The owners of the house had no reas

The owners of the house had no reason to lament. With the money they saved they built a two-story mansion with balconies and gardens and high netting so that crabs wouldn’t get in during the winter, and with iron bars on the windows so that angels wouldn’t get in. Pelayo also set up a rabbit warren close to town and gave up his job as a bailiff for good, and Elisenda bought some satin pumps with high heels and many dresses of iridescent silk, the kind worn on Sunday by the most desirable women in those times. The chicken coop was the only thing that didn’t receive any attention. If they washed it down with creolin and burned tears of myrrh inside it every so often, it was not in homage to the angel but to drive away the dungheap stench that still hung everywhere like a ghost and was turning the new house into an old one. At first, when the child learned to walk, they were careful that he not get too close to the chicken coop. But then they began to lose their fears and got used to the smell, and before they child got his second teeth he’d gone inside the chicken coop to play, where the wires were falling apart. The angel was no less standoffish with him than with the other mortals, but he When the child began school it had been some time since the sun and rain had caused the collapse of the chicken coop. The angel went dragging himself about here and there like a stray dying man. They would drive him out of the bedroom with a broom and a moment later find him in the kitchen. He seemed to be in so many places at the same time that they grew to think that he’d be duplicated, that he was reproducing himself all through the house, and the exasperated and unhinged Elisenda shouted that it was awful living in that hell full of angels. He could scarcely eat and his antiquarian eyes had also become so foggy that he went about bumping into posts. All he had left were the bare cannulae of his last feathers. Pelayo threw a blanket over him and extended him the charity of letting him sleep in the shed, and only then did they notice that he had a temperature at night, and was delirious with the tongue twisters of an old Norwegian. That was one of the few times they became alarmed, for they thought he was going to die and not even the wise neighbor woman had been able to tell them what to do with dead angels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าของบ้านมีเหตุผลไม่คร่ำครวญ เงินที่พวกเขาบันทึก พวกเขาสร้างคฤหาสน์สองชั้นพร้อมระเบียง และสวน และตาข่ายสูงเพื่อให้ปูจะไม่ได้รับใน ระหว่างฤดูหนาว และเหล็กแท่งบนหน้าต่างนั้นเทวดาจะไม่ได้รับการ Pelayo ยังตั้งวอร์เรนกระต่ายใกล้กับตัวเมือง และได้งานเป็น bailiff ดี และ Elisenda ซื้อปั๊มบางแพรกับส้นสูงและชุดมากไหมสวาย ชนิดที่สวมใส่ในวันอาทิตย์ โดยผู้หญิงปรารถนามากที่สุดในเวลาที่ คูพไก่เป็นสิ่งเดียวที่ไม่ได้รับความสนใจใด ๆ ถ้าจะล้างลง ด้วย creolin และเขียนน้ำตาของ myrrh ภายในได้ทุกบ่อย ไม่ในดีทูตสวรรค์ แต่ขับหนีกลิ่นเหม็น dungheap ที่ยังคงแขวนทุกเช่นผีเปิดบ้านใหม่เป็นเก่า ตอนแรก เมื่อเด็กเรียนรู้การเดิน พวกเขาระวังว่า เขาไม่รับเกินไปใกล้กับคูพไก่ แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มสูญเสียความกลัวของพวกเขา และได้ใช้กลิ่น และก่อนที่พวกเขา เด็กมีฟันของเขาสองเขาก็หายไปภายในคูพไก่เล่น ที่สายถูกล้มกัน เทวดาเป็น standoffish กับเขากว่า ด้วย mortals อื่น ๆ แต่เขาไม่น้อยเมื่อเด็กเริ่มเรียนที่มันได้บางครั้งเนื่องจากแสงแดดและฝนได้เกิดการล่มสลายของคูพไก่ เทวดาไปลากตัวเองเกี่ยวกับที่นี่และมีเช่นคนตายหลงทาง พวกเขาจะขับรถเขาไม่นอนกับไม้กวาด และครู่ต่อมาพบเขาในห้องครัว เขาดูเหมือนจะอยู่ในสถานจำนวนมากในเวลาเดียวกันที่พวกเขาเติบโตคิดว่า เขาจะทำซ้ำ ว่า เขาได้ทำตัวสนิทบ้าน และ Elisenda exasperated และ unhinged ตะโกนว่า เป็นชีวิตที่น่ากลัวในนรกที่เต็มไปด้วยเทวดา แทบไม่กิน และตา antiquarian มีเป็นดังหมอกว่า เขาเกี่ยวกับโน่นชนโพสต์ ทั้งหมดที่เขาได้จากไปถูก cannulae เปลือยของขนนกของเขาล่าสุด Pelayo โยนผ้าห่มกว่าเขา และเขาขยายการกุศลของการปล่อยให้เขานอนในห้องสแตนดาร์ด และหลังจากนั้น ได้พวกเขาสังเกตว่า เขามีไข้ตอนกลางคืน และถูก delirious กับ twisters ลิ้นของนอร์เวย์เก่า ที่มีบางครั้งที่พวกเขาเป็นที่ตื่นตระหนก สำหรับพวกเขาคิดว่า เขากำลังจะตาย และไม่ได้ผู้หญิงฉลาดบ้านเคยบอกว่าจะทำอะไรกับเทวดาตายอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ้าของบ้านมีเหตุผลที่จะไม่เสียใจ ด้วยเงินที่พวกเขาบันทึกพวกเขาสร้างคฤหาสน์สองชั้นพร้อมระเบียงและสวนสวยและตาข่ายสูงเพื่อให้ปูจะไม่ได้รับในช่วงฤดู​​หนาวและมีลูกกรงเหล็กหน้าต่างเพื่อให้เทวดาจะไม่ได้รับใน. โย่ยังตั้ง ขึ้นวอร์เรนกระต่ายใกล้กับเมืองและให้ขึ้นงานของเขาเป็นผู้ช่วยนายอำเภอที่ดีและ Elisenda ซื้อบางปั๊มซาตินกับรองเท้าส้นสูงและหลายชุดผ้าไหมสีรุ้งชนิดสวมใส่ในวันอาทิตย์โดยผู้หญิงต้องการมากที่สุดในเวลานั้น สุ่มไก่เป็นสิ่งเดียวที่ไ​​ม่ได้รับความสนใจใด ๆ หากพวกเขาล้างมันลงด้วย creolin และเผาน้ำตาของไม้หอมที่อยู่ภายในนั้นทุกคนจึงมักจะไม่ได้อยู่ในการแสดงความเคารพถึงทูตสวรรค์ แต่จะขับรถออกไปกลิ่นเหม็น dungheap ที่ยังคงแขวนอยู่ทุกที่เหมือนผีและได้รับการเปลี่ยนใหม่เข้าสู่บ้านเก่า . ในตอนแรกเมื่อเด็กเรียนรู้ที่จะเดินไปพวกเขาก็ระวังว่าเขาไม่ได้ใกล้ชิดเกินไปที่จะสุ่มไก่ แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะสูญเสียความกลัวและได้ใช้กลิ่นของพวกเขาและพวกเขาก่อนที่เด็กมีฟันที่สองของเขาที่เขาจะหายไปภายในเล้าไก่ที่จะเล่นที่สายถูกล้มกัน ทูตสวรรค์ก็ไม่ได้เล่นตัวน้อยกับเขากว่าปุถุชนอื่น ๆ แต่เขาเมื่อเด็กเริ่มที่โรงเรียนจะได้รับเวลาตั้งแต่ดวงอาทิตย์และฝนทำให้เกิดการล่มสลายของเล้าไก่ ทูตสวรรค์ไปลากตัวเองเกี่ยวกับที่นี่และมีคนที่ชอบตายจรจัด พวกเขาจะขับเขาออกจากห้องนอนที่มีไม้กวาดและช่วงเวลาต่อมาพบว่าเขาอยู่ในห้องครัว ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ในสถานที่จำนวนมากในเวลาเดียวกันกับที่พวกเขาเติบโตที่จะคิดว่าเขาต้องการจะซ้ำว่าเขาทำซ้ำตัวเองตลอดทั้งบ้านและโกรธและวิกลจริต Elisenda ตะโกนว่ามันเป็นที่อยู่อาศัยอันยิ่งใหญ่ในนรกเต็มรูปแบบที่ ของเทวดา เขาแทบจะไม่ได้กินและตาโบราณวัตถุของเขาได้กลายเป็นหมอกเพื่อให้เขาไปเกี่ยวกับการชนโน่นชนโพสต์ ทั้งหมดที่เขามีเหลืออยู่ cannulae เปลือยของขนสุดท้ายของเขา โย่โยนผ้าห่มมากกว่าเขาและขยายการกุศลเขาปล่อยให้เขานอนหลับอยู่ในโรงเก็บและเพียงแล้วพวกเขาสังเกตเห็นว่าเขามีอุณหภูมิในเวลากลางคืนและเป็นเพ้อกับ twisters ลิ้นของนอร์เวย์เก่า นั่นคือหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่พวกเขากลายเป็นที่ตื่นตระหนกเพราะพวกเขาคิดว่าเขากำลังจะตายและไม่ได้เป็นผู้หญิงที่ฉลาดเพื่อนบ้านก็สามารถที่จะบอกพวกเขาว่าจะทำอย่างไรกับเทวดาที่ตายแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าของของบ้านไม่มีเหตุผลที่จะโศกเศร้า ด้วยเงินที่พวกเขาได้ช่วยพวกเขาสร้างคฤหาสน์สองชั้นมีระเบียงและสวน และตาข่ายสูงเพื่อให้ปูไม่ได้รับในช่วงฤดูหนาวและมีเหล็กลูกกรงที่หน้าต่างเพื่อให้เทวดาคงไม่ได้ Pelayo ยังตั้งกระต่ายใกล้เมือง และได้งานเป็นเจ้าหน้าที่ที่ดีและ elisenda ซื้อผ้าแพรบางปั๊มที่มีส้นสูงหลายชุดของรุ้งไหม ชนิดใส่ในวันอาทิตย์ โดยผู้หญิงที่พึงปรารถนามากที่สุดในช่วงเวลานั้น สุ่มไก่เป็นสิ่งเดียวที่ไม่ได้รับความสนใจ ถ้าจะล้างมันลงกับ creolin และเผาน้ำตามดยอบภายในมันทุกบ่อยมันไม่ได้แก่เทวดา แต่ขับ dungheap กลิ่นเหม็นที่ยังแขวนอยู่เต็มไปหมด เหมือนผีและได้เปลี่ยนบ้านใหม่เป็นคนเก่า ในตอนแรก เมื่อลูกหัดเดิน ก็ระวังว่าเขาจะไม่เข้าใกล้กรงไก่ด้วย แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะสูญเสียความกลัวของพวกเขาและมีกลิ่นและก่อนที่พวกเขาจะเด็กมีฟันที่สองของเขาเขาเข้าไปเล้าไก่เพื่อเล่นที่สายไฟแตกแยก เทวดาไม่เล่นตัวกับเขามากกว่ากับปุถุชนอื่น แต่เมื่อลูกเริ่มเรียนก็มีบ้าง เพราะแดดและฝนได้เกิดการล่มสลายของเล้าไก่ นางฟ้าก็ลากเองเกี่ยวกับที่นี่และมีตัวป่วนคนใกล้ตายพวกเขาจะขับเขาออกจากห้องนอนพร้อมไม้กวาดและสักครู่ต่อมาพบเขาในครัว เขาดูเหมือนจะเป็นในสถานที่มากมายในเวลาเดียวกันที่พวกเขาเติบโตที่คิดว่าเขาจะเป็นเหมือนที่เขาสร้างเองในบ้านทุกหลัง และเกรี้ยวกราด และมีปัญหาทางจิต elisenda ตะโกนว่ามันก็น่ากลัวอยู่ในนรกที่เต็มไปด้วยเทวดาเขาแทบจะไม่ได้กิน และตาของเขาก็กลายเป็นหมอก โบราณวัตถุที่เขาไปชนเสา ทั้งหมดที่เขาทิ้งไว้คือตัวเปลือยของขนนกครั้งสุดท้ายของเขา Pelayo ขว้างผ้าห่มมากกว่าเขา และขยายเขาการกุศลให้เขานอนในโรง และเพียงแล้ว พวกเขาสังเกตเห็นว่าเขามีอุณหภูมิในเวลากลางคืน และเพ้อด้วยลิ้น twisters ของนอร์เวย์เก่านั่นเป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่เขาก็ตกใจ เพราะเขาคิดว่าเขากำลังจะตาย และไม่มีแม้แต่ปัญญาเพื่อนบ้านผู้หญิงได้รับการสามารถที่จะบอกพวกเขาจะทำอย่างไรกับนางฟ้า

ตาย