ResultsOf the 1941 patients who met

Results

Of the 1941 patients who met the inclusion criteria, 981 were randomly assigned to receive chest compression alone and 960 to receive chest compression plus rescue breathing. We observed no significant difference between the two groups in the proportion of patients who survived to hospital discharge (12.5% with chest compression alone and 11.0% with chest compression plus rescue breathing, P=0.31) or in the proportion who survived with a favorable neurologic outcome in the two sites that assessed this secondary outcome (14.4% and 11.5%, respectively; P=0.13). Prespecified subgroup analyses showed a trend toward a higher proportion of patients surviving to hospital discharge with chest compression alone as compared with chest compression plus rescue breathing for patients with a cardiac cause of arrest (15.5% vs. 12.3%, P=0.09) and for those with shockable rhythms (31.9% vs. 25.7%, P=0.09).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ผู้ป่วย 1941 ที่เกณฑ์รวม 981 ถูกสุ่มให้ได้รับการบีบอัดหน้าอกเพียงอย่างเดียว และ 960 ลงรับหน้าอกบีบช่วยหายใจ เราสังเกตไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่มในสัดส่วนของผู้ป่วยที่รอดชีวิตจะปลดประจำการโรงพยาบาล (12.5% พร้อมบีบหน้าอกเพียงอย่างเดียวและ 11.0% ด้วยบวกบีบหน้าอกช่วยหายใจ P =$ 0.31) หรือ ในสัดส่วนที่รอดชีวิต ด้วยผลมี neurologic อันในสองเว็บไซต์ที่ประเมินผลนี้รอง (14.4% และ 11.5% ตามลำดับ P = 0.13) วิเคราะห์กลุ่มย่อย prespecified แสดงให้เห็นว่าแนวโน้มต่อสัดส่วนสูงของผู้ป่วยที่รอดจะปลดประจำการโรงพยาบาลด้วยการบีบหน้าอกเพียงอย่างเดียวตกบีบหน้าอกและช่วยเหลือการหายใจสำหรับผู้ป่วยที่มีสาเหตุของการจับกุมหัวใจ (15.5 ล้านคน%เทียบกับ 12.3 การให้% P = 0.09) และ สำหรับผู้ที่มีแบบ shockable (31.9% เทียบกับ 25.7%, P = 0.09)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของ 1941 ผู้ป่วยที่เข้าเกณฑ์, 981 ถูกสุ่มให้ได้รับการกดหน้าอกเพียงอย่างเดียวและ 960 ที่จะได้รับการกดหน้าอกช่วยหายใจ เราไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างทั้งสองกลุ่มในสัดส่วนของผู้ป่วยที่รอดชีวิตจากการที่จะออกจากโรงพยาบาล (12.5% ​​มีการบีบอัดหน้าอกอย่างเดียวและ 11.0% มีการบีบอัดหน้าอกช่วยหายใจ, p = 0.31) หรือในสัดส่วนที่รอดชีวิตกับระบบประสาทที่ดี ผลในสองเว็บไซต์ที่ได้รับการประเมินผลนี้รอง (14.4% และ 11.5% ตามลำดับ; p = 0.13) วิเคราะห์ในกลุ่มย่อยพบแนวโน้มที่จะมีสัดส่วนที่สูงขึ้นของผู้ป่วยที่ยังมีชีวิตอยู่จะออกจากโรงพยาบาลด้วยการบีบอัดหน้าอกอย่างเดียวเมื่อเทียบกับการกดหน้าอกช่วยหายใจสำหรับผู้ป่วยที่มีสาเหตุของการจับกุมการเต้นของหัวใจ (15.5% เทียบกับ 12.3%, p = 0.09) และ ผู้ที่มีจังหวะสามารถกระตุ้นด้วยไฟฟ้า (31.9% เทียบกับ 25.7%, p = 0.09)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผล

ของ 1941 ผู้ป่วยที่พบรวมเกณฑ์ , 981 สุ่มเป็นกลุ่มได้รับการบีบอัดหน้าอกอย่างเดียวและ 960 ได้รับหน้าอกอัดบวกหายใจช่วยชีวิต เราพบความแตกต่างระหว่าง 2 กลุ่มในสัดส่วนของผู้ป่วยที่รอดชีวิตไปโรงพยาบาล ( 12.5% กับหน้าอกอัดคนเดียว และ 11 .0 % ด้วยการบีบอัดและหน้าอกหายใจกู้ภัย , p = 0.31 ) หรือในสัดส่วนที่รอดชีวิต ด้วยผลทางประสาทมงคลสองเว็บไซต์ที่ประเมินผลทุติยภูมิ ( 14.4% และ 11.5 ตามลำดับ ; p = 0.13 )แสดงแนวโน้มจรกลุ่มย่อยวิเคราะห์ที่มีสัดส่วนที่สูงของผู้ป่วยที่รอดตายไปโรงพยาบาลกับหน้าอกอัดคนเดียวเมื่อเทียบกับหน้าอกและช่วยหายใจในผู้ป่วยที่มีสาเหตุของการจับกุม ( 15.5 % เทียบกับ 12.3% , p = 0.09 ) และสำหรับผู้ที่มี shockable จังหวะ ( 31.9 % และ 25.7 % , p = 0.09 ) .