The second factor explaining the po

The second factor explaining the poor performance of conventional PETs is that, when a
purely frequency-based (unsmoothed) estimate is used, small leaves give poor probability
estimates. This is the probability-estimation counterpart of the well-known “small disjuncts
problem”: in induced disjunctive class descriptions, small disjuncts are more error-prone
(Holte, Acker, & Porter, 1989). While this is not surprising statistically, the uniformity
and magnitude of the improvement given by the simple, easy-to-use, Laplace correction
nevertheless is remarkable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวที่สองที่อธิบายถึงประสิทธิภาพที่ดีของสัตว์เลี้ยงทั่วไปคือ เมื่อเป็น
ใช้หมดจดความถี่ของการประเมิน (unsmoothed) ใบเล็ก ๆ ให้น่าเป็นดี
ประเมิน นี้เป็นสำเนาการประเมินความน่าเป็นรู้จักของ "เล็ก disjuncts
ปัญหา": ในคำอธิบายชั้นอาจ disjunctive, disjuncts เล็กจะขึ้นข้อผิดพลาดมัก
(Holte, Acker &กระเป๋า 1989) ในขณะนี้คือไม่น่าแปลกใจทางสถิติ ความรื่นรมย์
และขนาดของการปรับปรุงโดยแก้ไขลาปลาสง่าย ง่ายต่อการ ใช้
แต่ จะโดดเด่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่สองอธิบายประสิทธิภาพที่ต่ำของสัตว์เลี้ยงทั่วไปคือเมื่อ
หมดจดความถี่ตาม (unsmoothed) ประมาณการจะใช้ใบเล็กให้ความน่าจะเป็นที่น่าสงสาร
ประมาณการ นี่คือความน่าจะเป็นของคู่กัน-การประเมินของที่รู้จักกันดี "disjuncts ขนาดเล็ก
ปัญหา "ในคำอธิบายที่ทำให้เกิดลักษณะที่แยก, disjuncts ขนาดเล็กที่มีมากขึ้นผิดพลาดได้ง่าย
(ซีแลนด์, Acker และพอร์เตอร์, 1989) ในขณะนี้ไม่น่าแปลกใจสถิติที่สม่ำเสมอ
และความสำคัญของการพัฒนาที่กำหนดโดยง่ายและง่ายต่อการใช้งานการแก้ไขเลซ
ยังคงเป็นที่น่าทึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่สองที่อธิบายประสิทธิภาพที่ดีของสัตว์เลี้ยงปกติคือ เมื่อ
หมดจดความถี่ตาม ( unsmoothed ) ประมาณการใช้ ใบเล็กให้ประมาณการความน่าจะเป็น
ที่น่าสงสาร นี่คือคู่ของค่าความน่าจะเป็นที่รู้จักกันดี " เล็ก disjuncts
ปัญหา " : ในการดิซจังชั้นอธิบาย disjuncts ขนาดเล็กมีข้อผิดพลาดง่าย
( holte แอคเกอร์ , & Porter , 1989 )ในขณะที่มันไม่น่าแปลกใจสถิติความสม่ำเสมอ
และขนาดของโครงการที่กำหนดโดยง่าย , ง่ายต่อการใช้งาน , Laplace แก้ไข
แต่น่าทึ่ง