นิทานเรื่อง : ซินเดอเรลล่าบ้านหลังง

นิทานเรื่อง : ซินเดอเรลล่า

บ้านหลังงามที่ตั้งอยู่ท่ามกลางดงดอกไม้นานาพรรณ ที่กำลังส่งกลิ่น หอมตลบอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณเป็นของพ่อม่ายหนุ่มรูปงามผู้มั่งมีคนหนึ่ง เขาครองตัวเป็นโสดอยู่มาได้นานวัน นับจากที่ภรรยาสุดที่รัก ของเขา ได้เสียชีวิตลง เหตุเป็นเพราะเขารักลูกสาวคนเดียวของเขามาก เธอเป็น เด็กหญิงที่มีหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูเป็นที่ยิ่ง เธอคนนั้นมีนามว่า " ซินเดอเรลล่า "



แต่แล้วอยู่ต่อมาไม่นาน พ่อม่ายรูปงามก็เกิดทนความเหงาไม่ได้ เขาได้ตกลงใจแต่งงานใหม่กับหญิงม่ายนางหนึ่ง

และทางฝ่ายนั้นก็ได้มีลูกติด มาด้วยถึงสองคน แรก ๆ ทั้งแม่เลี้ยง และลูกสาวของหล่อนต่างก็ทำเป็นรักและเอ็นดู

ซินเดอเรลล่าอยู่บ้างเหมือนกัน แต่ก็เฉพาะแต่ในยามที่อยู่ต่อหน้าบิดาของเธอเท่านั้น นานวันเข้า ความงามของ

ซินเดอเรลล่าก็จะดูฉายชัดและ ล้ำหน้ามากไปกว่าสองสาวลูกสาว ของนางขึ้นมาเรื่อยๆ ความเอ็นดูจึงแปรเปลี่ยนไป จนกลายมาเป็นความริษยา และความเกลียดชังไปในที่สุด....



เมื่อบิดาของซินเดอเรลล่าได้ล้มป่วย และต้องมาตายจากไปก่อนวัย อันสมควรอย่างนั้นด้วยแล้ว ทุกอย่างจึงดูเหมือนกับว่าจะเข้าข้างนางแม่เลี้ยงและ สองสาวพี่น้องที่จะได้แกล้งให้

ซินเดอเรลล่าให้จมอยู่แต่ในครัว โดยเปลี่ยนสภาพ มาเป็นยิ่งกว่าคนใช้ เพราะนางแม่เลี้ยงได้ไล่คนใช้ในบ้านให้ออกไปทั้งหมด และนางได้ยกงานบ้านทุกอย่างให้เป็นของซินเดอเรลล่าไปโดยปริยาย....ดังนั้น ซินเดอเรลล่าจึงได้แต่วิ่งวุ่นหน้าเป็นมันอยู่แต่ที่ในครัว หัวหูยุ่งเหยิงไปหมดกับ การทำงานบ้านทั้งวันและทุกวัน ไม่ได้ออกไปไหนมาไหนกับใครเขา จนอาจที่ จะพูดได้ว่าหากเป็น คนที่เพิ่งรู้จักกับครอบครัวนี้ ก็จะนึกว่า ครอบครัวนี้มีลูกสาว อยู่เพียงสองคน กับคนรับใช้สาวแสนสวยอีกคนหนึ่งเท่านั้น



วันหนึ่งพระราชาผู้ครองเขตแดนได้ประกาศจัดงานเลี้ยงเฉลิมฉลองขึ้น บรรดาสาวงามทั่วทั้งอาณาจักรได้รับเชิญให้เข้าไปร่วมในงาน เพื่อให้เจ้าชาย รูปงามเลือกเป็นพระชายา สองสาวพี่-น้องก็ได้รับเชิญให้ไปในงานเลี้ยงครั้งนี้ กับเขาด้วย ตามปกติหลังจากที่เสร็จงานในครัวแล้ว

ซินเดอเรลล่ามักจะออกไปนั่งเล่นอยู่ที่สวน หลังบ้านเสมอ แต่วันนี้... พี่สาวทั้งสองของเธอไม่ยอมเปิดโอกาสให้เธอได้พักผ่อน เอาเสียเลย ด้วยเพราะทั้งสองได้เรียกซินเดอเรลล่าให้เข้าไปช่วย เตรียมเสื้อผ้า โดยบอกว่า

" ฉันสองคนจะไปงานเลี้ยงในวัง เตรียมรีดชุดให้ด้วย " หลังจากนั้น ทั้งสองก็คุยกันถึงงานที่จะมีในไม่ช้านั้นอย่างตื่นเต้น ต่างก็หวังใจว่า ถ้าเผื่อโชคดี บางทีเจ้าชายจะเชิญเธอ ทั้งสองเต้นรำก็อาจเป็นได้...ทั้งสองฝันหวานกันอย่าง มากเลยทีเดียว....



และแล้วก็ถึงวันงานที่สองสาวพี่-น้องรอคอยมาถึง ทั้งสองเรียก

ซินเดอเรลล่า แบบรีบเร่งว่า

" เร็วเข้า เอาเสื้อผ้าที่พวกเราเตรียมไว้มาเร็ว ๆ เข้าสิ..มัวแต่ชักช้าอยู่นั่นแหละ แล้วก็รีบมาทำผมให้เราสองคนด้วยเร็ว ๆ เรากำลังจะไปร่วมงานเลี้ยงในพระราชวัง แล้วก็ไม่อยากที่จะไปให้ล่าช้ากว่าใครเสียด้วย..." ซินเดอเรลล่าไม่พูดว่าอะไร เธอเพียงแต่ตั้งหน้าตั้งตาทำตามคำสั่ง ที่พี่สาวทั้งสองสั่งให้ทำอย่างเดียว เมื่อ พี่สาวทั้งสองแต่งตัวเสร็จแล้ว นางแม่เลี้ยงก็พูดกับ

ซินเดอเรลล่าว่า

" ลูกสาว แสนสวยทั้งสองของฉันได้รับเชิญให้ไปงานเลี้ยงที่ในวัง..ส่วนแกน่ะต้องเฝ้าบ้าน "ซินเดอเรลล่า " ได้ยินไหม? มันเป็นหน้าที่ที่สำคัญของแก เข้าใจเสียด้วย " พูด แล้วนางก็เดินหันหลังให้ แล้วรีบเร่งไปยังพระราชวังพร้อมกับลูกสาวที่หยิ่งยโส ของนางทั้งสองทันที....



หลังจากที่ทุกคนออกไปแล้ว

ซินเดอเรลล่ามีความรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง ไว้ให้อยู่เพียงลำพัง..อย่างน่าสงสาร เธอนั่งฟุบหน้าลงไปที่บนเตียงและร่ำให้ จนน้ำตานองหน้า อย่างน้อยใจว่า

" ฉันมันคนวาสนาน้อยด้อยค่านัก ไม่มี สิทธิ์ที่จะไปไหนมาไหนกับใครเขา ฮื่อ..ฮื่อ..นี่ถ้าฉันจะได้ไปในงานเลี้ยงคืนนี้ด้วย ฉันคงจะรู้สึกว่า โลกนี้ยังมีความสวยงาม หลงเหลืออยู่บ้างนะ แต่...ถึงฉันจะไปได้ ฉันก็ไม่รู้ว่าจะแต่งชุดไหนไปอยู่ดีนั่นแหละ ในเมื่อชุดสวย ๆ ของฉันนั้นไม่มี หลงเหลืออยู่เสียแล้ว... "

หญิงสาวพยายามตัดใจจากเรื่องงานเลี้ยง แล้วเตรียมตัวที่ จะเข้านอน แต่...ทันใดนั้นเอง.....



ก็ปรากฏร่างๆหนึ่งขึ้นที่ตรงหน้าต่างที่ในห้อง ร่างที่ปรากฏนั้นเป็นหญิงสูงอายุในมือ ของนางมีไม้เท้าที่มีดาวดวงเล็ก ๆ ติดอยู่ที่ปลายไม้ นางยิ้มให้ซินเดอเรลล่าและพูดทักทายว่า

" โถ..ช่างน่าสงสารเสียเหลือเกินสาวน้อยคนดีของฉัน...ฉันเป็นแม่มดผู้ใจดี จ้ะ...ไม่ต้อง ทำหน้าตกใจอย่างนั้นสิ คำอธิฐานของเธอนั้นได้ยินไปถึงฉัน แล้วฉันก็เห็นว่าเธอเป็นคนดี เพราะฉะนั้น คำอธิฐานจึงมีสิทธิ์ที่จะเป็นไปได้ ฟังนะก่อนอื่นใด..เธอจงไปหา ผลฝักทอง มาหนึ่งผล, หนูนาหนึ่งตัว...อ้อ.. แล้วก็หนูสีขาวอีกหกตัวด้วยนะ... นำมาให้ฉันที่นี่ โดยด่วนเลย "



เมื่อซินเดอเรลล่าไปหาสิ่งที่แม่มดผู้ใจดีต้องการมาได้ทั้งหมดแล้ว นางแม่มดก็เริ่มร่าย เวทมนต์ขึ้นในทันที นางได้เสก ผลของฟักทองให้กลับกลายมาเป็นรถม้า คันงาม เสกหนูนาให้กลายเป็นคนขับประจำตัวของซินเดอเรลล่า และยังเสกหนู สี ขาวทั้งหกตัวนั้นให้กลายมาเป็นม้าเพื่อมาเทียบรถให้อีกเสียด้วย นางยิ้มอย่าง พอใจกับกับผลงานของนาง แล้วทีนี้ นางก็หันหน้ามาทางซินเดอเรลล่าแล้วพูดว่า

" ต่อจากนี้ก็มาถึงเธอแล้วล่ะ.. เธอจะไปงานเลี้ยงในวังด้วยชุดที่เก่า ๆ ปะแล้วปะอีก และซอมซ่ออย่างนั้นไม่ได้หรอกนะ " ซินเดอเรลล่า " "



พูดจบนางก็ยกไม้เท้าที่มีดวงดาวเล็ก ๆ ของนางขึ้นมาอีกครั้ง แล้วชี้ไปที่ ตัวของซินเดอเรลล่า พลันก็ปรากฏแสงวาบจากปลาย ไม้เท้าพุ่งตรงไปยัง ร่างที่บอบบางนั้น และทันใดนั้นเอง ร่างบาง ๆ ของ

ซินเดอเรลล่า ที่อยู่ใน ชุดแต่งกายแบบเก่า ๆ ซอมซ่อเหมือนคนใช้ก็กลับกลายมาเป็นหญิงสาว แสนสวยสะคราญโฉมอยู่ในชุดแต่งกายที่สวยหรู ผมเผ้า หน้าตานั้นเล่า ก็ถูกตกแต่งเอาไว้อย่างดีไปในทันทีทันใดนั้นเลย....



แล้วในตอนสุดท้ายแม่มดผู้ใจดีก็ยังได้มอบรองเท้าคู่งามที่ทำจากแก้ว บางใส สวมใส่ให้กับซินเดอเรลล่าอีกด้วย นางพูดอย่างใจดีว่า



" สำหรับ คนที่สวย ๆ อย่างเธอก็จะต้องคู่ควรกับรองเท้าแก้วคู่สวย ๆ คู่นี้...ถึงจะถูกใช่ไหม? "



รองเท้าแก้วคู่งามคู่นั้นช่างเหมาะสม และยังใส่ได้อย่างพอดิบพอดีกับเท้าเล็ก ๆ ของซิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิทานเรื่อง: ซินเดอเรลล่าบ้านหลังงามที่ตั้งอยู่ท่ามกลางดงดอกไม้นานาพรรณที่กำลังส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณเป็นของพ่อม่ายหนุ่มรูปงามผู้มั่งมีคนหนึ่งเขาครองตัวเป็นโสดอยู่มาได้นานวันนับจากที่ภรรยาสุดที่รักของเขาได้เสียชีวิตลงเหตุเป็นเพราะเขารักลูกสาวคนเดียวของเขามากเธอเป็นเด็กหญิงที่มีหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูเป็นที่ยิ่งเธอคนนั้นมีนามว่า "ซินเดอเรลล่า" แต่แล้วอยู่ต่อมาไม่นานพ่อม่ายรูปงามก็เกิดทนความเหงาไม่ได้เขาได้ตกลงใจแต่งงานใหม่กับหญิงม่ายนางหนึ่งและทางฝ่ายนั้นก็ได้มีลูกติดมาด้วยถึงสองคนแรกๆ ทั้งแม่เลี้ยงและลูกสาวของหล่อนต่างก็ทำเป็นรักและเอ็นดูซินเดอเรลล่าอยู่บ้างเหมือนกันแต่ก็เฉพาะแต่ในยามที่อยู่ต่อหน้าบิดาของเธอเท่านั้นนานวันเข้าความงามของซินเดอเรลล่าก็จะดูฉายชัดและล้ำหน้ามากไปกว่าสองสาวลูกสาวของนางขึ้นมาเรื่อย ๆ ความเอ็นดูจึงแปรเปลี่ยนไปจนกลายมาเป็นความริษยาและความเกลียดชังไปในที่สุด... เมื่อบิดาของซินเดอเรลล่าได้ล้มป่วยและต้องมาตายจากไปก่อนวัยอันสมควรอย่างนั้นด้วยแล้วทุกอย่างจึงดูเหมือนกับว่าจะเข้าข้างนางแม่เลี้ยงและสองสาวพี่น้องที่จะได้แกล้งให้ซินเดอเรลล่าให้จมอยู่แต่ในครัวโดยเปลี่ยนสภาพมาเป็นยิ่งกว่าคนใช้เพราะนางแม่เลี้ยงได้ไล่คนใช้ในบ้านให้ออกไปทั้งหมดและนางได้ยกงานบ้านทุกอย่างให้เป็นของซินเดอเรลล่าไปโดยปริยาย... ดังนั้นซินเดอเรลล่าจึงได้แต่วิ่งวุ่นหน้าเป็นมันอยู่แต่ที่ในครัวหัวหูยุ่งเหยิงไปหมดกับการทำงานบ้านทั้งวันและทุกวันไม่ได้ออกไปไหนมาไหนกับใครเขาจนอาจที่จะพูดได้ว่าหากเป็นคนที่เพิ่งรู้จักกับครอบครัวนี้ก็จะนึกว่าครอบครัวนี้มีลูกสาวอยู่เพียงสองคนกับคนรับใช้สาวแสนสวยอีกคนหนึ่งเท่านั้น วันหนึ่งพระราชาผู้ครองเขตแดนได้ประกาศจัดงานเลี้ยงเฉลิมฉลองขึ้นบรรดาสาวงามทั่วทั้งอาณาจักรได้รับเชิญให้เข้าไปร่วมในงานเพื่อให้เจ้าชายรูปงามเลือกเป็นพระชายาสองสาวพี่น้องก็ได้รับเชิญให้ไปในงานเลี้ยงครั้งนี้กับเขาด้วยตามปกติหลังจากที่เสร็จงานในครัวแล้วซินเดอเรลล่ามักจะออกไปนั่งเล่นอยู่ที่สวนหลังบ้านเสมอแต่วันนี้... พี่สาวทั้งสองของเธอไม่ยอมเปิดโอกาสให้เธอได้พักผ่อนเอาเสียเลยด้วยเพราะทั้งสองได้เรียกซินเดอเรลล่าให้เข้าไปช่วยเตรียมเสื้อผ้าโดยบอกว่า"ฉันสองคนจะไปงานเลี้ยงในวังเตรียมรีดชุดให้ด้วย" หลังจากนั้นทั้งสองก็คุยกันถึงงานที่จะมีในไม่ช้านั้นอย่างตื่นเต้นต่างก็หวังใจว่าถ้าเผื่อโชคดีบางทีเจ้าชายจะเชิญเธอทั้งสองเต้นรำก็อาจเป็นได้... ทั้งสองฝันหวานกันอย่างมากเลยทีเดียว... ทั้งสองเรียกและแล้วก็ถึงวันงานที่สองสาวพี่-น้องรอคอยมาถึงซินเดอเรลล่าแบบรีบเร่งว่า"เร็วเข้าเอาเสื้อผ้าที่พวกเราเตรียมไว้มาเร็วๆ เข้าสิ... มัวแต่ชักช้าอยู่นั่นแหละแล้วก็รีบมาทำผมให้เราสองคนด้วยเร็วๆ เรากำลังจะไปร่วมงานเลี้ยงในพระราชวังแล้วก็ไม่อยากที่จะไปให้ล่าช้ากว่าใครเสียด้วย..." ซินเดอเรลล่าไม่พูดว่าอะไรเธอเพียงแต่ตั้งหน้าตั้งตาทำตามคำสั่งที่พี่สาวทั้งสองสั่งให้ทำอย่างเดียวเมื่อพี่สาวทั้งสองแต่งตัวเสร็จแล้วนางแม่เลี้ยงก็พูดกับซินเดอเรลล่าว่า"ลูกสาวแสนสวยทั้งสองของฉันได้รับเชิญให้ไปงานเลี้ยงที่ในวัง... ส่วนแกน่ะต้องเฝ้าบ้าน "ซินเดอเรลล่า" ได้ยินไหม มันเป็นหน้าที่ที่สำคัญของแกเข้าใจเสียด้วย "พูดแล้วนางก็เดินหันหลังให้แล้วรีบเร่งไปยังพระราชวังพร้อมกับลูกสาวที่หยิ่งยโสของนางทั้งสองทันที... หลังจากที่ทุกคนออกไปแล้วซินเดอเรลล่ามีความรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้งไว้ให้อยู่เพียงลำพัง... อย่างน่าสงสารเธอนั่งฟุบหน้าลงไปที่บนเตียงและร่ำให้จนน้ำตานองหน้าอย่างน้อยใจว่า"ฉันมันคนวาสนาน้อยด้อยค่านักไม่มีสิทธิ์ที่จะไปไหนมาไหนกับใครเขาฮื่อ... ฮื่อ... นี่ถ้าฉันจะได้ไปในงานเลี้ยงคืนนี้ด้วยฉันคงจะรู้สึกว่าโลกนี้ยังมีความสวยงามหลงเหลืออยู่บ้างนะแต่... ถึงฉันจะไปได้ฉันก็ไม่รู้ว่าจะแต่งชุดไหนไปอยู่ดีนั่นแหละในเมื่อชุดสวยๆ ของฉันนั้นไม่มีหลงเหลืออยู่เสียแล้ว... "หญิงสาวพยายามตัดใจจากเรื่องงานเลี้ยงแล้วเตรียมตัวที่จะเข้านอนแต่... ทันใดนั้นเอง... ก็ปรากฏร่างๆหนึ่งขึ้นที่ตรงหน้าต่างที่ในห้องร่างที่ปรากฏนั้นเป็นหญิงสูงอายุในมือของนางมีไม้เท้าที่มีดาวดวงเล็กๆ ติดอยู่ที่ปลายไม้นางยิ้มให้ซินเดอเรลล่าและพูดทักทายว่า"โถ... ช่างน่าสงสารเสียเหลือเกินสาวน้อยคนดีของฉัน... ฉันเป็นแม่มดผู้ใจดีจ้ะ... ไม่ต้องทำหน้าตกใจอย่างนั้นสิคำอธิฐานของเธอนั้นได้ยินไปถึงฉันแล้วฉันก็เห็นว่าเธอเป็นคนดีเพราะฉะนั้นคำอธิฐานจึงมีสิทธิ์ที่จะเป็นไปได้ฟังนะก่อนอื่นใด... เธอจงไปหาผลฝักทองมาหนึ่งผล หนูนาหนึ่งตัว... อ้อ... แล้วก็หนูสีขาวอีกหกตัวด้วยนะ... นำมาให้ฉันที่นี่โดยด่วนเลย" เมื่อซินเดอเรลล่าไปหาสิ่งที่แม่มดผู้ใจดีต้องการมาได้ทั้งหมดแล้ว นางแม่มดก็เริ่มร่าย เวทมนต์ขึ้นในทันที นางได้เสก ผลของฟักทองให้กลับกลายมาเป็นรถม้า คันงาม เสกหนูนาให้กลายเป็นคนขับประจำตัวของซินเดอเรลล่า และยังเสกหนู สี ขาวทั้งหกตัวนั้นให้กลายมาเป็นม้าเพื่อมาเทียบรถให้อีกเสียด้วย นางยิ้มอย่าง พอใจกับกับผลงานของนาง แล้วทีนี้ นางก็หันหน้ามาทางซินเดอเรลล่าแล้วพูดว่า" ต่อจากนี้ก็มาถึงเธอแล้วล่ะ.. เธอจะไปงานเลี้ยงในวังด้วยชุดที่เก่า ๆ ปะแล้วปะอีก และซอมซ่ออย่างนั้นไม่ได้หรอกนะ " ซินเดอเรลล่า " " พูดจบนางก็ยกไม้เท้าที่มีดวงดาวเล็ก ๆ ของนางขึ้นมาอีกครั้ง แล้วชี้ไปที่ ตัวของซินเดอเรลล่า พลันก็ปรากฏแสงวาบจากปลาย ไม้เท้าพุ่งตรงไปยัง ร่างที่บอบบางนั้น และทันใดนั้นเอง ร่างบาง ๆ ของซินเดอเรลล่า ที่อยู่ใน ชุดแต่งกายแบบเก่า ๆ ซอมซ่อเหมือนคนใช้ก็กลับกลายมาเป็นหญิงสาว แสนสวยสะคราญโฉมอยู่ในชุดแต่งกายที่สวยหรู ผมเผ้า หน้าตานั้นเล่า ก็ถูกตกแต่งเอาไว้อย่างดีไปในทันทีทันใดนั้นเลย.... แล้วในตอนสุดท้ายแม่มดผู้ใจดีก็ยังได้มอบรองเท้าคู่งามที่ทำจากแก้ว บางใส สวมใส่ให้กับซินเดอเรลล่าอีกด้วย นางพูดอย่างใจดีว่า


" สำหรับ คนที่สวย ๆ อย่างเธอก็จะต้องคู่ควรกับรองเท้าแก้วคู่สวย ๆ คู่นี้...ถึงจะถูกใช่ไหม? "



รองเท้าแก้วคู่งามคู่นั้นช่างเหมาะสม และยังใส่ได้อย่างพอดิบพอดีกับเท้าเล็ก ๆ ของซิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิทานเรื่องซินเดอเรลล่า

:บ้านหลังงามที่ตั้งอยู่ท่ามกลางดงดอกไม้นานาพรรณที่กำลังส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณเป็นของพ่อม่ายหนุ่มรูปงามผู้มั่งมีคนหนึ่งเขาครองตัวเป็นโสดอยู่มาได้นานวันนับจากที่ภรรยาสุดที่รักของเขาเหตุเป็นเพราะเขารักลูกสาวคนเดียวของเขามากเธอเป็นเด็กหญิงที่มีหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูเป็นที่ยิ่งเธอคนนั้นมีนามว่า " ซินเดอเรลล่า "





แต่แล้วอยู่ต่อมาไม่นานพ่อม่ายรูปงามก็เกิดทนความเหงาไม่ได้เขาได้ตกลงใจแต่งงานใหม่กับหญิงม่ายนางหนึ่งและทางฝ่ายนั้นก็ได้มีลูกติดมาด้วยถึงสองคนแรกจะทั้งแม่เลี้ยงและลูกสาวของหล่อนต่างก็ทำเป็นรักและเอ็นดู

ซินเดอเรลล่าอยู่บ้างเหมือนกันแต่ก็เฉพาะแต่ในยามที่อยู่ต่อหน้าบิดาของเธอเท่านั้นนานวันเข้าความงามของ

ซินเดอเรลล่าก็จะดูฉายชัดและล้ำหน้ามากไปกว่าสองสาวลูกสาวของนางขึ้นมาเรื่อยๆความเอ็นดูจึงแปรเปลี่ยนไปจนกลายมาเป็นความริษยาและความเกลียดชังไปในที่สุด



. . . . . . .เมื่อบิดาของซินเดอเรลล่าได้ล้มป่วยและต้องมาตายจากไปก่อนวัยอันสมควรอย่างนั้นด้วยแล้วทุกอย่างจึงดูเหมือนกับว่าจะเข้าข้างนางแม่เลี้ยงและสองสาวพี่น้องที่จะได้แกล้งให้

ซินเดอเรลล่าให้จมอยู่แต่ในครัวโดยเปลี่ยนสภาพมาเป็นยิ่งกว่าคนใช้เพราะนางแม่เลี้ยงได้ไล่คนใช้ในบ้านให้ออกไปทั้งหมดและนางได้ยกงานบ้านทุกอย่างให้เป็นของซินเดอเรลล่าไปโดยปริยาย . . . . . . .ดังนั้นซินเดอเรลล่าจึงได้แต่วิ่งวุ่นหน้าเป็นมันอยู่แต่ที่ในครัวหัวหูยุ่งเหยิงไปหมดกับการทำงานบ้านทั้งวันและทุกวันไม่ได้ออกไปไหนมาไหนกับใครเขาจนอาจที่จะพูดได้ว่าหากเป็นก็จะนึกว่าครอบครัวนี้มีลูกสาวอยู่เพียงสองคนกับคนรับใช้สาวแสนสวยอีกคนหนึ่งเท่านั้น