It was a hot day. This much I knew

It was a hot day. This much I knew of. The sun was beating down on my flesh like motlen lava. But yet I still worked. I had to. Unless I wanted my crops to die.

My horse Trent came up behind me and pushed me with his face making me fall over. I giggled and then rolled around and stared up at him.
"Whatdya do you that for?" I asked him. He just simply stared at me. I got up and patted him on the head, and headed for Brass Bar. I was in dire need of some coctails. I hadn't had a drink in over three years! But thats what you get when you stop working at a bar, and move to a quiet little farm island. Not like I mindidng being here. I loved it here actually. Even though the Spring and Summer days were biterly hot and Winter and Fall days, freezing cold, I loved the farming, and the taking care of animals that came with my land.

When I arrived at the Brass Bar it was somewhere around 18:00 and nothing prepared me for what I was about to walk in on. I walked in and up to the counter to see Hayden gone, but Chase yelling at Maya.

"Here you go Chase!" Maya held out what seemed to be a failed dish. Chase looked at it as if it was going to attack him. With more bravery than I had he took a bite out of it and almost dropped dead.
"Ew! Absolutly dicusting! Maya you have such poor cooking skills!" He said trying his hardest not to vomit.
Maya looking close to tears spoke. "But! I did everything like you said to! I promise!" She wiped her eyes.
"Well you probably miss a step...or four. Try again!" And with that he walked off to the back of the bar.
I walked up to the crying Maya.
"Hey hey, its okay...I'll help you cook." Maya looked at me weirdly. Now I didn't like Maya much myself. What with her moe maid outfit, and blonde pigtails, but I hated it when someone was trying their hardest and just got put down for it.

"You know how to make Naporitan Spaghetti?" She spat at me. I ignored her rudeness and nodded.
"Its a very simple dish to make. All you need is, Wheat flour, Olive Oil, Tomato, Egg, and a little bit of salt." I could feel Chase looking at us. I don't know what he was thinking, but I bet it was somewhere along the lines of, If I the best cook on the island, can't get Maya to cook right, then theres no way this noob here can! I bet she can't even cook. Or something like that. I giggled a little at my over reactive imagination.

I showed Maya step by step how to make the dish. In turn I made one and she made one. Mine came out perfectly as it had a hundred times I've made it, and hers came out....well. It was Maya...what do you expect.
She looked at her black and brown dish and started sobbing.
"I'm useless!" she cried and ran out off to the corner of the bar. I simply sighed and set my dish down on the counter. Chase came up to me and looked at my prepared food.
"May I try that?" He asked. I nodded and handed him the food. He took a small bite of it. Then his eyes lit up.
"Wow! This is really good. Where did you learn to make something so good?"
I smiled a bit. "Well my twin brother Yuki and I lost our parents at a very young age, so we grew up basicly taking care of each other. We lived in a small shack in a huge city. He did the cleaning and I did the cooking. Since we never did get a lot of high quality ingrediants I can basicly made anything out of nothing. But I've never been to confident with my cooking skills." I laughed uncomfotably and rubbed my hand on the back of my neck.

"No one wants to hear your sob stories!" Maya said to me obviously getting jealous over the fact that I made a better dish than her.
"Maya! That is rude. Can't you ever do anything right?" Maya looking shocked then turned a dark red.
"Well excuse me! I guess I can't!" She folded her hands across her cheast.

Chase turned back to me and asked, "Whats your opinion on food and cooking?"
I already knew the answer to this one.
"I love it! I love that how you have just maybe three simple plain ingrediants and they make something so beautiful and takes as good as it looks. I love experiments with new foods, and making new recipies. Never knowing how something will taste just because you put the same ingrediants in is what makes cooking so much fun!"
He looked deeply into my eyes and said, "Thats excatly how I feel."
I had to look away out of akwardness and embarrsment. His lavender eyes were intense. Maya obviously getting jealous took Chase's hand and started complaining like a three year old.
"Come on teacher! You've gotta help me cook." Chase looked annoyed.
"Maya I'm having a conversation!"
"No no its fine, Its getting late, I better get home anyway." And with that I waved goodbye to the to the couple and headed home.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก็ร้อน นี้มากผมรู้เรื่อง ดวงอาทิตย์ถูกตีลงบนเนื้อของฉันเช่นลาวา motlen แต่ยัง ฉันยังทำงาน ผมจะ ถ้าต้องการพืชผลของฉันตาย ม้าของฉันนเทรนท์มาข้างหลัง และผลักฉัน ด้วยใบหน้าของเขาทำให้ฉันล้ม แล้วฉันกระดี๊กระด๊าไปสะสมสถาน และเริ่มขึ้นที่เขา "Whatdya คุณที่สำหรับ" ผมถามเขา เพียงแค่เขาจ้องไปที่ฉัน ฉันมีค่า และ patted เขาบนหัว และหัวทองเหลืองแถบ ผมอยู่ในต้องหายนะของบาง coctails ผมไม่ได้มีเครื่องดื่มในช่วงสามปี แต่นั่นคือสิ่งที่คุณได้เมื่อคุณหยุดการทำงานที่บาร์ และไปเกาะเงียบสงบของฟาร์มน้อย ไม่เหมือนฉัน mindidng ที่อยู่ที่นี่ ฉันรักมันนี่จริง แม้ว่าวันฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนได้ biterly ร้อน และฤดูหนาว และฤดูใบไม้ร่วงวัน เย็น แช่แข็งฉันรักฟาร์ม และการดูแลสัตว์ที่มาพร้อมกับที่ดินของฉันเมื่อฉันมาถึงที่แถบทองเหลือง มันก็บางประมาณ 18:00 และไม่เตรียมฉันสำหรับที่ผมจะเดินใน ฉันเดินใน และ ได้นับการดูเฮย์เดนไป แต่ไล่ตะโกนมายา"นี่คุณไปไล่ล่า" มายาจัดออกสิ่งที่ดูเหมือนจะล้มเหลวจาน ไล่ดูที่ว่ามันถูกไปโจมตีเขา มีความกล้าหาญมากขึ้นกว่าผม เขาเอากัดออกมาจากมัน และเกือบหลุดตาย "Ew Absolutly dicusting มายามีทักษะทำอาหารดังกล่าวไม่ดี" เขากล่าวว่า พยายามของเขาที่ยากที่สุดไม่อวกมองใกล้เคียงกับมายาน้ำตาพูด "แต่ ฉันได้ทุกอย่างเหมือนกับว่า ผมสัญญา" เธอเช็ดตาของเธอ"ดีคุณคงพลาดขั้นตอน...หรือ 4 ลองอีก" และที่ เขาเดินออกไปด้านหลังของบาร์ ฉันเดินขึ้นไปมายา crying" Hey hey ของดี... ฉันจะช่วยให้คุณปรุงอาหาร" มายามองที่ฉัน weirdly ตอนนี้หนูไม่ชอบมายามากตัวเอง What with แม่หมอเธอ เครื่องแต่ง กาย และสีบลอนด์ pigtails แต่ขี้เกียจก็เมื่อคนพยายามของพวกเขาที่ยากที่สุด และเพียงแค่ได้ใส่ลงไป"คุณรู้วิธีการทำสปาเก็ตตี้ Naporitan" เธอ spat ที่ฉัน ผมละเว้นความหยาบคายของเธอ แล้วพยักหน้า"เป็นอาหารจานง่ายมากทำ ทั้งหมดที่คุณต้องได้ สาลี น้ำมันมะกอก มะเขือเทศ ไข่ และเกลือเล็กน้อย" ผมรู้สึกถึงการไล่ล่าเรา ไม่ทราบว่าเขาคิด แต่ฉันเดิมพันมันถูกอยู่พร้อม ถ้าฉันอาหารที่ดีที่สุดบนเกาะ ไม่รับมายาปรุงขวา แล้วมีวิธีที่ไม่ noob นี้สามารถ ใกล้เคียงเธอแม้ไม่สามารถปรุงอาหาร หรือสิ่งที่ต้องการที่ ฉันกระดี๊กระด๊าไปเล็กน้อยที่มากกว่าของฉันจินตนาการปฏิกิริยาฉันพบมายาขั้นตอนวิธีการทำอาหาร จะทำหนึ่ง และเธอทำหนึ่ง ฉันออกมาอย่างสมบูรณ์เป็นมันได้ร้อยครั้งฉันทำมัน และเธอออกมา...ดี มันเป็นมายา...หวังสิ่งใด เธอมองที่จานสีดำ และสีน้ำตาลของเธอ และเริ่ม sobbing"ไม่" เธอร้อง และวิ่งออกมาปิดไปยังมุมของแถบ ผมก็ถอนหายใจ และตั้งจานของฉันลงบนตัวนับ ไล่ล่ามากับฉัน และมองอาหารของฉัน"อาจพยายามที่" เขาถาม ฉันพยักหน้า และมอบเขาอาหาร เขาเอากัดมันเล็ก ๆ แล้ว ตาสว่างขึ้น"ว้าว นี้ได้ดีจริง ๆ ที่คุณไม่เรียนรู้จะทำอะไรดี" ฉันยิ้มเล็กน้อย "ดีคู่พี่ยูกิและได้สูญเสียพ่อแม่ของเราที่อายุยังน้อยมาก เพื่อให้เราเติบโต basicly ดูแลกัน เราอาศัยอยู่ในชฟรอนท์ขนาดเล็กในเมืองใหญ่ เขาไม่ได้ทำความสะอาด และฉันไม่ได้ปรุงอาหาร เนื่องจากเราไม่เคยได้รับของฉันสามารถ basicly ingrediants คุณภาพสูง ทำอะไรไม่มีอะไรเลย แต่เราไม่ได้ให้ความมั่นใจ มีทักษะการทำอาหารของฉัน" ฉันหัวเราะ uncomfotably และ rubbed มือที่ด้านหลังของคอ"ไม่มีใครอยากได้ยินเรื่องราวของ sob" มายากล่าวว่า ผมเห็นการอิจฉามากกว่าความจริงที่ว่า ทำอาหารดีกว่า "มายา ก็หยาบ ไม่คุณเคยทำสิ่งที่ถูกต้อง" มองมายาตกใจ นั้นเปิดสีแดงเข้ม"ดีขอโทษ ฉันเดาฉันไม่" เธอพับมือของเธอใน cheast ของเธอไล่ล่าปิดผม และ ถาม "คืออะไรความเห็นของคุณเกี่ยวกับอาหารและการปรุงอาหาร"ฉันรู้แล้วว่าคำตอบนี้ "ฉันรักมัน รักที่ว่าคุณมีเพียงบางทีสาม ingrediants ธรรมดาอย่างพวกเขาทำสิ่งที่สวยงามมาก และจะเหมือนเหมือนกัน ชอบทดลองกับอาหารใหม่ ทำใหม่ recipies ไม่รู้ว่าสิ่งที่จะลิ้มรสเพียง เพราะคุณใส่ ingrediants เดียวกันเป็นสิ่งที่ทำให้ทำอาหารสนุกมาก"เขามองลึกเข้าไปในตาของฉัน และกล่าว ว่า "Thats excatly วิธีรู้สึก"ผมดูจาก akwardness และ embarrsment ตาลาเวนเดอร์ได้รุนแรง มายาที่เห็นได้ชัดการอิจฉาเอามือของเชส และเริ่มบ่นเช่นเป็นสามปี"โธ่ครู คุณต้องช่วยฉันทำ " ไล่ดูรำคาญ"มายาฉันมีการสนทนา""ไม่มีของดี ได้รับของล่าช้า ฉันดีได้รับบ้านหรือ" และที่ฉัน waved ลาที่บ้านคู่ และหัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นวันที่อากาศร้อน นี้ฉันรู้ว่า ดวงอาทิตย์ถูกตีลงบนเนื้อหนังของฉันเหมือนลาวา motlen แต่ยังฉันยังคงทำงาน ฉันได้ไป ยกเว้นกรณีที่ผมอยากพืชของฉันจะตาย. ม้าเทรนต์ของฉันมาอยู่ข้างหลังผมและผลักดันให้ฉันกับใบหน้าของเขาทำให้ฉันตกไป ผมหัวเราะคิกคักแล้วกลิ้งไปรอบ ๆ และจ้องขึ้นที่เขา. "Whatdya คุณว่า?" ฉันถามเขา. เขาเพียงแค่จ้องมองมาที่ฉัน ผมลุกขึ้นและตบหัวเขาและมุ่งหน้าไปยังบาร์ทองเหลือง ผมอยู่ในต้องหายนะของ coctails บาง ผมไม่ได้มีเครื่องดื่มในกว่าสามปี! แต่ thats สิ่งที่คุณได้รับเมื่อคุณหยุดทำงานที่บาร์และย้ายไปยังเกาะฟาร์มเล็ก ๆ ที่เงียบสงบ ไม่ชอบฉัน mindidng อยู่ที่นี่ ฉันรักที่นี่จริง แม้ว่าฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนวันที่ร้อนและฤดูหนาว biterly และฤดูใบไม้ร่วงวันที่หนาวฉันรักการเลี้ยงและการดูแลสัตว์ที่มาพร้อมกับแผ่นดินของเรา. เมื่อฉันมาถึงที่ทองเหลืองบาร์มันเป็นบางรอบ 18:00 และไม่มีอะไรที่ฉันเตรียมไว้สำหรับสิ่งที่ผมกำลังจะเดินใน ฉันเดินเข้ามาและขึ้นไปที่เคาน์เตอร์เพื่อดูเฮย์เดนหายไป แต่ไล่ตะโกนที่มายา. "นี่คุณไปไล่!" มายายื่นออกมาสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นอาหารจานล้มเหลว เชสมองมันราวกับว่ามันกำลังจะไปทำร้ายเขา ด้วยความกล้าหาญมากกว่าที่ฉันมีเขาเข้ามากัดออกมาจากมันลดลงและเกือบตาย. "เอล! Absolutly dicusting! มายาคุณมีทักษะการทำอาหารที่ไม่ดีดังกล่าว!" เขากล่าวว่าเขาพยายามที่ยากที่สุดที่จะไม่อาเจียน. มายามองใกล้กับน้ำตาพูด "แต่ฉันทำทุกอย่างเหมือนที่คุณพูดกับฉันสัญญา!" เธอเช็ดตาของเธอ. "ดีคุณอาจพลาดขั้นตอนหรือสี่ ... . ลองใหม่อีกครั้ง" และด้วยความที่เขาเดินออกไปทางด้านหลังของแถบ. ผมเดินขึ้นไปที่มายาร้องไห้. "เฮ้เฮ้โอเค ... ที่ฉันจะช่วยให้คุณปรุงอาหาร." มายามองที่ผมวิจิตรพิสดาร ตอนนี้ผมไม่ชอบตัวเองมายามาก อะไรกับเครื่องแต่งกายของเธอโมแม่บ้านและผมเปียสีบลอนด์ แต่ฉันเกลียดมันเมื่อมีคนพยายามที่ยากที่สุดของพวกเขาและเพิ่งได้ใส่ลงไปมัน. "คุณรู้วิธีที่จะทำให้ Naporitan ปาเก็ตตี้?" เธอถ่มน้ำลายใส่ฉัน ฉันไม่สนใจความหยาบและพยักหน้า. "มันเป็นอาหารจานง่ายมากที่จะทำให้. ทั้งหมดที่คุณต้องการคือแป้งสาลี, น้ำมันมะกอก, มะเขือเทศ, ไข่และนิด ๆ หน่อย ๆ ของเกลือ." ฉันรู้สึกว่าเชสมองมาที่พวกเรา ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เขาคิด แต่ฉันเดิมพันมันอยู่ที่ไหนสักแห่งตามสายของ, ถ้าผมปรุงอาหารที่ดีที่สุดบนเกาะไม่สามารถได้รับยาในการปรุงอาหารที่ถูกต้องแล้ว theres วิธี Noob ที่นี่ไม่สามารถ! ฉันเดิมพันที่เธอไม่สามารถแม้แต่จะปรุงอาหาร หรือสิ่งที่ต้องการ ฉันหัวเราะเพียงเล็กน้อยในจินตนาการที่อยู่เหนือปฏิกิริยาของฉัน. ฉันพบขั้นตอนโดยขั้นตอนมายาวิธีที่จะทำให้จาน ในทางกลับกันผมทำอย่างใดอย่างหนึ่งและเธอทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เหมืองออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบในขณะที่มันมีเป็นร้อย ๆ ครั้งที่ฉันได้ทำมันและเธอออกมาได้ดี .... มันเป็นมายา ... สิ่งที่คุณคาดหวัง. เธอมองที่จานดำและสีน้ำตาลของเธอและเริ่มร้องไห้. "ฉันไร้ประโยชน์!" เธอร้องไห้และวิ่งออกมาปิดมุมของบาร์ ฉันก็ถอนหายใจและตั้งจานของฉันลงบนเคาน์เตอร์ เชสเข้ามาหาฉันและมองไปที่การเตรียมอาหารของฉัน. "ผมอาจพยายามที่?" เขาถาม. ผมพยักหน้าและมือเขาอาหาร เขาเอากัดเล็ก ๆ ของมัน แล้วดวงตาของเขาสว่างขึ้น. "ว้าว! นี่คือที่ดีจริงๆ. ในกรณีที่คุณได้เรียนรู้ที่จะทำให้สิ่งที่ดีเพื่อ?" ฉันยิ้มเล็กน้อย "อืมพี่ชายฝาแฝดของฉันยูกิและฉันสูญเสียพ่อแม่ของเราในวัยหนุ่มสาวมากดังนั้นเราเติบโตขึ้นมาโดยทั่วไปการดูแลของแต่ละอื่น ๆ . เราอาศัยอยู่ในกระท่อมเล็ก ๆ ในเมืองใหญ่. เขาได้ทำความสะอาดและฉันไม่ปรุงอาหาร. ตั้งแต่ เราไม่เคยได้รับจำนวนมากของ ingrediants คุณภาพสูงโดยทั่วไปสามารถทำอะไรออกมาจากอะไร. แต่ฉันไม่เคยไปมั่นใจกับทักษะการทำอาหารของฉัน. " ฉันหัวเราะ uncomfotably และลูบมือของฉันที่ด้านหลังของคอของฉัน. "ไม่มีใครอยากที่จะได้ยินเรื่องราวสะอื้นของคุณ!" มายาบอกกับผมว่าเห็นได้ชัดว่าได้รับความหึงหวงความจริงที่ว่าฉันทำอาหารจานที่ดีกว่าเธอ. "มายา! นั่นคือหยาบคาย. ไม่สามารถที่คุณเคยทำอะไรใช่มั้ย?" มายามองตกใจแล้วหันสีแดงเข้ม. "ดีนะคะ! ผมคิดว่าผมไม่ได้!" เธอพับมือของเธอทั่ว cheast เธอ. เชสหันกลับมาหาผมและถามว่า "อะไรที่ความคิดเห็นของคุณเกี่ยวกับอาหารและการปรุงอาหาร?" ฉันรู้แล้วคำตอบหนึ่งนี้. "I love it! ฉันรักที่วิธีการที่คุณจะมีเพียงอาจจะสามง่าย ingrediants ธรรมดาและพวกเขาทำบางสิ่งบางอย่างที่สวยงามและใช้เวลาที่ดีที่สุดเท่าที่มันดู. ฉันรักการทดลองกับอาหารใหม่และทำให้ recipies ใหม่. ไม่เคยรู้ว่าสิ่งที่จะได้ลิ้มรสเพียงเพราะคุณใส่ ingrediants เดียวกันเป็นสิ่งที่ทำให้การทำอาหารสนุกมาก! "เขามองลึกเข้าไปในดวงตาของฉันและกล่าวว่า" ขอบคุณ excatly ว่าฉันรู้สึกอย่างไร. "ผมมองออกไปจากakwardness และ embarrsment ลาเวนเดอร์ตาของเขาเป็นที่รุนแรง เห็นได้ชัดว่าได้รับยาอิจฉาเอามือของเชสและเริ่มบ่นเหมือนสามปีเก่า. "มาครูท่านได้ช่วยเหลือฉันต้องปรุงอาหาร." เชสมองรำคาญ. "มายาฉันมีการสนทนา!" "ไม่ไม่ดีที่ได้รับของปลายผมที่ดีขึ้นได้รับที่บ้านต่อไป." และด้วยความที่ผมโบกมือลาเพื่อคู่และมุ่งหน้ากลับบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นวันที่ร้อน ขนาดนี้ผมรู้ . ดวงอาทิตย์เต้นลงบนเนื้อเหมือน motlen ลาวา แต่ฉันยังทำงานอยู่ ฉันต้องไป ถ้าผมต้องการปลูกพืชของฉันตาย

- ม้าเข้ามาข้างหลังฉันและผลักฉันกับหน้าของเขาทำให้ฉันล้มลง ฉันหัวเราะคิกคัก แล้วกลิ้งไปรอบ ๆและมองไปที่เขา
" whatdya คุณ ? " ฉันถามเขา เขาแค่จ้องฉันฉันลุกขึ้นและตบหัวเขาและมุ่งหน้าไปยังบาร์ทองเหลือง ผมอยู่ในต้องหายนะของ coctails . ฉันไม่ได้ดื่มมากว่าสามปี แต่นั่นคือสิ่งที่คุณได้รับเมื่อคุณหยุดทำงานในบาร์ และย้ายไปยังเกาะฟาร์มเล็ก ๆน้อย ๆที่เงียบสงบ ไม่เหมือนผม mindidng อยู่ที่นี่ ฉันชอบที่นี่จริง ๆ แม้ว่าฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนวัน biterly ร้อนและฤดูหนาวและฤดูใบไม้ร่วงวันหนาวหนาวฉันรักการเลี้ยงและดูแลสัตว์ที่มากับที่ดินของฉัน

เมื่อฉันมาถึงที่ทองบาร์อยู่แถวๆ 18 ไม่มีอะไรเตรียมผมสำหรับสิ่งที่ผมกำลังเดินอยู่ ผมเดินเข้าไปและขึ้นไปที่เคาน์เตอร์ดูเฮย์เดนไปแล้ว แต่ไล่ด่ามายา

" ที่นี่คุณไปไล่ ! มายาถือสิ่งที่ดูเหมือนจะล้มเหลวในจานไล่มองมันราวกับว่ามันกำลังจะโจมตีเขา มีความกล้าหาญมากกว่าที่ฉันคิด เขากัดมันและเกือบตาย .
" อี๋ ! dicusting อย่างแน่นอน ! มายา คุณมีทักษะที่น่าสงสาร ! " เขาพยายามอย่างหนักที่จะไม่อาเจียน .
มายามองใกล้จะร้องไห้แล้วพูด " แต่ ! ! ! ! ผมทำตามที่คุณบอกทุกอย่างแล้ว ! ฉันสัญญา ! " เธอเช็ดน้ำตาของเธอ .
" ดีคุณอาจจะพลาดขั้นตอนหรือ . . . . . . 4พยายามอีกครั้ง ! และด้วยความที่เขาเดินออกไปด้านหลังของบาร์
ผมเดินไปร้องไห้มายา .
" เฮ้ เฮ้ ไม่เป็นไร . . . ฉันจะช่วยเธอทำอาหาร " มายามองฉันแปลกๆ ตอนนี้ฉันไม่ชอบมายากเอง ถ้าเธอโมเอะ เมด ชุด และผมเปียสีบลอนด์ แต่ฉันเกลียดเมื่อมีใครบางคน กำลังพยายามอย่างหนัก และเพิ่งวางเอง

" คุณรู้วิธีทำสปาเก็ตตี้ naporitan ? " เธอกันฉันผมเพิกเฉยต่อความหยาบคายและพยักหน้า .
" มันง่ายมาก อาหารที่จะทำ ทั้งหมดที่คุณต้องเป็นแป้ง , น้ำมัน , มะเขือเทศ , มะกอก , ไข่และเล็กน้อยของเกลือ " ผมรู้สึกไล่มองเรา ฉันไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง แต่ผมว่า มันอยู่ริมเส้น ถ้าผมปรุงอาหารที่ดีที่สุดบนเกาะ ไม่สามารถรับมายาทำถูกต้อง ก็ไม่มีวิธีนี้ noob ที่นี่สามารถ ฉันพนันว่าเธอทำอาหารไม่เป็นหรืออะไรประมาณนั้น ฉันหัวเราะคิกคักเล็กน้อยที่เหนือจินตนาการ reactive

ฉันจะแสดงขั้นตอนโดยขั้นตอนวิธีการทำมายาจาน จะทำให้ผมและเธอทำให้หนึ่ง ของผมออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบเป็นร้อยครั้งฉันก็ทำได้ และของเธอออกมา . . . . ดี มันคือมายา . . . . . . . สิ่งที่คุณคาดหวัง
เธอมองจานสีดำและสีน้ำตาลของเธอและเริ่มสะอื้น .
" ฉันไร้ประโยชน์ !" เธอร้องไห้และวิ่งออกไปจากมุมของบาร์ ฉันเพียงแค่ถอนหายใจและชุดจานของฉันลงบนเคาน์เตอร์ วิ่งมาหาฉันและมองฉันเตรียมอาหาร .
" ฉันพยายามที่ ? เขาถาม ฉันพยักหน้าและยื่นให้เขา อาหาร เขากัดเล็ก ๆของมัน แล้วตาของเขาสว่างขึ้น .
" ว้าว ! นี่มันดีจริงๆ คุณเรียนรู้ที่จะทำสิ่งที่ดีที่ไหน ? "
ผมยิ้มนิดหน่อย" เอ่อ ยูกิ น้องชายฝาแฝดของฉันและฉันสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อยมาก ดังนั้น เราโตขึ้น โดยทั่วไปการดูแลของแต่ละอื่น ๆ เราอาศัยอยู่ในกระท่อมเล็กๆในเมืองใหญ่ เขาทำความสะอาดและฉันทำอาหาร เพราะเราไม่เคยได้รับมาก ingrediants คุณภาพสูงได้โดยทั่วไป ทำให้อะไรอะไร แต่ผมไม่เคยมั่นใจกับฝีมือทำอาหารของฉัน" ผมหัวเราะ uncomfotably ถูมือของฉัน บนหลังคอของฉัน

" ไม่มีใครต้องการที่จะได้ยินเรื่องราวของคุณ " สะอื้น ! มายาพูดกับฉันว่าหึงมากกว่าความจริงที่ว่าฉันทำจานดีกว่าเธอ
" มายา นั่นมันหยาบคาย คุณไม่ได้ทำอะไรเลยใช่ไหม ? " มายามองตกใจ แล้วเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม
" เอ่อขอโทษค่ะ ฉันเดาว่าฉันไม่สามารถ ! เธอพับมือของเธอผ่าน

cheast ของเธอไล่เปลี่ยนกลับมาให้ฉันและถามว่า " มีความเห็นเกี่ยวกับอาหารและการปรุงอาหาร ?
ผมรู้อยู่แล้วว่าคำตอบนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง
" ฉันชอบมัน ฉันรักวิธีที่คุณเพิ่งอาจจะธรรมดาง่าย ๆและพวกเขาทำ ingrediants ดังนั้นสวยงาม และจะดีเหมือนหน้าตา ผมชอบทดลองกับอาหารใหม่ และการกำหนดใหม่ไม่เคยรู้ว่าสิ่งที่จะได้ลิ้มรสเพียง เพราะคุณใส่ ingrediants เดียวกันในทำให้การทำอาหารสนุก !
เค้ามองลึกเข้าไปในตาของฉันและกล่าวว่า " นั่นมันผมรู้สึกยังไง "
ผมดูห่างจาก akwardness และ embarrsment . ดวงตาสีม่วงของเขาที่รุนแรง มายาก็หึงจับมือของเชสและเริ่มบ่นเหมือนสามปี .
" เอาน่าครู !คุณต้องช่วยฉันทำอาหาร " ไล่ดูรำคาญ .
" มายา ฉันมีการสนทนา "
" ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่เป็นไร มันดึกมากแล้ว ฉันกลับบ้านดีกว่าอยู่แล้ว และด้วยความที่ฉันโบกมือลาให้กับคู่รัก และมุ่งหน้ากลับบ้าน