V-ATPase specific activity decrease

V-ATPase specific activity decreased notably in D. pagei acclimated from fresh water to 21‰ for 10 days, much as seen in M. amazonicum ( Faleiros et al., 2010). However, V-ATPase specific activity in posterior gills of the marine crab Uca formosensis increases 3-fold in response to acclimation to 5‰ salinity from 35‰, consistent with up-regulated ion uptake processes in dilute medium ( Tsai and Lin (2007). In contrast, V-ATPase activity remains fairly constant in post-larvae of the euryhaline shrimp Litopenaeus vannamei acclimated to salinities from 22‰ to 31‰ ( Pan et al., 2007). Most studies addressing an osmoregulatory role for the gill V-ATPase in euryhaline and freshwater crustaceans have employed electrophysiological methods ( Onken and McNamara, 2002 and Genovese et al., 2005), V-ATPase activity measurements being used only rarely; thus, correlation of V-ATPase activity with external salinity is not well established.

The biochemical mechanisms underlying long-term regulation of crustacean gill V-ATPase activity in response to salinity change are only now being investigated. Recent studies show a substantial increase or decrease in the abundance of mRNA for the V-ATPase B subunit in the gill epithelia of some species in response to acclimation to low or high salinities, suggesting alteration in transcription rates and/or mRNA stability, leading to altered rates of enzyme synthesis (Weihrauch et al., 2001, Luquet et al., 2005 and Faleiros et al., 2010). Nevertheless, V-ATPase relative abundance in U. formosensis gill homogenates was not significantly different in crabs acclimated to 35‰ or to 5‰, despite a 3-fold higher V-ATPase specific activity in the latter salinity ( Tsai and Lin, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมที่เฉพาะเจาะจง V-ATPase ลดลงสะดุดตาใน pagei ปรับตัวดีจากน้ำจืด 21 ‰เป็นเวลา 10 วันให้มากที่สุดเท่าที่เห็นในเอ็ม amazonicum (Faleiros et al., 2010) อย่างไรก็ตามกิจกรรม V-ATPase เฉพาะในเหงือกหลังของปูทะเล Uca formosensis เพิ่มขึ้น 3 เท่าในการตอบสนองต่อการปรับตัวถึง 5 ‰ความเค็มจาก 35 ‰สอดคล้องกับกระบวนการดูดซึมไอออนขึ้นควบคุมในระดับปานกลางเจือจาง (Tsai และหลิน (2007) . ในทางตรงกันข้ามกิจกรรม V-ATPase ยังคงค่อนข้างคงที่ในการโพสต์ตัวอ่อนของกุ้งแวนนาไม euryhaline ปรับตัวได้ความเค็มตั้งแต่วันที่ 22 ถึงวันที่ 31 ‰‰ (แพน et al., 2007). การศึกษาส่วนใหญ่ที่อยู่ในบทบาท osmoregulatory สำหรับเหงือก V- ATPase ใน euryhaline และกุ้งน้ำจืดที่มีการจ้างงานวิธีการ electrophysiological (ONKEN และนารา 2002 และเส et al, 2005.), V-ATPase วัดกิจกรรมถูกใช้น้อยมากดังนั้นความสัมพันธ์ของกิจกรรม V-ATPase ที่มีความเค็มภายนอกไม่ได้ที่ดีขึ้น . กลไกทางชีวเคมีพื้นฐานกฎระเบียบในระยะยาวของปลากุ้งกิจกรรม V-ATPase ในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงความเค็มเพียงตอนนี้กำลังได้รับการตรวจสอบ. การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหรือลดลงในความอุดมสมบูรณ์ของ mRNA สำหรับ subunit V-ATPase B ในเหงือก epithelia บางชนิดในการตอบสนองต่อการปรับตัวเพื่อความเค็มต่ำหรือสูงแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงของอัตราการถอดความและ / หรือความมั่นคง mRNA ที่นำไปสู่อัตราการเปลี่ยนแปลงของการสังเคราะห์เอนไซม์ (Weihrauch et al., 2001 Luquet et al., 2005 และ Faleiros et al, ., 2010) อย่างไรก็ตาม V-ATPase ญาติพี่น้องมากมายในยู formosensis homogenates เหงือกก็ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในการปูปรับตัวถึง 35 ‰หรือ 5 ‰แม้จะมี 3 พับกิจกรรม V-ATPase เฉพาะที่สูงขึ้นในระดับความเค็มหลัง (Tsai และหลิน, 2007) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมที่เฉพาะเจาะจง v-atpase ลดลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน D . pagei acclimated จากแหล่งน้ำ 21 ‰เป็นเวลา 10 วัน เท่าที่เห็นในเอ็ม amazonicum ( faleiros et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตาม v-atpase กิจกรรมจำเพาะในเรื่องของเหงือกของปูก้ามดาบ formosensis ทางทะเลเพิ่มขึ้น 3-fold ในการ acclimation 5 ‰‰ความเค็มจาก 35 ,สอดคล้องกับการกระตุ้นกระบวนการเจือไอออนปานกลาง ( ไซและหลิน ( 2007 ) ในทางตรงกันข้าม กิจกรรม v-atpase ยังคงอยู่ค่อนข้างคงที่ในตัวอ่อนของกุ้ง vannamei acclimated euryhaline งความเค็มจาก 22 ‰ 31 ‰ ( แพน et al . , 2007 )ส่วนใหญ่ศึกษาอยู่บทบาท osmoregulatory สำหรับเหงือกและ v-atpase กุ้งน้ำจืดมีการจ้างงานใน euryhaline วิธีการการศึกษา ( onken และตัวแทน 2002 และเส et al . , 2005 ) , การวัดกิจกรรม v-atpase ถูกใช้น้อยมาก ดังนั้น ความสัมพันธ์ของกิจกรรม v-atpase ที่มีความเค็มภายนอกไม่ได้ก่อตั้งดี

กลไกทางชีวเคมีพื้นฐานระยะยาวกฎระเบียบของครัสเตเชียเหงือก v-atpase กิจกรรมในการตอบสนองต่อความเค็มเปลี่ยนแปลงกำลังถูกสอบสวน การศึกษาล่าสุดแสดงรูปธรรมการเพิ่ม หรือลดปริมาณของ mRNA สำหรับ v-atpase B ซึ่งในกิล มีบางชนิดที่ตอบสนองต่อความเค็มต่ำหรือสูง acclimation ,แนะนำการเปลี่ยนแปลงในอัตราการถอดความและ / หรือเสถียรภาพของ mRNA ที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงอัตราการสังเคราะห์เอนไซม์ ( weihrauch et al . , 2001 , luquet et al . , 2005 และ faleiros et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตาม v-atpase ญาติมากมายในสหรัฐอเมริกา formosensis เหงือก homogenates ไม่แตกต่างในปู acclimated 35 ‰หรือ‰ 5 ,แม้จะ 3-fold สูงกว่า v-atpase กิจกรรมจำเพาะในความเค็มหลัง ( ไซและหลิน , 2007 )