Echinoderms like other aquatic anim

Echinoderms like other aquatic animals are primarily ammonotelic,
but they can excrete small amounts of urea and other substances
(Davoult et al., 1991; Jangoux, 1982; Stickle, 1988). In water, nitrogenous
wastes can be excreted as soluble ammonia directly across the
body surface, however, this is limited in air and one would expect to
see an increase in ammonia in the coelomic fluid when the starfish
were aerially exposed (Stickle, 1988). Although there was a trend towards
an increase in ammonia in P. ochraceus during emersion, ammonia
levels were highly variable and often below the sensitivity threshold
of the test kit (1 μg/ml). Ammonia levels are also variable in the
brittlestar Ophiothrix fragilis, and decrease significantly during shortterm
(b9 days) starvation (Davoult et al., 1991). In P. ochraceus there
is a significant, although not substantial, increase in ammonia in the
coelomic fluid during aerial exposure (Stickle, 1988). However, both
season and starvation play an important role in nitrogenous excretion
in this species. Normally P. ochraceus excrete less than 10% of their
wastes as urea, but starved animals in the summer become ureotelic,
excreting over 50% of their wastes as urea (Stickle, 1988). This seems
a likely explanation for the inability to detect significant waste accumulation
as ammonia in the present study

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Echinoderms เช่นสัตว์น้ำอื่น ๆ เป็นหลัก ammonotelicแต่พวกเขาสามารถขับถ่ายเงินของยูเรียและสารอื่น ๆ(Davoult et al., 1991 Jangoux, 1982 Stickle, 1988) ในน้ำ ไนโตรจีนัสขยะที่สามารถ excreted เป็นแอมโมเนียที่ละลายน้ำได้โดยตรงผ่านการผิวกาย อย่างไรก็ตาม นี้จำกัดอยู่ในอากาศ และหนึ่งคาดว่าจะดูเพิ่มในแอมโมเนียในน้ำ coelomic เมื่อปลาดาวมี aerially สัมผัส (Stickle, 1988) ถึงแม้ว่ามีแนวโน้มไปทางการเพิ่มแอมโมเนียใน P. ochraceus ใน emersion แอมโมเนียระดับผันแปรสูง และมักจะต่ำ กว่าขีดจำกัดความไวของชุดทดสอบ (1 μg/ml) ระดับแอมโมเนียมีตัวแปรในการbrittlestar Ophiothrix fragilis และลดลงอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง shortterm(b9 วัน) ความอดอยาก (Davoult et al., 1991) ใน P. ochraceus มีมีความสำคัญ ไม่พบ เพิ่มแอมโมเนียในการน้ำมัน coelomic ระหว่างถ่ายภาพทางอากาศ (Stickle, 1988) อย่างไรก็ตาม ทั้งสองฤดูกาลและความอดอยากมีบทบาทสำคัญในการขับถ่ายไนโตรจีนัสในสายพันธ์นี้ น้อยกว่า 10% ของการขับถ่ายปกติ P. ochraceus ของพวกเขาเสียเป็น urea แต่สัตว์ในฤดูร้อนที่เป็น ureotelic, starvedexcreting 50% ของเสียของพวกเขาเป็นยูเรีย (Stickle, 1988) กว่า นี้ดูเหมือนว่าอธิบายแนวโน้มการไม่สามารถตรวจพบสะสมขยะอย่างมีนัยสำคัญเป็นแอมโมเนียในการศึกษาปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

echinoderms เช่นสัตว์น้ำอื่น ๆ ที่มี ammonotelic หลัก
แต่พวกเขาสามารถขับถ่ายขนาดเล็กจำนวนยูเรียและสารอื่น ๆ
(Davoult et al, 1991;. Jangoux 1982; Stickle, 1988) ในน้ำไนโตรเจนเสียสามารถขับออกมาเป็นแอมโมเนียที่ละลายน้ำได้โดยตรงทั่วพื้นผิวของร่างกายแต่นี้จะถูก จำกัด อยู่ในอากาศและคาดหวังที่จะเห็นการเพิ่มขึ้นแอมโมเนียในน้ำภายในตัวเมื่อปลาดาวได้สัมผัสaerially (Stickle, 1988) แม้จะมีแนวโน้มไปสู่การเพิ่มขึ้นของแอมโมเนียในช่วงพี ochraceus emersion เป็นแอมโมเนียระดับเป็นตัวแปรและมักจะต่ำกว่าเกณฑ์ความไวของชุดทดสอบ(1 ไมโครกรัม / มล.) ระดับแอมโมเนียนอกจากนี้ยังมีตัวแปรในbrittlestar Ophiothrix fragilis และลดลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงระยะสั้น(วัน b9) อดอยาก (Davoult et al., 1991) ในพี ochraceus มีเป็นอย่างมีนัยสำคัญถึงแม้จะไม่มากเพิ่มขึ้นในแอมโมเนียในน้ำภายในตัวระหว่างการถ่ายภาพทางอากาศ(Stickle, 1988) อย่างไรก็ตามทั้งฤดูกาลและความอดอยากที่มีบทบาทสำคัญในการขับถ่ายไนโตรเจนในสายพันธุ์นี้ ปกติพี ochraceus ขับถ่ายน้อยกว่า 10% ของพวกเขาเสียยูเรียแต่สัตว์ที่หิวโหยในช่วงฤดูร้อนกลายเป็น ureotelic การขับถ่ายกว่า50% ของเสียของพวกเขาเป็นยูเรีย (Stickle, 1988) นี้ดูเหมือนว่าคำอธิบายที่น่าจะไม่สามารถที่จะตรวจสอบการสะสมของเสียอย่างมีนัยสำคัญเป็นแอมโมเนียในการศึกษาในปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซเว่นอัพ เช่น สัตว์น้ำอื่นๆ เป็นหลัก ammonotelic
, แต่พวกเขาสามารถขับถ่ายจำนวนเงินขนาดเล็กของยูเรียและสารอื่น ๆ
( davoult et al . , 1991 ; jangoux , 1982 ; ยืนกราน , 1988 ) ของเสียไนโตรเจนในน้ำ จะถูกขับออกมาเป็นแอมโมเนียละลาย

ตรงข้ามพื้นผิวร่างกาย อย่างไรก็ตาม นี้จะถูก จำกัด ในอากาศและเป็นหนึ่งจะคาดหวัง

ดูเพิ่มในแอมโมเนียในน้ำ coelomic เมื่อปลาดาว
ถูก aerially เปิดเผย ( ยืนกราน , 1988 ) แม้ว่าจะมีแนวโน้มไปสู่
เพิ่มแอมโมเนียในหน้า ochraceus ในระหว่างการปรากฏออกมา ระดับแอมโมเนีย
มีตัวแปรและมักจะด้านล่าง ความไวของชุดทดสอบเกณฑ์
( 1 μ g / ml ) ระดับแอมโมเนียยังมีตัวแปรใน
brittlestar fragilis ophiothrix ,และลดลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงุ
( B9 วัน ) ความอดอยาก ( davoult et al . , 1991 ) ในหน้า ochraceus มี
เป็นสำคัญ แม้ว่าจะไม่ได้มากเพิ่มแอมโมเนียในอากาศ ของเหลวในการ coelomic
( ยืนกราน , 1988 ) อย่างไรก็ตาม ทั้งฤดูกาล และอดอยาก

มีบทบาทสำคัญในการขับถ่ายไนโตรเจนในสายพันธุ์นี้ ปกติหน้า ochraceus ขับถ่าย น้อยกว่า 10% ของพวกเขา
ของเสีย เช่น ยูเรีย แต่หิวสัตว์ในฤดูร้อนเป็น ureotelic
, การขับถ่ายมากกว่า 50% ของเสียของพวกเขาเป็นยูเรีย ( ยืนกราน , 1988 ) นี้ดูเหมือนว่า
คำอธิบายมากสำหรับไม่สามารถตรวจพบระดับของเสียสะสม
เป็นแอมโมเนียในการศึกษาปัจจุบัน