Parallels between the politics of t

Parallels between the politics of the early 1990s in Rwanda and earlier political processes of the late 1950s are striking. At the same time, dramatic differences between these episodes of conflict are sobering, most notably in the scale of violence and loss of life, and the extent of destruction of the country's social fabric and its material infrastructure. Understanding these complicated dynamics is an important challenge for those attempting to revisit Rwandan history and move beyond the debates noted at the beginning of this article.
In reassessing Rwandan history, a focus on changes made by Europeans is important but should not be allowed to deflect attention from those aspects in which Rwandans themselves were involved. Years ago, in an analysis of colonial state building in Rwanda, I argued that politics and policies of the state need to be seen as critical elements in shaping ethnic relations and ethnic consciousness.[28] From this perspective there is ample evidence that it is in the reach of those in power to manage and dampen ethnic tensions by the types of policies they pursue. Paradoxically, however, "managing" ethnic tensions requires transcending them and addressing other forms of social inequality as well.
A case in point is found in the efforts of the Habyarimana regime to dampen ethnic tensions over the period from 1973 to the mid-1980s. Ultimately, the regime's controversial policy of ethnic quotas for government jobs and educational opportunities undermined the effort. Attempts to reduce ethnic tensions did not relieve class inequalities and other serious problems with the patrimonial state in Rwanda. Thus, when faced with a political crisis, those in power found it too easy to use the "ethnic card" to divert attention from unresolved contradictions in the country's political economy.
One of the problems in focusing obsessively on ethnicity is that this may lead one to overlook questions of power and class. Surely such issues were important in the contestation of the 1950s, as in the 1990s, but how were they important? Perhaps in revisiting this history, Rwandans will wish to explore more fully the issues and inequalities that underlay these political conflicts--conflicts that were only partly "ethnic."
To do so, historians and others will have to engage with the competing visions of the past discussed in this essay. They may have to go beyond them rather than choose between them, but they cannot avoid them. To judge by past experience, the way in which the powerholders address these issues could have an important bearing on the lives of millions of people over the coming generation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเมืองช่วงปี 1990 ในรวันดาและก่อนหน้านี้ทางการเมืองกระบวนการของช่วงปลายทศวรรษ 1950 ได้อ่านพระโดดเด่น มี sobering พร้อมกัน แตกตอนนี้ความขัดแย้งอย่างมากโดยเฉพาะในระดับของความรุนแรงและเสียชีวิต และขอบเขตการทำลายผ้าสังคมของประเทศและโครงสร้างของวัสดุ เข้าใจ dynamics ที่ซับซ้อนเหล่านี้เป็นความท้าทายที่สำคัญสำหรับผู้ที่พยายามจะมาทบทวนประวัติ Rwandan และเลื่อนการเจรจาดังกล่าวในตอนต้นของบทความนี้ใน reassessing Rwandan ประวัติ เน้นการเปลี่ยนแปลงที่ทำ โดยชาวยุโรปเป็นสิ่งสำคัญ แต่ควรไม่สามารถเบนเข็มความสนใจจากด้านนั้นที่ Rwandans ตัวเองเกี่ยวข้อง ปี การวิเคราะห์รัฐอาณานิคมในรวันดา ฉันโต้เถียงว่า การเมืองและนโยบายของรัฐต้องถือเป็นองค์ประกอบสำคัญในการกำหนดทิศสำนึกชาติพันธุ์และชาติพันธุ์สัมพันธ์ [28] จากมุมมองนี้ มีหลักฐานเพียงพอว่าเข้าในอำนาจเพื่อจัดการ และชุ่มความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ โดยชนิดของนโยบายที่จะดำเนินการ Paradoxically อย่างไรก็ตาม "การจัดการ" ความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ต้อง transcending ได้ และแก้ปัญหาความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมทั้งในรูปแบบอื่น ๆกรณีในจุดพบในความพยายามของระบอบ Habyarimana ชุ่มความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ในช่วงจาก 1973 ไปกลางไฟต์ สุด นโยบายแย้งของระบอบการปกครองชนเผ่าโควต้าสำหรับรัฐบาลงานและโอกาสทางการศึกษาทำลายความพยายาม พยายามลดความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ไม่บรรเทาอาการความเหลื่อมล้ำทางการเรียนและอื่น ๆ ปัญหาร้ายแรงกับสถานะ patrimonial ในรวันดา ดังนั้น เมื่อต้องเผชิญกับวิกฤตทางการเมือง ผู้ที่อยู่ในอำนาจพบว่าเกินไปง่ายต่อการใช้ "ชนเผ่าบัตร" ให้สำราญความสนใจจากกันก็ยังไม่ได้แก้ไขในเศรษฐกิจการเมืองของประเทศปัญหาในอย่างครอบงำเน้นเชื้อชาติหนึ่งจะว่า นี้อาจทำให้มองข้ามคำถามและระดับ แน่นอน ปัญหาดังกล่าวมีความสำคัญในการ contestation ของช่วงทศวรรษ 1950 ในปี 1990 แต่อย่างไรก็จะสำคัญหรือไม่ บางทีในประวัตินี้ revisiting, Rwandans จะต้องสำรวจเพิ่มเติมเต็มปัญหาความเหลื่อมล้ำทางที่ underlay เหล่านี้ขัดแย้งการเมือง - ความขัดแย้งที่ถูกเพียงบางส่วน "ชาติพันธุ์"ดัง นักประวัติศาสตร์และอื่น ๆ ได้มีส่วนร่วมกับวิสัยทัศน์การแข่งขันในอดีตที่กล่าวถึงในบทความครั้งนี้ พวกเขาอาจจะไปไกลกว่านั้น แทนที่เลือกระหว่าง แต่พวกเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยง การวินิจฉัยจากประสบการณ์ที่ผ่านมา วิธีการที่ powerholders การแก้ไขปัญหาเหล่านี้อาจมีเรืองที่สำคัญในชีวิตของผู้คนนับล้านผ่านการสร้างมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวระหว่างการเมืองในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ในประเทศรวันดาและก่อนหน้านี้กระบวนการทางการเมืองของปลายปี 1950 จะโดดเด่น ในขณะเดียวกันความแตกต่างอย่างมากระหว่างตอนเหล่านี้ของความขัดแย้งที่มีสติที่โดดเด่นที่สุดในระดับของความรุนแรงและการสูญเสียชีวิตและขอบเขตของการทำลายของโครงสร้างทางสังคมของประเทศและโครงสร้างพื้นฐานของวัสดุ ทำความเข้าใจเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่ซับซ้อนเหล่านี้เป็นความท้าทายที่สำคัญสำหรับผู้ที่พยายามที่จะทบทวนประวัติศาสตร์รวันดาและย้ายที่อยู่นอกเหนือการอภิปรายตั้งข้อสังเกตที่จุดเริ่มต้นของบทความนี้.
ใน reassessing ประวัติศาสตร์รวันดามุ่งเน้นเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่ทำโดยชาวยุโรปเป็นสิ่งสำคัญ แต่ไม่ควรได้รับอนุญาตให้หันเหความสนใจไป จากผู้ที่อยู่ในด้านที่ Rwandans ตัวเองมีส่วนร่วม ปีที่ผ่านมาในการวิเคราะห์อาคารของรัฐอาณานิคมในประเทศรวันดาผมแย้งว่าการเมืองและนโยบายของรัฐที่จะต้องมีการมองว่าเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในการสร้างความสัมพันธ์ทางเชื้อชาติและจิตสำนึกชาติพันธุ์. [28] จากมุมมองนี้มีหลักฐานเพียงพอว่ามันเป็น ในการเข้าถึงของผู้ที่อยู่ในอำนาจในการจัดการและลดความตึงเครียดตามประเภทของนโยบายพวกเขาไล่ตาม ขัดแย้งอย่างไรก็ตาม "การจัดการ" ความตึงเครียดชาติพันธุ์ต้องเก็บกดพวกเขาและที่อยู่รูปแบบอื่น ๆ ของความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมเช่นกัน.
จุดในกรณีที่พบในความพยายามของระบอบการปกครอง Habyarimana เพื่อรองรับความตึงเครียดในช่วงเวลาจากปี 1973 ช่วงกลางทศวรรษ 1980 ในที่สุดนโยบายขัดแย้งของระบอบการปกครองของโควต้าของกลุ่มชาติพันธุ์สำหรับงานของรัฐบาลและโอกาสทางการศึกษาทำลายความพยายาม ความพยายามที่จะลดความตึงเครียดชาติพันธุ์ไม่ได้บรรเทาความไม่เท่าเทียมกันการเรียนและปัญหาร้ายแรงอื่น ๆ ที่มีมรดกของรัฐในประเทศรวันดา ดังนั้นเมื่อต้องเผชิญกับวิกฤตทางการเมืองที่อยู่ในอำนาจพบว่ามันง่ายเกินไปที่จะใช้ "บัตรชาติพันธุ์" เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากความขัดแย้งได้รับการแก้ไขในทางเศรษฐกิจการเมืองของประเทศ.
หนึ่งในปัญหาในการมุ่งเน้นครอบงำของเชื้อชาติคือที่นี้อาจนำไปสู่หนึ่ง ที่จะมองข้ามคำถามของอำนาจและระดับ แน่นอนปัญหาดังกล่าวมีความสำคัญในการต่อสู้ของปี 1950 ขณะที่ในปี 1990 แต่วิธีการที่พวกเขามีความสำคัญ? บางทีในประวัติศาสตร์ revisiting นี้ Rwandans จะต้องการที่จะสำรวจปัญหามากขึ้นอย่างเต็มที่และความไม่เท่าเทียมกันที่หนุนความขัดแย้งทางการเมืองเหล่านี้ - ". ชาติพันธุ์"
ความขัดแย้งที่มีเพียงบางส่วนต้องการทำเช่นนั้นประวัติศาสตร์และอื่นๆ จะต้องมีส่วนร่วมกับวิสัยทัศน์การแข่งขันของ ที่ผ่านมากล่าวถึงในบทความนี้ พวกเขาอาจจะต้องไปไกลกว่าพวกเขามากกว่าที่จะเลือกระหว่างพวกเขา แต่พวกเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงพวกเขา จะตัดสินจากประสบการณ์ที่ผ่านมาวิธีการที่ powerholders ที่อยู่ปัญหาเหล่านี้อาจมีแบริ่งที่สำคัญในชีวิตของผู้คนนับล้านที่ผ่านมารุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คล้ายคลึงกันระหว่างการเมืองในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ในรวันดา และก่อนหน้านี้กระบวนการทางการเมืองในปลายปี 1950 มีความโดดเด่น ใน เวลาเดียวกัน ความแตกต่างอย่างมากระหว่างตอนของความขัดแย้งจะ sobering , ที่สะดุดตาที่สุดในระดับของความรุนแรงและการสูญเสียชีวิต และขอบเขตของการทำลายของประเทศสังคมและโครงสร้างพื้นฐาน วัสดุผ้าของมันความเข้าใจพลวัตที่ซับซ้อนเหล่านี้คือความท้าทายที่สำคัญสำหรับผู้ที่พยายามที่จะทบทวนประวัติศาสตร์รวันดาและย้ายนอกเหนือจากการอภิปรายที่ระบุไว้ที่จุดเริ่มต้นของบทความนี้ .
ใน reassessing ประวัติศาสตร์รวันดา , มุ่งเน้นการเปลี่ยนแปลงที่ทำโดยยุโรปเป็นสำคัญ แต่ไม่ควรได้รับอนุญาตที่จะหันเหความสนใจจากแง่มุมเหล่านั้นซึ่งในรวันดาเองก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ปีก่อนในการวิเคราะห์ของอาณานิคมของรัฐอาคารในรวันดา ผมแย้งว่า การเมืองและนโยบายของรัฐต้องการที่จะเห็นเป็นองค์ประกอบสำคัญในการสร้างจิตสำนึก และชาติพันธุ์สัมพันธ์ชาติพันธุ์ [ 28 ] จากมุมมองนี้มีหลักฐานเพียงพอว่ามันเป็นในการเข้าถึงของผู้ที่อยู่ในอำนาจที่จะจัดการและทำให้ความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ โดยประเภทของ นโยบายที่พวกเขาไล่ตาม ขัดแย้ง อย่างไรก็ตาม" ผู้จัดการ " ความตึงเครียดชาติพันธุ์ต้อง transcending พวกเขาและที่อยู่ในรูปแบบอื่น ๆของสังคมได้เป็นอย่างดี
กรณีในจุดที่พบในความพยายามของรัฐบาลที่จะรองรับ habyarimana ความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ในช่วงเวลาจากปี 1973 ถึงกลางทศวรรษที่ 1980 . ในที่สุด , ระบอบการปกครองแย้งนโยบายของโควต้าชาติพันธุ์สำหรับงานรัฐบาลและการศึกษาโอกาสบั่นทอนความพยายาม .ความพยายามที่จะลดความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ไม่ได้แก้อสมการชั้นเรียนและอื่น ๆปัญหาร้ายแรงกับรัฐมรดกในรวันดา ดังนั้น เมื่อเผชิญกับวิกฤตทางการเมือง ในเรื่องของพลังพบว่ามันง่ายมากที่จะใช้ " บัตร " ชาติพันธุ์เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากปัญหาเศรษฐกิจ ความขัดแย้งทางการเมืองภายในประเทศ
หนึ่งในปัญหาที่หมกมุ่นในชาติพันธุ์ คือ เน้น นี้อาจนำคนมองข้ามคำถามของอำนาจและชั้นเรียน ประเด็นดังกล่าวย่อมมีความสําคัญในการต่อสู้ของปี 1950 , ใน 1990 , แต่พวกเขามีความสำคัญ บางทีในการประวัตินี้รวันดาจะต้องการสำรวจเพิ่มเติมครบ ประเด็นและอสมการที่หนุนความขัดแย้งทางการเมืองเหล่านี้ -- ความขัดแย้งที่ถูกเพียงบางส่วน " ชาติพันธุ์ "
แล้ว นักประวัติศาสตร์ และคนอื่น ๆ จะต้องต่อสู้กับการแข่งขันภาพในอดีตที่กล่าวถึงในบทความนี้ พวกเขาอาจจะต้องไปไกลกว่าพวกเขามากกว่าที่จะเลือกระหว่างพวกเขา แต่พวกเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงพวกเขา ตัดสินจากประสบการณ์ที่ผ่านมาวิธีที่ powerholders ที่อยู่ปัญหาเหล่านี้อาจมีแบริ่งที่สำคัญต่อชีวิตของผู้คนนับล้าน ผ่านมารุ่น