3.1. Alcohol and Suicide: Definitio

3.1. Alcohol and Suicide: Definitional Issues

In the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition-Text Revision (DSM-IV-TR) [27], alcohol is one of eleven classes of substances for which a substance-related disorder may be considered when effects secondary to its use arise. Alcohol-related disorders are classified as alcohol use disorder, alcohol-induced disorders, and alcohol-related disorder not otherwise specified. The latter is diagnosed when the criteria for the former two are not fulfilled. Alcohol use disorder comprises alcohol dependence and alcohol abuse, which may be diagnosed only in the absence of dependence. Alcohol dependence may be defined by any three or more of the following in a 12-month period: tolerance, defined by the need to increase the dose in order to maintain its effect and/or the decrease of the effect with continued use at the same dose; withdrawal, defined as the emergence of an alcohol-characteristic syndrome upon suspension or steep dose reduction, that can be reversed by alcohol or soothed by similarly acting substances (for example, benzodiazepines); intake at higher doses or for more prolonged periods than those intended by the subject; failed attempts or no desire to reduce or control substance use; considerable time wasted in seeking alcohol or recovering from its effects; impaired social, professional and recreational activities because of the use of alcohol; and continued use despite awareness of the problems related to the use of alcohol. Abuse is defined as recurrent use of alcohol resulting in impairment in interpersonal, social and professional functioning, in the face of physical danger or legal problems, and continued despite all the above risks. Craving refers to compulsive drug-seeking.

Alcohol-induced disorders comprise delusions and delirium, memory disorder and sleep disorders appearing during intoxication or withdrawal and, in addition, anxiety, mood and psychotic disorders, dementia, and sexual dysfunction related to both acute and chronic alcohol use. These disorders also include the typical microzooptic hallucinations, delirium tremens and Korsakoff’s syndrome, which may occur in the alcohol withdrawal syndrome.

Suicide is an act performed by someone who intends to kill him/herself. Acts having a high probability of death, whether performed consciously or not, without any self-killing intent, are considered to be accidents even though many of these acts may result in death. A suicide attempt is an effort to kill oneself that does not result in death. Attempts are subdivided by their grade of lethality. The most serious are those associated with high lethality. Although the lethality of a suicidal act is related to the suicidal intent of the individual, there is not a perfect correspondence [28]. Self-harm is an act that is not intended to kill the person, but rather to deliberately cause damage, such as cutting or self-mutilation. Sometimes, permanent effects result, and accidental death is always a possibility.

This fuzzy picture led suicidologists to try to fill the gap of a lack of an official nomenclature for suicide and related behavior. In 1996, O’Carroll et al. [29] proposed a classification based on three characteristics, that is, intent to die, evidence of self-inflicted injury and outcome (injury, no injury and death). Their approach was followed in subsequent revisions of suicide terminology. The 1998 WHO document on the prevention of neurological, mental and psychosocial disorders [30] confirmed the 1986 Working Group definition with some rewording and, subsequently, De Leo et al. [28], after a sound critique of past definitions, proposed a slightly, but significantly modified, redefinition of the WHO 1986 classification, which is in line with that of O’Carroll et al. [29], that is, “Suicide is an act with fatal outcome, which the deceased, knowing or expecting a fatal outcome, has initiated and carried out with the purpose of bringing about wanted changes”.

Silverman et al. [31] revised O’Carroll’s nomenclature, focusing on suicide-related ideation, communication and behavior. They based their definitions on the presence or absence of suicidal intent and the presence or absence of injury. They purposely avoided adding a third domain of lethality (or degree of injury) because currently there is a lack of consensus for defining lethality. According to this classification, suicide is a fourth order event in a set where the first order (i.e., the name of the set) is represented by Self-Injurious Thoughts and Behaviors. Subsets of the set are risk-taking thoughts and behaviors and suicide-related thoughts and behaviors. The former is subdivided into immediate or remote risk for life and further subclassified, as all other subsets of the classification, according to the outcome, that is, non injury, injury (no matter how severe) and death. The latter subset is further subclassified into suicide-related ideation, suicide-related communications, and suicide-related behaviors. Ideation is further subclassified according to intent, that is, absent, undetermined or present (independent of its degree), and may be casual, transient, passive, active, or persistent. The second subset is suicide-related communications, again subdivided into with, without or undetermined intent, and each of these is further subdivided into fourth-order subsets namely, verbal or nonverbal; passive or covert lumped together to constitute suicide threat, and a proposed method of achieving a potentially self-injurious outcome, constituting a suicide plan. The third second-order set is suicide-related behaviors, with third-order subsets arranged according to intent, which is none, undetermined or some (Silverman et al. [31] did not add “or more”, but this is implicit), and each third order subset is composed of three fourth-order sets according to outcome, with no injury, injury or death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1 การสุราและฆ่าตัวตาย: ปัญหา Definitionalในการวินิจฉัยและสถิติด้วยตนเองของจิตผิดปกติ ปรับปรุงข้อความรุ่น 4 (DSM-IV-TR) [27], แอลกอฮอล์เป็น 11 ประเภทซึ่งความผิดปกติของสารที่เกี่ยวข้องอาจพิจารณาเมื่อเกิดผลรองการใช้สารอย่างใดอย่างหนึ่ง โรคที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์แบ่งออกเป็นใช้แอลกอฮอล์โรค โรคที่เกิดจากแอลกอฮอล์ และโรคที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์หรือไม่ ระบุ หลังมีการวินิจฉัยเมื่อเงื่อนไขในอดีตทั้งสองจะดำเนินการไม่ โรคใช้แอลกอฮอล์ประกอบด้วยพึ่งพาสุราและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ละเมิด ซึ่งอาจวินิจฉัยเฉพาะในกรณีพึ่งพา พึ่งพาเหล้าอาจจะกำหนด โดยสามใด ๆ หรือต่อไปนี้ในระยะเวลา 12 เดือน: ยอมรับ กำหนด โดยต้องเพิ่มยาที่รักษามีผลและ/หรือลดมีผลกับการใช้อย่างต่อเนื่องในปริมาณเดียวกัน ถอน กำหนดเป็นเกิดอาการมีลักษณะแอลกอฮอล์เมื่อหยุดหรือลดปริมาณรังสีที่สูงชัน ที่สามารถย้อนกลับ ด้วยแอลกอฮอล์ หรือเหมาะ โดยทำหน้าที่คล้าย สาร (เช่น benzodiazepines); บริโภค ในปริมาณสูง หรือนานมากขึ้นกว่าวัตถุประสงค์ตามหัวเรื่อง ความพยายามที่ล้มเหลวหรือไม่ต้องการลด หรือควบคุมการใช้สาร เวลามากสิ้นเปลืองกำลังเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ หรือการกู้คืนจากผล ความบกพร่องทางด้านกิจกรรมเพื่อสังคม มืออาชีพ และได้ออกกำลังกายเนื่องจากการใช้แอลกอฮอล์ และแม้จะตระหนักถึงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้แอลกอฮอล์การใช้ ละเมิดสิทธิจะกำหนดเป็นการใช้แอลกอฮอล์ในผลในมนุษยสัมพันธ์ ทางสังคม และทำงาน หน้าอันตรายทางกายภาพหรือปัญหาทางกฎหมาย เกิดซ้ำ และอย่างต่อเนื่องแม้ มีความเสี่ยงดังกล่าว อยากถึง compulsive ยาแสวงหาแอลกอฮอล์ทำให้เกิดโรคประกอบด้วย delusions และ delirium โรคความจำ และนอนหลับผิดปกติที่ปรากฏระหว่าง intoxication หรือถอน และ แห่ง วิตกกังวล ความผิดปกติของอารมณ์และ psychotic สมองเสื่อม และความผิดปกติทางเพศสุราทั้งเฉียบพลัน และเรื้อรังใช้ โรคเหล่านี้ได้แก่การ microzooptic ทั่วไปเห็นภาพหลอน delirium tremens และ Korsakoff ของกลุ่มอาการ ซึ่งอาจเกิดขึ้นในกลุ่มอาการถอนเหล้าฆ่าตัวตายเป็นการกระทำที่ดำเนินการ โดยบุคคลที่ตั้งใจที่จะฆ่าเขา/ตัวเอง กิจการที่มีความน่าเป็นสูงตาย ว่าทำสติ หรือ ไม่ โดยไม่มีเจตนาใด ๆ killing ตนเอง จะถือว่าเป็น อุบัติเหตุถึงแม้ว่าหลายกิจการเหล่านี้อาจทำให้ตาย ความพยายามฆ่าตัวตายเป็นความพยายามที่จะฆ่าตัวเองที่ไม่ทำให้ตาย ความพยายามเป็นปฐมภูมิของเกรด lethality รุนแรงส่วนใหญ่เป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับ lethality สูง แม้ว่า lethality ของพระราชบัญญัติที่อยากฆ่าตัวตายเกี่ยวข้องกับเจตนาอยากฆ่าตัวตายของบุคคล ไม่มีติดต่อโก [28] เป็นอันตรายต่อตนเองเป็นการกระทำที่ไม่ได้มีไว้ฆ่าคน แต่แทนที่จะ ไปจงใจทำให้เกิดความเสียหาย เช่นตัดหรือนองตนเอง บางครั้ง ส่งผลให้ผลถาวร และตายโดยไม่ตั้งใจเป็นไปได้เสมอรูปภาพที่พร่าเลือนนี้นำ suicidologists พยายามเติมช่องว่างของการขาดของเรียกชื่ออย่างเป็นทางการฆ่าตัวตายและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง ในปี 1996, O'Carroll et al. [29] นำเสนอการจัดประเภทตามลักษณะสาม คือ ความตั้งใจที่จะตาย หลักฐานของตัวเองบาดเจ็บและผล (บาดเจ็บ ไม่บาดเจ็บ และตาย) วิธีการของพวกเขาถูกตามในภายหลังการปรับปรุงศัพท์ฆ่าตัวตาย ปี 1998 ซึ่งเอกสารในการป้องกันของระบบประสาท โรคจิต และ psychosocial [30] ยืนยัน 1986 คณะทำงานกำหนด rewording และ ต่อมา เดลีโอ et al. [28], หลังจากผ่านข้อกำหนด การนำเสนอเสียงวิจารณ์เล็กน้อย แต่มีการปรับเปลี่ยน redefinition ของการที่ 1986 จัดประเภท ซึ่งคือกับที่ของ O'Carroll et al. [29], "ฆ่าตัวตายเป็นการกระทำกับผลร้าย ชีวิต รู้ หรือคาดหวังผลที่ร้ายแรง มีเริ่มต้น และดำเนินการโดยมีวัตถุประสงค์นำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงต้อง"Silverman et al. [31] revised O’Carroll’s nomenclature, focusing on suicide-related ideation, communication and behavior. They based their definitions on the presence or absence of suicidal intent and the presence or absence of injury. They purposely avoided adding a third domain of lethality (or degree of injury) because currently there is a lack of consensus for defining lethality. According to this classification, suicide is a fourth order event in a set where the first order (i.e., the name of the set) is represented by Self-Injurious Thoughts and Behaviors. Subsets of the set are risk-taking thoughts and behaviors and suicide-related thoughts and behaviors. The former is subdivided into immediate or remote risk for life and further subclassified, as all other subsets of the classification, according to the outcome, that is, non injury, injury (no matter how severe) and death. The latter subset is further subclassified into suicide-related ideation, suicide-related communications, and suicide-related behaviors. Ideation is further subclassified according to intent, that is, absent, undetermined or present (independent of its degree), and may be casual, transient, passive, active, or persistent. The second subset is suicide-related communications, again subdivided into with, without or undetermined intent, and each of these is further subdivided into fourth-order subsets namely, verbal or nonverbal; passive or covert lumped together to constitute suicide threat, and a proposed method of achieving a potentially self-injurious outcome, constituting a suicide plan. The third second-order set is suicide-related behaviors, with third-order subsets arranged according to intent, which is none, undetermined or some (Silverman et al. [31] did not add “or more”, but this is implicit), and each third order subset is composed of three fourth-order sets according to outcome, with no injury, injury or death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 เครื่องดื่มแอลกอฮอล์และการฆ่าตัวตาย: ปัญหา definitional ในคู่มือการวินิจฉัยและสถิติของการเกิดความผิดปกติทางจิตที่สี่การแก้ไขฉบับข้อความ (DSM-IV-TR) [27] เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นหนึ่งในสิบเอ็ดชั้นเรียนของสารที่ความผิดปกติของสารที่เกี่ยวข้องอาจมีการพิจารณา เมื่อผลรองเพื่อการใช้งานที่เกิดขึ้น ความผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จะจัดเป็นความผิดปกติของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์, ความผิดปกติของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่เกิดและความผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่ได้ระบุ หลังได้รับการวินิจฉัยเมื่อเกณฑ์สำหรับอดีตทั้งสองจะไม่ได้ปฏิบัติตาม เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ผิดปกติของการใช้งานประกอบด้วยการพึ่งพาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ซึ่งอาจได้รับการวินิจฉัยเฉพาะในกรณีที่ไม่มีการพึ่งพาอาศัยกัน สุราอาจถูกกำหนดโดยสามหรือมากกว่าต่อไปในระยะเวลา 12 เดือน: ความอดทนที่กำหนดโดยความต้องการที่จะเพิ่มปริมาณในการสั่งซื้อเพื่อรักษาผลและ / หรือลดลงของผลกระทบที่มีการใช้อย่างต่อเนื่องในเวลาเดียวกัน ยา; ถอนหมายถึงการเกิดขึ้นของโรคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มีลักษณะเฉพาะเมื่อการระงับหรือลดขนาดยาที่สูงชันที่สามารถกลับโดยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือกายโดยทำหน้าที่สารในทำนองเดียวกัน (เช่นเบนโซ); การบริโภคในปริมาณที่สูงขึ้นหรือระยะเวลานานมากขึ้นกว่าที่ตั้งใจไว้โดยเรื่อง; พยายามที่ล้มเหลวหรือความปรารถนาที่จะลดหรือควบคุมการใช้สารที่ไม่มี สูญเสียเวลามากในการแสวงหาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือการกู้คืนจากผลกระทบของตน ความบกพร่องทางสังคมกิจกรรมมืออาชีพและการพักผ่อนหย่อนใจเนื่องจากการใช้งานของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์นั้น และยังคงใช้งานแม้จะมีความตระหนักในปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ การทารุณกรรมถูกกำหนดให้เป็นใช้กำเริบของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มีผลในการด้อยค่าในการทำงานระหว่างบุคคลสังคมและเป็นมืออาชีพในการเผชิญหน้ากับอันตรายทางร่างกายหรือปัญหาทางกฎหมายและอย่างต่อเนื่องแม้จะมีความเสี่ยงดังกล่าวข้างต้น แกะสลักหมายถึงยาเสพติดแสวงหาบังคับ. ความผิดปกติของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่เกิดขึ้นรวมถึงความหลงผิดและเพ้อความผิดปกติของหน่วยความจำและความผิดปกติของการนอนหลับที่ปรากฏในช่วงมึนเมาหรือถอนและในนอกจากนี้ความวิตกกังวลอารมณ์และความผิดปกติโรคจิตเสื่อมและเสื่อมสมรรถภาพทางเพศที่เกี่ยวข้องกับทั้งแบบเฉียบพลันและเรื้อรัง ใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ความผิดปกติเหล่านี้ยังรวมถึงภาพหลอน microzooptic ทั่วไป tremens เพ้อและซินโดรมกอฟฟ์ซึ่งอาจเกิดขึ้นในกลุ่มอาการถอนแอลกอฮอล์. ฆ่าตัวตายคือการกระทำที่ดำเนินการโดยคนที่มีความตั้งใจที่จะฆ่าเขา / เธอ กิจการที่มีโอกาสสูงในการตายไม่ว่าจะรู้ตัวหรือดำเนินการไม่ได้โดยไม่ต้องมีความตั้งใจที่จะฆ่าตัวเองได้รับการพิจารณาให้เป็นอุบัติเหตุแม้หลายของการกระทำเหล่านี้อาจส่งผลให้เกิดการเสียชีวิต พยายามฆ่าตัวตายเป็นความพยายามที่จะฆ่าตัวเองที่ไม่ได้ส่งผลให้เกิดความตาย ความพยายามที่จะแบ่งเกรดของพวกเขาตาย ร้ายแรงที่สุดเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับการตายสูง แม้ว่าตายของการกระทำการฆ่าตัวตายเป็นที่เกี่ยวข้องกับความตั้งใจที่จะฆ่าตัวตายของบุคคลที่มีไม่ได้เป็นจดหมายที่สมบูรณ์แบบ [28] เป็นอันตรายต่อตัวเองคือการกระทำที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะฆ่าคน แต่จะจงใจทำให้เกิดความเสียหายเช่นการตัดหรือฉีกตัวเอง บางครั้งส่งผลให้เกิดผลกระทบอย่างถาวรและการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุอยู่เสมอเป็นไปได้. นี้ภาพเลือนนำ suicidologists พยายามที่จะเติมเต็มช่องว่างของการขาดระบบการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการสำหรับการฆ่าตัวตายและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง ในปี 1996 แครอลและอัล [29] ที่นำเสนอการจัดหมวดหมู่ขึ้นอยู่กับสามลักษณะที่เป็นความตั้งใจที่จะตายหลักฐานของการบาดเจ็บตนเองบาดแผลและผล (บาดเจ็บไม่มีบาดเจ็บและเสียชีวิต) วิธีการของพวกเขาถูกใช้ในการแก้ไขที่ตามมาของคำศัพท์การฆ่าตัวตาย 1998 เอกสาร WHO เกี่ยวกับการป้องกันของระบบประสาทผิดปกติทางจิตและทางจิตสังคม [30] 1986 ได้รับการยืนยันคำนิยามการทำงานกลุ่มกับ rewording บางและต่อมาเดอลีโอ et al, [28] หลังจากที่เสียงวิจารณ์ของคำนิยามที่ผ่านมาเสนอเล็กน้อย แต่มีการปรับเปลี่ยนอย่างมีนัยสำคัญนิยามใหม่ของ WHO 1986 จำแนกซึ่งสอดคล้องกับที่ของแครอลและอัล [29] ซึ่งก็คือ "การฆ่าตัวตายคือการกระทำที่มีผลร้ายแรงซึ่งผู้ตายรู้หรือคาดหวังว่าผลที่ร้ายแรงได้ริเริ่มและดำเนินการโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่ต้องการ". Silverman et al, [31] ปรับปรุงระบบการตั้งชื่อของแครอลโดยมุ่งเน้นที่ความคิดฆ่าตัวตายที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารและพฤติกรรม พวกเขาตามคำจำกัดความของพวกเขาในการมีหรือไม่มีเจตนาฆ่าตัวตายและการมีหรือไม่มีของการบาดเจ็บ พวกเขาจงใจหลีกเลี่ยงการเพิ่มโดเมนที่สามของการตาย (หรือระดับของการบาดเจ็บ) เพราะขณะนี้มีการขาดของฉันทามติสำหรับการกำหนดตาย ตามการจัดหมวดหมู่นี้การฆ่าตัวตายเป็นเหตุการณ์เพื่อที่สี่ในชุดที่สั่งซื้อครั้งแรก (เช่นชื่อของชุดนั้น) จะแทนด้วยความคิดทำให้เกิดความเสียหายตนเองและพฤติกรรม ส่วนย่อยของชุดความคิดความเสี่ยงและพฤติกรรมและความคิดฆ่าตัวตายที่เกี่ยวข้องและพฤติกรรม อดีตแบ่งเป็นความเสี่ยงทันทีหรือระยะไกลสำหรับชีวิตและ subclassified เพิ่มเติมเป็นส่วนย่อยอื่น ๆ ทั้งหมดของการจัดหมวดหมู่ตามผลที่ได้ที่ได้รับบาดเจ็บที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ (ไม่ว่าวิธีการที่รุนแรง) และความตาย เซตหลัง subclassified ต่อไปในความคิดฆ่าตัวตายที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารการฆ่าตัวตายที่เกี่ยวข้องกับการฆ่าตัวตายและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับ คิดเป็น subclassified ต่อไปตามความตั้งใจ, ที่อยู่, ขาดบึกบึนหรือปัจจุบัน (อิสระการศึกษาระดับปริญญา) และอาจจะสบายชั่วคราว, เรื่อย ๆ , การใช้งานหรือถาวร เซตที่สองคือการฆ่าตัวตายการสื่อสารที่เกี่ยวข้องกับการแบ่งอีกครั้งในที่มีโดยไม่เจตนาหรือไม่ตั้งใจแน่วแน่และแต่ละเหล่านี้จะแบ่งออกเป็นส่วนย่อยที่สี่การสั่งซื้อคือวาจาหรืออวัจนภาษา; เรื่อย ๆ หรือแอบแฝง lumped ร่วมกันที่จะเป็นภัยคุกคามต่อการฆ่าตัวตายและวิธีการที่นำเสนอในการบรรลุผลที่อาจเกิดขึ้นด้วยตนเองอันตราย constituting แผนฆ่าตัวตาย ที่สามเพื่อที่สองตั้งเป็นพฤติกรรมการฆ่าตัวตายที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนย่อยที่สามเพื่อจัดตามเจตนาซึ่งเป็นใครบึกบึนหรือบางคน (Silverman et al. [31] ไม่ได้เพิ่ม "หรืออื่น ๆ อีกมากมาย" แต่นี้เป็นนัย) และแต่ละกลุ่มย่อยเพื่อที่สามประกอบด้วยสามชุดที่สี่ตามลำดับผลกับอาการบาดเจ็บที่ไม่ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . เครื่องดื่มแอลกอฮอล์และปัญหาการฆ่าตัวตาย :

ในЃคำนิยาม , Edition ที่สี่ ( แก้ไขข้อความ ถ้าจะวัด ) [ 27 ] , เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นหนึ่งในสิบเอ็ดชั้นเรียนของสสารซึ่งเป็นสารที่เกี่ยวข้องกับโรคอาจจะพิจารณาเมื่อการใช้ผลข้างเคียงที่เกิดขึ้น ความผิดปกติของแอลกอฮอล์ที่เกี่ยวข้อง จะจัดเป็นปัญหาจากการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ แอลกอฮอล์ เกิดผิดปกติแอลกอฮอล์และโรคอื่นๆที่ระบุ หลังเป็นนิจเมื่อเกณฑ์สำหรับอดีตสองไม่สมหวัง ใช้แอลกอฮอล์ ประกอบด้วย โรคติดสุราและการละเมิดแอลกอฮอล์ซึ่งอาจจะวินิจฉัยเฉพาะในกรณีที่ไม่มีการพึ่งพา การติดสุราอาจถูกกำหนดโดยสามหรือมากกว่าต่อไปนี้ในระยะเวลา 12 เดือน : ความอดทนที่กำหนด โดยต้องเพิ่มขนาดยาในการรักษา ผลของมัน และ / หรือ การลดผลกระทบจากการใช้ปริมาณเดียวกัน การถอนเงิน หมายถึง การเกิดขึ้นของแอลกอฮอล์ซินโดรมระงับหรือลดขนาดตามลักษณะสูงชัน ที่สามารถกลับโดยแอลกอฮอล์หรือกายด้วยเช่นกันทำสาร ( ตัวอย่างเช่น เบนโซ )การบริโภคในขนาดที่สูงกว่า หรือมากกว่าระยะเวลานานกว่านั้นไว้ โดยวิชา ความพยายามล้มเหลวหรือไม่ ลด หรือ ควบคุมการใช้สาร ; มากเวลาที่สูญเสียไปในการแสวงหาของแอลกอฮอล์ หรือฟื้นตัวจากผลของ การสังคมวิชาชีพและนันทนาการเพราะใช้แอลกอฮอล์ ;และยังคงใช้แม้จะมีความตระหนักในปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้แอลกอฮอล์ การกำหนดเป็นการใช้งบของแอลกอฮอล์ทำให้บกพร่องในบุคคล สังคม และการทำงานแบบมืออาชีพ ในการเผชิญกับอันตรายทางกายภาพ หรือปัญหาทางกฎหมายต่อไป และแม้จะมีทั้งหมดข้างต้นความเสี่ยง วัฒนธรรม หมายถึง พวกยาที่

โรคที่เกิดจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ประกอบด้วย เพ้อเพ้อและความผิดปกติของความจำ และนอนความผิดปกติที่ปรากฏในปัญหาหรือถอน และ นอกจากนี้ ความวิตกกังวล อารมณ์และความผิดปกติทางจิต โรคสมองเสื่อมและความผิดปกติทางเพศที่เกี่ยวข้องกับการใช้แอลกอฮอล์ทั้งเฉียบพลันและเรื้อรัง ความผิดปกติเหล่านี้ยังรวมถึงทั่วไป microzooptic ภาพหลอน tremens เพ้อและคอร์ซาคอฟฟ์ของซินโดรมซึ่งอาจเกิดขึ้นในการถอนแอลกอฮอล์ซินโดรม

การฆ่าตัวตายคือการกระทำที่ดำเนินการโดยคนที่ตั้งใจจะฆ่าเขา / ตัวเอง การกระทำมีความน่าจะเป็นสูงที่จะตาย ไม่ว่าจะโดยรู้ตัวหรือไม่ โดยปราศจากตนเอง เจตนาฆ่า จะถือว่าเป็นอุบัติเหตุ แม้ว่าหลายของการกระทำเหล่านี้อาจส่งผลให้เสียชีวิต การพยายามฆ่าตัวตาย คือ ความพยายามที่จะฆ่าตัวเองที่ไม่ทำให้ตายพยายามจะแบ่งตามชั้นของไรสีน้ำตาล ที่ร้ายแรงที่สุด เป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับ Lethality สูง แม้ว่าไรสีน้ำตาลของพระราชบัญญัติที่เกี่ยวข้องกับการฆ่าตัวตายคือเจตนาฆ่าตัวตายของแต่ละบุคคล ไม่มีใครที่สมบูรณ์แบบจดหมาย [ 28 ] เป็นอันตรายต่อตนเอง คือ การกระทำที่ไม่ได้มีไว้เพื่อฆ่าคน แต่จงใจให้เกิดความเสียหาย เช่น การตัด หรือตัดเอง บางครั้งถาวรผล ผล และ อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอ

ภาพที่คลุมเครือนี้นำ suicidologists พยายามที่จะเติมช่องว่างของการขาดการเรียกชื่ออย่างเป็นทางการเพื่อฆ่าตัวตาย และที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรม ในปี 1996 o'carroll et al . [ 29 ] เสนอการจำแนกตามลักษณะสาม นั่นคือ เจตนาที่จะตาย หลักฐานของตนเองทำร้ายบาดเจ็บและผลการบาดเจ็บ ไม่บาดเจ็บ และตาย )วิธีการของพวกเขาตามด้วยการแก้ไขของคำศัพท์ฆ่าตัวตาย 1998 ที่เอกสารในการป้องกันระบบประสาท และความผิดปกติทางจิตจิต [ 30 ] ยืนยัน 1986 ทำงานกลุ่มกับ rewording นิยาม และ ภายหลัง เดอ ลีโอ et al . [ 28 ] หลังวิจารณ์เสียงของคำนิยามที่ผ่านมาเสนอเล็กน้อย แต่ทาง การ