่มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผลิตทางการเกษตรเป็นพื้นฐานทันทีเพื่อความมั่นคงด้านอาหาร และรายได้ส่วนใหญ่ของภาคกลาง เอธิโอเปีย ׳ของประชากร ประชากรเปลี่ยนแปลงทำให้เคยลดพื้นที่การเกษตรต่อครัวเรือนและการขยายตัวของการเกษตรในส่วนที่ดิน สภาพอากาศเพิ่มเติม extremes ได้รับ aggravating สถานการณ์ในชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของภูมิภาค รัฐบาลและหน่วยงานรัฐได้กล้าแสดงออกในการใช้ที่ดินที่เกี่ยวข้องในการตัดสินใจ แต่ผลของนโยบายการใช้ที่ดินมักจะกลายเป็นมองเห็นได้หลังจากรอบระยะเวลาที่ยาว การศึกษาของเราแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงครอบคลุมที่ดิน การครอบครองและการใช้ที่ดินในช่วงสี่ทศวรรษ ( 1972 – 2013 ) สะท้อนให้เห็นถึงอิทธิพลของระบบการเมืองที่ตัดกันมาก .เราใช้วิธีการหลายภาพดาวเทียมความละเอียดกลางชั่วคราว รวมกับการตีความและการจัดภาพ เพื่อเพิ่มความถูกต้องของการจำแนกสิ่งปกคลุมดิน และการจัดการที่ครอบคลุมคลาวด์ ซึ่งส่งผลให้เกิดการปรับปรุง 12 – 30% กว่าวิธีปกติการรวมกันของการปรับปรุงภาพลักษณ์ของการตีความและการพิจารณาของเฉพาะบริบททางประวัติศาสตร์ให้ข้อสรุปเกี่ยวกับสิ่งปกคลุมดินและการใช้ประโยชน์ที่ดินและแนวโน้มที่เกี่ยวข้องจาก collectivization และ villagization ล่าสุดท้องถิ่นเทคนิคการอนุรักษ์ดินผ่านหินข้ามโซน agroecological bunds –การศึกษาต่าง ๆของภูมิภาคการวิเคราะห์ยังพบว่าเกษตรในปัจจุบันได้ถึงการขยายสูงสุด บนที่ดินที่เหมาะสม และมีการขยายเพิ่มเติม และเพิ่มเติมในส่วนที่ดินที่คุกคามความหลากหลายทางชีวภาพในป่าไม้ วิธีแรงเกษตรกรรมยั่งยืนจึงเป็นเร่งด่วนที่จำเป็นสำหรับการวางแผนการใช้ที่ดิน โดยไม่ตัดสินประสิทธิภาพของมาตรการที่ผ่านมา เราอ้างว่าการปรับปรุงระยะไกลตามการวิเคราะห์ภาพเทคนิคแนะนำที่นี่สามารถช่วยในการวางแผนการใช้ที่ดิน โดยระบุพื้นที่ของความสำเร็จ ( ขยาย ) และล้มเหลว ( เปลี่ยนปกที่ดิน ) ของบางกลุ่มจะกลายเป็นมองเห็นได้จากประวัติศาสตร์มากกว่าพื้นที่และระยะทาง