When I was 17 years old My grandmot

When I was 17 years old My grandmother made a cake candles salty, But I did not know the sources of pork mixed with candy. I took a break to eat it and took it for my friend. it's my ignorance I took it for a friend Islamic that like eating sweets. I see that it's good dessert. in evening he came home to ask her for the recipe dates back to do it again. I knew that the candy is mixed with pork. I feel very guilty I consulted with friends. Everyone saw it, keep it a secret. So that people feel that sin. And when we graduated high school I had a friend. I do not like crying But I would have said that's okay. If I could have turned back that time, I would have told them that this dessert mixed with pork. This is unlikely to happen to my friends. I would not have feel guilty about this much.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมอายุ 17 ปี เก่ายายทำเค้กเทียนเค็ม แต่ไม่ทราบว่าแหล่งมาของหมูที่ผสมกับขนม ผมเอาหยุดพักเพื่อกินมัน และเอามันกับเพื่อน ก็ไม่รู้ฉันก็ให้เพื่อนอิสลามที่ชอบรับประทานขนมหวาน ผมเห็นว่า มันเป็นของหวานดี ในตอนเย็นเขามาที่บ้านเพื่อขอให้เธอสำหรับสูตรย้อนกลับไปทำอีกครั้ง ผมรู้ว่า ขนมผสมกับหมู ผมรู้สึกผิดมากผมปรึกษากับเพื่อน ทุกคนเห็นมัน เก็บไว้เป็นความลับ เพื่อให้ท่านรู้สึกว่าบาป และเมื่อเราจบมัธยม ผมมีเพื่อน ฉันไม่ชอบร้องไห้ แต่ฉันจะบอกไม่เป็นไร ถ้าผมไม่ได้เปิดกลับเวลานั้น ผมจะมีบอกพวกเขาว่า ขนมนี้ผสมกับหมู นี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นกับเพื่อนของฉัน ฉันจะไม่ได้รู้สึกผิดเกี่ยวกับการนี้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อตอนที่ผมอายุ 17 ปียายของฉันทำเทียนเค้กเค็ม แต่ผมไม่ทราบแหล่งที่มาของเนื้อหมูผสมกับขนม ฉันเอาแบ่งที่จะกินมันและเอามันสำหรับเพื่อนของฉัน มันเป็นความโง่เขลาของฉันฉันเอามันหาเพื่อนอิสลามที่ชอบรับประทานขนม ผมเห็นว่ามันเป็นขนมที่ดี ในตอนเย็นเขามาที่บ้านเพื่อขอให้เธอสำหรับวันสูตรกลับไปทำมันอีกครั้ง ผมรู้ว่าขนมผสมกับเนื้อหมู ผมรู้สึกผิดมากที่ผมปรึกษากับเพื่อน ทุกคนเห็นแล้วก็ให้มันเป็นความลับ เพื่อให้ผู้คนรู้สึกว่าบาป และเมื่อเราจบการศึกษาโรงเรียนมัธยมผมมีเพื่อนคนหนึ่ง ฉันไม่ชอบร้องไห้ แต่ผมจะบอกว่าไม่เป็นไร ถ้าฉันจะได้หันกลับมาเวลานั้นผมจะได้บอกพวกเขาว่าขนมชิ้นนี้ผสมกับเนื้อหมู นี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นกับเพื่อนของฉัน ฉันจะไม่ได้รู้สึกผิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันอายุ 17 ปี ย่าทำเค้กเทียนเค็ม แต่ไม่รู้แหล่งที่มาของหมูผสมกับลูกอม ฉันหยุดกินมัน และใช้มันสำหรับเพื่อนของฉัน มันคือความไม่รู้ของผม ผมเอาให้เพื่อนอิสลามที่ชอบกินขนม ผมดูว่าดี ของหวาน ในช่วงเย็น เขามาขอสูตรวันที่กลับไปทำมันอีก ฉันรู้ว่าลูกอมผสมกับหมู ผมรู้สึกผิด ผมปรึกษากับเพื่อน ทุกคนก็เห็นนี่ เก็บมันไว้เป็นความลับ เพื่อให้คนรู้สึกว่าบาป และเมื่อเราเรียนจบมัธยม ฉันมีเพื่อน ฉันไม่ชอบร้องไห้ แต่ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร ถ้าผมจะกลับตอนนั้น ฉันอาจจะบอกพวกเขาว่า ขนมนี้ผสมกับหมู นี่มันไม่น่าจะเกิดขึ้นกับเพื่อนของผม ผมคงไม่ต้องรู้สึกผิดมากขนาดนี้