ปัญหา 3ข้อวินิจฉัยการพยาบาล เสี่ยงต

ปัญหา 3
ข้อวินิจฉัยการพยาบาล เสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัด
ข้อมูลสนับสนุนO:ผู้ป่วยดมยาสลบชนิด General Anesthesia
O:ผู้ป่วยเข้ารับการผ่าตัดModified radical mastectomy
O:หลังผ่าตัดผู้ป่วยมีอาการคลื่นไส้อาเจียนไอมีเสมหะ

วัตถุประสงค์ ไม่เกิดภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัด
เกณฑ์การประเมิน
-ผู้ป่วยไม่มีเลือดออกผิดปกติ การหายใจปกติ สามารถไอเอาเสมหะออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพ เคลื่อนไหวร่างกายได้ในในวันแรกๆหลังไดรับการผ่าตัด
-Vital sign อยู่ในเกณฑ์ปกติ P = 60-100 ครั้ง/นาที R = 16-24 ครั้ง/นาที T = 36.4-37.5 องศาเซลเซียส
BP = 90/60-120/80 mmHg
กิจกรรมการพยาบาล
1.Checke Vital sign ก่อนเข้ารับการผ่าตัด เพื่อใช้เปรียบเทียบอาการก่อนและหลังการผ่านตัด
2.หลังจากผ่าตัดกลับมา ให้ Check Vital signทุก 15 นาที 4 ครั้ง ทุก 30 นาที 2 ครั้ง และทุก 1ชั่วโมง จนกว่า Vital sign จะอยู่ในเกณฑ์ปกติ เนื่องจากการผ่าตัดทำให้มีการสูญเสียเลือด ส่งผลให้การไหลเวียนเลือดผิดปกติ ชีพจรเต้นช้า และการดมยาสลบ GA ซึ่งมีฤทธิ์กดการหายใจหลังผ่าตัดผู้ป่วยอาจมีอาการหายใจเร็ว หรือใช้กล้ามเนื้อช่วยในการหายใจจึงต้อง CheckVital sign บ่อยๆ เพราะจะช่วยให้ตรวจพบความผิดปกติของระบบไหลเวียนเลือดได้ และการหายใจได้(สุปาณี เสนาดิสัย,2547:หน้า692-698)
3.สังเกตลักษณะของผิวหนัง ซีด แห้งขึ้น ร้อนหรือเย็น และระดับความรู้สึกตัวของผู้ป่วยตรวจดูแผลผ่าตัดว่ามีเลือดหรือสิ่งแปลกปลอมไหลซึมออกมาดูแลสาย Radivac drain ต่อลงขวดให้เรียบร้อยสังเกตเลือดที่ออกภายในขวดหากมากกว่า 200 cc. ต่อชั่วโมงให้ Clamp สายไว้หากพบให้รายงานแพทย์เพื่อสังเกตอาการตกเลือดและการมีเลือดและสารคัดหลั่งไหลมามากผิดปกติซึ่งอาจเกิดอันตรายต่อผู้ป่วยทำให้เกิดภาวะช็อคจากการเสียเลือดได้(ลินจง จันทร์พุฒ:หน้า 60-69)
4.Observeอาการแทรกซ้อนจากการดมยาสลบอาการคลื่นไส้อาเจียนให้เตรียมชามรูปไตไว้ข้างเตียงหรือใกล้ตัวผู้ป่วย และให้ผู้ป่วยไอเอาเสมหะออกมาอย่างมีประสิทธิภาพเนื่องจากการดมยามสลบชนิด General Anesthesisจะมีฤทธิ์กดการหายใจและการทำงานของระบบไหลเวียนเลือด เมื่อผู้ป่วยรู้สึกตัวอาจทำให้มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน หายใจเร็ว มีเสมหะและน้ำลายมากจึงต้อง Observe อาการแทรกซ้อนอย่างใกล้ชิดเพื่อป้องกันอาการแทรกซ้อนที่อาจทำให้เกิดอันตรายกับผู้ป่วย ได้แก่ การสำลักอาเจียนเข้าไปในปอด(สุปาณี เสนาดิสัย,2547:หน้า692)
5.ให้ผู้ป่วยหายใจเข้าลึกๆ และไอเอาเสมหะออกมา ระวังอย่าให้ผู้ป่วยสำลัก อาเจียนเข้าไปในปอด
เนื่องจากการผ่าตัดทำให้เกิดการอุดตันของหลอดลมในบางส่วนของปวดเกิดปอดแฟบ และหายใจลึกๆ จะช่วยทำให้เกิดอาการไอซึ่งจะช่วยให้ปอดขยายได้เต็มที่ และการไอจะช่วยกำจัดเสมหะที่มีอยู่ เพื่อป้องกันการอุดตันในหลอดลมได้(สุปาณี เสนาดิสัย,2547:หน้า681)
6.กระตุ้นให้ผู้ป่วยมีการเคลื่อนไหวหลังการผ่าตัดโดยเร็ว ให้ผู้ป่วยได้ออกกำลังแขน ขาหลังผ่าตัด ได้แก่ ช่วยเหลือตนเองในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันและดูแลไม่ให้นั่งห้อยเท้านานๆ
เนื่องจากการผ่าตัด อาจทำให้เกิดการอักเสบของหลอดเลือดดำและมีก้อนเลือดมาเกาะบริเวณนั้นส่งผลไปอุดกั้นการไหลเวียนในหลอดเลือดดำจึงต้องให้ผู้ป่วยมีการเคลื่อนไหวหลังผ่าตัดให้เร็วเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการอุดกั้นในหลอดเลือดดำ และไม่ให้นั่งห้อยเท้านานๆ เพราะจะทำให้มีการคั่งของเลือดบริเวณปลายเท้า
7.ยกไม้กั้นเตียงขึ้นเนื่องจากหลังผ่าตัด ผู้ป่วยอาจยังไม่ค่อยรู้สึกตัวดี สลึมสลือ จึงต้องยกไม้กั้นเตียงขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยตกเตียงและเกิดอันตราย(สุปาณี เสนาดิสัย,2547:หน้า696-698)
8.ส่งเสริมการทำงานของ Radivacdrianโดยตรวจดูสายระบายของ Radivac drain ไม่ให้หักพับงอ หรืออุดตัน บีบรีดสายท่อระบายRadivacdrain ทุก 1-2 ชั่วโมง เนื่องจากการใส่ท่อระบายRadivac drain คือการระบายเลือดลสารคัดหลั่ง อาจมีตะกอน หรือลิ่มเลือดมาอุดตันสายทำให้เลือดและสายคัดหลั่งระบายออกมาไม่ได้การตรวจดูสายจะช่วยป้องกันไม่ให้ตะกอนหรือลิ่มเลือดมาอุดกั้นสายตรวจดูขวด Radivac drain หากเต็มให้เปลี่ยนขวดโดยยึดหลักปราศจากเชื้อ และclampสายท่อระบายทุกครั้ง เพื่อป้องกันการติดเชื้อและการของเลือดและสารคัดหลั่งขณะเปลี่ยนขวดดูแลให้ขวด Radivac drain เป็นสูญญากาศอยู่เสมอโดยดูที่ฝาขวดหากเป็นสูญญากาศฝาจะหด ถ้าไม่เป็นสูญญากาศฝาจะขยายตัวออก เนื่องจากเครื่อง Radivac drainไม่เป็นสูญญากาศจะไม่สามารถดูดเลือดและสารคัดหลั่งออกได้จัดวางขวด Radivac drain ให้อยู่ในระดับต่ำกว่าแผล เพื่อป้องกันการไหลย้อนกลับของเลือดและสารคัดหลั่ง แนะนำไม่ให้ผู้ป่วยออกแรงมากในข้างที่ใส่ Radivac drain ได้แก่ไม่ใช้แขนข้างที่ใส่ท่อ Radivac drainลากหรือดึงของหนักเพื่อป้องกันการหลุดของRadivac drain(ลินจง จันทร์พุฒ:หน้า 60-69)

9.ถ้าผู้ป่วยบ่นปวดมากให้ยา Morphin 3 mg ทางหลอดเลือดดำทุก 6 ชั่วโมง ตามแผนการรักษาของแพทย์
เนื่องจาก หากผู้ป่วยมีอาการปวดแผลมากอาจทำให้เกิดอาการกระสับกระส่ายและอาจเกิดภาวะช็อค จึงต้องให้ยา Morphin 3 mg ทางหลอดเลือดดำทุก 6 ชั่วโมง ตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อบรรเทาอาการปวด และป้องกันอาการกระสับกระส่ายและการเกิดภาวะช็อคจากการปวดมากๆ
10.สังเกตอาการข้างเคียงของยา Morphin 3 mg หากมีอากรข้างเคียง ได้แก่ อาการคลื่นไส้อาเจียน ให้ยา Plasil 10 mg ทุก 8 ชั่วโมง ตามแผนการรักษาของแพทย์
เพื่อบรรเทาอาการคลื่นไส้อาเจียน(ปราณี ทู้ไพเราะ ,2554)
การประเมินผล
-ผู้ป่วยไม่มีเลือดออกผิดปกติ การหายใจปกติ สามารถไอเอาเสมหะออกมาได้ เคลื่อนไหวร่างกายได้ในวันที่ 2 หลังการผ่าตัด มีอาการคลื่นไส้ แต่ไม่อาเจียน
-Vital sign มีค่าคือ P = 80 ครั้ง/นาที R = 20 ครั้ง/นาที T = 36.8 องศาเซลเซียส BP = 100/70 mmHg
ปัญหาอุปสรรคในการปฏิบัติตามแผน
-ผู้ป่วยไม่บ่นปวดมากจึงไม่ได้ให้ยา Morphin 3 mg ทางหลอดเลือดดำทุก 6 ชั่วโมง และ Plasil10 mg ทุก 8 ชั่วโมง ตามแผนการรักษาของแพทย์
การนำผลการประเมินมาปรับปรุง
-หาความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับอาการแทรกซ้อนหลังผ่าตัดและอาการแหรกซ้อนจากการดมยาสลบ เพื่อให้การพยาบาลให้ครบและถูกต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหา 3ข้อวินิจฉัยการพยาบาลเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดข้อมูลสนับสนุนO:ผู้ป่วยดมยาสลบชนิด สลบ O:ผู้ป่วยเข้ารับการผ่าตัดModified รุนแรงสูญเสียเต้านมO:หลังผ่าตัดผู้ป่วยมีอาการคลื่นไส้อาเจียนไอมีเสมหะ วัตถุประสงค์ไม่เกิดภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดเกณฑ์การประเมิน -ผู้ป่วยไม่มีเลือดออกผิดปกติการหายใจปกติสามารถไอเอาเสมหะออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพเคลื่อนไหวร่างกายได้ในในวันแรกๆหลังไดรับการผ่าตัด-เครื่องหมายความสำคัญอยู่ในเกณฑ์ปกติ P = 60-100 ครั้ง/นาที R = 16-24 ครั้ง/นาที T = 36.4-37.5 องศาเซลเซียส BP = 90/60-120/80 mmHgกิจกรรมการพยาบาล1. Checke ชีพเครื่องก่อนเข้ารับการผ่าตัดเพื่อใช้เปรียบเทียบอาการก่อนและหลังการผ่านตัด2.หลังจากผ่าตัดกลับมา ให้ตรวจสอบความสำคัญ signทุก 15 นาที 4 ครั้งทุก 30 นาที 2 ครั้งและทุก 1ชั่วโมง จนกว่าเครื่องหมายสำคัญจะอยู่ในเกณฑ์ปกติเนื่องจากการผ่าตัดทำให้มีการสูญเสียเลือดส่งผลให้การไหลเวียนเลือดผิดปกติชีพจรเต้นช้าและการดมยาสลบ GA ซึ่งมีฤทธิ์กดการหายใจหลังผ่าตัดผู้ป่วยอาจมีอาการหายใจเร็วหรือใช้กล้ามเนื้อช่วยในการหายใจจึงต้อง CheckVital เครื่องบ่อย ๆ เพราะจะช่วยให้ตรวจพบความผิดปกติของระบบไหลเวียนเลือดได้และการหายใจได้ (สุปาณีเสนาดิสัย 2547:หน้า692-698)3.สังเกตลักษณะของผิวหนัง ซีดแห้งขึ้นร้อนหรือเย็นและระดับความรู้สึกตัวของผู้ป่วยตรวจดูแผลผ่าตัดว่ามีเลือดหรือสิ่งแปลกปลอมไหลซึมออกมาดูแลสาย Radivac ไหลต่อลงขวดให้เรียบร้อยสังเกตเลือดที่ออกภายในขวดหากมากกว่า 200 cc. ต่อชั่วโมงให้แคลมป์สายไว้หากพบให้รายงานแพทย์เพื่อสังเกตอาการตกเลือดและการมีเลือดและสารคัดหลั่งไหลมามากผิดปกติซึ่งอาจเกิดอันตรายต่อผู้ป่วยทำให้เกิดภาวะช็อคจากการเสียเลือดได้ (ลินจงจันทร์พุฒ:หน้า 60-69)4.Observeอาการแทรกซ้อนจากการดมยาสลบอาการคลื่นไส้อาเจียนให้เตรียมชามรูปไตไว้ข้างเตียงหรือใกล้ตัวผู้ป่วย และให้ผู้ป่วยไอเอาเสมหะออกมาอย่างมีประสิทธิภาพเนื่องจากการดมยามสลบชนิด Anesthesisจะมีฤทธิ์กดการหายใจและการทำงานของระบบไหลเวียนเลือด ทั่วไปเมื่อผู้ป่วยรู้สึกตัวอาจทำให้มีอาการคลื่นไส้อาเจียนหายใจเร็วมีเสมหะและน้ำลายมากจึงต้องสังเกตได้แก่อาการแทรกซ้อนอย่างใกล้ชิดเพื่อป้องกันอาการแทรกซ้อนที่อาจทำให้เกิดอันตรายกับผู้ป่วยการสำลักอาเจียนเข้าไปในปอด (สุปาณีเสนาดิสัย 2547:หน้า692)5.ให้ผู้ป่วยหายใจเข้าลึก ๆ และไอเอาเสมหะออกมาระวังอย่าให้ผู้ป่วยสำลักอาเจียนเข้าไปในปอดเนื่องจากการผ่าตัดทำให้เกิดการอุดตันของหลอดลมในบางส่วนของปวดเกิดปอดแฟบและหายใจลึก ๆ จะช่วยทำให้เกิดอาการไอซึ่งจะช่วยให้ปอดขยายได้เต็มที่และการไอจะช่วยกำจัดเสมหะที่มีอยู่เพื่อป้องกันการอุดตันในหลอดลมได้ (สุปาณีเสนาดิสัย 2547:หน้า681)6.กระตุ้นให้ผู้ป่วยมีการเคลื่อนไหวหลังการผ่าตัดโดยเร็ว ให้ผู้ป่วยได้ออกกำลังแขนขาหลังผ่าตัดได้แก่ช่วยเหลือตนเองในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันและดูแลไม่ให้นั่งห้อยเท้านาน ๆเนื่องจากการผ่าตัดอาจทำให้เกิดการอักเสบของหลอดเลือดดำและมีก้อนเลือดมาเกาะบริเวณนั้นส่งผลไปอุดกั้นการไหลเวียนในหลอดเลือดดำจึงต้องให้ผู้ป่วยมีการเคลื่อนไหวหลังผ่าตัดให้เร็วเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการอุดกั้นในหลอดเลือดดำและไม่ให้นั่งห้อยเท้านาน ๆ เพราะจะทำให้มีการคั่งของเลือดบริเวณปลายเท้า7.ยกไม้กั้นเตียงขึ้นเนื่องจากหลังผ่าตัด ผู้ป่วยอาจยังไม่ค่อยรู้สึกตัวดีสลึมสลือจึงต้องยกไม้กั้นเตียงขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยตกเตียงและเกิดอันตราย (สุปาณีเสนาดิสัย 2547:หน้า696-698)8.ส่งเสริมการทำงานของ ระบายน้ำ Radivacdrianโดยตรวจดูสายระบายของ Radivac ไม่ให้หักพับงอหรืออุดตัน บีบรีดสายท่อระบายRadivacdrain ทุก 1-2 ชั่วโมง เนื่องจากการใส่ท่อระบายRadivac ท่อระบายน้ำคือการระบายเลือดลสารคัดหลั่งอาจมีตะกอนหรือลิ่มเลือดมาอุดตันสายทำให้เลือดและสายคัดหลั่งระบายออกมาไม่ได้การตรวจดูสายจะช่วยป้องกันไม่ให้ตะกอนหรือลิ่มเลือดมาอุดกั้นสายตรวจดูขวด Radivac ไหลหากเต็มให้เปลี่ยนขวดโดยยึดหลักปราศจากเชื้อ และclampสายท่อระบายทุกครั้ง เพื่อป้องกันการติดเชื้อและการของเลือดและสารคัดหลั่งขณะเปลี่ยนขวดดูแลให้ขวด Radivac ไหลเป็นสูญญากาศอยู่เสมอโดยดูที่ฝาขวดหากเป็นสูญญากาศฝาจะหดถ้าไม่เป็นสูญญากาศฝาจะขยายตัวออกเนื่องจากเครื่อง drainไม่เป็นสูญญากาศจะไม่สามารถดูดเลือดและสารคัดหลั่งออกได้จัดวางขวด Radivac Radivac ไหลให้อยู่ในระดับต่ำกว่าแผลเพื่อป้องกันการไหลย้อนกลับของเลือดและสารคัดหลั่งแนะนำไม่ให้ผู้ป่วยออกแรงมากในข้างที่ใส่ Radivac ไหลได้แก่ไม่ใช้แขนข้างที่ใส่ท่อ Radivac drainลากหรือดึงของหนักเพื่อป้องกันการหลุดของRadivac ท่อระบายน้ำ (ลินจงจันทร์พุฒ:หน้า 60-69)ไมตี้มอร์ฟฟิน 3 มิลลิกรัมทางหลอดเลือดดำทุก 6 ชั่วโมงตามแผนการรักษาของแพทย์ 9.ถ้าผู้ป่วยบ่นปวดมากให้ยาเนื่องจากหากผู้ป่วยมีอาการปวดแผลมากอาจทำให้เกิดอาการกระสับกระส่ายและอาจเกิดภาวะช็อคจึงต้องให้ยาไมตี้มอร์ฟฟินมิลลิกรัม 3 ทางหลอดเลือดดำทุก 6 ชั่วโมงตามแผนการรักษาของแพทย์เพื่อบรรเทาอาการปวดและป้องกันอาการกระสับกระส่ายและการเกิดภาวะช็อคจากการปวดมาก ๆไมตี้มอร์ฟฟิน 3 มิลลิกรัมหากมีอากรข้างเคียงได้แก่อาการคลื่นไส้อาเจียนให้ยา Plasil 10 มก.ทุก 8 ชั่วโมงตามแผนการรักษาของแพทย์ 10.สังเกตอาการข้างเคียงของยาเพื่อบรรเทาอาการคลื่นไส้อาเจียน (ปราณีทู้ไพเราะ 2554)การประเมินผล-ผู้ป่วยไม่มีเลือดออกผิดปกติการหายใจปกติสามารถไอเอาเสมหะออกมาได้เคลื่อนไหวร่างกายได้ในวันที่ 2 หลังการผ่าตัดมีอาการคลื่นไส้แต่ไม่อาเจียน-เครื่องหมายความสำคัญมีค่าคือ P = 80 ครั้ง/นาที R = 20 ครั้ง/นาที T = 36.8 องศาเซลเซียส BP = 100/70 mmHgปัญหาอุปสรรคในการปฏิบัติตามแผน-ผู้ป่วยไม่บ่นปวดมากจึงไม่ได้ให้ยาไมตี้มอร์ฟฟินมิลลิกรัม 3 ทางหลอดเลือดดำทุก 6 ชั่วโมงและ Plasil10 มิลลิกรัมทุก 8 ชั่วโมงตามแผนการรักษาของแพทย์การนำผลการประเมินมาปรับปรุงเพื่อให้การพยาบาลให้ครบและถูกต้อง - หาความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับอาการแทรกซ้อนหลังผ่าตัดและอาการแหรกซ้อนจากการดมยาสลบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหา 3
ข้อวินิจฉัยการพยาบาล
ยาระงับความรู้สึกทั่วไป
O: ผู้ป่วยเข้ารับการผ่าตัดดัดแปลงจากเดิมอย่างสิ้นเชิง การหายใจปกติ เข้าสู่ระบบอยู่ในเกณฑ์ปกติ p = 60-100 ครั้ง / นาที R = 16-24 ครั้ง / นาที T = 36.4-37.5 องศาเซลเซียสความดันโลหิต= 90 / 60-120 / 80 มิลลิเมตรปรอทกิจกรรมการพยาบาล1.Checke สัญญาณที่สำคัญก่อนเข้ารับการ ผ่าตัด ให้ตรวจสอบสัญญาณชีพทุก 15 นาที 4 ครั้งทุก 30 นาที 2 ครั้งและทุก 1 ชั่วโมงจนกว่าสัญญาณที่สำคัญจะอยู่ในเกณฑ์ปกติ ส่งผลให้การไหลเวียนเลือดผิดปกติชีพจรเต้นช้าและการดมยาสลบ GA CheckVital เซ็นบ่อยๆ และการหายใจได้ (สุปาณี ซีดแห้งขึ้นร้อนหรือเย็น ท่อระบายน้ำ Radivac 200 ซีซี. ต่อชั่วโมงให้หนีบ จันทร์พุฒ: หน้า ทั่วไป อาเจียนหายใจเร็วมีเสมหะและน้ำลายมากจึงต้องสังเกต ได้แก่ การสำลักอาเจียนเข้าไปในปอด (สุปาณี และไอเอาเสมหะออกมาระวังอย่าให้ผู้ป่วยสำลัก และหายใจลึก ๆ และการไอจะช่วยกำจัดเสมหะที่มีอยู่ ให้ผู้ป่วยได้ออกกำลังแขนขาหลังผ่าตัด ได้แก่ และไม่ให้นั่งห้อยเท้านาน ๆ ผู้ป่วยอาจยังไม่ค่อยรู้สึกตัวดีสลึมสลือ Radivacdrian โดยตรวจดูสายระบายของ Radivac ท่อระบายน้ำไม่ให้หักพับงอหรืออุดตันบีบรีดสายท่อระบาย Radivacdrain ทุก 1-2 ชั่วโมงเนื่องจากการใส่ท่อระบาย Radivac ท่อระบายน้ำคือการระบายเลือดลสารคัดหลั่งอาจมีตะกอน ท่อระบายน้ำ Radivac และยึดสายท่อระบายทุกครั้ง ท่อระบายน้ำ Radivac ถ้าไม่เป็นสูญญากาศฝาจะขยายตัวออกเนื่องจากเครื่อง Radivac Radivac ระบายน้ำให้อยู่ในระดับต่ำกว่าแผล Radivac ระบาย ได้แก่ ไม่ใช้แขนข้างที่ใส่ท่อ Radivac ท่อระบายน้ำ (ลินจงจันทร์พุฒ: หน้า 60-69) 9. ถ้าผู้ป่วยบ่นปวดมากให้ยา Morphin 3 มิลลิกรัมทางหลอดเลือดดำทุก 6 ตามแผนการชั่วโมงรักษาของแพทย์เนื่องจาก จึงต้องให้ยา Morphin 3 มิลลิกรัมทางหลอดเลือดดำทุก 6 ชั่วโมงตามแผนการรักษาของแพทย์เพื่อบรรเทาอาการปวด Morphin 3 มก. หากมีอากรข้างเคียง ได้แก่ อาการคลื่นไส้อาเจียนให้ยา Plasil 10 มิลลิกรัมทุก 8 ชั่วโมง ทู้ไพเราะ การหายใจปกติสามารถไอเอาเสมหะออกมาได้เคลื่อนไหวร่างกายได้ในวันที่ 2 หลังการผ่าตัดมีอาการคลื่นไส้ แต่ไม่อาเจียน-Vital เข้าสู่ระบบมีค่าคือ P = 80 ครั้ง / นาที R = 20 ครั้ง / นาที T = 36.8 องศาเซลเซียสความดันโลหิต = 100/70 Morphin 3 มิลลิกรัมทางหลอดเลือดดำทุก 6 ชั่วโมงและ Plasil10 mg ทุก 8 ชั่วโมง เพื่อให้การพยาบาลให้ครบและถูกต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัด
3
ข้อวินิจฉัยการพยาบาลข้อมูลสนับสนุน O : ผู้ป่วยดมยาสลบชนิดทั่วไปงับ
o
: ผู้ป่วยเข้ารับการผ่าตัดแก้ไขการผ่าตัด Radical : หลังผ่าตัดผู้ป่วยมีอาการคลื่นไส้อาเจียนไอมีเสมหะ

oวัตถุประสงค์ไม่เกิดภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัด
เกณฑ์การประเมิน
-
ผู้ป่วยไม่มีเลือดออกผิดปกติการหายใจปกติสามารถไอเอาเสมหะออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพเคลื่อนไหวร่างกายได้ในในวันแรกๆหลังไดรับการผ่าตัด- สัญญาณที่สําคัญอยู่ในเกณฑ์ปกติ P = 60-100 ครั้ง / นาที r = 16-24 ครั้ง / นาที t = 36.4-37.5 องศาเซลเซียส
BP = 90 / 80 / 80 มิลลิเมตรปรอทกิจกรรมการพยาบาล 60-120

1.checke สัญญาณที่สําคัญก่อนเข้ารับการผ่าตัดเพื่อใช้เปรียบเทียบอาการก่อนและหลังการผ่านตัด
2หลังจากผ่าตัดกลับมาให้ตรวจสอบสัญญาณที่สําคัญทุก 15 นาที 4 ครั้งทุก 30 นาที 2 ครั้งและทุก 1 ชั่วโมงจนกว่าสัญญาณที่สําคัญจะอยู่ในเกณฑ์ปกติเนื่องจากการผ่าตัดทำให้มีการสูญเสียเลือดส่งผลให้การไหลเวียนเลือดผิดปกติชีพจรเต้นช้ากาซึ่งมีฤทธิ์กดการหายใจหลังผ่าตัดผู้ป่วยอาจมีอาการหายใจเร็วหรือใช้กล้ามเนื้อช่วยในการหายใจจึงต้อง checkvital เซ็นบ่อยๆเพราะจะช่วยให้ตรวจพบความผิดปกติของระบบไหลเวียนเลือดได้และการหายใจได้ ( เสนาดิสัยสุปาณี ,2547 : หน้า 692-698 )
3สังเกตลักษณะของผิวหนังซีดแห้งขึ้นร้อนหรือเย็นและระดับความรู้สึกตัวของผู้ป่วยตรวจดูแผลผ่าตัดว่ามีเลือดหรือสิ่งแปลกปลอมไหลซึมออกมาดูแลสาย radivac ทุกชนิด200 CC