This the the truth but it is a fanf

This the the truth but it is a fanfic. Oh just look at the irony. w

As always, please do leave comment on what you think about this fanfic.

I miss AtsuMina so much that I hardly breathe. ww Cheesy much lol



The Truth

An Atsumina Fanfic



People never get tired of asking what's with us, what's happening and what's the truth behind all the pictures they've seen. Even in our private time, they never give up in seeking information from us. Also, even for a fact that I've already graduated from the group as well.

Minami and I have been great friends since the beginning of AKB48. We've became closer as trials tried tore us apart, when fate's too cruel for us, and up until the world hated us. We did our best to support each other, to look after each other's back, to be happy for one another's success in the path we're taking even if it's separately.

I believe I've never failed to show how I've treasured our friendship when I was in the group. My other friends that are not from AKB also told me how transparent I could be with my eyes screaming how Minami meant the world to me. And I never grown mad at their comments of how visible my feelings are towards my captain, for a fact I've started to feel prideful towards it. Minami has become my all, for she is a dear friend, a sister-- a part of my family.

I never grew tired of her, to be honest. Most of my memories were filled of Minami. And that can never be changed. I love her dearly, and I know she feels the same way. We're the best of friends that AKB48 has ever created. That's how I felt, until...

...until she confessed to me, a year after my graduation.

I never doubted that she loves me, despite her rivalry with Yuko towards Nyan Nyan's attention and despite of ignoring me while Nyan Nyan's around. For she was always my right shoulder whenever I needed somebody to lean on.

But that love was different from what I've expected. Her love for me and my love for her was never reciprocated in the same way. For which it's been a wonder to me how long she have kept the feelings, for how long I've hurt her. I never dared to ask, for I was sure I'll hurt her way harder because I never loved her the same way as she did.

"Acchan, it's been a while right?" She asked when we meet at a place where we both have appointment to attend to without our knowledge. Such co-incidents never failed to make our hearts go wild. Finally our chance to see each other without wrecking our schedules.

I smiled at her and hugged her tightly after a few months of not seeing each other. "I've missed you so much, Minami. How are you?"

"Just fine Atsuko. I'm glad we're able to see each other even without making any plans!"

We released from the hug and look at each other's eyes sparkling all because of happiness. "Just like before, I'm calling you and ask you where are you. And you'd tell me you're at this place and you're all alone and just like fate's really on our side, I'm near to where you at. So we ended up meeting." I chuckled at remembering such a nice memory of us.

"I know! It's like we're destined to see each other from time to time!" She continued laughing and I also did the same. Although we're continuous in sending emails and giving calls to each other on a daily basis, seeing each other and feeling one another's presence is much preferable.

We continued seeing each other, together with the other members from time to time, it became a year and I never failed to show some fan service to our supporters. Our AKB family's fans, like seeing us all-together even after graduation makes all of them happy. And of course our shippers calling us names of AtsuMina and Takacchan. At first it was really weird knowing that our fans were so into us like we're a real couple. It's funny though how our fraud relationship can entertain a lot of fans. So we didn't mind at all and just ride with the flow. And even before I've graduated, to my own likeness, Minami and I have decided to officially recognize ourselves as AtsuMina.

"I've always love your genuine smile, Atsuko. I wish I could always witness such for it had became my stress reliever" She said to me while both of us were hanging out in my apartment's living room. I invited her to have some dinner with me because finally we have time to be together. It's never disappointing to have Minami around, even if there's just her, I'm always happy.

I smiled at her hearing her cheesy lines. "You're such a boy, Minami!" I pinched her nose and I knew surely she's irritated by it so I stopped.

"Say, how's work?" She asked breaking the playfulness of our mood.

"It's fun. I get to work with different people. And I very much like what I'm doing. I get to travel a lot as well too because of work." I said enthusiastically.

"We better go for an out of town vacation, Atsuko!"

"Sounds very fun to me! Why not out of the country?"

"J-just the two of us?" She asked shyly, I grinned.

"Yes! If you don't want to share me with the other members." I made sure I'm witnessing how her natural face color transformed into a reddest shade. I love teasing her.

"T-that's not what I meant! I - I was just asking!!" She continued stuttering while I laugh continuously at her. It's so fluffy being with her.

After we ate our dinner, we comforted ourselves at my bed after we took turns in the shower. I snuggled towards her just like before, she was known to be my own personal human pillow.

"I've always loved your smell Minami. Even if you barely wash your hands after taking a pee in the toilet. " I said as my eyelids became heavier. My head leans on her chest and my arm snaked around waist. It's so comfortable.

"It's not like I'm holding a hose as I pee though, I don't touch anything so what's the point?" Even though I'm so sleepy I can't help but appreciate Minami more when she's this adorable defending herself from an embarrassing tease.

I've gathered the remaining strength from my body as I crawled up to meet Minami's face. She suddenly blush knowing how close our face were. For her, I can assure how embarrased she was just by looking at her face. But to me this situation was never different from those I've made closer contact to her before. Nothing has changed in the way I see her, was my conclusion, and I'm happy. Without further ado, I kissed her lips. I felt happier , she was not even struggling. Only that she looked away while blushing after the action. She's really shy. "At least I can say that I've known you already for a long time that I can assure you're not a man. Good night, Minami." I smiled at her and went back to my previous position comfortably and slept.

As the sun came up to lighten up the darkness, Minami and I prepared to go to our respective works. But before so, we shared a meal for breakfast together.

"So until what time are you out, working?" She asked while worries bacame visible to jer features.

"Till midnight , I guess. How about you?"

"I guess not later than yours." She laughed as I also did the same.

"By the way Minami. There is someone I would like you to meet. I think it's about time" I said as I grew excited about it. I was planning for them to meet as fast as I could.

"That seemed fun. Who is it?" She said to me not doubting anything.

"He'll come over to pick me up to go to work today. Just wait"

"He? A new co-worker perhaps?" She guessed.

"Nope." I replied shortly wanting to give her more suspense.

"A new manager?"

"What? You know I haven't changed agency so it's a no yet."

"I give up. Oh wait, is that uncle Maeda?" She tried and failed again. I facepalmed myself and as if my hero came, we received a knock from the door. I knew exactly who it was so I excitedly hurried to open the door leaving Minami shortly.

"Come in, we've been talking about you. What a great timing" I said as I welcomed him with a hug and kiss on the lips.

I then noticed a pair of very familar pair of eyes staring at us, in disbelief.

I thought I would be happy, that finally they'll meet. But it was though as if I was caught making a huge mistake in my life. "Minami, I like you to meet Onoe Matsuya." I shook off the idea in my head and tried to go on with the plan I've started.

Though the words are already on the tip of my tongue to complete the introduction, I found myself struggling to speak the words. "H-h e's my boyfriend"

As if the sky falls upon us, I suddenly felt how our atmosphere became heavy to bear.

"Hi Minami, it' my pleasure to meet you. I've heard a lot fun things about you from Atsuko. I'm a big fan of AKB48!" I heard him breaking the loud silence and witnessed his right hand to shake Minami's. But as I look towards her, it's though as if she was motionless and has no intention to meet my man's hand. I've started to think what's wrong. And Minami looked so.... hurt.

"It's nice to meet you. Though my hands are messy, I've just eaten breakfast." She said as I look at her went back to the living room just to get her bag. As she's now in front of me, she said the words that somehow made me wonder.

"I'm going to leave now. It seemed like I'm not needed anymore." She said without looking at the both of us. I held her arm for her to stop as I felt angry.

"Why are you being so rude to him? Can you stay a little longer and have a chat with him?" I said trying not to raise my voice but I failed.

"Calm down Atsuko. It's fine" I heard my boyfriend say.

Although I'm trying to be calm, I found myself raging towards Minami's words. This is not what I wanted to feel. As if I'm going to lose someone right now. That is why I've also held tightly onto Minami's arm.

"Minami stop struggling!" I scolded her roughly not letting go of her. I gaze upon the man who wore a confused look on his face on what the hell's happening. And neither do I can explain, so in order not to prolong his confusion I asked him to wait for me in the car outside instead as I'm going to talk to Minami. And he did what as I told.

I loosen my grip on Minami's the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้จริงก็เป็น fanfic โอ้ เพิ่งดูประชด wเสมอ กรุณาทิ้งข้อคิดเห็นในสิ่งที่คุณคิดว่า เกี่ยวกับ fanfic นี้คิดถึง AtsuMina มากที่ฉันแทบไม่หายใจ ww Cheesy มากฮ่า ๆความจริงเป็น Atsumina Fanficคนไม่ได้เบื่อขอมีอะไรกับเรา สิ่งที่เกิดขึ้น และสิ่งที่เป็นความจริงอยู่เบื้องหลังรูปภาพทั้งหมดที่พวกเขาเคยเห็น แม้ในเวลาส่วนตัวของเรา พวกเขาไม่เคยแพ้ในการหาข้อมูลจากเรา ยัง ความจริงที่ผมได้ศึกษาจากกลุ่มเช่น กันมินามิและได้รับเพื่อนมากตั้งแต่จุดเริ่มต้นของ AKB48 เราได้กลายเป็นใกล้ชิดพยายามทดลองฉีกเรากัน เมื่อชะตากรรมของโหดร้ายเกินไปสำหรับเรา และจน กว่าโลกเกลียดชังเรา เราทำดีที่สุดเพื่อสนับสนุนกัน ดูแลของกันกลับ จะมีความสุขอีกแบบหนึ่งของความสำเร็จในเส้นทางที่เรากำลังจดแม้ว่ามันจะแยกผมเชื่อว่า ผมไม่ได้ล้มเหลวแสดงว่าฉันได้ตบมิตรภาพของเราเมื่อในกลุ่ม เพื่อนอื่น ๆ ที่ไม่ใช่จาก AKB ยังบอกโปร่งผมอาจจะ มีตาที่กรีดร้องว่า มินามิหมายถึง โลกที่ฉัน และผมไม่เคยปลูกบ้าความคิดเห็นของเห็นว่าความรู้สึกของฉันที่มีต่อกัปตันของฉัน ในความจริง ผมได้เริ่มรู้สึกด้วยถอย มินามิได้กลายเป็น ทั้งหมดของฉัน เธอคือรักเพื่อน เป็นน้อง-เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวฉันไม่เคยขยายตัวเบื่อเธอ ซื่อสัตย์ ที่สุดของความทรงจำของฉันเต็มไปของมินามิ และที่ไม่สามารถเปลี่ยนได้ ฉันรักเธอลอง และฉันรู้ว่า เธอรู้สึกเหมือน เราส่วนเพื่อนที่ AKB48 ได้เคยสร้าง คือว่าผมรู้สึก จนกว่า......until she confessed to me, a year after my graduation.I never doubted that she loves me, despite her rivalry with Yuko towards Nyan Nyan's attention and despite of ignoring me while Nyan Nyan's around. For she was always my right shoulder whenever I needed somebody to lean on.But that love was different from what I've expected. Her love for me and my love for her was never reciprocated in the same way. For which it's been a wonder to me how long she have kept the feelings, for how long I've hurt her. I never dared to ask, for I was sure I'll hurt her way harder because I never loved her the same way as she did."Acchan, it's been a while right?" She asked when we meet at a place where we both have appointment to attend to without our knowledge. Such co-incidents never failed to make our hearts go wild. Finally our chance to see each other without wrecking our schedules.I smiled at her and hugged her tightly after a few months of not seeing each other. "I've missed you so much, Minami. How are you?""Just fine Atsuko. I'm glad we're able to see each other even without making any plans!"We released from the hug and look at each other's eyes sparkling all because of happiness. "Just like before, I'm calling you and ask you where are you. And you'd tell me you're at this place and you're all alone and just like fate's really on our side, I'm near to where you at. So we ended up meeting." I chuckled at remembering such a nice memory of us."ฉันรู้ มันเป็นเหมือนเรากำลังกำหนดดูกันเวลา" เธอยังคงหัวเราะ และฉันยังไม่ได้เหมือนกัน ถึงแม้ว่าเราอย่างต่อเนื่องในการส่งอีเมล์ และให้เรียกกันประจำวัน ดูกัน และความรู้สึกของกันอยู่เป็นมากกว่าเรายังคงเห็นกัน ร่วมกับสมาชิกอื่น ๆ เวลา มันกลายเป็นปี และฉันไม่เคยล้มเหลวในการแสดงบางพัดลมบริการสนับสนุนของเรา แฟนครอบครัว AKB เรา ชอบเห็นเราทั้งหมดเข้าด้วยกันแม้หลังจากจบการศึกษาทำให้พวกเขาทั้งหมดมีความสุข และแน่นอนผู้ขนส่งของเราเรียกเราชื่อ AtsuMina และ Takacchan ตอนแรก มันก็แปลกจริง ๆ รู้ว่า แฟนของเราได้นั้นเป็นเราเหมือนเราคู่แท้ ได้ตลกแต่ว่าความสัมพันธ์ของเราทุจริตสามารถสนุกสนานมากจากแฟน ดังนั้น เราไม่ทราบเลย และเพียงนั่งกับการไหล และก่อนที่ได้จบการศึกษา เพื่อตัวเองคล้าย มินามิและได้ตัดสินใจอย่างรู้จักตนเองเป็น AtsuMina"ฉันได้เสมอรักรอยยิ้มของแท้ อะสึ ฉันต้องการฉันเสมอสามารถชมเช่นสำหรับมันได้กลายเป็นยาระงับความเครียดของฉัน"เธอกล่าวกับผมในขณะที่เราทั้งสองถูกแขวนออกในห้องพักของฉัน ฉันเชิญเธอให้บางมื้อฉัน เพราะในที่สุด เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน ไม่ย่อมให้มินามิสถาน แม้ว่าจะมีเพียงเธอ ฉันจะมีความสุขฉันยิ้มที่เธอได้ยินเธอเส้นชีส "คุณเช่นเด็กผู้ชาย มินามิ" ฉัน pinched จมูกของเธอ และฉันรู้แน่นอนว่าเธอจะระคายเคืองจึงให้ฉันหยุด"Say, how's work?" She asked breaking the playfulness of our mood."It's fun. I get to work with different people. And I very much like what I'm doing. I get to travel a lot as well too because of work." I said enthusiastically."We better go for an out of town vacation, Atsuko!""Sounds very fun to me! Why not out of the country?""J-just the two of us?" She asked shyly, I grinned."Yes! If you don't want to share me with the other members." I made sure I'm witnessing how her natural face color transformed into a reddest shade. I love teasing her."T-that's not what I meant! I - I was just asking!!" She continued stuttering while I laugh continuously at her. It's so fluffy being with her.After we ate our dinner, we comforted ourselves at my bed after we took turns in the shower. I snuggled towards her just like before, she was known to be my own personal human pillow."I've always loved your smell Minami. Even if you barely wash your hands after taking a pee in the toilet. " I said as my eyelids became heavier. My head leans on her chest and my arm snaked around waist. It's so comfortable."It's not like I'm holding a hose as I pee though, I don't touch anything so what's the point?" Even though I'm so sleepy I can't help but appreciate Minami more when she's this adorable defending herself from an embarrassing tease.ผมได้รวบรวมแรงที่เหลือจากร่างกายของฉันเป็นฉันตระเวนถึงใบหน้าของมินามิพบปะ ทันใดนั้นเธอหน้าแดงรู้วิธีปิดใบหน้าของเราได้ เธอ ฉันจะมั่นใจว่า embarrased เธอเพียงแค่มองที่ใบหน้าของเธอ แต่ฉัน นี้ไม่แตกต่างจากที่ผมได้ทำการติดต่อใกล้ชิดกับเธอก่อน ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในวิธีฉันเห็นเธอ คือบทสรุปของฉัน และฉันมีความสุข โดยไม่มีการเพิ่มเติมของ ado ไอคิสด์อะริมฝีปากของเธอ ผมรู้สึกมีความสุข เธอถูกไม่ได้ดิ้นรน ที่เธอมองไปขณะ blushing หลังจากการดำเนินการ เธอขี้อายจริง ๆ "ที่ฉันสามารถพูดว่า ผมรู้จักคุณแล้วเป็นเวลานานที่ผมสามารถมั่นใจว่า คุณไม่ได้เป็นคน ราตรีสวัสดิ์ มินามิ" ฉันยิ้มที่เธอ และกลับไปที่ตำแหน่งของฉันก่อนหน้าสบาย และนอนหลับขณะที่ดวงอาทิตย์ขึ้นมาเพื่อแบ่งเบาค่าความมืด มินามิและเตรียมไปงานนั้น ๆ ของเรา แต่ ก่อนดังนั้น เราใช้ร่วมกันอาหารเช้าร่วมกัน"จนถึงเวลาดังนั้นคุณออก ทำงานหรือไม่" เธอถามขณะมองเห็นคุณลักษณะ jer bacame กังวล"เที่ยงคืน ฉันเดา คุณ""ผมคิดว่า ไม่ช้ากว่าของคุณ" เธอหัวเราะกับฉันยังไม่ได้เหมือนกัน"โดยทางมินามิ มีคนอยากให้คุณพบกับ ผมคิดว่า ถึงเวลา"ฉันว่า ฉันเติบโตตื่นเต้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันได้วางแผนการให้เร็วที่สุดเท่าที่สามารถตอบสนอง"ที่ดูเหมือนสนุก ใครเป็นอย่างไร" เธอกล่าวว่า ฉันไม่แคลงอะไร"จะมากว่าจะรับฉันไปทำงานวันนี้ เพียงแค่รอ""He? A new co-worker perhaps?" She guessed."Nope." I replied shortly wanting to give her more suspense."A new manager?""What? You know I haven't changed agency so it's a no yet.""I give up. Oh wait, is that uncle Maeda?" She tried and failed again. I facepalmed myself and as if my hero came, we received a knock from the door. I knew exactly who it was so I excitedly hurried to open the door leaving Minami shortly."Come in, we've been talking about you. What a great timing" I said as I welcomed him with a hug and kiss on the lips.I then noticed a pair of very familar pair of eyes staring at us, in disbelief.I thought I would be happy, that finally they'll meet. But it was though as if I was caught making a huge mistake in my life. "Minami, I like you to meet Onoe Matsuya." I shook off the idea in my head and tried to go on with the plan I've started.Though the words are already on the tip of my tongue to complete the introduction, I found myself struggling to speak the words. "H-h e's my boyfriend"As if the sky falls upon us, I suddenly felt how our atmosphere became heavy to bear."Hi Minami, it' my pleasure to meet you. I've heard a lot fun things about you from Atsuko. I'm a big fan of AKB48!" I heard him breaking the loud silence and witnessed his right hand to shake Minami's. But as I look towards her, it's though as if she was motionless and has no intention to meet my man's hand. I've started to think what's wrong. And Minami looked so.... hurt.
"It's nice to meet you. Though my hands are messy, I've just eaten breakfast." She said as I look at her went back to the living room just to get her bag. As she's now in front of me, she said the words that somehow made me wonder.

"I'm going to leave now. It seemed like I'm not needed anymore." She said without looking at the both of us. I held her arm for her to stop as I felt angry.

"Why are you being so rude to him? Can you stay a little longer and have a chat with him?" I said trying not to raise my voice but I failed.

"Calm down Atsuko. It's fine" I heard my boyfriend say.

Although I'm trying to be calm, I found myself raging towards Minami's words. This is not what I wanted to feel. As if I'm going to lose someone right now. That is why I've also held tightly onto Minami's arm.

"Minami stop struggling!" I scolded her roughly not letting go of her. I gaze upon the man who wore a confused look on his face on what the hell's happening. And neither do I can explain, so in order not to prolong his confusion I asked him to wait for me in the car outside instead as I'm going to talk to Minami. And he did what as I told.

I loosen my grip on Minami's the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้ความจริง แต่มันเป็น fanfic โอ้เพียงแค่มองประชด น้ำหนักเช่นเคยโปรดทำลาแสดงความคิดเห็นในสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับ fanfic นี้. ฉันคิดถึง AtsuMina มากจนฉันแทบจะไม่หายใจ WW ละเอียดมากฮ่า ๆจริงAtsumina fanfic คนจะไม่ได้รับเบื่อถามว่ามีอะไรกับเราสิ่งที่เกิดขึ้นและสิ่งที่เป็นความจริงที่อยู่เบื้องหลังภาพทั้งหมดที่พวกเขาได้เห็น แม้ในเวลาส่วนตัวของเราพวกเขาไม่เคยยอมแพ้ในการแสวงหาข้อมูลจากเรา นอกจากนี้ถึงแม้จะเป็นความจริงที่ว่าฉันได้จบการศึกษาจากกลุ่มแล้วเช่นกัน. มินามิและฉันได้รับเพื่อนที่ดีตั้งแต่จุดเริ่มต้นของ AKB48 เราได้กลายเป็นใกล้ชิดขณะที่การทดลองพยายามฉีกเราแตกต่างเมื่อชะตากรรมของโหดร้ายเกินไปสำหรับเราและจนถึงโลกเกลียดเรา เราทำดีที่สุดที่จะสนับสนุนซึ่งกันและกันที่จะมองกลับหลังของแต่ละคนจะมีความสุขสำหรับความสำเร็จอีกคนหนึ่งในเส้นทางที่เราจะสละแม้จะแยกกัน. ฉันเชื่อว่าฉันไม่เคยล้มเหลวที่จะแสดงให้เห็นว่าฉันรักของเรา มิตรภาพเมื่อผมอยู่ในกลุ่ม เพื่อนคนอื่น ๆ ของฉันที่ไม่ได้มาจาก AKB ยังบอกฉันว่าโปร่งใสฉันอาจจะมีตาของฉันกรีดร้องว่ามินามิหมายถึงโลกที่ฉัน และฉันไม่เคยปลูกบ้าที่ความคิดเห็นของพวกเขาวิธีที่มองเห็นความรู้สึกของฉันที่มีต่อกัปตันของฉันสำหรับความจริงผมได้เริ่มต้นที่จะรู้สึกทรต่อมัน มินามิได้กลายเป็นทั้งหมดของฉันเพราะเธอเป็นเพื่อนรัก sister-- เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของฉัน. ฉันไม่เคยเหนื่อยของเธอที่จะซื่อสัตย์ ส่วนใหญ่ของความทรงจำของฉันเต็มไปของมินามิ และที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ฉันรักเธออย่างสุดซึ้งและฉันรู้ว่าเธอรู้สึกแบบเดียวกับที่ เราเป็นดีที่สุดของเพื่อนที่ AKB48 ได้เคยสร้าง นั่นเป็นวิธีที่ผมรู้สึกว่าจน ... ... จนกระทั่งเธอสารภาพกับฉันปีหลังจบการศึกษาของฉัน. ฉันไม่เคยสงสัยว่าเธอรักฉันแม้จะมีการแข่งขันของเธอกับยูโกะที่มีต่อความสนใจ Nyan Nyan และแม้จะไม่สนใจฉันในขณะที่รอบ Nyan Nyan ของ . เพราะเธออยู่เสมอไหล่ขวาของฉันเมื่อใดก็ตามที่ฉันต้องการใครสักคนที่จะพึ่งพา. แต่ความรักที่แตกต่างจากสิ่งที่ผมเคยคาดว่า ความรักของเธอสำหรับฉันและความรักของฉันเธอก็ไม่เคย reciprocated ในทางเดียวกัน ที่จะได้รับน่าแปลกใจกับผมว่าระยะเวลาที่เธอได้เก็บความรู้สึกสำหรับระยะเวลาที่ฉันได้ทำร้ายเธอ ฉันไม่เคยกล้าที่จะถามสำหรับผมแน่ใจว่าผมจะทำร้ายเธอวิธีที่ยากเพราะผมไม่เคยรักเธอเช่นเดียวกับที่เธอทำ. "Acchan มันได้รับในขณะใช่มั้ย?" เธอถามเมื่อเราพบกันที่สถานที่ที่เราทั้งสองมีการนัดหมายที่จะเข้าร่วมการโดยปราศจากความรู้ของเรา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นร่วมดังกล่าวไม่เคยล้มเหลวที่จะทำให้หัวใจของเราไปป่า ในที่สุดโอกาสที่เราจะเห็นกันโดยไม่ทำลายตารางเวลาของเรา. ผมยิ้มให้เธอและกอดเธอแน่นหลังจากนั้นไม่กี่เดือนของการไม่เห็นกัน "ฉันคิดถึงเธอมากมินามิ. คุณเป็นอย่างไรบ้าง" "เพียงแค่ปรับ Atsuko. ฉันดีใจที่เราสามารถที่จะเห็นกันได้โดยไม่ต้องทำแผนใด ๆ !" เราปล่อยออกมาจากอ้อมกอดและมองไปที่แต่ละอื่น ๆ ประกายตาทั้งหมดเป็นเพราะความสุข "เช่นเดียวกับก่อนที่ผมโทรหาคุณและขอให้คุณที่คุณ. และคุณจะบอกฉันว่าคุณจะอยู่ที่สถานที่แห่งนี้และคุณคนเดียวและเช่นเดียวกับชะตากรรมจริงๆในด้านของเราผมอยู่ใกล้กับที่ คุณอยู่ที่. ดังนั้นเราจึงจบลงด้วยการประชุม. " ผมหัวเราะในความทรงจำดังกล่าวเป็นความทรงจำที่ดีของเรา. "ฉันรู้ว่ามันเหมือนเรากำลังลิขิตมาให้เห็นกันเป็นครั้งคราว" เธอยังคงหัวเราะและผมก็ทำเช่นเดียวกัน แม้ว่าเราจะต่อเนื่องในการส่งอีเมลและให้โทรไปยังแต่ละอื่น ๆ ในชีวิตประจำวันได้เห็นแต่ละอื่น ๆ และความรู้สึกที่เป็นหนึ่งในการแสดงตนของผู้อื่นเป็นที่นิยมมาก. เรายังคงมองหน้ากันร่วมกับสมาชิกคนอื่น ๆ เมื่อเวลาผ่านไปมันก็กลายเป็น ปีและฉันไม่เคยล้มเหลวที่จะแสดงให้แฟนบริการบางอย่างที่ผู้สนับสนุนของเรา แฟน AKB ครอบครัวของเราเช่นเดียวกับพวกเราทุกคนเห็นร่วมกันแม้หลังจากที่สำเร็จการศึกษาจะทำให้ทุกคนมีความสุข และแน่นอนส่งสินค้าทางเรือของเราโทรมาหาเราชื่อ AtsuMina และ Takacchan ตอนแรกมันก็แปลกจริงๆที่รู้ว่าแฟน ๆ ของเราจึงเข้ามาเราเหมือนเราเป็นคู่ที่แท้จริง มันตลก แต่วิธีการความสัมพันธ์การทุจริตของเราสามารถสร้างความบันเทิงให้แฟน ๆ จำนวนมาก ดังนั้นเราจึงไม่ได้ใจเลยและเพียงแค่นั่งที่มีการไหล และแม้กระทั่งก่อนที่ผมจะได้จบการศึกษาเพื่ออุปมาของตัวเองมินามิและฉันได้ตัดสินใจที่จะรับรู้อย่างเป็นทางการตัวเองเป็น AtsuMina. "ฉันเคยรักรอยยิ้มของแท้ของคุณ Atsuko. ฉันหวังว่าฉันก็สามารถเป็นสักขีพยานดังกล่าวให้กับมันได้กลายเป็นความเครียดของฉัน ปลดปล่อย "เธอบอกกับผมในขณะที่ทั้งสองของเราถูกแขวนอยู่ในห้องนั่งเล่นของอพาร์ทเม้นของฉัน ผมได้รับเชิญของเธอจะมีอาหารค่ำบางอย่างกับผมเพราะในที่สุดเรามีเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกัน มันไม่น่าผิดหวังที่จะมีมินามิรอบแม้ว่าจะมีเพียงเธอฉันมีความสุขเสมอ. ฉันยิ้มให้เธอได้ยินสายวิเศษของเธอ "คุณเช่นเด็กมินามิ" ผมบีบจมูกของเธอและฉันรู้ว่าเธอก็หงุดหงิดมันดังนั้นฉันหยุด. "กล่าวว่าวิธีการทำงาน" เธอถามทำลายความสนุกสนานของอารมณ์ของเรา. "มันสนุก. ฉันได้รับการทำงานกับคนที่แตกต่างกัน. และฉันอย่างมากเช่นสิ่งที่ฉันทำ. ฉันได้รับการเดินทางมากเกินไปเช่นกันเพราะการทำงาน." ที่ผมกล่าวอย่างกระตือรือร้น. "เราดีกว่าไปจากวันหยุดเมือง Atsuko!" "เสียงที่สนุกสนานมากกับผมทำไมไม่ออกนอกประเทศได้หรือไม่" "เจเพียงแค่เราสองคน" เธอถามอย่างอาย ๆ ผมยิ้ม. "ใช่ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะแบ่งปันฉันกับสมาชิกคนอื่น ๆ ." ฉันทำแน่ใจว่าผมเป็นพยานว่าใบหน้าสีธรรมชาติของเธอกลายเป็นสี reddest ฉันรักเธอล้อเล่น. "T-นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายความว่าฉัน - ฉันเป็นเพียงขอให้ !!" เธอยังคงพูดติดอ่างในขณะที่ผมหัวเราะที่เธออย่างต่อเนื่อง มันนุ่มเพื่อให้ได้อยู่กับเธอ. หลังจากที่เรากินข้าวเย็นของเราเราสบายใจตัวเองที่เตียงของฉันหลังจากที่เราผลัดกันในห้องอาบน้ำ ผมซุกต่อเธอเช่นเดียวกับก่อนหน้านี้เธอเป็นที่รู้จักที่จะเป็นหมอนมนุษย์ของตัวเองส่วนบุคคล. "ฉันรักเสมอกลิ่นของคุณมินามิ. แม้ว่าคุณแทบจะไม่ล้างมือของคุณหลังจากการฉี่ในห้องน้ำ." ผมพูดขณะที่เปลือกตาของฉัน กลายเป็นหนัก หัวของฉันโน้มตัวบนหน้าอกของเธอและแขนของฉัน snaked รอบเอว มันเป็นความสะดวกสบายเพื่อให้. "มันไม่เหมือนที่ฉันถือท่อเป็นฉันฉี่ แต่ผมไม่ได้สัมผัสอะไรดังนั้นสิ่งที่จุดได้หรือไม่" แม้ว่าฉันง่วงนอนดังนั้นฉันไม่สามารถช่วย แต่ชื่นชมมินามิมากขึ้นเมื่อเธอน่ารักนี้ปกป้องตัวเองจากการหยอกล้อน่าอาย. เราได้รวบรวมความแข็งแรงที่เหลือจากร่างกายของฉันเป็นฉันคลานขึ้นไปพบใบหน้าของมินามิ เธอก็อายรู้วิธีการปิดใบหน้าของเราได้ สำหรับเธอฉันสามารถมั่นใจได้ว่า embarrased เธอเป็นเพียงแค่มองไปที่ใบหน้าของเธอ แต่การที่จะให้ฉันสถานการณ์เช่นนี้ก็ไม่เคยแตกต่างจากที่ผมเคยได้ติดต่อใกล้ชิดกับเธอก่อน มีการเปลี่ยนแปลงอะไรในทางที่ฉันเห็นเธอเป็นข้อสรุปของฉันและฉันมีความสุข โดยไม่ต้องกังวลใจต่อผมจูบริมฝีปากของเธอ ผมรู้สึกมีความสุขเธอก็ไม่ได้ดิ้นรน เพียง แต่ที่เธอมองไปในขณะที่แดงหลังจากการดำเนินการ เธอเป็นคนขี้อายจริงๆ "อย่างน้อยฉันจะบอกว่าผมรู้จักคุณมีอยู่แล้วเป็นเวลานานที่ฉันสามารถรับประกันคุณไม่ได้คน. คืนที่ดี, มินามิ." ฉันยิ้มให้เธอและเดินกลับไปที่ตำแหน่งของฉันก่อนหน้าได้อย่างสะดวกสบายและนอน. ขณะที่ดวงอาทิตย์ขึ้นมาเพื่อแบ่งเบาความมืดมินามิและผมพร้อมที่จะไปงานที่เกี่ยวข้องของเรา แต่ก่อนที่จะเป็นเช่นนั้นเราใช้ร่วมกันรับประทานอาหารสำหรับอาหารเช้าร่วมกัน. "ดังนั้นสิ่งที่เวลาจนกว่าคุณจะออกมาทำงาน?" เธอถามขณะที่ความกังวล bacame มองเห็นคุณสมบัติ jer. "จนถึงเที่ยงคืนผมคิดว่า. วิธีการเกี่ยวกับคุณ?" "ผมคิดว่าไม่ช้ากว่าของคุณ." เธอหัวเราะขณะที่ผมยังทำเช่นเดียวกัน. "โดยวิธีมินามิ. มีใครบางคนที่ผมอยากให้คุณเพื่อตอบสนอง. ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องของเวลา" ผมพูดตามที่ผมเติบโตตื่นเต้นกับมัน ผมวางแผนสำหรับพวกเขาที่จะตอบสนองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้. "ที่ดูเหมือนสนุก. มันคือใคร?" เธอบอกกับผมไม่ได้สงสัยอะไร. "เขาจะมามากกว่าที่จะรับฉันขึ้นที่จะไปทำงานในวันนี้. เพียงแค่รอ" "เขา? เพื่อนร่วมงานใหม่บางที?" เธอเดา. "Nope." ผมตอบไม่นานที่ต้องการให้ใจจดใจจ่อมากขึ้นของเธอ. "ผู้จัดการทีมคนใหม่?" "สิ่งที่คุณรู้ว่าฉันยังไม่ได้เปลี่ยนหน่วยดังนั้นจึงยังไม่." "ผมให้ขึ้น. โอ้รอเป็นลุงของมาเอดะที่?" เธอพยายามและล้มเหลวอีกครั้ง ฉัน facepalmed ตัวเองและถ้าเป็นฮีโร่ของฉันมาที่เราได้รับจากการเคาะประตู ผมรู้ว่าใครก็เป็นดังนั้นฉันตื่นเต้นรีบเปิดประตูออกจากมินามิไม่นาน. "มาเราได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับคุณ. สิ่งที่ระยะเวลาที่ดี" ผมพูดตามที่ผมยินดีกับเขากอดและจูบที่ริมฝีปากจากนั้นผมก็สังเกตเห็นคู่ของคู่ familar มากตาจ้องมองที่เราไม่เชื่อ. ฉันคิดว่าฉันจะมีความสุขที่ในที่สุดพวกเขาจะได้พบเจอ แต่มันก็เป็น แต่เป็นถ้าฉันถูกจับได้ว่าทำผิดพลาดอย่างมากในชีวิตของฉัน "มินามิ, ผมชอบคุณที่จะตอบสนองโอโนเอะ Matsuya." ผมส่ายออกความคิดในหัวของฉันและพยายามที่จะไปกับแผนผมได้เริ่มต้น. แม้ว่าคำพูดมีอยู่แล้วในปลายลิ้นของฉันที่จะเสร็จสิ้นการแนะนำผมพบว่าตัวเองดิ้นรนที่จะพูดคำว่า "อี Hh ของแฟนของฉัน" ถ้าเป็นท้องฟ้าตกพวกเราผมก็รู้สึกว่าบรรยากาศของเรากลายเป็นหนักจะทน. "สวัสดีมินามิก็ยินดีที่จะได้พบคุณ. ผมเคยได้ยินสิ่งที่สนุกมากเกี่ยวกับคุณจาก Atsuko ฉันเป็นแฟนตัวยงของ AKB48! " ผมได้ยินเขาทำลายความเงียบดังและเป็นสักขีพยานมือขวาของเขาที่จะเขย่าของมินามิ แต่ที่ผมมองไปที่เธอก็เป็น แต่ถ้าเธอนิ่งและมีความตั้งใจที่จะตอบสนองมือคนของฉันไม่มี ผมได้เริ่มต้นที่จะคิดว่ามีอะไรผิดปกติ และมินามิเพื่อดู .... เจ็บ. "มันเป็นเรื่องดีที่ได้พบคุณ. แม้ว่ามือของฉันยุ่งผมได้กินอาหารเช้าเพียง." เธอกล่าวว่าในขณะที่ฉันมองไปที่เธอเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่นเพียงเพื่อให้ได้กระเป๋าของเธอ ในฐานะที่เธอเป็นตอนนี้อยู่ในด้านหน้าของฉันที่เธอบอกว่าคำว่าอย่างใดทำให้ผมแปลกใจ. "ฉันจะออกตอนนี้. มันดูเหมือนว่าฉันไม่จำเป็นอีกต่อไป." เธอกล่าวว่าโดยไม่ได้มองที่ทั้งสองของเรา ฉันถือแขนของเธอสำหรับเธอที่จะหยุดฉันรู้สึกโกรธ. "ทำไมคุณจะเป็นเพื่อการหยาบคายกับเขาหรือไม่คุณสามารถอยู่เล็ก ๆ น้อย ๆ อีกต่อไปและมีการสนทนากับเขา?" ผมพยายามที่จะไม่บอกว่าจะยกระดับเสียงของฉัน แต่ฉันล้มเหลว. "ใจเย็น Atsuko. ก็ปรับ" ผมได้ยินแฟนของฉันบอกว่า. แม้ว่าฉันพยายามที่จะสงบผมพบว่าตัวเองโกรธที่มีต่อคำพูดของมินามิ นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ฉันต้องการที่จะรู้สึก ถ้าเป็นผมจะสูญเสียคนในขณะนี้ นั่นคือเหตุผลที่ผมเคยจัดขึ้นแน่นลงบนแขนของมินามิ. "หยุดดิ้นรนมินามิ" ฉันดุของเธอประมาณไม่ปล่อยให้ไปของเธอ ฉันจ้องมองผู้ชายคนหนึ่งที่สวมดูสับสนบนใบหน้าของเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นของนรก และไม่ฉันจะสามารถอธิบายได้ดังนั้นเพื่อไม่ให้เกิดความสับสนของเขายืดผมขอให้เขารอผมอยู่ในรถออกไปข้างนอกแทนขณะที่ผมกำลังจะไปพูดคุยกับมินามิ และเขาก็เป็นสิ่งที่ผมบอก. ฉันคลายจับฉันในมินามิของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี่คือความจริง แต่มันคือแฟนฟิค . โอ้ ดูแค่การประชด w

เช่นเคย กรุณาแสดงความคิดเห็นในสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับแฟนฟิค

คิดถึง atsumina มากจนแทบจะไม่หายใจ WW น่าเบื่อมาก ฮ่า ๆ





atsumina ความจริงเป็นแฟนฟิค



คนไม่เบื่อ ถามอะไรกับเรา เกิดอะไรขึ้น และอะไรคือความจริงที่อยู่เบื้องหลังภาพทั้งหมดที่พวกเขาเคยเห็น แม้ในเวลาส่วนตัวของเราพวกเขาไม่เคยยอมแพ้ในการแสวงหาข่าวสารจากเรา นอกจากนี้ แม้ความจริงที่ว่าฉันได้จบการศึกษาจากกลุ่มเช่นกัน

อิอิ และผมมีเพื่อนที่ดี ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของ AKB48 ค่ะ เราสนิทกันเหมือนการทดลองพยายามฉีกเราออกจากกัน เมื่อโชคชะตาก็โหดร้ายเกินไปสำหรับเรา จนโลกเกลียดชังเรา เราทำดีที่สุดเพื่อสนับสนุนกันและกัน ดูแลกัน กลับมามีความสุขกับอีกหนึ่งความสำเร็จในเส้นทางที่เราจะไป ถ้ามันแยกต่างหาก

ผมเชื่อ ผมไม่เคยล้มเหลวที่จะแสดงวิธีการที่ฉันรักษามิตรภาพของเราเมื่อผมอยู่ในกลุ่ม เพื่อนๆของฉันที่ไม่ได้มาจาก akb ยังบอกวิธีใสผมอาจจะด้วยตาของฉันกรีดร้องว่ามินามิหมายถึงโลกที่ฉันและผมไม่เคยปลูกโกรธของพวกเขา ความคิดเห็นของวิธีการมองเห็น ความรู้สึกของผมที่มีต่อกัปตันของผม ความจริงผมเริ่มรู้สึกล่วงล้ำไปยังมัน อิอิ กลายเป็น ทั้งหมด สำหรับ เธอ เป็น เพื่อน รัก น้องสาว เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของฉัน . . . . . .

ผมไม่เคยเบื่อที่จะเธอจะซื่อสัตย์ ที่สุดของความทรงจำที่เต็มไป ของ มินามิ และที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ฉันชอบเธอมาก และฉันก็รู้ว่าเธอรู้สึกเหมือนกันเรามีเพื่อนสนิทที่ AKB48 เคยสร้างขึ้น ผมรู้สึกว่า จนกว่า . . . . . . .

. . . . . . . จนกว่าเธอจะสารภาพรักกับฉัน หนึ่งปีหลังจากที่เรียนจบ

ผมไม่เคยสงสัยเลยว่าเธอรักฉัน ทั้งๆ ที่เธอทำให้กับยูโกะต่อความสนใจของ Nyan Nyan และแม้จะไม่สนใจในขณะที่ Nyan Nyan อยู่รอบๆ เธอถูกเสมอไหล่ขวาของฉันเมื่อใดก็ตามที่ฉันต้องการใครสักคนที่จะพึ่งพา .

แต่ความรักที่แตกต่างจากสิ่งที่ผมคิดเอาไว้ เธอชอบฉัน และความรักที่ผมมีต่อเธอเคยเสียกับในลักษณะเดียวกัน ซึ่งมันถูกสงสัยว่าฉันว่า นานแค่ไหนที่เธอต้องเก็บความรู้สึก นานแค่ไหนที่ฉันทำร้ายเธอ ผมเลยไม่กล้าจะถาม เพราะผมแน่ใจว่าผมจะทำร้ายเธอวิธีหนัก เพราะผมไม่เคยชอบเธอเหมือนที่เธอทำ

" acchan ไม่นานใช่มั้ย ?" เธอถามเมื่อเราพบในสถานที่ที่เราสองคนมีนัดประชุม โดยไม่มีความรู้ เช่นเหตุการณ์ที่ไม่เคยล้มเหลวในการทำให้หัวใจ Co ของเราไปป่า ในที่สุดโอกาสที่จะพบกันโดยไม่ต้องจัดตารางเวลาของเรา

ผมยิ้มให้เธอและกอดเธอไว้แน่น หลังจากที่ไม่กี่เดือนที่ไม่ได้เจอกัน " ฉันคิดถึงเธอมากนะ อิอิ คุณเป็นยังไงบ้าง ? "

" ก็ดีอสึโกะผมดีใจที่เราได้เจอกัน แม้ไม่มีแผนการใด ๆ ! "

เราออกจากอ้อมกอดและมองที่แต่ละอื่น ๆ ดวงตาที่เป็นประกายของทั้งหมดเพราะความสุข” เหมือนเมื่อก่อน ฉันจะโทรหาคุณ และขอให้คุณที่เป็นคุณ แล้วคุณจะบอกฉันว่าคุณกำลังอยู่ในสถานที่นี้และคุณอยู่คนเดียว และเหมือนโชคชะตาก็เข้าข้างเรา ผมอยู่ใกล้กับที่คุณที่ งั้นเราจบการประชุม" ผมหัวเราะ ที่จำเป็น ความทรงจำที่ดีของพวกเรา

" ผมรู้ ! มันเหมือนเราถูกกำหนดให้มาเจอกันเวลา ! เธอยังคงหัวเราะ และฉันก็ทำแบบเดียวกัน ถึงแม้ว่าเราอย่างต่อเนื่องในการส่งอีเมล์ และให้โทรศัพท์กับแต่ละอื่น ๆในชีวิตประจำวัน เห็นแต่ละอื่น ๆและความรู้สึกอีกแบบหนึ่งของตนมากกว่า

เรายังคงเห็นแต่ละอื่น ๆร่วมกับสมาชิกคนอื่น ๆ เวลามันมาเป็นปี ผมไม่เคยล้มเหลวที่จะแสดงให้พวกแฟนคลับผู้สนับสนุนของเรา แฟนๆของครอบครัว akb ของเรา เหมือนเห็นเราทั้งหมดด้วยกัน แม้แต่หลังจบการศึกษาที่ทำให้ทุกคนมีความสุข และแน่นอนเราต่างเรียกเราชื่อ atsumina และ takacchan . ตอนแรกก็แปลกๆ ไม่รู้ว่าแฟนๆ ของเราก็เป็นเรา เหมือนเราเป็นคู่รักกันจริงมันเป็นตลกแม้ว่าความสัมพันธ์ของเราฉ้อโกง สามารถสร้างความบันเทิงให้กับแฟนๆ เยอะมาก ดังนั้นเราไม่ได้รังเกียจเลย และไปกับการไหล และแม้กระทั่งก่อนที่จะเรียนจบ จะเหมือนของผม มินามิและผมได้ตัดสินใจที่จะรับรองตนเองเป็น atsumina

" ฉันรักรอยยิ้มของคุณของแท้อสึโกะฉันหวังว่าฉันสามารถเป็นพยานดังกล่าวได้กลายมาเป็น reliever ความเครียดของฉัน " เธอพูดกับผมในขณะที่เราสองคนกำลังห้อยออกในพาร์ทเมนท์ของฉัน ห้องนั่งเล่น ฉันเชิญเธอมาทานอาหารค่ำกับผม เพราะสุดท้าย เราก็มีเวลาอยู่ด้วยกัน มันไม่เคยผิดหวังที่จะมีมินามิรอบ แม้มีเพียงเธอ ฉันมีความสุขเสมอ

ผมยิ้มที่เธอยิ้มเธอได้ยินสาย " คุณเป็นเด็กมินามิ ! ผมแสบจมูกและฉันรู้ว่าแท้จริงเธอรำคาญมันก็เลยหยุด

" บอกว่า งานเป็นยังไงบ้าง ? " เธอถามทำลายความขี้เล่นของอารมณ์ของเรา

" มันสนุก ฉันได้รับที่จะทำงานกับคนอื่น และฉันเหมือนกับว่าฉันกำลังทำอะไร ฉันได้รับการเดินทางมากเช่นกัน เพราะงานของ . " ฉันพูดอย่างกระตือรือร้น .

" เราน่าจะไปออกเมืองพักร้อน ซึโกะ !

" ฟังดูสนุกกับฉันทำไมไม่ได้ออกนอกประเทศ ?

" พาเราสองคน ? เธอถามอย่างอายๆ ผมเลยด้วย

" ครับ หากคุณไม่ต้องการที่จะแบ่งปันให้กับสมาชิกท่านอื่น ผมมั่นใจว่าผมเป็นพยานว่า สีหน้าของเธอที่แดงธรรมชาติ กลายเป็นร่มเงา ฉันชอบแหย่เธอ

" นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึง ผมแค่ถามดู ! ! " เธอยังคงพูดตะกุกตะกักขณะที่ฉันหัวเราะอย่างต่อเนื่องที่เธอ มันฟูมาก

เป็นกับเธอ