times!…3 minutes later…“Pah!”I thro

times!

…

3 minutes later…

“Pah!”

I throw both swords on the ground and turn around to look at Lin Wan Er. Smiling, I say: “Miss, let’s walk around the garden once and then go to the cafeteria for food. It doesn’t seem like we have time to go to the library.”

Lin Wan Er and Dong Cheng Yue both stare at me with their mouths wide open with amazement. Apparently, this is the first time these two girls have seen me show off my swordsmanship.

Wang Ran is more amazed by me than the two girls. She understands the basics of Dual Sword Style but what I displayed was beyond the basics. Every second, I executed 10 different attacks which is almost at the human limits. It is only natural that I had to train and train until I reached this state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลา…3 นาทีต่อมา..."ป้า"ฉันโยนดาบทั้งบนพื้น และหันไปรอบ ๆ ตาหลิน Wan Er ฉันยิ้ม กล่าวว่า: "พลาด ลองเดินไปรอบ ๆ สวนครั้ง และไปโรงอาหาร มันไม่เหมือนเรามีเวลาที่จะไปในไลบรารี"Lin Wan Er และตงเฉิงหยูทั้งมองฉัน ด้วยปากของพวกเขาเปิดกว้าง ด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ชัด นี้เป็นครั้งแรกที่สองสาวได้เห็นฉันแสดง swordsmanship ของฉันยิ่งได้ตะลึง โดยฉันสำราญวังกว่าสองสาว เธอเข้าใจพื้นฐานของลักษณะดาบคู่ แต่สิ่งที่ผมแสดงได้เกินพื้นฐาน ทุกวินาที ฉันดำเนินการโจมตีที่แตกต่าง 10 ซึ่งเป็นเกือบที่ขีดจำกัดของมนุษย์ มันเป็นเพียงธรรมชาติที่ผมต้องฝึก และฝึกจนกว่าฉันถึงสถานะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้ง! ... 3 นาทีต่อมา ... "ป่า" ฉันโยนดาบทั้งบนพื้นดินและหันไปรอบ ๆ จะมองไปที่หลิน Wan Er ยิ้มผมบอกว่า: "มิสให้เดินไปรอบ ๆ สวนทันทีและจากนั้นไปที่โรงอาหาร มันดูเหมือนจะไม่เหมือนที่เรามีเวลาที่จะไปที่ห้องสมุด. " หลิน Wan Er และดงเฉิงยูทั้งสองจ้องมองที่ผมด้วยปากของพวกเขาเปิดกว้างด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่านี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองสาวได้เห็นฉันแสดงออกดาบของฉัน. วิ่งวังประหลาดใจมากขึ้นโดยผมกว่าสองสาว เธอเข้าใจพื้นฐานของสไตล์ดาบคู่ แต่สิ่งที่ฉันแสดงเป็นเกินพื้นฐาน ทุกวินาทีที่ผมดำเนินการที่แตกต่างกัน 10 การโจมตีซึ่งเป็นเกือบที่ข้อ จำกัด ของมนุษย์ มันเป็นเพียงธรรมชาติที่ผมได้มีการฝึกอบรมและการฝึกอบรมจนฉันถึงรัฐนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้ง

. . . . . . .

3 นาทีต่อมา . . . . . . .

" ป้า ! "

ฉันโยนดาบลงพื้น แล้วหันมองลินวาน ER ยิ้ม ฉันพูด : " คุณ มาเดินรอบสวนทันทีและจากนั้นไปที่โรงอาหาร อาหาร มันไม่เหมือนว่าเราได้มีเวลาไปห้องสมุด "

ลินวาน ER และดงเฉิงเยว่ทั้งสองจ้องฉันด้วยปากที่เปิดกว้างกับความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่านี่เป็นครั้งแรกที่เหล่านี้สองสาวได้เห็นฉันแสดงฝีมือดาบของฉัน

หวังวิ่งเป็นประหลาดใจโดยผม มากกว่า สองสาว เธอเข้าใจพื้นฐานของรูปแบบดาบคู่ แต่สิ่งที่ฉันแสดงมันเกินพื้นฐาน ทุกวินาที ฉันดำเนินการที่แตกต่างกัน 10 โจมตีซึ่งเกือบจะถึงขีดจำกัดของมนุษย์ มันเป็นเพียงธรรมชาติที่ฉันต้องฝึก และฝึกจนมาถึงภาพนี้