The Vikings Back to TopIMAGE Area o

The Vikings Back to Top
IMAGE

Area of the Viking-ruled Danelaw
(from Paradox Place)
By the late 8th Century, the Vikings (or Norsemen) began to make sporadic raids on the east cost of Britain. They came from Denmark, Norway and Sweden, although it was the Danes who came with the greatest force. Notorious for their ferocity, ruthlessness and callousness, the Vikings pillaged and plundered the towns and monasteries of northern England - in 793, they sacked and looted the wealthy monastery at Lindisfarne in Northumbria - before turning their attentions further south. By about 850, the raiders had started to over-winter in southern England and, in 865, there followed a full-scale invasion and on-going battles for the possession of the country.

Viking expansion was finally checked by Alfred the Great and, in 878, a treaty between the Anglo-Saxons and the Vikings established the Danelaw, splitting the country along a line roughly from London to Chester, giving the Norsemen control over the north and east and the Anglo-Saxons the south and west. Although the Danelaw lasted less than a century, its influence can be seen today in the number of place names of Norse origin in northern England (over 1,500), including many place names ending in “-by”, “-gate”, “-stoke”, “-kirk”, “-thorpe”, “-thwaite”, “-toft” and other suffixes (e.g. Whitby, Grimsby, Ormskirk, Scunthorpe, Stoke Newington, Huthwaite, Lowestoft, etc), as well as the “-son” ending on family names (e.g. Johnson, Harrison, Gibson, Stevenson, etc) as opposed to the Anglo-Saxon equivalent “-ing” (e.g. Manning, Harding, etc).

The Vikings spoke Old Norse, an early North Germanic language not that dissimilar to Anglo-Saxon and roughly similar to modern Icelandic (the word viking actually means “a pirate raid” in Old Norse). Accents and pronunciations in northern England even today are heavily influenced by Old Norse, to the extent that they are largely intelligible in Iceland.

Over time, Old Norse was gradually merged into the English language, and many Scandinavian terms were introduced. In actual fact, only around 150 Norse words appear in Old English manuscripts of the period, but many more became assimilated into the language and gradually began to appear in texts over the next few centuries. In all, up to 1,000 Norse words were permanently added to the English lexicon, among them, some of the most common and fundamental in the language, including skull, skin, leg, neck, freckle, sister, husband, fellow, wing, bull, score, seat, root, bloom, bag, gap, knife, dirt, kid, link, gate, sky, egg, cake, skirt, band, bank, birth, scrap, skill, thrift, window, gasp, gap, law, anger, trust, silver, clasp, call, crawl, dazzle, scream, screech, race, lift, get, give, are, take, mistake, rid, seem, want, thrust, hit, guess, kick, kill, rake, raise, smile, hug, call, cast, clip, die, flat, meek, rotten, tight, odd, rugged, ugly, ill, sly, wrong, loose, happy, awkward, weak, worse, low, both, same, together, again, until, etc.

Old Norse often provided direct alternatives or synonyms for Anglo-Saxon words, both of which have been carried on (e.g. Anglo-Saxon craft and Norse skill, wish and want, dike and ditch, sick and ill, whole and hale, raise and rear, wrath and anger, hide and skin, etc). Unusually for language development, English also adopted some Norse grammatical forms, such as the pronouns they, them and their, although these words did not enter the dialects of London and southern England until as late as the 15th Century. Under the influence of the Danes, Anglo-Saxon word endings and inflections started to fall away during the time of the Danelaw, and prepositions like to, with, by, etc became more important to make meanings clear, although many inflections continued into Middle English, particularly in the south and west (the areas furthest from Viking influence).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไวกิ้งกลับไปด้านบนรูปภาพ พื้นที่ของบริเวณเดนลอว์ปกครองไวกิ้ง(จาก Paradox)โดยในช่วงปลายศตวรรษที่ 8 ไวกิ้ง (หรือนอร์สเม็น) เริ่มให้บุกประปรายต้นทุนตะวันออกของสหราชอาณาจักร พวกเขามาจากเดนมาร์ก นอร์เวย์ และ สวีเดน แม้ว่าจะประกอบธุรกิจที่มาแรงมากที่สุด เลื่องลือถึงความดุร้ายของพวกเขา ruthlessness และ callousness ไวกิ้งปล้น และปล้นเมืองและพระราชวงศ์ของอังกฤษ - ใน 793 พวกเขาไล่ออก และ looted วัดรวยที่ลินดิสฟาร์ใน Northumbria - ก่อนที่จะเปิดแน่นของพวกเขาเพิ่มเติมใต้ โดยประมาณ 850 บุกที่มีเริ่มมากกว่าฤดูหนาวในอังกฤษตอนใต้ และ ใน 865 มีตามการรุกรานเต็มรูปแบบและการรบที่จะครอบครองของประเทศไวกิ้งขยายสุดท้ายตรวจสอบ โดยอัลเฟรดมหาราช และ 878 สนธิสัญญาระหว่างชาวแองโกล-แซกซัน และไวกิ้งก่อตั้งขึ้นบริเวณเดนลอว์ แยกประเทศไปตามบรรทัดจากลอนดอนประมาณเชสเตอร์ ทำให้การควบคุมนอร์สเม็นภาคเหนือ และตะวันออก และชาวแองโกล-แซกซันใต้และตะวันตก แม้ว่าบริเวณเดนลอว์กินเวลาน้อยกว่าหนึ่งศตวรรษ อิทธิพลเห็นได้วันนี้ในจำนวนชื่อสถานที่ของแหล่งกำเนิดนอร์สในอังกฤษ (กว่า 1,500), รวมทั้งหลายชื่อลงท้ายด้วย "-โดย", "-ประตู", "-สโต๊ค", "-เคิร์ก", "-โธร์ป", "-thwaite ", "-toft " และส่วนต่อท้ายอื่น ๆ (เช่นวิทบีย์ Grimsby, Ormskirk ธอร์ป นิววิง ตันสโต๊ค Huthwaite, Lowestoft ฯลฯ), ตลอดจน "-บุตร" ลงท้ายชื่อครอบครัว (เช่นจอห์นสัน กิบสัน สตีเวนสัน ฯลฯ แฮร์ริสัน) ตรงข้ามกับเทียบเท่าแองโกล-แซ็กซอน "-ing " (เช่นแมนนิ่ง บรีฮาร์ดดิ้ง ฯลฯ)ไวกิ้งพูดนอร์ส ภาษาเหนือดั้งเดิมเป็นต้นไม่ที่แตกต่างจากแองโกล-แซ็กซอนและไอซ์แลนด์ประมาณคล้ายกับสมัย (คำไวกิ้งจริงหมายความว่า "โจรสลัด raid" ในนอร์ส) สำเนียงและการออกเสียงในอังกฤษแม้วันนี้มีอิทธิพลอย่างมากจากนอร์ส เท่าที่จะมากได้ในไอซ์แลนด์ช่วงเวลา นอร์สค่อย ๆ ถูกผสานลงในภาษาอังกฤษ และหลายเงื่อนไขที่สแกนดิเนเวียถูกนำมาใช้ จริง นอร์สเพียงประมาณ 150 คำปรากฏในภาษาอังกฤษโบราณ ต้นฉบับของรอบระยะเวลา แต่เป็นการหลอมรวมเป็นภาษาอื่น ๆ อีกมากมาย และค่อย ๆ เริ่มปรากฏในตำราไม่กี่ศตวรรษถัดไป ในทุก ถึงนอร์ส 1,000 คำถาวรเพิ่มในพจนานุกรมภาษาอังกฤษ ในหมู่พวกเขา บางส่วนมากและพื้นฐานในภาษา รวมถึงกะโหลกศีรษะ ผิว ขา คอ กระ น้องสาว สามี เพื่อน ปีก กระทิง คะแนน ที่นั่ง ราก ดอก ถุง ช่องว่าง มีด สิ่งสกปรก เด็ก เชื่อมโยง ประตู ฟ้า ไข่ เค้ก กระโปรง วง ธนาคาร เกิด เศษ ทักษะ thrift หน้าต่าง หอบ ช่องว่าง กฎหมาย ความโกรธ ความน่าเชื่อถือ เงิน เข็มกลัด โทร ตระเวน ตาพร่า กรี๊ด ช่วย แข่งขัน ลิฟต์ ได้รับ ให้ มี ใช้ เข้าใจผิด กำจัด ดูเหมือน ต้อง แทง ตี เดา เตะ ฆ่า คราด ยก รอยยิ้ม กอด โทร หล่อ คลิป ตาย แบน สุภาพ เน่า แน่น คี่ ทนทาน น่าเกลียด ป่วย รอบจัด ผิด หลวม ความสุข อึดอัดใจ อ่อนแอ เลว ต่ำ ทั้ง เหมือน กัน กัน อีกครั้ง จน ฯลฯทางเลือกสำหรับนอร์สมักให้บริการโดยตรงหรือพ้องคำแองโกล-แซ็กซอน ซึ่งทั้งสองได้ถูกดำเนิน (หัตถกรรมเช่นแองโกล-แซ็กซอน และนอร์สทักษะ ใน และต้อง เขื่อน และคู ป่วย และป่วย ทั้ง และ hale เพิ่ม และหลัง ความพิโรธ และความ โกรธ ซ่อน และผิว ฯลฯ) ปกติการพัฒนาภาษา ภาษาอังกฤษก็นำนอร์สไวยากรณ์แบบฟอร์มบาง เช่นคำสรรพนามพวกเขา พวกเขา และของพวก เขา แม้ว่าคำเหล่านี้ไม่ได้เข้าสำเนียงลอนดอนและอังกฤษทางตอนใต้จนถึงปลายศตวรรษที่ 15 เป็น ภายใต้อิทธิพลของเดนส์ ลงท้ายคำแองโกล-แซ็กซอน และ inflections การลง เก็บในช่วงเวลาของบริเวณเดนลอว์ และน้อง ๆ เช่น กับ โดย ฯลฯ เป็นสำคัญเพื่อให้ความหมายชัดเจน แม้ว่าหลาย inflections ยังคงเป็นกลางภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในใต้และตะวันตก (พื้นที่ก้าวก็ถึงอิทธิพลไวกิ้ง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไวกิ้งกลับไปด้านบน
ภาพพื้นที่ของไวกิ้ง Danelaw ปกครอง(จาก Paradox เพลส) โดยศตวรรษที่ 8 ปลายไวกิ้ง (หรือคอกล้อม) เริ่มที่จะทำให้การตรวจค้นเป็นระยะ ๆ เกี่ยวกับค่าใช้จ่ายทางตะวันออกของอังกฤษ พวกเขามาจากเดนมาร์กนอร์เวย์และสวีเดนแม้ว่ามันจะเป็นเดนมาร์กที่มาด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ฉาวโฉ่สำหรับความรุนแรงของพวกเขาและความเหี้ยมโหดกระด้างไวกิ้งปล้นและปล้นเมืองและพระราชวงศ์ของภาคเหนือของอังกฤษ - 793 พวกเขาไล่ปล้นและวัดที่ร่ำรวยที่ฟาร์นใน Northumbria - ก่อนที่จะหันความสนใจของพวกเขาไปทางใต้ โดยประมาณ 850 บุกได้เริ่มต้นไปกว่าฤดูหนาวในภาคใต้ของประเทศอังกฤษและใน 865 มีตามบุกเต็มรูปแบบและการต่อสู้ที่กำลังครอบครองของประเทศ. ขยายตัวไวกิ้งได้รับการตรวจสอบในที่สุดโดยอัลเฟรดมหาราชและ ใน 878 สนธิสัญญาระหว่างแอกซอนและไวกิ้งที่จัดตั้งขึ้น Danelaw แยกประเทศตามแนวประมาณจากลอนดอนไปยังเชสเตอร์ให้การควบคุมคอกล้อมทิศตะวันตกเฉียงเหนือและทิศตะวันออกและแอกซอนทางทิศใต้และทิศตะวันตก แม้ว่า Danelaw กินเวลานานกว่าศตวรรษ, อิทธิพลที่สามารถมองเห็นได้ในวันนี้จำนวนของชื่อสถานที่กำเนิดนอร์สในภาคเหนือของประเทศอังกฤษ (กว่า 1,500 บาท) รวมทั้งชื่อหลายสถานที่ลงท้ายด้วย "-By", "-gate", "- สโต๊ค "," -kirk "," -thorpe "," -thwaite "," -toft "และอื่น ๆ ที่ต่อท้าย (เช่นวิตบีกริมสบี้, Ormskirk, คันธอร์ป, จี้ Newington Huthwaite โลว์ ฯลฯ ) เช่นเดียวกับ" -son "สิ้นสุดในชื่อของครอบครัว (เช่นจอห์นสัน, แฮร์ริสันกิบสัน, สตีเวนสัน, ฯลฯ ) เมื่อเทียบกับเทียบเท่าแองโกลแซกซอน" ไอเอ็นจี "(เช่นนิงฮาร์ดิ้ง ฯลฯ ). ไวกิ้งพูดอร์สโบราณต้นเหนือดั้งเดิม ภาษาไม่ได้ว่าแตกต่างกันไปแองโกลแซกซอนและประมาณคล้ายกับโมเดิร์นไอซ์แลนด์ (คำว่าไวกิ้งจริงหมายถึง "การโจมตีของโจรสลัด" ในโอลด์นอร์ส) สำเนียงและการออกเสียงในภาคเหนือของประเทศอังกฤษแม้วันนี้ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากเก่านอร์สเท่าที่พวกเขาเป็นส่วนใหญ่เข้าใจในไอซ์แลนด์. เมื่อเวลาผ่านไปนอร์สก็ค่อย ๆ กลืนเข้าไปในภาษาอังกฤษและสแกนดิเนเวีแง่หลายคนแนะนำให้รู้จัก ในความเป็นจริงเพียงประมาณ 150 คำนอร์สปรากฏในต้นฉบับภาษาอังกฤษของรอบระยะเวลา แต่อื่น ๆ อีกมากมายกลายเป็นที่หลอมรวมเป็นภาษาและค่อยๆเริ่มปรากฏให้เห็นในตำราในช่วงไม่กี่ศตวรรษถัดไป ในทุกมากถึง 1,000 คำนอร์สถูกเพิ่มอย่างถาวรศัพท์ภาษาอังกฤษในหมู่พวกเขาบางส่วนของที่พบมากที่สุดและพื้นฐานในภาษารวมทั้งกะโหลกผิวขาคอกระจุดด่างดำ, น้องสาวของสามีเพื่อนปีกวัว คะแนนที่นั่งรากบลูม, กระเป๋า, ช่องว่าง, มีด, สกปรก, เด็ก, การเชื่อมโยงประตู, ท้องฟ้า, ไข่, เค้ก, กระโปรง, วงดนตรี, ธนาคารเกิดเศษทักษะทริฟท์, หน้าต่าง, หอบช่องว่างกฎหมาย ความโกรธความไว้วางใจ, เงิน, เข็มกลัด, สายการรวบรวมข้อมูล, Dazzle, กรีดร้อง, กรีด, การแข่งขัน, ลิฟท์ได้รับให้เป็นใช้ความผิดพลาดกำจัดดูเหมือนต้องการแทงตีเดาเตะฆ่าคราด ยกยิ้มกอดโทรหล่อคลิปตายแบนอ่อนโยนเน่าแน่นแปลกขรุขระน่าเกลียดป่วยเจ้าเล่ห์ผิดหลวมมีความสุขที่น่าอึดอัดใจอ่อนแอแย่ลงต่ำทั้งสองเหมือนกัน ร่วมกันอีกครั้งจนกว่า ฯลฯอร์สโบราณมักจะจัดให้มีทางเลือกที่ตรงหรือคำพ้องคำแองโกลแซกซอนซึ่งทั้งสองได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับ (เช่นแองโกลแซกซอนฝีมือและทักษะที่นอร์สปรารถนาและต้องการเขื่อนและคูป่วยและ ป่วยทั้งหมดและเฮลยกและด้านหลังพระพิโรธและความโกรธซ่อนและผิวหนัง ฯลฯ ) พิเศษสำหรับการพัฒนาภาษา, ภาษาอังกฤษนอกจากนี้ยังนำมาใช้ในบางรูปแบบนอร์สไวยากรณ์เช่นคำสรรพนามที่พวกเขา, พวกเขาและพวกเขาแม้ว่าคำพูดเหล่านี้ไม่ได้เข้ามาภาษาท้องถิ่นของกรุงลอนดอนและภาคใต้ของอังกฤษจนเป็นปลายศตวรรษที่ 15 ภายใต้อิทธิพลของเดนมาร์ก, แองโกลแซกซอนคำลงท้ายและโทนเริ่มที่จะร่วงลงไปในช่วงเวลาของ Danelaw และคำบุพบทชอบด้วยโดย ฯลฯ กลายเป็นเรื่องสำคัญมากขึ้นเพื่อให้ความหมายที่ชัดเจนแม้ว่าโทนหลายอย่างต่อเนื่องในภาษาอังกฤษยุคกลาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคใต้และทิศตะวันตก (พื้นที่ห่างจากอิทธิพลของไวกิ้ง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไวกิ้งกลับไปด้านบนภาพพื้นที่ของไวกิ้งปกครองบริเวณเดนลอว์( จาก Paradox สถานที่ )โดยศตวรรษที่ 8 สาย ไวกิ้ง ( หรือชาวนอร์ส ) ก็เริ่มมีประปราย บุก ต้นทุนทางตะวันออกของสหราชอาณาจักร พวกเขามาจากประเทศเดนมาร์ก นอร์เวย์ และสวีเดน แม้จะ Danes ที่มีพลังมากที่สุด เรื่องความดุร้าย , ความโหด และความใจแข็ง , ไวกิ้งและปล้นสะดมปล้นเมืองและวัดทางเหนือของประเทศอังกฤษใน 793 , พวกเขาถูกไล่ออกและถูกปล้นวัดร่ำรวย Lindisfarne ในนอร์ธัมเบรีย - ก่อนที่จะเปลี่ยนความสนใจของพวกเขาไปทางใต้ ประมาณ 850 , Raiders ได้เริ่มที่จะผ่านฤดูหนาวในภาคใต้ของประเทศอังกฤษและใน 1 , มีงานต่อเนื่องตามการรุกรานและการต่อสู้เพื่อครอบครองประเทศไวกิ้งขยายก็ตรวจสอบโดยพระเจ้าอัลเฟรดมหาราชและใน 878 , สนธิสัญญาระหว่างแองโกลชาวแซกซันและไวกิ้งก่อตั้งบริเวณเดนลอว์ แบ่งประเทศตามแนวประมาณจากลอนดอนเชสเตอร์ให้ชาวนอร์สควบคุมเหนือและตะวันออกและแองโกลชาวแซกซันทางทิศใต้และตะวันตก แม้ว่าบริเวณเดนลอว์กินเวลาไม่ถึงศตวรรษ อิทธิพลของสามารถเห็นได้ในวันนี้ในจำนวนที่ชื่อของนอร์สที่มาในภาคเหนือของประเทศอังกฤษ ( 2043 ) รวมถึงหลายสถานที่ชื่อลงท้ายด้วย " - " , " - ประตู " , " - จี้ " , " เคิร์ก " , " - " ธอร์ป " - ทเวต " , " - " และปัจจัยอื่น ๆ ( เช่น ทอฟท์ วิทบี กริมสบี้ Ormskirk Scunthorpe , , , huthwaite จี้ Newington , , Eastbourne , ฯลฯ ) , เป็น " ลูกชาย " สิ้นสุดในชื่อของครอบครัว ( เช่น จอห์นสัน แฮริสัน กิ๊บสัน สตีเวนสัน , ฯลฯ ) เป็นนอกคอกแองโกล - แซ็กซอนเทียบเท่า " ไอเอ็นจี " ( เช่น แมนนิ่ง ฮาร์ดิง , ฯลฯ )ไวกิ้งพูดเก่านอร์ส , ต้นเหนือดั้งเดิมภาษาไม่แตกต่างแองโกลแซ็กซอนและประมาณคล้ายกับไอซ์แลนด์สมัยใหม่ ( คำจริงหมายถึง " ไวกิ้งโจรสลัดโจมตี " ในภาษานอร์สโบราณ ) เสียงและการออกเสียงในภาคเหนือของประเทศอังกฤษในวันนี้จะได้รับอิทธิพลอย่างมากจากเก่านอร์ส ถึงขนาดที่ว่าส่วนใหญ่จะเข้าใจในประเทศไอซ์แลนด์เวลาผ่านไปภาษานอร์สโบราณค่อยผสานเข้าไปในภาษาอังกฤษ และศัพท์สแกนดิเนเวียหลายคนแนะนำ ในความเป็นจริงที่เกิดขึ้นจริง , เพียงประมาณ 150 นอร์สคำปรากฏในภาษาอังกฤษต้นฉบับของระยะเวลา แต่อีกหลายกลายเป็นขนบธรรมเนียมประเพณีในภาษา และค่อยๆเริ่มปรากฏในตำรามากกว่าถัดไปไม่กี่ศตวรรษ In all, up to 1,000 Norse words were permanently added to the English lexicon, among them, some of the most common and fundamental in the language, including skull, skin, leg, neck, freckle, sister, husband, fellow, wing, bull, score, seat, root, bloom, bag, gap, knife, dirt, kid, link, gate, sky, egg, cake, skirt, band, bank, birth, scrap, skill, thrift, window, gasp, gap, law, anger, trust, silver, clasp, call, crawl, dazzle, scream, screech, race, lift, get, give, are, take, mistake, rid, seem, want, thrust, hit, guess, kick, kill, rake, raise, smile, hug, call, cast, clip, die, flat, meek, rotten, tight, odd, rugged, ugly, ill, sly, wrong, loose, happy, awkward, weak, worse, low, both, same, together, again, until, etc.ภาษาซิมูลาให้มักจะเลือกโดยตรงหรือคำพ้องสำหรับแองโกล แซกซันคำ ซึ่งทั้งสองได้ดำเนินการ ( เช่น แองโกล แซกซันฝีมือและทักษะ นอร์สต้องการและต้องการ เขื่อนและคู ป่วย และป่วย ทั้งหมด และ เฮล ยกล้อหลัง โทสะ ความโกรธ ซ่อน และผิวหนัง เป็นต้น ) ผิดปกติสำหรับการพัฒนาและการใช้ภาษา บางนอร์สไวยากรณ์รูปแบบ เช่น สรรพนามที่ พวกเขา พวกเขา และ ของพวกเขา แม้ว่า คำเหล่านี้ไม่ได้ระบุภาษาของลอนดอนและอังกฤษจนเป็นปลายศตวรรษที่ 15 ภายใต้อิทธิพลของเดนส์ แองโกลแซ็กซอนคำว่าจุดจบและ inflections เริ่มลดลงไปในระหว่างเวลาของบริเวณเดนลอว์ และบุพบท เช่น , กับ , โดย , ฯลฯ เป็นสำคัญเพื่อให้ความหมายชัดเจน แม้ว่าหลาย inflections อย่างต่อเนื่องในภาษาอังกฤษยุคกลาง โดยเฉพาะในภาคใต้และตะวันตก ( พื้นที่ที่ห่างไกลจากอิทธิพลของไวกิ้ง ) .