I felt totally at home, the minute

I felt totally at home, the minute I entered “The Boathouse”, no, actually even already when I got into David’s car at Heathrow airport. When he and his then 15 year old daughter Robyn picked me up, I immediately felt comfortable and although we had, apart from some telephone calls and webcam conversations, just met for the first time, we talked during the whole 2 hour drive from the airport to their home in Stamford.

When we arrived, my first impression was very good, I liked the family (I met Guy shortly afterwards), the house and the town very much and I didn’t have the slightest feeling of homesickness, which might otherwise have been quite likely.

My host father took me around the house and showed me were everything was and told me, that from now on, everything that belonged to the family would belong to me as well, as I was part of the family. I was introduced to everybody at once, relatives and family friends, and I felt as if I had been with them for much longer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมรู้สึกทั้งหมดที่บ้าน นาทีฉันป้อน "เดอะโบ๊ท" ไม่มี จริงอยู่เมื่อผมเข้าไปในรถของท่านที่สนามบินฮีทโธรว์ เมื่อเขาและลูกสาว Robyn หยิบฉันขึ้นมาแล้ว 15 ปี ทันทีรู้สึกสะดวกสบาย และแม้ ว่าเรามี บางโทรศัพท์และเว็บแคมสนทนา เพียงพบครั้งแรก เราพูดคุยในไดรฟ์ทั้งหมด 2 ชั่วโมงจากสนามบินไปที่บ้านในแสตมฟอร์ดเมื่อเรามาถึง ประทับใจของฉันได้ดี ฉันชอบครอบครัว (ผมพบคนในไม่ช้าหลังจากนั้น), บ้าน และเมืองมาก และผมไม่ได้มีความรู้สึกอาการคิดถึงบ้าน ซึ่งอาจไม่มีแนวโน้มค่อนข้างน้อยพ่อโฮสต์เอาฉันรอบบ้าน และพบว่าฉันได้ถูก และฉัน บอกว่า จากนี้ ทุกอย่างที่เป็นของครอบครัวจะเป็นของฉันเช่นเดียว ฉันเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ผมแนะนำทุกคนพร้อมกัน ญาติ มิตรครอบครัว และผมรู้สึกว่าผมเคยได้นานกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันรู้สึกทั้งหมดที่บ้านนาทีฉันป้อน "การโบ๊ทเฮ้าส์" ไม่จริงแม้แล้วเมื่อฉันได้เข้าไปในรถของดาวิดที่สนามบินฮีทโทรว์ เมื่อเขาและลูกสาวแล้ว 15 ปีของเขา Robyn มารับฉันฉันทันทีรู้สึกสบายและถึงแม้ว่าเรามีนอกเหนือจากสายโทรศัพท์และการสนทนาของเว็บเพียงแค่พบกันครั้งแรกที่เราได้พูดคุยในระหว่างไดรฟ์ 2 ชั่วโมงทั้งจากสนามบิน ไปที่บ้านของพวกเขาในสแตมฟ. เมื่อเรามาถึงความประทับใจครั้งแรกของฉันเป็นสิ่งที่ดีมากผมชอบครอบครัว (ผมได้พบกับผู้ชายหลังจากนั้นไม่นาน) ที่บ้านและเมืองมากและผมไม่ได้มีความรู้สึกที่น้อยที่สุดของความคิดถึงบ้านซึ่งอาจ เป็นอย่างอื่นได้มีโอกาสค่อนข้าง. พ่อโฮสต์ของฉันเอาฉันไปรอบ ๆ บ้านและพบว่าฉันมีทุกอย่างและบอกผมว่าจากนี้ไปทุกอย่างที่เป็นของครอบครัวจะอยู่กับผมเช่นกันผมเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ผมได้รับการแนะนำให้รู้จักกับทุกคนในครั้งเดียวญาติและเพื่อนครอบครัวและฉันรู้สึกราวกับว่าผมเคยอยู่กับพวกเขามานานกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันรู้สึกว่าทั้งหมดที่บ้าน เดี๋ยวฉันป้อน " โบ๊ทเฮ้าส์ " ไม่ จริงๆ แล้วแม้ แล้วเมื่อผมเข้าไปเป็นเดวิด คาร์ ที่สนามบินฮีทโธรว์ เมื่อเขาอายุ 15 ปี ลูกสาว โรบินก็มารับฉัน ฉันเลยรู้สึกสบาย และแม้ว่าเราได้ นอกจากโทรศัพท์และการสนทนาเว็บแคม เพิ่งเจอกันครั้งแรก เราคุยกันตลอด 2 ชั่วโมงจากสนามบินไปที่บ้านของพวกเขาใน สแตมฟอร์ดเมื่อเราเดินทางมาถึง ความประทับใจครั้งแรกของฉันมาก ฉันชอบครอบครัว ( ฉันพบเขาในไม่ช้าหลังจากนั้น ) บ้านเมืองมาก และผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับการคิดถึงบ้าน ซึ่งอาจเป็นอย่างอื่นได้ค่อนข้างมากพ่อโฮสต์ของฉันเอาฉัน รอบบ้าน และให้ฉันได้ทุกอย่าง และบอกว่าจากนี้ไปทุกอย่างที่เป็นของครอบครัว จะเป็นของฉันเช่นกัน ฉันเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ผมได้รู้จักกับทุกคนในครั้งเดียว ญาติ และ ครอบครัว เพื่อน และผมรู้สึกเป็นถ้าฉันได้รับกับพวกเขาอีกต่อไป