Bill put his hands up in defense an

Bill put his hands up in defense and the seatbelt snapped back against his chest. His fingers flexed, itching to test the seatbelt again but he didn’t for a long moment. Then he hesitently pulled the seatbelt foreward, becoming giddy when the seatbelt passed the three inch point.

“Fixed it!” He called, letting it snap back against his chest again.

Dipper rolled his eyes and shook his head, instead focusing on driving as Mabel gave an uncomfortable cough that was obviously an attempt to cover up a quiet laugh. Dipper had absolutely no idea how they were going to deal with this.

Observing the human race since the beginning of time and Bill was proud for figuring out a seatbelt.

“So, I was thinking that Bill can help advertise for the Shack,” Dipper decided to start slowly as they drove through the woods on a well worn road. He glared into the rearview mirror, “No creepy stuff though. No screaming heads or ripping teeth out of things or anything like that!”

“I know, I know,” Bill assured in exhasperation. “Humans are sensitive.”

Dipper snorted but said nothing, instead pulling up to the house and turning off the car. “Home sweet home,” He breathed.

“I’m starving and exhausted,” Mabel whined before giving Dipper her best pout. “Make me Mac and Cheese?”

“Yeah, yeah. Then you’re going to bed, though.” Dipper ordered with a wag of his finger, still SO thankful that he had his sister safe and alive.

She gave a mock salute and climbed out of the car and skipped towards the house. Dipper sighed contently and glanced again into the rearview mirror and frowned at Bill. He should be thankful, Bill had promised him Mabel’s health and safety, but he wondered what the cost would really be.

Bill met his eyes and stared at him, looking almost calculating. Dipper vaguely wondered if Bill knew his thoughts and fought not to break eye contact. If this was some sort of dominance thing, then Dipper was going to win. He needed to have some kind of control over Bill.

Bill shot him a crooked smile before unbuckling his seatbelt and climbing out of the car.

Dipper watched him for a moment before doing the same and taking the lead, letting Bill follow him into the house and subsequently, into the kitchen. “I’m sure you you’re your way around.” He commented dryly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เก็บเงินใส่มือของเขาขึ้นในป้องกันและเข็มขัดนิรภัยการจัดชิดกับหน้าอกของเขากลับ นิ้วของเขาเกร็ง อาการคันทดสอบเข็มขัดนิรภัยอีกครั้งแต่เขาไม่ได้ช่วงยาว แล้ว hesitently เขาดึง foreward เข็มขัดนิรภัย กลายเป็น giddy เมื่อเข็มขัดนิรภัยผ่านจุดสามนิ้ว"แก้ไขโดย" เขาเรียกว่า ปล่อยให้มันชิดกับหน้าอกของเขากลับมาอีกครั้งกระบวยรีดตาของเขา และจับหัวของเขา แต่ มุ่งเน้นไปที่การขับรถ Mabel ให้ไออึดอัดที่เห็นได้ชัดว่าความพยายามที่ครอบคลุมถึงเสียงหัวเราะเงียบ กระบวยมีอย่างความคิดที่ว่าพวกเขาจะจัดการกับนี้สังเกตมนุษย์ตั้งแต่เริ่มต้นของเวลาและเงินเป็นความภูมิใจสำหรับหาเข็มขัดนิรภัย"ดังนั้น ฉันคิดว่า เงินสามารถช่วยโฆษณาเพิง กระบวยการตัดสินใจที่จะเริ่มต้นช้าขับผ่านป่าบนถนนดีสวมใส่ เขา glared เป็นกระจกมองหลัง, "ไม่มีสิ่งที่น่าขนลุกว่า ไม่มีจุดหัวหรือริฟันจากสิ่งหรืออะไรอย่างนั้น""ฉันรู้ ฉันรู้ มั่นใจได้เงินใน exhasperation "มนุษย์เป็นสำคัญ"กระบวย snorted แต่ว่า ไม่มีอะไร แทนดึงขึ้นบ้านและปิดรถ "บ้าน ที่เขาลมหายใจ"ฉัน starving และหมด Mabel whined ก่อนการนำกระบวย pout ของเธอที่ดีที่สุด "ทำให้ฉันแม็คและชีส""ใช่ ใช่ แล้ว คุณจะนอน ว่า" กระบวยสั่งกับ wag ของลายนิ้วมือของเขา จึงยังคงขอบคุณว่า เขามีน้องสาวของเขาปลอดภัย และมีชีวิตอยู่เธอให้พนมจำลอง และปีนขึ้นจากรถยนต์ และข้ามไปทางบ้าน กระบวย contently และ glanced อีกครั้งในกระจกหลังหายใจ และ frowned ที่เก็บเงิน เขาควรจะขอบคุณ ตั๋วได้สัญญาเขาของ Mabel สุขภาพและความปลอดภัย แต่เขาสงสัยว่า ต้นทุนจริง ๆ จะตั๋วไปตามสายตาของเขา และจ้องไปที่เขา กำลังคำนวณเกือบ กระบวยคลับสงสัยถ้า ตั๋วรู้ความคิดของเขา และต่อสู้ไม่ให้พักสายตา ถ้านี้บางจัดเรียงของสิ่งครอบงำ กระบวยถูกไปชนะ เขาจำเป็นต้องบางชนิดของการควบคุมเงินสูตรยิงเขายิ้มอีกก่อน unbuckling เข็มขัดของเขา และปีนออกจากรถกระบวยดูเขาครู่หนึ่งก่อนที่จะทำแบบเดียวกัน และการเป็นผู้นำ ให้เงินทำบ้าน และต่อ มา ห้องครัว "แน่ใจคุณคุณวิธีการ" เขาความเห็น dryly

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียกเก็บเงินใส่มือของเขาขึ้นในการป้องกันและเข็มขัดนิรภัยตะคอกกลับกับหน้าอกของเขา นิ้วมือของเขาเกร็งคันเพื่อทดสอบเข็มขัดนิรภัยอีกครั้ง แต่เขา didn ' T สำหรับช่วงเวลาที่ยาว จากนั้นเขาก็ hesitently ดึงเข็มขัดนิรภัย foreward กลายหวิวเมื่อเข็มขัดนิรภัยผ่านจุดสามนิ้ว. " คงที่มัน! " เขาเรียกว่าปล่อยให้มันรีบกลับกับหน้าอกของเขาอีกครั้ง. กระบวยรีดตาของเขาและส่ายหัวแทนที่จะมุ่งไปที่การขับรถเป็น เบลให้ไออึดอัดที่เห็นได้ชัดว่าเป็นความพยายามที่จะปกปิดหัวเราะเงียบสงบ กระบวยมีความคิดอย่างวิธีที่พวกเขากำลังจะจัดการกับเรื่องนี้. ไม่มีการสังเกตการแข่งขันของมนุษย์ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของเวลาและบิลเป็นความภาคภูมิใจสำหรับการหาเข็มขัดนิรภัย. " ดังนั้นผมคิดว่าเงินสามารถช่วยโฆษณาสำหรับ Shack, " ดาวไถ ตัดสินใจที่จะเริ่มต้นอย่างช้าๆในขณะที่พวกเขาขับรถผ่านป่าบนถนนที่สวมใส่ได้ดี เขาจ้องเข้าไปในกระจกมองหลัง, " ไม่มีสิ่งที่น่าขนลุกแม้ว่า ไม่มีเสียงกรีดร้องหัวหรือฉีกฟันจากสิ่งหรืออะไรอย่างนั้น! " " ฉันรู้ว่าฉันรู้ว่า " บิลมั่นใจใน exhasperation. " มนุษย์มีความไว. " กระบวย snorted แต่กล่าวว่าไม่มีอะไรแทนที่จะดึงขึ้นไปที่บ้านและปิด รถ. " Home Sweet Home, " เขาสูดลมหายใจ. " ฉัน' m หิวโหยและหมด, " เบลบ่นอู้อี้ก่อนที่จะให้กระบวยมุ่ยดีที่สุดของเธอ. " ทำให้ฉัน Mac และชีส? " " ใช่ใช่ แล้วคุณ' อีกครั้งที่จะไปนอนแม้ว่า. " กระบวยสั่งซื้อกับกระดิกนิ้วมือของเขายังคงรู้สึกขอบคุณว่าเขามีน้องสาวของเขาปลอดภัยและมีชีวิตอยู่. เธอให้ถวายพระพรจำลองและปีนออกจากรถและข้ามไปทางบ้าน กระบวยถอนหายใจ contently และชำเลืองมองอีกครั้งในกระจกมองหลังและขมวดคิ้วที่บิล เขาควรจะขอบคุณบิลได้สัญญากับเขามาเบล' สุขภาพและความปลอดภัย s แต่เขาสงสัยว่าค่าใช้จ่ายจริงๆจะ. บิลได้พบกับตาของเขาและจ้องมองมาที่เขามองเกือบคำนวณ กระบวยสงสัยรางถ้าบิลทราบความคิดของเขาและการต่อสู้ที่จะไม่ทำลายสบตา ถ้านี้คือการจัดเรียงของสิ่งที่ครอบงำบางส่วนแล้วกระบวยจะเป็นผู้ชนะ เขาต้องการที่จะมีชนิดของการควบคุมบิล. บางบิลยิงเขายิ้มคดเคี้ยวก่อน unbuckling เข็มขัดนิรภัยของเขาและปีนออกจากรถ. กระบวยดูเขาอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะทำเหมือนกันและการเป็นผู้นำให้บิลตามเขาเข้าไปในบ้าน และต่อมาเข้าไปในห้องครัว. " ฉัน' m แน่ใจว่าคุณคุณ' อีกทางของรอบ. " เขาให้ความเห็น dryly

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บิลใส่มือของเขาในการป้องกัน และคาดเข็มขัดนิรภัยตะคอกกลับกับหน้าอกของเขา นิ้วมืองอ คันเพื่อทดสอบเข็มขัดนิรภัยอีกครั้งแต่เขาไม่ได้เป็นเวลานาน . แล้วเขา hesitently ดึงเข็มขัดนิรภัย Foreward กลายเป็นเวียนหัวเมื่อคาดเข็มขัดนิรภัยผ่านสามนิ้วจุด" คงมัน " เขาเรียกให้มันกลับมากับหน้าอกของเขาอีกครั้งกระบวยรีดตาของเขา และส่ายหัว แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่การขับรถเป็น และมีโอกาสให้ไม่สบาย ไอนั่นมันพยายามที่จะปกปิดหัวเราะเงียบๆ กระบวยคิดไม่ออกเลยว่าพวกเขาจะจัดการกับเรื่องนี้การสังเกตการแข่งขันของมนุษย์ตั้งแต่เริ่มต้นของเวลาและเงินในเพื่อหาเข็มขัดนิรภัย" ดังนั้น ผมจึงคิดว่า บิล ช่วยโฆษณากระท่อม " กระบวยตัดสินใจที่จะเริ่มต้นอย่างช้าๆในขณะที่พวกเขาขับรถผ่านป่าบนอานดีถนน เขาก็เข้าไปในกระจก ไม่น่ากลัวอะไรเลย ไม่มีเสียงกรีดร้องหรือฟันหัวฉีกออกจากสิ่งของหรืออะไรอย่างนั้น ! "" ฉันรู้ " บิลมั่นใจใน exhasperation . " มนุษย์มีความไว .กระบวยได้กลิ่นแต่ไม่พูดอะไร แต่ดึงขึ้นบ้านและปิดรถ " บ้านใจดี " เขาหายใจ" ฉันหิวและเหนื่อย " มาเบลร้องก่อนที่จะให้ขันหน้ามุ่ยของเธอที่ดีที่สุด " ให้ฉัน Mac และชีส "" ใช่ ใช่ แล้วเธอจะไปนอนนะ " กระบวยสั่งกับส่ายนิ้วของเขายังรู้สึกขอบคุณที่เขามีน้องสาวปลอดภัยและชีวิตของเขาเธอให้ทำความเคารพเยาะเย้ยและปีนออกมาจากรถและข้ามไปยังบ้าน กระบวยถอนหายใจ และมอง contently อีกครั้งในกระจก และขมวดคิ้วที่บิล เขาควรจะขอบคุณ บิลก็สัญญากับเค้า สุขภาพ และความปลอดภัย มาเบล แต่เขาสงสัยว่าค่าใช้จ่ายจะเป็นบิลเจอสายตาของเขาจ้องมองเขา มองเกือบในการคำนวณ กระบวยฉงนสงสัยว่าบิลรู้จักความคิดของเขาและต่อสู้ที่จะไม่ทำลายสายตา ถ้ามันเป็นบางจัดเรียงของสิ่งครอบงำ แล้วขันก็จะชนะ เขาต้องการที่จะมีบางชนิดของการควบคุมบิลบิลยิงเขายิ้มเบี้ยวก่อนจะปลดเข็มขัดออกเข็มขัดนิรภัยของเขาและปีนออกมาจากรถกระบวยดูเขาสักครู่ก่อนที่จะทำเหมือนกันและการเป็นผู้นำให้บิลตามเขาเข้าไปในบ้าน และต่อมา , เข้าครัว " ฉันแน่ใจว่า คุณทางของคุณรอบ ๆ " เขากล่าวอย่างแห้งๆ .