Primer 2nd year girls in that era.

Primer 2nd year girls in that era. Always like jumping rubber band, especially at home, I called my eye. Because they can play better But when you change the play really jerky. I was a bully would quit before everytime. Because some jerk will rise steadily. My problem is that the shorter leg was shaking. Turn it on and not One day while I was playing live joyously. There's a girl who knows I know she is very large compared to my kids. She ran into me at the back was hard. The result was that I fell backwards hitting the ground as he stood up. Nosebleed came out non stop. Remember when I cry, whether it looks bulbous nose nose. It did not stop the flow of blood once. Fortunately, there is a sister to sit and read a story. To lull him to stop singing when I was lying in a hospital room. Day, I'm very impressed by his sister. Because usually my sister and me Time at each school is located. Each player That day I was devoted special care. I'm happy now, I do not know if I can still remember it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สีรองพื้น 2 ปีหญิงในยุคนั้น เสมอเช่นกระโดดยางรัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่บ้าน ฉันเรียกว่าตาของฉัน เนื่องจากพวกเขาสามารถเล่นได้ ดี แต่เมื่อคุณเปลี่ยนเล่นกระตุกจริง ๆ ผมตัวใหญ่โตกว่าจะเลิกก่อนทุกครั้ง เนื่องจากบางตวัด จะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ปัญหาของฉันคือ ว่า ขาสั้นสั่น เปิดบนและไม่วันหนึ่งขณะที่ฉันถูกเล่นสด joyously มีสาวที่รู้ฉันรู้ว่า เธอมีขนาดใหญ่มากเมื่อเทียบกับเด็ก ๆ เธอวิ่งมาที่หลังได้ยาก ผลคือ ว่า ผมตกตีพื้นไปข้างหลังขณะที่เขายืนขึ้น Nosebleed มาหาหยุดไม่ จำได้ว่า เมื่อฉันร้องไห้ ว่าเหมือนจมูกจมูก bulbous มันไม่ได้หยุดการไหลเวียนของเลือดเพียงครั้งเดียว โชคดี มีน้องสาวจะนั่ง และอ่านเรื่อง การกล่อมให้เขาหยุดร้องเมื่อผมกำลังนอนในห้องพยาบาล วัน ผมประทับใจมาก โดยน้องสาวของเขา เพราะปกติน้องสาวของฉันและฉัน เวลาที่ แต่ละโรงเรียนมีอยู่ ผู้เล่นแต่ละวันที่ผมทุ่มเทดูแลเป็นพิเศษ ฉันมีความสุขตอนนี้ ฉันไม่รู้ว่าถ้าฉันสามารถยังจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประถมศึกษาปีที่ 2 สาวในยุคนั้น มักจะชอบกระโดดยางรัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่บ้านผมเรียกว่าตาของฉัน เพราะพวกเขาสามารถเล่นได้ดีขึ้น แต่เมื่อคุณเปลี่ยนการเล่นกระตุกจริงๆ ผมเป็นคนพาลจะลาออกก่อนทุกครั้ง เพราะกระตุกบางส่วนจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ปัญหาของฉันคือว่าขาสั้นก็สั่น เปิดและไม่ได้อยู่มาวันหนึ่งขณะที่ผมเล่นอยู่เพลิน มีผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้ดีว่าฉันรู้ว่าเธอมีขนาดใหญ่มากเมื่อเทียบกับเด็ก ๆ ของฉันคือ เธอวิ่งเข้าไปในผมที่กลับเป็นเรื่องยาก ผลคือการที่ฉันล้มหงายหลังกระแทกพื้นในขณะที่เขาลุกขึ้นยืน เลือดกำเดาออกมาไม่หยุด จำได้ว่าเมื่อฉันร้องไห้ไม่ว่าจะมีลักษณะจมูกจมูกโป่ง มันไม่ได้หยุดการไหลของเลือดครั้งเดียว โชคดีที่มีน้องสาวที่จะนั่งและอ่านเรื่องราว เพื่อกล่อมให้เขาหยุดการร้องเพลงตอนที่ฉันกำลังนอนอยู่ในห้องของโรงพยาบาล วันที่ฉันประทับใจมากโดยน้องสาวของเขา เพราะปกติน้องสาวของฉันและฉันเวลาที่แต่ละโรงเรียนตั้งอยู่ ผู้เล่นแต่ละคนในวันนั้นฉันได้อุทิศการดูแลเป็นพิเศษ ฉันมีความสุขตอนนี้ผมไม่ทราบว่าผมยังจำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไพรเมอร์ปี 2 สาวในยุคนั้น ชอบกระโดดยาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่บ้านผมเรียก ตาของฉัน เพราะพวกเขาสามารถเล่นได้ดีขึ้น แต่เมื่อคุณเปลี่ยนเล่นกระตุกมากๆ ผมก็พาลจะเลิกก่อนทุกที เพราะไอ้บ้าบางคนจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ปัญหาของผมคือว่า สั้น ขาสั่น เปิดมันและไม่ วันหนึ่ง ขณะที่ผมกำลังเล่นอยู่เพลิน .มีผู้หญิงที่รู้จักผมรู้ว่าเธอมีขนาดใหญ่มากเมื่อเทียบกับเด็กของฉัน เธอวิ่งเข้าไปในที่ฉันกลับมาได้ยาก ผลคือ ผมล้มไปข้างหลัง กระแทกกับพื้น เขาลุกขึ้นยืน ไหลออกมาไม่หยุด จำตอนที่ฉันร้องไห้ ไม่ว่าจะดูจมูกบวมเป่ง . มันไม่ได้หยุดการไหลของเลือดอีกครั้ง โชคดี มีพี่มานั่งอ่านเรื่องราวกล่อมให้เขาหยุดร้องตอนผมนอนในห้องพยาบาล วัน ผมประทับใจกับน้องสาวของเขา เพราะปกติพี่สาวของฉันและฉันเวลาที่แต่ละโรงเรียนตั้งอยู่ ผู้เล่นแต่ละคนวันนั้น ผมทุ่มเทการดูแลพิเศษ ตอนนี้ฉันมีความสุขแล้ว ฉันไม่รู้ว่าถ้าฉันยังสามารถจำมันได้