In this paper we have attempted to

In this paper we have attempted to unpack and integrate the very large and unruly notions
of sustainability and governance to make a case for transition management as the
framework of analysis to devise pathways to a more sustainable future. In making this
case, we underlined the centrality of system innovation as a policy approach. We further
drew attention to the necessity of a multi-dimensional perspective on institutions through
which governance is exercised.
Governance for sustainability presents an enormous but unavoidable challenge.
Continued unsustainability is not a viable option. For progress towards sustainability, we
need to establish governance structures and practices that can foster, guide and
coordinate positive work by a host of actors on a vast complex of issues, through webs of
interconnection and across multiple levels and scales, with sensitivity to their contexts
and respect for uncertainties. Such a conception has considerable advantages.
It encompasses the multiple and diverse strengths, motives and capabilities, not just of
conventional government agencies and business interests, but of the full set of public,
private and civil society players, collective and individual, plus their myriad
interrelations. The challenge is to achieve sufficient integration of understanding,
direction and action to achieve the desired transition.
We cannot assume the automatic wisdom of the market, or any other blind
mechanism. Nor can we conjure up the commitment and omniscience required for
comprehensively capable central authority. In the establishment of effective governance
for sustainability, we must incorporate and also reach beyond the powers of commerce
and command – a task best accomplished through understanding, guidance and process.
No broad transition can be accomplished quickly or easily, and the human record in
consciously designed and directed transitions is not good. If the transition to
sustainability is to be successful, it must be pursued with as much humility as
commitment, as much diversity as direction, and as much creative experimentation as
resolute protection. Necessarily, much will depend on the credibility of the decision
makers and the decision-making process. In governance for sustainability, a host of quite
different players must be involved. They are unlikely to work together easily, which is
why there should be a commitment to transitions and why government, as a democratic
authoritative power is important (even when government is part of the problem).
There is no single best form of governance for sustainability. The details must vary,
respecting the specifics of context from case to case. Nevertheless, the deliberations on
governance for sustainability so far, do point to a basic foundational outline and strategy,
and there is reason to believe that we can clarify and specify much more without
compromising respect for particular circumstances. The quest for sustainability may be
the quest for an elusive ‘Holy Grail’ of integrated understanding and action that is not
fully possible, and will never be found in a single pure form. But a good deal can be
done. Progress is possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้เราได้พยายามที่จะแกะและบูรณาการความคิดที่มีขนาดใหญ่มากและดื้อด้านของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและการกำกับดูแลที่จะทำให้กรณีสำหรับการจัดการการเปลี่ยนแปลงเป็นกรอบของการวิเคราะห์ในการออกแบบทางเดินไปสู่อนาคตที่ยั่งยืนมากขึ้น ในการนี้กรณีที่เราขีดเส้นใต้เป็นศูนย์กลางของนวัตกรรมระบบเป็นแนวทางนโยบาย เรายังดึงความสนใจไปความจำเป็นของการมีมุมมองหลายมิติในสถาบันผ่านที่กำกับดูแลจะใช้สิทธิ. การกำกับดูแลเพื่อความยั่งยืนนำเสนอความท้าทายที่ใหญ่หลวง แต่หลีกเลี่ยงไม่ได้. ต่อไม่ยั่งยืนไม่ได้เป็นตัวเลือกที่ทำงาน สำหรับความคืบหน้าไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนเราต้องสร้างโครงสร้างการกำกับดูแลและการปฏิบัติที่สามารถส่งเสริมให้คำแนะนำและประสานงานการทำงานในเชิงบวกโดยโฮสต์ของนักแสดงในที่ซับซ้อนมากมายของปัญหาที่ผ่านใยของการเชื่อมต่อและในหลายระดับและเครื่องชั่งน้ำหนักที่มีความไวต่อบริบทของพวกเขาและความเคารพต่อความไม่แน่นอน เช่นความคิดที่มีข้อได้เปรียบมาก. มันครอบคลุมจุดแข็งหลายและมีความหลากหลายแรงจูงใจและความสามารถไม่เพียง แต่ของหน่วยงานภาครัฐธรรมดาและผลประโยชน์ทางธุรกิจแต่ของชุดเต็มของประชาชนภาคเอกชนและผู้เล่นที่ภาคประชาสังคมส่วนรวมและบุคคลบวกมากมายของพวกเขาสัมพันธ์ ความท้าทายคือการเกิดการบูรณาการที่เพียงพอของความเข้าใจทิศทางและการกระทำเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ต้องการ. เราไม่สามารถสันนิษฐานได้ว่าภูมิปัญญาอัตโนมัติของตลาดหรือตาบอดอื่น ๆกลไก เราไม่สามารถก่อให้เกิดความมุ่งมั่นและสัพพัญญูที่จำเป็นสำหรับการมีความสามารถครอบคลุมผู้มีอำนาจ ในการจัดตั้งของการกำกับดูแลที่มีประสิทธิภาพสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่เราจะต้องนำมารวมกันและยังเข้าถึงเกินกว่าอำนาจของการค้าและคำสั่ง. - งานที่ดีที่สุดที่ประสบความสำเร็จผ่านความเข้าใจแนวทางและขั้นตอนไม่มีการเปลี่ยนแปลงในวงกว้างสามารถทำได้อย่างรวดเร็วหรือง่ายดายและบันทึกของมนุษย์ในการมีสติได้รับการออกแบบและกำกับการเปลี่ยนไม่ดี ถ้าเปลี่ยนไปใช้การพัฒนาอย่างยั่งยืนคือการจะประสบความสำเร็จจะต้องมีการดำเนินการที่มีความอ่อนน้อมถ่อมตนมากที่สุดเท่าที่ความมุ่งมั่น, ความหลากหลายมากที่สุดเท่าที่ทิศทางและทดลองความคิดสร้างสรรค์มากที่สุดเท่าที่ป้องกันเด็ดเดี่ยว จำเป็นมากจะขึ้นอยู่กับความน่าเชื่อถือของการตัดสินใจผู้ผลิตและขั้นตอนการตัดสินใจ ในการกำกับดูแลเพื่อความยั่งยืนโฮสต์ของค่อนข้างผู้เล่นที่แตกต่างกันต้องมีส่วนร่วม พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะทำงานร่วมกันได้อย่างง่ายดายซึ่งเป็นเหตุผลที่ควรจะมีความมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนและทำไมรัฐบาลที่เป็นประชาธิปไตยอำนาจเผด็จการเป็นสิ่งสำคัญ(แม้เมื่อรัฐบาลเป็นส่วนหนึ่งของปัญหา). ไม่มีรูปแบบเดียวที่ดีที่สุดของการกำกับดูแลเพื่อความยั่งยืนคือ . โดยมีรายละเอียดแตกต่างกันต้อง, การเคารพเฉพาะของบริบทจากกรณีที่กรณีที่ อย่างไรก็ตามการพิจารณาเกี่ยวกับการกำกับดูแลเพื่อความยั่งยืนเพื่อให้ห่างไกลทำชี้ไปที่ร่างพื้นฐานขั้นพื้นฐานและกลยุทธ์และมีเหตุผลที่จะเชื่อว่าเราสามารถชี้แจงและระบุอื่นๆ อีกมากมายโดยไม่ต้องสูญเสียความเคารพในสถานการณ์เฉพาะ แสวงหาการพัฒนาอย่างยั่งยืนอาจจะแสวงหาการเข้าใจยาก 'จอกศักดิ์สิทธิ์' ความเข้าใจแบบบูรณาการและการกระทำที่ไม่เป็นไปได้อย่างเต็มที่และจะไม่พบได้ในรูปแบบที่บริสุทธิ์เดียว แต่การจัดการที่ดีสามารถทำได้ ความคืบหน้าเป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทความนี้เราได้พยายามที่จะแกะ และรวมขนาดใหญ่มากและความคิดอลเวง
ความยั่งยืนและธรรมาภิบาล เพื่อให้กรณีของการจัดการการเปลี่ยนแปลงเป็น
กรอบการวิเคราะห์ คิดค้นแนวทางเพื่ออนาคตที่ยั่งยืนมากขึ้น ในการทำคดีนี้
เราขีดเส้นใต้ความสำคัญของนวัตกรรมระบบตามนโยบายการ
เราเพิ่มเติมดึงความสนใจของความจำเป็นในมุมมองหลายมิติในสถาบันการปกครอง ซึ่งเป็นสิทธิ
.
ธรรมาภิบาลเพื่อความยั่งยืน นำเสนอความท้าทายใหญ่หลวง แต่หลีกเลี่ยงไม่ได้ .
อย่างต่อเนื่อง unsustainability ไม่ใช่ตัวเลือกที่ทำงานได้ สำหรับความคืบหน้าไปสู่ความยั่งยืน เราต้องการสร้างโครงสร้างการปกครอง
และการปฏิบัติที่สามารถ ฟอสเตอร์ , คู่มือและ
ประสานงานในเชิงบวก โดยโฮสต์ของนักแสดงที่ซับซ้อนมากของปัญหา ผ่านเว็บของบริษัท และ ข้าม
หลายระดับและเครื่องชั่งที่มีความไวต่อบริบทของพวกเขา
และความเคารพในความไม่แน่นอน เช่น คิดมีข้อดีมาก .
มันครอบคลุมจุดแข็งหลายและมีแรงจูงใจและความสามารถ ไม่ใช่แค่
หน่วยงานราชการทั่วไป และผลประโยชน์ทางธุรกิจ แต่ชุดเต็มรูปแบบของรัฐ เอกชน และภาคสังคม
ผู้เล่นร่วม และแต่ละ และ interrelations มากมาย
. ความท้าทายคือการบรรลุการรวมเพียงพอของความเข้าใจ
ทิศทางและการดําเนินการเพื่อให้บรรลุตามที่ต้องการการเปลี่ยนแปลง เราไม่สามารถสมมติปัญญา
อัตโนมัติของตลาด หรืออื่น ๆ ตาบอด
กลไกหรือเราสามารถสร้างความผูกพันและสัพพัญญูที่จําเป็นสําหรับ
อำนาจกว้างสามารถกลาง ในการสร้างธรรมาภิบาล
เพื่อความยั่งยืน เราต้องรวมและยังเข้าถึงเกินกว่าอำนาจของพาณิชย์และคำสั่งงาน
–ที่ดีที่สุดได้ผ่านความเข้าใจ แนวทางและกระบวนการ .
ไม่กว้างเปลี่ยนได้รวดเร็วหรือง่ายดายและบันทึกมนุษย์
ออกแบบ consciously และกำกับภาพไม่ค่อยดี ถ้าเปลี่ยน
ความยั่งยืนจะประสบความสำเร็จ ต้องติดตามกับความอ่อนน้อมถ่อมตนมาก
ความมุ่งมั่นเป็นความหลากหลายมากเป็นทิศทาง และการทดลองสร้างสรรค์มาก
ป้องกันเด็ดเดี่ยว จำเป็นมากจะขึ้นอยู่กับความน่าเชื่อถือของการตัดสินใจ
ผู้ผลิตและกระบวนการตัดสินใจในการบริหารเพื่อความยั่งยืน , โฮสต์ของค่อนข้าง
ผู้เล่นที่แตกต่างกันจะต้องมีส่วนร่วม พวกเขาไม่น่าที่จะทำงานร่วมกันได้อย่างง่ายดาย ซึ่ง
ทำไมควรมีความมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยน และทำไมรัฐบาลเป็นเผด็จการประชาธิปไตย
พลังสำคัญ ( แม้เมื่อรัฐบาลเป็นส่วนหนึ่งของปัญหา ) .
ไม่มีเดียวแบบฟอร์มที่ดีที่สุดของการปกครองในด้านความยั่งยืน รายละเอียดจะแตกต่างกัน
เคารพเฉพาะบริบทของกรณี . อย่างไรก็ตาม กรรมาธิการใน
ธรรมาภิบาลเพื่อความยั่งยืนเพื่อให้ห่างไกลจะชี้ไปที่ร่างพื้นฐานขั้นพื้นฐานและกลยุทธ์
และมีเหตุอันควรเชื่อได้ว่า เราสามารถชี้แจง และระบุมากขึ้นโดยไม่
ประนีประนอมเคารพสถานการณ์เฉพาะ การแสวงหาความยั่งยืนอาจ
เควสสำหรับเปรียว ' จอกศักดิ์สิทธิ์ ' บูรณาการความเข้าใจและการกระทำที่ไม่
อย่างเต็มที่ที่สุด และจะไม่พบในโสดบริสุทธิ์ แบบฟอร์ม แต่การจัดการที่ดีสามารถ
เสร็จแล้ว ความคืบหน้าเป็นไปได้