and then decide when and where to p

and then decide when and where to purchase in
order to maximize their individual surpluses. Similar to some other studies, such as
[85], we adopt a classical vertical differentiation model ([135]), which enables us to
model the intra-temporal (which product to buy) and inter-temporal (when to buy)
choice behavior of customers in a dynamic pricing framework.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แล้ว และเมื่อตัดสินใจที่จะซื้อในสั่งขยาย surpluses แต่ละของพวกเขา คล้ายบางอื่น ๆ ศึกษา เช่น[85], เรานำมาใช้สร้างความแตกต่างแนวคลาสสิกแบบ ([135]), ซึ่งช่วยให้เราสามารถรุ่นชั่วคราวภายใน (ซึ่งผลิตภัณฑ์ที่จะซื้อ) และระหว่างขมับ (เมื่อซื้อ)พฤติกรรมทางเลือกของลูกค้าในกรอบราคาแบบไดนามิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แล้วตัดสินใจเวลาและสถานที่ที่จะซื้อใน
เพื่อเพิ่มการเกินดุลของตน คล้ายกับบางการศึกษาอื่น ๆ เช่น
[85], เรานำมาใช้รูปแบบแตกต่างแนวคลาสสิก ([135]) ซึ่งช่วยให้เราสามารถ
สร้างแบบจำลองภายในชั่วขณะ (ซึ่งสินค้าที่จะซื้อ) และข้ามเวลา (เมื่อซื้อ)
ทางเลือก พฤติกรรมของลูกค้าในกรอบการกำหนดราคาแบบไดนามิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วตัดสินใจว่าเมื่อใดและที่ไหนที่จะซื้อใน
เพื่อเพิ่มงบประมาณของแต่ละคน คล้ายกับบางการศึกษาอื่น ๆเช่น
[ 85 ] เราใช้รูปแบบความแตกต่างแนวตั้งคลาสสิก ( [ 135 ] ) ซึ่งช่วยให้เรา

แบบอินทราชั่วคราว ( ซึ่งจะซื้อผลิตภัณฑ์ ) และอินเตอร์ชั่วคราว ( ตอนซื้อ ) พฤติกรรมทางเลือกของลูกค้าในกรอบราคาแบบไดนามิก