In theory, the smaller the particle

In theory, the smaller the particle size, the higher the specific surface area and the greater bioavailability, which ultimately results in higher toxicity (Adams et al., 2006). Previous studies have shown that nTiO2 obtained from filtration (mean particle size: 30 nm) was much more toxic to D. magna than that obtained via sonication (100–500 nm), with an LC50 value of only 5.5 mg L1 (Lovern and Klaper, 2006). The toxicity of ZnO particles to the gram-positive bacterium Bacillus subtilis showed a decrease with an increase in the particle size of the ZnO (Sawai et al., 1996). Nevertheless, the results of this study indicated that the nanoscale particles were less toxic than the common-scale ones, both for the MN
and NP. It was concluded in previous studies (Adams et al., 2006) that nanoscale particles possess greater biological activity than
common ones. The increase of biological activity produces both
advantages (antioxygenation, enhanced possibilities of cell penetrability
and so on) and disadvantages (stress, inducing the formation
of oxidation and so on) for animals. D. magna may obtain such
advantages when exposed in nanoscale particles suspension, consequently
showing lower toxicosis. However, further research is
required to understand whether it is the size, surface chemistry
or morphology which is the determining factor of the toxicity difference
between the nanoscale and the common-scale particles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางทฤษฎีที่มีขนาดเล็กขนาดอนุภาคที่สูงกว่าพื้นที่ผิวที่เฉพาะเจาะจงและการดูดซึมมากขึ้นซึ่งจะส่งผลในท้ายที่สุดความเป็นพิษสูงกว่า (อดัมส์ et al., 2006) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่า nTiO2 ที่ได้จากการกรอง (หมายถึงอนุภาคขนาด: 30 นาโนเมตร) เป็นพิษมากขึ้นไปใหญ่ดีกว่าที่ได้รับผ่านทาง sonication (100-500 นาโนเมตร) ที่มีค่า LC50 เพียง 5.5 มิลลิกรัมต่อลิตรที่ 1 (Lovern? และ Klaper 2006) ความเป็นพิษของอนุภาคซิงค์ออกไซด์กับแบคทีเรียแกรมบวกเชื้อ Bacillus subtilis พบการลดลงด้วยการเพิ่มขนาดอนุภาคของซิงค์ออกไซด์ (ไสว et al., 1996) อย่างไรก็ตามผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าระดับนาโนอนุภาคเป็นพิษน้อยกว่าคนทั่วไปแบบทั้งสำหรับ MN
และ NP มันเป็นข้อสรุปในการศึกษาก่อนหน้า (อดัมส์, et al., 2006)
ที่มีอนุภาคระดับนาโนกิจกรรมทางชีวภาพสูงกว่าคนทั่วไป การเพิ่มขึ้นของกิจกรรมทางชีวภาพผลิตทั้งข้อดี (antioxygenation เป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของ penetrability มือถือและอื่นๆ ) และข้อเสีย (ความเครียดกระตุ้นให้เกิดการก่อตัวของการเกิดออกซิเดชันและอื่นๆ ) สำหรับสัตว์ ดีนาดังกล่าวอาจได้รับข้อได้เปรียบเมื่อสัมผัสในการระงับอนุภาคนาโนจึงแสดงtoxicosis ต่ำ อย่างไรก็ตามการวิจัยต่อไปจะต้องใช้ในการเข้าใจไม่ว่าจะเป็นขนาดเคมีพื้นผิวหรือลักษณะทางสัณฐานวิทยาซึ่งเป็นปัจจัยที่กำหนดความแตกต่างของความเป็นพิษระหว่างนาโนและอนุภาคขนาดที่พบบ่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทฤษฎีอนุภาคขนาดเล็ก ขนาด สูงเฉพาะพื้นที่ผิวมากขึ้นและการเอื้อประโยชน์ในร่างกาย ซึ่งในที่สุดผลสูงกว่าความเป็นพิษ ( Adams et al . , 2006 ) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่า ntio2 ที่ได้จากการกรอง ( หมายถึงขนาด 30 นาโนเมตรของอนุภาค ) ถูกมาก / d . Magna กว่าที่ได้รับผ่านทาง sonication ( 100 - 500 nm ) โดยมีมูลค่าเพียง ) 5 .5 mg L  1 ( lovern และ klaper , 2006 ) ความเป็นพิษของอนุภาคสังกะสีออกไซด์ต่อแบคทีเรียแกรมบวกแบคทีเรีย Bacillus subtilis พบว่าลดลงกับการเพิ่มขึ้นในขนาดของอนุภาคสังกะสีออกไซด์ ( ไสว et al . , 1996 ) อย่างไรก็ตาม ผลการศึกษาพบว่า อนุภาคที่เป็นพิษน้อยกว่า nanoscale ) ที่ระดับทั่วไป ทั้งในและแมงกานีส
NPพบในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( Adams et al . , 2006 ) อนุภาคนาโนสเกลมีมากขึ้นกว่าที่กิจกรรมทางชีวภาพ
เหมือนกัน การเพิ่มขึ้นของกิจกรรมทางชีวภาพ ผลิตทั้ง
ข้อดี ( antioxygenation เพิ่มความเป็นไปได้ของเซลล์เพนิทระบีล
และอื่น ๆ ) และข้อเสีย ( ความเครียด กระตุ้นการเกิดออกซิเดชัน
และอื่น ๆ ) สำหรับสัตว์ Magna อาจได้รับเช่น
dข้อดีเมื่อถูกระงับในอนุภาคนาโนสเกลจึง
แสดงท็ ซิโคซีส ลด อย่างไรก็ตาม การวิจัยเป็น
ต้องเข้าใจ ไม่ว่าจะเป็น ขนาด พื้นผิวเคมี
หรือสัณฐานซึ่งเป็นปัจจัยชี้ขาดของพิษแตกต่างกัน
ระหว่างอนุภาคขนาดนาโนสเกล และทั่วไป