The anthropological field, the defi

The anthropological field, the defining element of anthropology as a discipline, which has normalized and bounded its practice, has markedly changed in the last decades. “The field sites in which contemporary anthropologists work are shaped by the geopolitics of the postcolonial, imperial world” (Gupta & Ferguson 1997:10). The current world of postcolonialism, multiculturalism and transnational flows thus not only changed the conditions of cross-cultural encounters but also affected the “ethnological imagination’s understanding of mediation in a culturally pluralized world” (Kurasawa 2004:170). The old traditional categories presupposing the isomorphic relationship between territory, culture, nation-state and society together with “our spatially centered, conventionally derived constructs will not do any more” (Comaroff 1996:170). The changing socio-cultural reality thus calls for new linguistic tropes, analytical perspectives and changed methodological approaches. The above mentioned necessarily leads us to the problem of place in anthropology and its ethnographies, i.e. to the problem of how fieldwork locations “often come to be identified with the groups that inhabit them” (Appadurai 1988:16). The idea that culture is naturally a property of spatially localized people as well as the idea that to study it we just have to ‘go there’ can not serve us any longer and has been also criticized numerous times (see e.g. Appadurai 1988, 2006, Clifford 1986, Gupta & Ferguson 1997, 2006). To put it differently, “cultures are becoming both deterritorialized and reterritorialized: they are no longer predicated on particular spatial co-ordinates” (Moore 1999:11). This rejection of the traditional categories and concepts that no longer make good sense in the perspective of the changed socio-cultural situation leads us to the questioning of the traditional conception of field and fieldwork, i.e. of the defining element of anthropology itself. To put it differently, in the current world marked by migration and mass mediation “the ‘ethno’ in ethnography takes on a slippery, nonlocalized quality, to which the descriptive practices of anthropology have to respond” (Appadurai 1991:191, quoted in Gupta & Ferguson 1997:3). Or else, Gupta & Ferguson ask: “what are we to do with a discipline that loudly rejects received ideas of ‘the local,’ even while ever more firmly insisting on a method that takes it for granted?” (Gupta & Ferguson 1997:4) and we might add – in which the imagination of cultural areas is still implicitly present, structuring the ways we conceive of people and groups of people we study. The rejection of the world composed of territorially bounded cultures and peoples thus challenges the idea of moving in and out of the field (cf. Gupta & Ferguson 1997). The field is now virtually everywhere and we can no longer escape it and pretend that we are ‘out of the field’. This situation results in rethinking of the field and fieldwork in terms of notions related to that of multi-sited ethnography (Marcus 2006) and multi-local field studies (Hannerz 2002) which “pay attention to the interlocking of multiple social-political sites and locations” (Gupta & Ferguson 1997:37). It is no longer possible to get a complete picture of some kinds of activities from a local viewpoint (if it ever was), the ‘local’ is produced by distant influences, it can be in a sense produced ‘elsewhere’, and to understand the local we have to broaden our horizons and open up for new places, sites and connections and even nonlocal (in a geographical sense) definitions of the field. The field can consist of several localities, which through their networks and certain interdependence form one coherent field (cf. Hannerz 2002). The field is thus not disappearing or is not in a crisis, it just has to adapt itself to new conditions; the field as a local or multi-local site has to be related dialectically to the larger spatial arenas. The field that crosses several localities and works at several sites is especially well-suited for certain problem areas connected with the effects of migration, globalization and mass mediation, such as “tracking movements and migrants transnationally in diaspora and exile, or the history of the circulation of objects and techniques, or studying the relationships of dispersed communities and networks that define well-designated macro-processes in the global flow of capital and expertise” (Marcus 2006:618). But multi-sited, multi-local or translocal must not necessarily mean that the anthropologist works (physically) in several localities, it is the connection of the global meanings and their appropriation in the production of concrete localities and the focus on the connections between localities and the production of meanings what makes the given perspective translocal.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาขามานุษยวิทยาองค์ประกอบที่กำหนดของมานุษยวิทยาเป็นวินัยซึ่งได้ปกติและขอบเขตการปฏิบัติที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา "เว็บไซต์ข้อมูลในการที่นักมานุษยวิทยาร่วมสมัยทำงานมีรูปทรงโดยการเมืองของวรรณคดีโลกจักรวรรดิ" (Gupta & เฟอร์กูสัน 1997: 10) โลกปัจจุบันของ postcolonialism วัฒนธรรมหลากหลายและกระแสข้ามชาติจึงไม่เพียง แต่การเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขของการแข่งขันข้ามวัฒนธรรม แต่ยังได้รับผลกระทบ "ความเข้าใจชาติพันธุ์วิทยาจินตนาการของการไกล่เกลี่ยในโลก pluralized วัฒนธรรม" (Kurasawa 2004: 170) ประเภทแบบดั้งเดิมเก่า presupposing ความสัมพันธ์ระหว่าง isomorphic ดินแดนวัฒนธรรมชาติรัฐและสังคมร่วมกับ "ศูนย์กลางสันนิฐาน, สร้างที่ได้รับตามอัตภาพของเราจะไม่ทำอีกต่อไป" (Comaroff 1996: 170) การเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงทางสังคมและวัฒนธรรมจึงเรียกร้องให้ tropes ภาษาใหม่มุมมองการวิเคราะห์และแนวทางวิธีการที่เปลี่ยนแปลง ดังกล่าวข้างต้นจำเป็นต้องนำเราไปสู่​​ปัญหาของสถ​​านที่ในมานุษยวิทยาและ ethnographies ของมันคือปัญหาของวิธีการที่สถานที่งานภาคสนาม "มักจะมาที่จะระบุกับกลุ่มที่อาศัยอยู่ในพวกเขา" (Appadurai 1988: 16) ความคิดที่ว่าวัฒนธรรมเป็นธรรมชาติสถานที่ให้บริการของคนท้องถิ่นสันนิฐานเช่นเดียวกับความคิดที่ว่าจะศึกษามันเราก็ต้อง 'ไปที่นั่น' ไม่สามารถให้บริการเราอีกต่อไปและได้รับการวิพากษ์วิจารณ์หลายครั้ง (ดูเช่น Appadurai 1988 2006 Clifford 1986 Gupta & เฟอร์กูสัน 1997 2006) ที่จะนำมันแตกต่างกัน "จะกลายเป็นวัฒนธรรมที่ทั้งลดทอนอาณาเขตและ reterritorialized: พวกเขาจะไม่บอกกล่าวกับพิกัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งอวกาศ" (มัวร์ 1999: 11) การปฏิเสธนี้ในประเภทแบบดั้งเดิมและแนวคิดที่ไม่ให้ความรู้สึกที่ดีในมุมมองของสถ​​านการณ์ทางสังคมและวัฒนธรรมที่เปลี่ยนแปลงไปทำให้เราตั้งคำถามของความคิดแบบดั้งเดิมของสนามและงานภาคสนามคือขององค์ประกอบที่กำหนดของมานุษยวิทยาตัวเอง ที่จะนำมันแตกต่างกันในโลกปัจจุบันการทำเครื่องหมายโดยการย้ายถิ่นและการไกล่เกลี่ยมวลชน "'Ethno ในกลุ่มชาติพันธุ์จะใช้เวลาในลื่นที่มีคุณภาพ nonlocalized ซึ่งการพรรณนามานุษยวิทยามีการตอบสนอง" (Appadurai 1991: 191, อ้างในแคนด์ และเฟอร์กูสัน 1997: 3) หรืออื่น Gupta & เฟอร์กูสันถาม: "สิ่งที่เราจะทำอย่างไรกับวินัยที่เสียงดังปฏิเสธความคิดที่ได้รับจาก 'ท้องถิ่น' แม้ในขณะที่มากกว่าที่เคยแน่นยืนยันกับวิธีการที่ใช้มันเป็นของตาย" (Gupta & เฟอร์กูสัน 1997: 4) และเราอาจจะเพิ่ม - ที่จินตนาการของพื้นที่ทางวัฒนธรรมที่ยังคงอยู่โดยปริยายโครงสร้างวิธีการที่เราคิดในใจของผู้คนและกลุ่มคนที่เราศึกษา การปฏิเสธของโลกประกอบด้วยวัฒนธรรมขอบเขตดินแดนและประชาชนจึงท้าทายความคิดของการย้ายเข้าและออกจากสนาม (cf Gupta & เฟอร์กูสัน 1997) ข้อมูลนี้เป็นความจริงทุกที่และเราไม่สามารถหนีมันและแกล้งทำเป็นว่าเราเป็น 'ออกจากสนาม' สถานการณ์เช่นนี้ส่งผลในการทบทวนของสนามและงานภาคสนามในแง่ของความคิดที่เกี่ยวข้องกับที่ของกลุ่มชาติพันธุ์หลายอภิมหา (มาร์คัส 2006) และการศึกษาภาคสนามหลายท้องถิ่น (Hannerz 2002) ซึ่ง "ใส่ใจกับการประสานกันของเว็บไซต์เครือข่ายสังคมการเมืองหลายและ สถานที่ "(Gupta & เฟอร์กูสัน 1997: 37) มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับภาพที่สมบูรณ์ของบางชนิดของกิจกรรมจากมุมมองท้องถิ่น (ถ้ามันเคยเป็น) 'ท้องถิ่น' ผลิตโดยอิทธิพลที่ห่างไกลก็อาจจะอยู่ในความรู้สึกที่ผลิต 'อื่น ๆ ', และเข้าใจ ท้องถิ่นที่เรามีที่จะขยายขอบเขตอันไกลโพ้นของเราและเปิดสถานที่ใหม่สำหรับเว็บไซต์และการเชื่อมต่อและ nonlocal ได้ (ในความหมายทางภูมิศาสตร์) คำนิยามของสนาม ฟิลด์สามารถประกอบด้วยหลายท้องที่ซึ่งผ่านเครือข่ายของพวกเขาและรูปแบบการพึ่งพาอาศัยกันบางเขตข้อมูลที่สอดคล้องกันอย่างใดอย่างหนึ่ง (cf Hannerz 2002) เขตจึงไม่ได้หายไปหรือไม่ได้อยู่ในภาวะวิกฤติก็แค่มีการปรับตัวเองให้เข้ากับสภาพใหม่ สนามเป็นเว็บไซต์ท้องถิ่นหรือหลายท้องถิ่นจะต้องมีการเกี่ยวข้อง dialectically จะมีขนาดใหญ่โดยสิ้นเชิงอวกาศ สนามที่ข้ามหลายเมืองและทำงานที่หลายเว็บไซต์โดยเฉพาะอย่างยิ่งดีเหมาะสำหรับพื้นที่ที่มีปัญหาบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของการย้ายถิ่นโลกาภิวัตน์และการไกล่เกลี่ยมวลเช่น "การเคลื่อนไหวของการติดตามและการย้ายถิ่นข้ามชาติในพลัดถิ่นและถูกเนรเทศหรือประวัติศาสตร์ของ การไหลเวียนของวัตถุและเทคนิคหรือการศึกษาความสัมพันธ์ของชุมชนแยกย้ายกันไปและเครือข่ายที่กำหนดที่กำหนดกระบวนการแมโครในการไหลของเงินทุนทั่วโลกและความเชี่ยวชาญ "(มาร์คัส 2006: 618) แต่หลายอภิมหาหลายท้องถิ่นหรือ translocal ต้องไม่จำเป็นต้องหมายความว่าผลงานของนักมานุษยวิทยา (ร่างกาย) ในหลายเมืองก็คือการเชื่อมต่อของความหมายของโลกและการจัดสรรของพวกเขาในการผลิตของท้องถิ่นที่เป็นรูปธรรมและให้ความสำคัญในการเชื่อมต่อระหว่างเมือง และการผลิตของความหมายสิ่งที่ทำให้ translocal มุมมองที่ได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาขามานุษยวิทยา , การกำหนดองค์ประกอบของมานุษยวิทยาเป็นวินัย ซึ่งได้มาตรฐานและการปฏิบัติ ล้อมรอบ มีการนำการเปลี่ยนแปลงในทศวรรษที่ผ่านมา " เขตเว็บไซต์ที่ร่วมสมัยนักมานุษยวิทยาทำงานเป็นรูปโดยภูมิรัฐศาสตร์ของวรรณคดี , อิมพีเรียลเวิลด์ " ( Gupta &เฟอร์กูสัน 1997:10 ) โลกของ Postcolonialism ในปัจจุบัน ,พหุวัฒนธรรมและการไหลข้ามชาติจึงไม่เพียง แต่การเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขของการเผชิญหน้า แต่ยังส่งผลกระทบต่อวัฒนธรรม“ชาติพันธุ์วิทยาจินตนาการ ความเข้าใจของการไกล่เกลี่ยใน pluralized วัฒนธรรมโลก " ( คุโรซาว่า 2004:170 ) เก่าดั้งเดิมประเภทสันนิษฐานความสัมพันธ์พวกเราระหว่างดินแดน วัฒนธรรมรัฐชาติและสังคมร่วมกับเรา " เปลี่ยนเป็นศูนย์กลาง ซึ่งได้สร้างจะไม่ทำอีกแล้ว " ( comaroff 1996:170 ) การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมความเป็นจริงจึงเรียก tropes ภาษาใหม่ มุมมอง และแนวทางในการเปลี่ยนแปลง . ที่กล่าวข้างต้นต้องนำเราไปสู่ปัญหาของสถานที่ในมานุษยวิทยาและ ethnographies )กับปัญหาของการตั้ง " มักจะมาพร้อมระบุกลุ่มที่อาศัยอยู่ในพวกเขา " ( appadurai 1988:16 ) ความคิดที่ว่า วัฒนธรรมย่อมเป็นทรัพย์สินเชิงพื้นที่ถิ่นคนเช่นเดียวกับความคิดที่จะศึกษามัน เราก็ต้อง ' ไป ' ไม่สามารถรับใช้เราอีกต่อไป และยังได้วิจารณ์หลายครั้ง ( ดู เช่น appadurai 1988 , 2006 , คลิฟฟอร์ด 1986Gupta &เฟอร์กูสัน 1997 , 2006 ) ที่จะนำมันแตกต่างกัน " วัฒนธรรมและเป็นทั้ง deterritorialized reterritorialized : พวกเขาจะไม่เฉพาะพื้นที่ตามพิกัด " ( มัวร์ 1999:11 )การปฏิเสธของประเภทแบบดั้งเดิมและแนวคิดที่ไม่ทำให้ความรู้สึกที่ดีในมุมมองของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและสถานการณ์ที่ทำให้เราตั้งคำถามของความคิดดั้งเดิมของฟิลด์และภาคสนาม เช่น ในการกำหนดองค์ประกอบของวิชามานุษยวิทยานั่นเอง ที่จะนำมันแตกต่างกันในปัจจุบันโลกที่มีการย้ายถิ่นและการไกล่เกลี่ย " มวล " ethno ' ในกลุ่มชาติพันธุ์มีลื่น nonlocalized คุณภาพ ซึ่งการปฏิบัติเชิงมานุษยวิทยาต้องตอบสนอง " ( appadurai 1991:191 , ที่ยกมาใน Gupta &เฟอร์กูสัน 1997:3 ) ไม่งั้น Gupta & เฟอร์กูสัน ถามว่า " เราจะทำอย่างไรกับวินัยที่ดังปฏิเสธได้รับความคิดของ ' ท้องถิ่น' ทั้งๆที่เคยเชื่อมั่นยืนยันวิธีที่จะได้รับ ? " ( Gupta &เฟอร์กูสัน 1997:4 ) และเราอาจจะเพิ่ม ) ซึ่งในจินตนาการของพื้นที่ทางวัฒนธรรมยังโดยปริยาย ปัจจุบันโครงสร้างวิธีที่เราคิดของบุคคล และกลุ่มบุคคลที่เราศึกษาการปฏิเสธของโลกประกอบด้วย territorially ล้อมรอบวัฒนธรรมและประชาชนจึงท้าทายความคิดของการย้ายเข้าและออกจากสนาม ( CF . Gupta &เฟอร์กูสัน 1997 ) สนามอยู่แทบทุกที่ และเราไม่สามารถหนีมัน และแกล้งทำเป็นว่าเรากำลังออกจากเขต 'สถานการณ์นี้ผลลัพธ์ในการทบทวนของสนามและภาคสนามในแง่ของความคิดที่เกี่ยวข้องกับ Multi sited ชาติพันธุ์วรรณนา ( Marcus 2006 ) และศึกษาดูงานหลายท้องถิ่น ( hannerz 2002 ) ซึ่ง " ให้ความสนใจกับระบบสังคม การเมืองของหลาย ๆเว็บไซต์และสถานที่ " ( Gupta &เฟอร์กูสัน 1997:37 )มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับภาพที่สมบูรณ์ของบางชนิดของกิจกรรมจากมุมมองท้องถิ่น ( ถ้ามันเคยเป็น ) , ' ' ผลิตโดยอิทธิพลท้องถิ่นที่ห่างไกล ได้ในความรู้สึกที่ ' อื่น ๆ ' , และเข้าใจท้องถิ่น เราขยายขอบเขตของเรา และเปิดสถานที่ใหม่ , เว็บไซต์และการเชื่อมต่อและแม้กระทั่งต่างถิ่น ( ในแง่ภูมิศาสตร์ความหมายของเขตข้อมูลสนามสามารถประกอบด้วยหลายพื้นที่ ซึ่งทางเครือข่ายและการพึ่งพาอาศัยกันแน่นอนรูปแบบหนึ่งติดต่อกันสนาม ( CF . hannerz 2002 ) เขตข้อมูลจึงไม่หาย หรือ ไม่ได้อยู่ในภาวะวิกฤต ก็ต้องปรับตัวให้เหมาะสมกับสภาพใหม่ สนามเป็นท้องถิ่นหรือหลายไซต์ท้องถิ่นมีความสัมพันธ์กับพื้นที่ขนาดใหญ่ dialectically โดยสิ้นเชิงสนามที่ข้ามพื้นที่ หลายงานหลายแห่งโดยเฉพาะเหมาะสำหรับบางปัญหาที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของการย้ายถิ่น , โลกาภิวัตน์และการไกล่เกลี่ยมวลเช่น " ติดตามความเคลื่อนไหว และผู้อพยพ transnationally ในพลัดถิ่นและถูกเนรเทศหรือประวัติของการไหลเวียนของเทคนิควัตถุและหรือการศึกษาความสัมพันธ์ของการกระจายชุมชน และเครือข่ายที่กำหนดคือเขตแมโครกระบวนการในการไหลของเงินทุนทั่วโลกและความเชี่ยวชาญ " ( มาร์คัส 2006:618 ) แต่หลายจากหลายท้องถิ่นหรือ translocal ต้องไม่หมายความว่าที่นักมานุษยวิทยาทำงาน ( ทางกายภาพ ) ในหลายพื้นที่มันเป็นการเชื่อมต่อในความหมายสากล และการจัดสรรของพวกเขาในการผลิตโครงสร้างคอนกรีตและมุ่งเน้นไปที่การเชื่อมต่อระหว่างท้องถิ่นและการผลิตของความหมายของสิ่งที่ทำให้ได้รับมุมมองของ translocal .